Διαφημίσεις
ΑΝΤΩΝΙΑ ΞΥΝΟΥ
Είναι γεγονός. Μας ψεκάζουν. Με τί, δεν ξέρω αλλά σίγουρα κάτι μας ρίχνουν. Και μάλιστα, όχι από ψηλά με τη βοήθεια αεροπλάνων. Κατευθείαν στα μούτρα, μάλλον για να βεβαιωθούν ότι μας έχουν πετύχει.
Πρέπει πάντως, να συμβαίνει εδώ και χρόνια, απλά έχουν αλλάξει τη δοσολογία και φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Μόνο έτσι μπορώ να δικαιολογήσω τη συμπεριφορά ορισμένων. Σίγουρα δεν είμαι η μόνη. Δεν έχετε παρά να καθίσετε σε μια από τις άπειρες ουρές. Εφορία, ΙΚΑ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΑΕΔ, στην αίθουσα αναμονής ενός ιατρείου, βρε αδελφέ. Διαλέξτε και πάρτε.
Έτσι κι εγώ, την περασμένη Τετάρτη βρέθηκα στην αναμονή δημόσιου Νοσοκομείου. Στο υποτυπώδες σαλονάκι, όπου είχαμε συγκεντρωθεί περίπου είκοσι άνθρωποι και
περιμέναμε τη σειρά μας, η τηλεόραση μετέδιδε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του κρατικού καναλιού.
Στα πρώτα θέματα, ένα επιστημονικό επίτευγμα, η ανακάλυψη του “σωματιδίου του Θεού” από τους ερευνητές του CERN. “Μας βάζουν τα σωματίδια για να ξεχνάμε. Για να μην σκεφτόμαστε το κακό, που έχουμε πάθει. Επίτηδες το κάνουν”, άκουσα να λέει στον πατέρα της μία κοπέλα, όχι πάνω από 25 ετών. Την κοίταξα λίγο για να δω, μπας και είχε χτυπήσει στο κεφάλι. Σε νοσοκομείο ήμασταν, άλλωστε.
Η κυρία, μέσης ηλικίας, που καθόταν δίπλα της, βρήκε ευκαιρία να πιάσει συζήτηση. Κουβέντα στην κουβέντα έφτασαν στη Χρυσή Αυγή, και συγκεκριμένα στο “χαστούκι Κασιδιάρη”. “Καλά της έκανε. Συνέχεια καπνίζει και έχει ένα τουπέ. Και αυτή και η άλλη που ήταν στην εκπομπή. Όλο μιλούσαν, δεν τον άφησαν να πει τίποτα”, είπε. Αυθόρμητα αναρωτήθηκα πώς χτύπησε το χέρι της, το οποίο είχε δεμένο με έναν επίδεσμο.
Κάτι φωνές στην άλλη άκρη της αίθουσας απέσπασαν την προσοχή μου. Παράπονα και ένταση, γιατί -κλασσικά- κάποιος επιχείρησε να δει το γιατρό στα μουλωχτά. Τι κι αν θέλησε να “φάει” τη θέση παππούδων σε αναπηρικά καροτσάκια; “Έχουν συμβεί τόσα και ακόμα έχουμε την ίδια νοοτροπία. Δεν θα αλλάξουμε ποτέ”, μουρμούρισε κάποιος.
Κοίταξα ξανά την τηλεόραση. Η τρόικα επιστρέφει στην Αθήνα, η Κομισιόν όρισε μόνιμο τοποτηρητή, οι κυπριακές τράπεζες είναι υπό κατάρρευση. Ένας νοσοκόμος πλησίασε και άλλαξε σταθμό. Τα πηγαδάκια σταμάτησαν. Αρκετοί που περιφέρονταν στα διάδρομο, βρήκαν μια καρέκλα. Το τούρκικο σίριαλ είχε μόλις ξεκινήσει.
