Μια άλλη διάσταση αποκτά η γενικότερη κρίση στην περιοχή μας, που ξέσπασε μετά τα γεγονότα της Ουκρανίας από τον Φεβρουάριο του 2014 και μετά. Πρόκειται για τον αμείλικτο πόλεμο νεύρων σχετικά με τον έλεγχο της τόσο κρίσιμης γεωπολιτικά περιοχής μας: Βαλκάνια, Μικρά Ασία, Ανατολική Μεσόγειος, Μέση Ανατολή, Υπερκαυκασία και όχι μόνο… Ο πόλεμος αυτός είναι τρομακτικός, ειδικά στο παρασκήνιο, και οδηγεί σε ενδεχόμενη πολεμική εμπλοκή με απροσδιόριστες συνέπειες για το μέλλον του κόσμου μας!
Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας «Financial Times», αυτή την ώρα ελλοχεύει, μέσα στο πλαίσιο και το πνεύμα της όλης κρίσης, μία άλλη αντιπαράθεση: αυτή για τον έλεγχο των Βαλκανίων.
Από το παραπάνω άκρως ενδιαφέρον δημοσίευμα παραθέτουμε ορισμένα βασικά του σημεία:
«Η Γερμανία αναβαθμίζει την παρουσία της στα Βαλκάνια με άξονα την ανησυχία της ότι η Ρωσία σκοπεύει να θέσει υπό τον έλεγχό της τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ο Γερμανός πρόεδρος Γιοαχίμ Γκάουκ επισκέφτηκε τη Σλοβενία την προηγούμενη εβδομάδα, κάτι που δείχνει την αποφασιστικότητα του Βερολίνου να αντιδράσει στην ενδεχόμενη κυρίαρχη επίδραση της Ρωσίας στην περιοχή. Αντίθετα από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Σερβία αφιέρωσε τον περισσότερο καιρό του στη στρατιωτική παρέλαση, ο πρώην προτεστάντης πάστορας επισκέφτηκε μεταξύ άλλων ένα κέντρο επαγγελματικής κατάρτισης, ένα μοναστήρι και ένα εργοστάσιο αεροσκαφών.
Η ουκρανική κρίση έχει δημιουργήσει ανησυχίες στις δυτικές πρωτεύουσες, ότι η Ρωσία θέλει να επιβάλλει τη θέλησή της πάνω στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων των Βαλκανίων. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της στην Αυστραλία για τη συνάντηση των G-20 η Άνγκελα Μέρκελ είπε ότι δεν θέλει να ξαναζήσουμε τις ημέρες, κατά τις οποίες η Μόσχα μπορούσε να υπαγορεύει τις αποφάσεις της πάνω στις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες. Το Βερολίνο φοβάται ότι μερικές χώρες της ΕΕ είναι ευάλωτες σε κάτι τέτοιο, ειδικά εκείνες που έχουν ιστορικούς και οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία, όπως π.χ. η Βουλγαρία.
Άλλοι στόχοι της Μόσχας είναι τα κράτη που είναι πολύ εξαρτώμενα από το ρωσικό αέριο, συμπεριλαμβανομένης της Σλοβακίας και της Ουγγαρίας, καθώς και εκείνα που έχουν σημαντικές ρωσικές μειονότητες, όπως η Εσθονία και η Λετονία. Η Σερβία επίσης μπορεί να προσχωρήσει στο ρωσικό τόξο, εξαιτίας των όσων πέρασε στη διάρκεια των πολέμων της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ αναγνωρίζουν ανεξάρτητο Κόσοβο, η Ρωσία όμως στηρίζει την άρνηση του Βελιγραδίου να το αναγνωρίσει.
Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ επέλεξε να πάρει μία διπλωματική πρωτοβουλία και να οργανώσει τον περασμένο Αύγουστο στο Βερολίνο συνδιάσκεψη για τα Δυτικά Βαλκάνια με αφορμή την επέτειο εκατό ετών από τον Πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Ο Ρόντεριχ Κίζεβετερ, μέλος της επιτροπής εξωτερικής πολιτικής του γερμανικού κοινοβουλίου, θεωρεί ότι η Γερμανία πρέπει να λάβει υπόψιν και τις θετικές αλλαγές, όπως π.χ. την εκλογή του νέου προέδρου της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις, ο οποίος αξίζει την υποστήριξη της Δύσης»…
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
http://hellaspress-angel.blogspot.com/2014/12/blog-post_35.html#ixzz3KfwUOfQL
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Αφηστε εδω το σχολιο σας…
Δεν είναι και τόσο ξαφνική η σύγκρουση. Υποβόσκει εδώ και πολλές δεκαετίες. Απλά υπήρχε μια σχέση ανάγκης, λόγω του φυσικού αερίου που προμήθευαν οι μεν στους δε, αλλά τώρα που αποφάσισαν να αντλήσουν τον υποθαλάσσιο πλούτο Ελλάδας και Κύπρου, απέκτησαν ύφος "δεν με μέλλει" οι Γερμανοί. Οι Ρώσοι όμως θα το επιτρέψουν; Τους παίρνει; Φυσικά και δεν τους παίρνει.