Κλακέτα.. Χρεωκοπία 3.1 Πάμε…

Ακίνητοι στο πλάνο της απελπισίας, ανέκφραστοι στην έκπληξη της προδοσίας, ζουμάροντας την κάμερά του με το ένα μάτι κλειστό… γιατί το άλλο δεν πρόκειται να κλείσει αν δεν ολοκληρώσουμε τη σκηνή με επιτυχία.


Το πλάνο δεν θα κλείσει αν δεν επιτύχουμε τη σκηνή όπως την έχει φανταστεί ο ίδιος, επίμονα τελειομανής στη δουλειά του.


Και πιστεύει σε μας…
δεν μας επέλεξε τυχαία για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο.


Τα βήματά μας πάνω στον ήχο της Λύρας, στο ρυθμό που το πεντοζάλι ντύνει το έργο μας, ο αχός του λαού που σμιλεμένος με τον αέρα αφήνει το ουρλιαχτό του στην πλαγιά του Γολγοθά μας, ντύνουν το πλάνο που ατέλειωτο μένει, από εμάς, για μας, χωρίς εμάς.


Και ο δάσκαλος μένει εγκλωβισμένος στη γη που τον γέννησε, γιατί στην οθόνη δεν φάνηκε το THE END, η ταινία δεν ολοκληρώθηκε ακόμα, ο ήρωας δεν νίκησε τον πόνο, τα βήματά του δεν τον οδήγησαν ακόμα στο χαμόγελο.


Και ο σκηνοθέτης περιμένει βουβός και αυτός, τους πρωταγωνιστές του να περπατήσουν εμπρός, και ο πελαργός μας κοιτάει σαστισμένος στο ένα του πόδι, και η Ιθάκη ψυχορραγεί στην αγκαλιά της γης, και το φιλμ μαυρίζει στο περίμενε, και η Άλλη θάλασσα με παγωμένα τα φουσκωμένα της κύματα ακίνητη στο βάθος του σκηνικού, ασάλευτος κόσμος περιμένοντας την γέννηση του Νέου που έρχεται…


Καλό ταξίδι Θεόδωρε… την τελευταία σκηνή να είσαι σίγουρος ότι αργά ή γρήγορα θα την ολοκληρώσουμε εμείς για σένα!!!


Γιάννης Καλογερόπουλος


ramnousia
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.