Πείτε μου ειλικρινά. Έχω δίκιο. Μας ψεκάζουν, έτσι;
pheme.gr
Είναι γεγονός. Μας ψεκάζουν. Με τί, δεν ξέρω αλλά σίγουρα κάτι μας ρίχνουν. Και μάλιστα, όχι από ψηλά με τη βοήθεια αεροπλάνων. Κατευθείαν στα μούτρα, μάλλον για να βεβαιωθούν ότι μας έχουν πετύχει.
Πρέπει πάντως, να συμβαίνει εδώ και χρόνια, απλά έχουν αλλάξει τη δοσολογία και φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Μόνο έτσι μπορώ να δικαιολογήσω τη συμπεριφορά ορισμένων. Σίγουρα δεν είμαι η μόνη. Δεν έχετε παρά να καθίσετε σε μια από τις άπειρες ουρές. Εφορία, ΙΚΑ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΑΕΔ, στην αίθουσα αναμονής ενός ιατρείου, βρε αδελφέ. Διαλέξτε και πάρτε.
Έτσι κι εγώ, την περασμένη Τετάρτη βρέθηκα στην αναμονή δημόσιου Νοσοκομείου. Στο υποτυπώδες σαλονάκι, όπου είχαμε συγκεντρωθεί περίπου είκοσι άνθρωποι και
περιμέναμε τη σειρά μας, η τηλεόραση μετέδιδε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του κρατικού καναλιού.
Στα πρώτα θέματα, ένα επιστημονικό επίτευγμα, η ανακάλυψη του “σωματιδίου του Θεού” από τους ερευνητές του CERN. “Μας βάζουν τα σωματίδια για να ξεχνάμε. Για να μην σκεφτόμαστε το κακό, που έχουμε πάθει. Επίτηδες το κάνουν”, άκουσα να λέει στον πατέρα της μία κοπέλα, όχι πάνω από 25 ετών. Την κοίταξα λίγο για να δω, μπας και είχε χτυπήσει στο κεφάλι. Σε νοσοκομείο ήμασταν, άλλωστε.
Η κυρία, μέσης ηλικίας, που καθόταν δίπλα της, βρήκε ευκαιρία να πιάσει συζήτηση. Κουβέντα στην κουβέντα έφτασαν στη Χρυσή Αυγή, και συγκεκριμένα στο “χαστούκι Κασιδιάρη”. “Καλά της έκανε. Συνέχεια καπνίζει και έχει ένα τουπέ. Και αυτή και η άλλη που ήταν στην εκπομπή. Όλο μιλούσαν, δεν τον άφησαν να πει τίποτα”, είπε. Αυθόρμητα αναρωτήθηκα πώς χτύπησε το χέρι της, το οποίο είχε δεμένο με έναν επίδεσμο.
Κάτι φωνές στην άλλη άκρη της αίθουσας απέσπασαν την προσοχή μου. Παράπονα και ένταση, γιατί -κλασσικά- κάποιος επιχείρησε να δει το γιατρό στα μουλωχτά. Τι κι αν θέλησε να “φάει” τη θέση παππούδων σε αναπηρικά καροτσάκια; “Έχουν συμβεί τόσα και ακόμα έχουμε την ίδια νοοτροπία. Δεν θα αλλάξουμε ποτέ”, μουρμούρισε κάποιος.
Κοίταξα ξανά την τηλεόραση. Η τρόικα επιστρέφει στην Αθήνα, η Κομισιόν όρισε μόνιμο τοποτηρητή, οι κυπριακές τράπεζες είναι υπό κατάρρευση. Ένας νοσοκόμος πλησίασε και άλλαξε σταθμό. Τα πηγαδάκια σταμάτησαν. Αρκετοί που περιφέρονταν στα διάδρομο, βρήκαν μια καρέκλα. Το τούρκικο σίριαλ είχε μόλις ξεκινήσει.
Πείτε μου ειλικρινά. Έχω δίκιο. Μας ψεκάζουν, έτσι;
pheme.gr
Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice