Κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει….

Κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει. Διαφορετικά δεν θα είχαμε εσπευσμένη ψήφιση διατάξεων που να παρέχουν το ακαταδίωκτο από ποινική ή άλλη δίωξη για στελέχη της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού, ή ακόμη και για…ουσιαστική αμνηστία σε ποινικές διαδικασίες που ήδη έχουν ξεκινήσει.

Του Άγη Βερούτη

Ειδικά στο θέμα του ΟΑΕΕ, ο αποκλεισμός πάνω από 400.000 ελευθέρων επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρηματιών καθώς και άλλου ενός εκατομμυρίου μελών των οικογενειών τους, από υπηρεσίες υγείας που έτσι κι αλλιώς τους χρεώνονται, θα ήταν αρκετός σε πολλές χώρες να ρίξει οποιαδήποτε κυβέρνηση, όμως στη χώρα μας δεν συμβαίνει αυτό. Τουναντίον.

Η κοινωνία μας αδιαφορεί και αποδέχεται τη στοχοποίηση των παραπάνω πολιτών και την εξάντληση της σκληρότητας του καθεστώτος, με φορολόγηση και εισφορές αναντίστοιχες του αληθινού εισοδήματός τους σε μια οικονομία που έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ της, κατά παράβαση του άρθρου 4.5 του Συντάγματος.

Η κοινωνία μας κλείνει τα μάτια στην δήμευση της περιουσίας τους και στην ποινική τους δίωξη για χρήματα που αδυνατούν να πληρώσουν.

Η δε δικαιοσύνη παριστάνει την άσχετη, λες και 400.000 ανασφάλιστοι και διωκόμενοι είναι αόρατοι ή χειρότερα ανύπαρκτοι!

Με εξαίρεση ελάχιστους Πρωτοδίκες που τιμούν τον όρκο τους στο Σύνταγμα, τόσο η πλειοψηφία των δικαστών όσο και το Συμβούλιο της Επικράτειας αλλά και ο Άρειος Πάγος, αδυνατούν να αναγνωρίσουν την ύπαρξη Ελλήνων που από την κρίση αδυνατούν να πληρώσουν όσα το κράτος αυθαίρετα απαιτεί από αυτούς, με την συλλογιστική των κεφαλικών φόρων.

Από την άλλη 3 εκατομμύρια φορολογούμενοι και ασφαλισμένοι δεν έχουν να πληρώσουν αυτά που τους ζητάνε. Με βάση τις ψεύτικες υπέρογκες αντικειμενικές, μια μεγάλη ληστεία εναντίον αυτών είναι σε εξέλιξη.

Ταυτόχρονα υπερβολικές ληξιπρόθεσμες “οφειλές” έχουν ήδη βεβαιωθεί με τη στρογγυλή σφραγίδα του κράτους. Ολόκληρα 63 δισεκατομμύρια ευρώ.

Το σύνολο των “καθυστερημένων οφειλών” των Ελλήνων πολιτών προς το κράτος αυξήθηκε, μόνο τον τελευταίο χρόνο, πάνω από 13 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή όσο το χαράτσι της ΔΕΗ για 5 χρόνια. Χιλιάδες κατασχετήρια φεύγουν κάθε ημέρα.

Έχουν κατάσχει δεκάδες χιλιάδες τραπεζικούς λογαριασμούς και σπίτια, και συνεχίζουν.

Περάσαν νόμους που αν χρωστάς 10 και το σπίτι σου κάνει 50, μπορούν να στο πάρουν και να το βγάλουν στο σφυρί για το 1/3 της αντικειμενικής του, ή και λιγότερα, όταν σε φορολόγησαν σε ολόκληρη την πλασματική υπέρογκη πλέον αντικειμενική αξία του 2007!

Όμως σπεύδουν να αμνηστεύσουν τις ατασθαλίες των δημάρχων και παρατρεχάμενων στους ΟΤΑ.

Αμνηστεύουν τις έν εξελίξει έρευνες των εισαγγελέων στις μίζες των εξοπλιστικών.

Αμνηστεύουν τις διοικήσεις των ναυπηγείων Σκαραμαγκά.

Και φυσικά αμνηστεύουν τα μαζικά εγκλήματα της διοίκησης του ΟΑΕΕ κατά των ασφαλισμένων του.

Γιατί τόση βιασύνη, και γιατί τώρα;

Τη Ζήμενς βέβαια την αμνήστευσαν εγκαίρως, πολύ πριν ασχοληθεί η δικαιοσύνη σοβαρά μαζί της. Επίσης αμνήστευσαν τις διοικήσεις τραπεζών που έδωσαν τις καταθέσεις των πολιτών δανεικά και αγύριστα στα κόμματα, ενώ μονομερώς διέγραψαν τις οφειλές από τόκους, και μείωσαν σε 2% το επιτόκιο των 275 εκατομμυρίων που χρωστάνε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τα οποία κατά τον Όλι Ρέν δεν εξυπηρετούνται εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον. Την ίδια στιγμή που ψήφισαν ώστε το κράτος χρεώνει ως και 30% τόκο-πρόστιμα τους πολίτες σε ένα μόνο χρόνο και μια μέρα.

Τι συμβαίνει άραγε τώρα για να χρειάζεται να δοθεί ασυλία σε χιλιάδες δήμαρχους που οι πολίτες έχουν υπόνοιες (ή αποδείξεις) πως πιθανόν έχουν λεηλατήσει τα δημόσια ταμεία; Με τις κρατικές προμήθειες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004;

Όταν δίνει το κράτος ασυλία σε χιλιάδες ανθρώπους του αναδρομικά, προφανώς κρίνει πως την χρειάζονται, άρα κρίνει (ή γνωρίζει) ότι έχουν πράξει αξιόποινες πράξεις. Η αμνηστία δεν έχει έννοια ούτε χρηστικότητα αν όλα ήταν καμωμένα νόμιμα. Εφόσον αφορά δημόσιους λειτουργούς, τα εγκλήματα που αμνηστεύονται είναι εγκλήματα κατά της κοινωνίας και του Λαού.

Με άλλα λόγια οι εκλεγμένοι από το Λαό εκπρόσωποί του ενεργούν με τροπο που προστατεύει εκείνους που τον έβλαψαν, και σκλαβοποιεί το Λαό. Ποιος πολίτης έδωσε τέτοια εντολή με την ψήφο του; Και πώς την παίρνει πίσω;

Τη ίδια στιγμή που η κοινοβουλευτική πλειοψηφία δίνει ασυλία σε καταχραστές δημοσίου χρήματος, και καταργεί μια παράγραφο του άρθρου 263 του Ποινικού Κώδικα νομιμοποιώντας αναδρομικά το χρηματισμό δημοσίων υπαλλήλων, έχει ψηφίσει νόμους που ποινικοποιούν την οφειλή προς το κράτος (όχι κλοπή, αυτή έχει ασυλία) πάνω από 5.000 ευρώ, και μάλιστα με διαρκές αυτόφωρο! Χειρότερα από ότι στους δολοφόνους!

Ψήφισαν νόμους που επιτρέπουν την κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών και πρώτης κατοικίας των πολιτών για οφειλές πάνω από 500 ευρώ. Και έκαναν με την τρόικα συμφωνίες για να βγάζουν στο σφυρί τα κατασχεμένα σπίτια κάτω από το 1/3 της αντικειμενικής αξίας τους, χωρίς καν να δίνουν τα ρέστα στους, άστεγους πλέον, χρεοκοπημένους πολίτες που αφήνουν πίσω τους.

Αυτά, ενώ φαίνονται να χαρίζουν στον εαυτό τους 0,275 δισ. ευρώ από τα χρήματα της ανακεφαλαιοποίησης που πληρώνει ο φορολογούμενος, απαγορεύοντας με νόμο (πάλι) στις τράπεζες να πληρωθούν μέρος των οφειλών τους από τα χρήματα των κρατικών επιχορηγήσεων προς τα κόμματα αυτά, καθιστώντας τις επιχορηγήσεις ακατάσχετες.

Όταν ένας νομοθέτης είναι τόσο στυγερός και σκληρός απέναντι στον πολίτη, δικαιούται άραγε να είναι τόσο ανεκτικός στη μίζα, στο φακελάκι, στην εθνική μειοδοσία;

Αυτό αντίκειται στη βασική αρχή της Ισονομίας που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Δημοκρατίας.

Δεν μοιάζει σαν κάποιοι να σκεπάζουν τα ίχνη του εγκλήματος φεύγοντας, και να κρύβουν τα κλοπιμαία με τρόπο που να μη μπορεί να τα ψάξει η δικαιοσύνη;
Οι εκλεγμένοι βουλευτές μας, ψηφίζουν νομούς που αποποινικοποιούν την κλοπή από τους εκλεκτούς κομματικούς συντρόφους τους, και ποινικοποιούν το επιχειρείν, την ιδιωτική περιουσία, την ανέχεια και προάγουν την εξαθλίωση του Λαού;

Πως είναι δυνατόν μια χούφτα από λίγους ανθρώπους να ρίχνουν μια χώρα τόσο χαμηλά;

Ο Μπαστιά, επίκαιρος όσο ποτέ μετά από 150 χρόνια λέγει “Ο νόμος όταν αμνηστεύει κρατικό έγκλημα πρέπει να ανατραπεί από το Λαό.” [από τον τοίχο ενός φίλου]
Και αν η συνταγματικότητα των νομών κρίνεται από το Συμβούλιο της Επικράτειας, πώς αυτό δεν έχει ακόμη ακυρώσει αυτούς τους νομούς ως αντίθετους στην Ισονομία που επιβάλλει το Σύνταγμα;

Κάτι σάπιο μυρίζει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας του Νότου…

Το μυρίζει κανείς;

ΠΗΓΗ