Η διαχρονικότητα της Ελληνικής γλώσσης είναι αδιαμφισβήτητη και αυταπόδεικτη!
Μεταξύ πολλών παραδειγμάτων ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα:
Μικροί (οι ομήλικοι εξ ημών.) είχαμε παίξει το γνωστό παιδικό παιχνίδι :
δύο ομάδες αντιπαρατιθέμενες, εναλλάξ να εφορμούν η μία της άλλης
ψελλίζοντας ακαταλαβίστικα λόγια, που όλοι νομίζαμε αποκυήματα παιδικής
φαντασίας και κουταμάρας (μετέπειτα πήρε την μορφή: «έλα να τα
βγάλουμε»)
«Ά μπε, μπα μπλόν, του κείθε μπλόν, ά μπε μπα μπλόν του κείθε μπλόν,
μπλήν-μπλόν.»
Τι σημαίνουν αυτά? Μα , τι άλλο, ακαταλαβίστικες παιδικές κουταμάρες, θα
πεί κάποιος.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice