Η “μητέρα” όλων των μαχών

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Η μάχη των γενεών, για το ποιος θα “πληρώσει” τον “λογαριασμό” της παγκόσμιας κρίσης χρέους, τώρα μόλις ξεκινά.
Ποιος θα πάρει τον “μουντζούρη”;
…Η γενιά της dolce Vita και των δανείων ή η νέα γενιά;
…Η κοινωνική έκρηξη είναι κοντά.

“Σώσαμε τις τράπεζες, αλλά κινδυνεύουμε να χάσουμε μια ολόκληρη γενιά”… είπε με υποκριτική ανησυχία ο Γερμανός Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Τι άραγε ήθελε να μας πει το γνωστό αυτό ναζιστικό “γουρούνι”; Με ποια νομιμοποίηση η πολιτική ηγεσία μιας γενιάς —η οποία βρίσκεται στη “δύση” της— αποφασίζει μόνη της για το ποιον θα “σώσει” και ποιον θα αφήσει να “χαθεί”; Με ποια νομιμοποίηση μια γενιά αποφασίζει μόνη της για το μέλλον τής επόμενης; Με ποια νομιμοποίηση αποφάσισαν οι κυβερνώντες να σώσουν τις ιδιωτικές τράπεζες αυτού του κόσμου, γνωρίζοντας εν παραλλήλω ότι αυτό θα έχει τραγικές συνέπειες στη ζωή των επόμενων γενεών των Ευρωπαίων; Τι πρέπει να κάνει αυτή η “χαμένη” γενιά, εξαιτίας των επιλογών της προηγούμενης;

Αν οι τράπεζες, το ευρώ και η πολιτική λιτότητας ρίχνουν μια ολόκληρη γενιά στον “Καιάδα”, αυτή η γενιά δεν πρέπει να αντιδράσει; Αν φταίνε οι τράπεζες για τον “χαμό” μιας γενιάς, δεν πρέπει αυτή η γενιά να στραφεί εναντίον των τραπεζών, προκειμένου να επιβιώσει; Αν φταίει το ευρώ, δεν πρέπει να την “πληρώσει” το ευρώ; Αν φταίει η Ενωμένη Ευρώπη, δεν πρέπει να την “πληρώσει” η Ένωση; Αυτό δεν μας λέει η λογική, η οποία πάντα αναζητά την πιο καλή λύση στα προβλήματα; Αγώνα επιβίωσης πρέπει να δώσει η “μελλοθάνατη” νέα γενιά και σε έναν τέτοιον αγώνα τα πάντα επιτρέπονται. Αν η γενιά του Σουλτς έκανε εις γνώση της ένα κολοσσιαίο λάθος, το οποίο το “φόρτωσε” στην επόμενη γενιά, γιατί αυτή η γενιά να μην επιχειρήσει να το αποφύγει, όπως και το δικαιούται; Άρα; Άρα, αυτοί, οι οποίοι πήραν συνειδητά τις ολέθριες αποφάσεις, τι φοβούνται; …Τις αντιδράσεις αυτών, των οποίων έθιξαν.

“Οι δαίμονες του πολέμου δεν έχουν φύγει, απλώς κοιμούνται”… είπε σε επίσης δραματικούς τόνους ο Ζαν Κλοντ Γιούγκερ …Ο συνομήλικος, ομοτράπεζος και ομοϊδεάτης του Σουλτς. Ο τρόφιμος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ σπεύδει να προλάβει τις πιθανές “επαναστατικές” σκέψεις των “καταδικασμένων”. Αν αντιδράσουν οι φτωχοί Ευρωπαίοι, κινδυνεύουν με πόλεμο, σύμφωνα με τον πάμπλουτο τοκογλύφο, ο οποίος —πριν αναλάβει την προεδρία στο Eurogroup— ήταν διοικητής της Παγκόσμιας Τράπεζας. Σε μια Ευρώπη, η οποία αυτήν τη στιγμή λιμοκτονεί και υποφέρει από μια νέα ιδιόμορφη θηριωδία του “άρειου” γερμανικού έθνους, έρχεται ο τοκογλύφος και απειλεί. Τι λέει ο γελοίος; …Να αποδεχθεί η Ευρώπη να ζήσει τις τραγικές συνέπειες ενός οικονομικού πολέμου, προκειμένου να αποφύγει τον πραγματικό πόλεμο.

…Να αποφύγει δηλαδή τον πόλεμο, ο οποίος μπορεί να της δώσει μια λύση, έστω κι αν χρειαστεί να ζήσει ως υπόδουλη …Να ανεχθεί την νέα γερμανική θηριωδία, προκειμένου να μην αντισταθεί και ρισκάρει τη σύγκρουση. Μιλάει για το όνειρο της γενιάς του, που ήταν το ευρώ, αλλά αγνοεί το κόστος αυτού του ονείρου, όπως το περιγράφει ο Σουλτς. Μιλάει για το “όνειρο” της γενιάς τους, αλλά τον “λογαριασμό” τον στέλνει στην επόμενη γενιά …Οι “οραματιστές”, οι οποίοι “τιτλοποίησαν” το μέλλον των Ελλήνων …Οι “οραματιστές”, οι οποίοι θα προεισπράξουν τον πλούτο και τη χλιδή εκείνη, που τους πρόσφερε η δρομολόγηση αυτού του “οράματος”, αλλά το κόστος της εφαρμογής του το “μετακινούν” στο μέλλον, για να το πληρώσουν οι επόμενοι. Τέτοιοι “οραματιστές” είναι …Εκ του ασφαλούς και με κέρδος.

Την ίδια ώρα η Ελλάδα ζει ημέρες “σωτηρίας”. Δεν ξέρουμε ποιον να πρωτοθυμηθούμε να ευχαριστήσουμε σαν “σωτήρα” …Τον Γιωργάκη, ο οποίος μας “έσωσε”, βάζοντάς μας στο ΔΝΤ; …Τον Αντωνάκη, ο οποίος “διαπραγματεύτηκε” από την αρχή, για να είναι η “σωτηρία” μας τέλεια …ή μήπως τον Βενιζέλο, ο οποίος ξέρει από “διαπραγματεύσεις”; …Τον γνωστό Βενιζέλο …Τον Ι3 —λόγω παχυσαρκίας— Βενιζέλο, ο οποίος, όταν μας “έβαζε” στο σφαγείο της Τρόικας, μας έλεγε με “περηφάνια” πως δεν θα μπορούσε να λείψει από τη μάχη της γενιάς του …Τη μάχη της γενιάς, η οποία, σύμφωνα με τον Σουλτς, “έσωσε” τις Τράπεζες και θυσίασε την ευρωπαϊκή νεολαία …Τη μάχη της γενιάς, η οποία, σύμφωνα με τον Γιούγκερ, “ονειρεύτηκε” το ευρώ, βάζοντας ως “υποθήκη” την ευρωπαϊκή ελευθερία.

Όπως είναι φανερό τον όρο “γενιά” δεν τον βάζουμε εμείς στο “τραπέζι” και αυτό είναι το παράδοξο …Τον βάζουν αυτοί, οι οποίοι δεν τους συμφέρει να βάζουν τέτοιες παραμέτρους στη σημερινή προβληματική “εξίσωση” …Δεν τους συμφέρει, γιατί ασκούν εξουσία. Αυτούς, που ασκούν εξουσία, δεν τους συμφέρουν ποτέ οι ομαδοποιήσεις ή οι διαχωρισμοί μέσα στην κοινωνία, γιατί υποσκάπτεται η εξουσία τους. Συνήθως οι σφετεριστές της εξουσίας είναι αυτοί, οι οποίοι χρησιμοποιούν “πλατφόρμες” μειονοτήτων, για να αλλάξουν “κλίμακα” και να ισχυροποιηθούν μέσω των πιο κοντινών τους συλλογικών συμφερόντων …Των συμφερόντων των συμμαθητών, των γειτόνων, των συμφοιτητών κλπ..

Κάποιους νέους, για παράδειγμα, μπορεί να συμφέρει ο διαχωρισμός των γενεών, για να δημιουργήσουν συγκρουόμενα συλλογικά συμφέροντα και να πάρουν έστω και ένα μικρό μέρος εξουσίας, προκειμένου να τους εξυπηρετήσει στη μάχη τους …Να βρουν την ευκαιρία να τεθούν επικεφαλής του “μερικού”, για να έχουν την ευκαιρία να κατακτήσουν το “όλον”. Όπως κάποτε συνέφερε κάποιους να παριστάνουν τους “ηγέτες” της γενιάς του Πολυτεχνείου, για να γίνουν στη συνέχεια οι ηγέτες όλης της χώρας. Αυτή η γενιά, η οποία σήμερα κυβερνά τόσο την Ευρώπη όσο και την Ελλάδα, είναι αυτή, η οποία μιλά για τη “μάχη” της.

Όλοι αυτοί, οι οποίοι σήμερα πρωταγωνιστούν στη μεγαλύτερη τραγωδία που έπληξε ποτέ την Ευρώπη, ανήκουν στην ίδια γενιά. Ο Γιούγκερ γεννήθηκε το 1954. Ο Σουλτς το 1955. Η Μέρκελ το 1954. Ο Σαρκοζί το 1955. Ο Μπαρόζο το 1956. Ο Ολάντ το 1954. Ο Μπλερ το 1953. Ο Αθνάρ το 1953. Ο Ραχόι το 1955. Ο Τόμσεν το 1956. Η Λαγκάρντ το 1956. Ο Μοσκοβισί το 1957. Όλοι αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι οδήγησαν την Ευρώπη στα χρέη και είναι της άποψης ότι θα σωθεί ο κόσμος μόνον εάν σωθούν οι τράπεζες, είναι κατά σύμπτωση της ίδιας γενιάς …Της γενιάς των δικών μας “ηρώων” του “Μεζεδοπωλείου” με σερβιτόρα τη Μαρία.

…Ίδια γενιά είναι όλοι αυτοί …Η γενιά του Καραμανλή (1956), της Ντόρας (1954), του Παπανδρέου (1952), της Δαμανάκη (1952), του Σαμαρά (1951), του Βενιζέλου (1957), του Αλογοσκούφη (1955), του Παπαθανασίου (1954), του Λοβέρδου (1956), του Σκανδαλίδη (1953) και του Στουρνάρα (1956) …Κυβερνώντες και συγκυβερνώντες …Ρεπούση (1954), Ψαριανός (1954) …Επιφανή μέλη της γενιάς που “σώζει” τους πάντες …Της γενιάς, που φτωχοποιεί τις κοινωνίες και ως εκ θαύματος η ίδια όχι μόνον δεν φτωχαίνει, αλλά πλουτίζει …Της γενιάς, που έκανε όλα τα σφάλματα της διαφθοράς και η οποία ως δια μαγείας δεν θα υποστεί καμία συνέπεια για τα λάθη της …Της γενιάς, που θα πάρει και προμήθεια από τους δανειστές μας για τη φτώχεια που θα προκαλέσει …Της γενιάς, που —δια στόματος Ψαριανού— μάθαμε ότι στα μέλη της “αρέσει” περισσότερο να είναι πλούσιοι “επαναστάτες”, παρά φτωχοί και “μαλάκες”.

Βλέπουμε ότι ο —ανεξηγήτως πολυεκατομμυριούχος δημόσιος υπάλληλος— Βενιζέλος έχει δίκιο, όταν λέει ότι πρέπει να συμμετάσχει στη μάχη της γενιάς του. Πρέπει κι αυτός, ως πρωταγωνιστής της γενιάς του, να σώσει τα κέρδη τής διαφθοράς της …Να αποφύγει τα “κουρέματα”, τις “κατασχέσεις” ή τις “απαλλοτριώσεις” που αφορούν τη δική του γενιά …Εμείς, απλά δεν καταλάβαμε τι ακριβώς μας έλεγε …Εμείς είμαστε εκείνοι, οι οποίοι από την αρχή δεν καταλάβαμε τι είδους μάχη είναι αυτή …Η γενιά του δεν πολεμάει, για να σώσει τον κόσμο, το έθνος ή το κράτος …Η γενιά του πολεμάει όλες τις υπόλοιπες, για να μην χάσει τη “λεία” της …Η γενιά του πολεμάει την προηγούμενη, “κουρεύοντας” τα ταμεία της και πολεμάει και την επόμενη, “μετακινώντας” τα σημερινά χρέη στο απώτερο και απώτατο μέλλον. Η γενιά του πολεμάει όπως ένα κοπρόσκυλο, το οποίο δεν θέλει με τίποτε να χάσει το κόκαλο που έχει στο στόμα του.

Αυτή η μάχη σήμερα μαίνεται. Ό,τι γίνεται, γίνεται για να μην χάσει αυτή η γενιά τα προνόμιά της. Ό,τι απόφαση παίρνεται από τους σημερινούς εξουσιαστές, είναι υπέρ της γενιάς αυτής, η οποία έχει σήμερα την εξουσία. Ό,τι απόφαση παίρνεται, είναι εις βάρος τόσο των προηγούμενων γενεών όσο και των επόμενων …Από τους προηγούμενους κλέβουν τα ταμεία και από τους επόμενους στερούν την προοπτική …Οι προηγούμενοι παίρνουν “κουρεμένες” τις συντάξεις που δικαιούνται και οι επόμενοι δεν θα έχουν ούτε τη θεωρητική πιθανότητα να πάρουν σύνταξη. Η απόλυτη υποταγή αυτής της γενιάς στους “δανειστές” δεν γίνεται από άγνοια. “Δένουν” την Ελλάδα με βαριές υποχρεώσεις, αγγλικά δίκαια και υποθήκες όχι επειδή δεν είναι έξυπνοι, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο.

…Θέλουν “βάθος” χρόνου. Γι’ αυτό συζητάνε για Μνημόνια, τα οποία θα έχουν εφαρμογές μέχρι το 2030 και 2040. Αυτό δεν γίνεται τυχαία. Τόσα χρόνια “λείπουν” από αυτήν τη γενιά, για να αισθάνεται ασφάλεια. Τα πάντα είναι προσχεδιασμένα. Με τα Μνημόνια εξασφαλίζουν στα κράτη μια χρηματοδοτική ροή, η οποία τους είναι απαραίτητη, αν θέλουν να πάρουν συντάξεις. Είναι μια γενιά, η οποία σε μεγάλο βαθμό ήταν κρατικοδίαιτη και περιμένουν από ένα κράτος χρεοκοπημένο να “πάρουν” αυτά, τα οποία είναι πλέον προφανές ότι δεν έχει να τους δώσει. Σε όλη τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών “έστυβαν” το κράτος, αναγκάζοντάς το να τους δίνει μισθούς, τους οποίους δεν μπορούσε να δώσει. Επί δεκαετίες έκαναν δημιουργική λογιστική εις βάρος του κράτους και της λογικής.

…Εισέπρατταν πάντα το μέγιστο, που μπορούσε να δώσει το κράτος. Όλα τα άλλα ήταν “εικονικά” και μεταξύ αυτών και οι ασφαλιστικές τους εισφορές. Ήταν “εισφορές” του τύπου: …”Πες ότι τα έδωσες και θα “γράψω” ότι τα κράτησα” …Όλα στα χαρτιά. Ποτέ δεν υπήρχαν τα χρήματα, για να δικαιολογούν τους μισθούς και τις “υποσχόμενες” συντάξεις και εφάπαξ. Ποτέ δεν είχαν τα ασφαλιστικά ταμεία του κράτους τα ανάλογα αποθεματικά με το ΙΚΑ, το ΝΑΤ κλπ., προκειμένου να δίνουν τις ανάλογες συντάξεις …Όλα στο “μιλητό” …Όλα “φορτωμένα” στον εκάστοτε ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό …Τον προϋπολογισμό εκείνον, που το “έλλειμμά” του μας οδήγησε στο ΔΝΤ. Αυτό γινόταν κάθε χρόνο μέχρι να διογκωθεί το πρόβλημα και να αναγκαστούν να βρουν την τελική λύση. Όμως, μέχρι να συμβεί αυτό, ψηφίζανε τον Σημίτη και έπαιρναν αυξήσεις χωρίς κανέναν ενδοιασμό.

Υπήρχαν υπάλληλοι, οι οποίοι σε ένα φτωχό κράτος —με μισθούς των 700 ευρώ— έπαιρναν μισθούς 2000 ευρώ το μήνα και τους έβγαζαν στην πρόωρη σύνταξη με αύξηση στα 2500 ευρώ το μήνα …Όλα στο περίπου …Όλα όπως βόλευαν τα εκάστοτε συμφέροντα …Όπως βόλευαν τους Γερμανούς, οι οποίοι ήθελαν να πάρουν τον ΟΤΕ χωρίς προσωπικό και υποχρεώσεις. Όλα “φορτωμένα” στον κρατικό προϋπολογισμό …Όλα στη λογική πως, όταν έρθει η ώρα να πληρωθούν μαζικά οι κανονικές συντάξεις αυτής της γενιάς, θα δούμε τι θα κάνουμε. Τα ασφαλιστικά ταμεία των κρατικών υπαλλήλων δεν είχαν ποτέ τα χρήματα εκείνα, τα οποία θα δικαιολογούσαν τις παροχές που “υπόσχονταν”.

Όπως αντιλαμβανόμαστε, τώρα μάλλον ήρθε η ώρα. Η “εμπροσθοφυλακή” αυτής της γενιάς βγαίνει μαζικά στη σύνταξη και τώρα δεν υπάρχουν “πατέντες”. Τώρα πραγματικά “λείπουν” τα χρήματα εκείνα, τα οποία θεωρητικά θα έπρεπε να είχε “αποταμιεύσει” το κράτος. Τώρα “λείπουν” τα χρήματα και ο όγκος των συντάξεων δημιουργεί τεράστιο “έλλειμμα” στον προϋπολογισμό …Έλλειμμα, το οποίο θα φέρει το πρόβλημα στην επιφάνεια …Έλλειμμα, το οποίο θα αφήσει χωρίς συνταξιοδοτικούς πόρους την “ηρωική” και κρατικοδίαιτη γενιά του Πολυτεχνείου. Τώρα θα πρέπει το κράτος να εξασφαλίσει μια συγκεκριμένη χρηματοδότηση για ένα “βάθος” χρόνου, το οποίο να καλύπτει τις ανάγκες μιας ολόκληρης γενιάς. Αυτήν τη χρηματοδότηση εξασφαλίζουν με τα Μνημόνια. Την εξασφαλίζουν όμως με τραγικό τρόπο για το ίδιο το έθνος.

Αυτό ακριβώς είναι τα Μνημόνια. Βάζουν “υποθήκη” την ίδια την πατρίδα μας, προκειμένου αυτή η γενιά να πάρει από τους τοκογλύφους τα χρήματα που της χρειάζονται. Υποδουλώνουν ολόκληρο τον λαό, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα χρήματα εκείνα, που θα τους δώσουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να ζουν όπως είχαν μόνοι τους προαποφασίσει. Γι’ αυτόν τον λόγο υπογράφουν δεσμευτικά Μνημόνια για την επόμενη γενιά. Την “αλυσοδένουν”, για να υποχρεώσουν τους επόμενους να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους εις βάρος των εαυτών τους και των παιδιών τους …Θα προεισπράξουν σε συντάξεις τη μελλοντική φτώχεια του ελληνισμού. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για τιτλοποίηση. Τιτλοποιούν μια πατρίδα, για να σώσουν τα σαρκία τους …Χάνουμε την πατρίδα μας, για να πάρει σύνταξη ο Σκανδαλίδης.
Γνωρίζοντας τα εγκλήματά τους, “παίζουν” με τον λαό. Έχουν ανάγκη να “δουλέψουν” τον λαό, γιατί η διατήρηση της εξουσίας στο κρίσιμο αυτό διάστημα είναι ζωτικής σημασίας γι’ αυτούς. Πρέπει να τα τακτοποιήσουν όλα στη διάρκεια της εξουσίας τους, γιατί μια πιθανή ανατροπή τους μπορεί να τους καταστρέψει. Γι’ αυτόν τον λόγο λένε ψέματα στον λαό, χωρίς να ενδιαφέρονται για το γεγονός ότι το ψέμα έχει κοντά “ποδάρια”. Δεν τους ενδιαφέρει ο χρόνος ως παράμετρος. Τους ενδιαφέρει να έχουν την εξουσία μέχρι να “τακτοποιήσουν” τα πράγματα …Μέχρι να υπογράψουν μόνοι τους —υπό συνθήκες αγγλικού δικαίου— τις υποχρεώσεις των επόμενων …Να τους υποτάξουν στους ξένους τοκογλύφους, οι οποίο θα τους απειλούν ακόμα και με στρατιωτικές εισβολές, όταν θα αρνούνται να εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους.

Ο ένας καταγγέλλει τον άλλο μόνο και μόνο για να μην χαθεί το μονοπώλιο της εξουσίας. Έγιναν εκλογές και ο Σαμαράς τις κέρδισε υποσχόμενος στον λαό την ακύρωση του Μνημονίου και την τιμωρία των υπευθύνων, οι οποίοι μας οδήγησαν σ’ αυτό. Μέσα σε ελάχιστες ημέρες αποκαλύφθηκε το ψέμα του και δεν τον νοιάζει καν. Έγινε πρωθυπουργός και ούτε για τα “μάτια” του κόσμου δεν ψήφισε μία από τις γνωστές άχρηστες προανακριτικές της Βουλής. Ο φίλος και συμμαθητής του Γιωργάκη έκανε το “καθήκον” του για τη γενιά του …Μας έβαλε ακόμα πιο “βαθιά” στην ύφεση και έσωσε τον κολλητό του. Μαζί τους και το ΚΚΕ …Ένας από τους βασικούς “πρωταγωνιστές” της ασυδοσίας και του κρατισμού της παρασιτικής Μεταπολίτευσης. Ούτε το ΚΚΕ “κατήγγειλε” τον Γιωργάκη για το έγκλημά του …”Ο καπιταλισμός φταίει”. Οι συντάξεις βέβαια αφορούν και τους ενοίκους του Περισσού.

…Έχουμε πέσει σε “συμμορία” …Σύμμαχοι είναι οι προδότες με τους “δανειστές” και όχι αντίπαλοι …Πλάκα κάνουν μεταξύ τους πίσω από τις κλειστές πόρτες και όχι διαπραγματεύσεις …Προαποφασισμένα είναι όλα στις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ …Οι συνεδριάσεις του Eurogroup είναι “παράσταση”. Ο ένας καλύπτει τον άλλο και μετά βγαίνουν και παίζουν “θέατρο” για τα μάτια του κόσμου. Οι “δικοί” μας άνθρωποι στην πραγματικότητα υποδεικνύουν στους “δανειστές” τι πρέπει και από ποιους να ζητάνε, προκειμένου να εξασφαλιστούν πλήρως. Αυτοί, ως εξουσιαστές, γνωρίζουν τα μυστικά και τα απόρρητα της χώρας και έχουν τη γνώση να κάνουν τέτοιου είδους υποδείξεις.

Ο Βενιζέλος ήταν αυτός, ο οποίος είπε στους δανειστές πού υπήρχε το “ψαχνό” στην Ελλάδα, προκειμένου να γίνει το “κούρεμα” εις βάρος των Ελλήνων συνταξιούχων και όχι εις βάρος των τοκογλύφων της ΕΚΤ. Ο Βενιζέλος ήταν αυτός, ο οποίος “ίδρυσε” τον παράνομο ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου η κρατική περιουσία να περάσει στα χέρια αυτών, οι οποίοι θα του εξασφαλίσουν τη μελλοντική του σύνταξη …”Στρατηγός” της γενιάς του ο παχύσαρκος γιωτάς. Αυτή είναι η μάχη της γενιάς αυτής, τις αμαρτίες της οποίας προσπαθεί να “φορτώσει” στους άλλους …Η μάχη της πιο άχρηστης γενιάς από καταβολής κόσμου …Της γενιάς, που έφαγε τους κόπους όλων των προηγούμενων γενεών και υποθήκευσε το μέλλον όλων των επόμενων, προκειμένου να γεμίσει την κοιλιά της.

Αυτή η γενιά στην πραγματικότητα “φλερτάρει” με την “αθανασία”. Θα μείνει στην ιστορία όχι μόνον της Ελλάδας ή της Ευρώπης, αλλά στην ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι η γενιά αυτή, που ακόμα και τα λάθη της θέλει να τα πληρωθεί σε χρυσάφι. Δεν είναι δηλαδή μόνον οι “ήρωες” των αθηναϊκών “Πολυτεχνείων”, των παρισινών “Μάηδων” ή των καφκικών “Ανοίξεων”, που, ως κρατικοδίαιτοι, θέλουν να τους χρυσοπληρώνουμε ακόμα και τώρα, παρ’ όλο που η ηλιθιότητα και η ανεπάρκειά τους —που μας οδήγησαν στη σημερινή αθλιότητα— έχει αποδειχθεί περίτρανα. Όλοι τους είναι το ίδιο κακομαθημένοι. Ακόμα κι αυτοί, οι οποίοι δραστηριοποιήθηκαν στον ιδιωτικό τομέα.

…Δικά της μέλη είναι αυτοί, οι οποίοι έφεραν τα νέα “ήθη” στην επιχειρηματικότητα …Δικά της μέλη είναι όλοι όσοι θέλουν να εγκληματούν ή να σφάλουν εκ του ασφαλούς και ατιμώρητοι …Τα Golden Boys, που προκαλούν τον κόσμο με την άθλια συμπεριφορά τους. Σε αυτήν τη γενιά ανήκουν οι διαφθορείς, οι οποίοι παρίσταναν τους επιτυχημένους επιχειρηματίες, “λαδώνοντας” τους πάντες. Σαν τον άχρηστο τον Χριστοφοράκο (1953), που, μόλις τα εγκλήματά του έγιναν αντιληπτά από τη Δικαιοσύνη, την κοπάνησε, για να τον προστατεύσουν τα “αφεντικά” του. Τώρα περιφέρεται ατιμώρητος στη Γερμανία υπό την προστασία των γνωστών “ηθικολόγων” Γερμανών.
Σ’ αυτήν τη γενιά ανήκουν “αποτυχημένοι”, οι οποίοι, ακόμα κι όταν ρίχνουν τις επιχειρήσεις στα “βράχια”, θέλουν να αποχωρήσουν με άπειρα κέρδη. Σαν τον άχρηστο Σταν Ο’ Νίλ (1951), ο οποίος έφυγε κλοτσηδόν από τη διοίκηση της Merrill Lynch & Co. Inc. ως αποτυχημένος και απαίτησε και πήρε πάνω από 161.000.000 $ ως αποζημίωση. Ένας από τους κύριους υπεύθυνους της παγκόσμιας κρίσης του 2008 όχι μόνον δεν τιμωρήθηκε για την ηλιθιότητά του, αλλά ανταμείφθηκε με χρήματα του αμερικανικού λαού, προκειμένου να απομακρυνθεί από τη θέση του.

Αυτή η γενιά είναι η μοναδική στο είδος της. Στην κυριολεξία έσπασε τον “κρίκο” των ανθρώπινων γενεών, οι οποίες λειτουργούσαν με βάση τα ένστικτα του είδους, εφόσον οι ανθρώπινες κοινωνίες λειτουργούν όπως οι ανθρώπινες οικογένειες. Μέχρι την εμφάνιση αυτής της γενιάς όλοι οι άνθρωποι και όλες οι γενιές τους δέχονταν να πάρουν στους “ώμους” τους κόστη …Το κόστος της συντήρησης των τιμημένων γονιών τους …Το κόστος του εφοδιασμού των απογόνων τους με πολύτιμα “προικιά”. Στην κυριολεξία “θυσιάζονταν” για το καλό των απογόνων τους …Θυσιάζονταν, για να κρατήσουν πατρίδες μεγάλες και ακμαίες, προκειμένου να τις παραδώσουν στους επόμενους …Θυσιάζονταν, για να δημιουργήσουν λαμπρές και μεγάλες υποδομές, προκειμένου να τις χαρίσουν στους επόμενους …Θυσιάζονταν, για να δημιουργήσουν πλούτο, προκειμένου να τον κληροδοτήσουν στους επόμενους.

Έτσι βάδιζε ο κόσμος μέχρι τώρα …Η μία γενιά με τον κόπο της “προίκιζε” την άλλη. Αυτός ήταν ο κόσμος, ο οποίος λειτουργούσε με βάση τα ανθρώπινα ένστικτα. Στερούνταν ως παιδιά, για να μην λείψει τίποτε στους απόμαχους γονείς τους. Στερούνταν ως γονείς, για να απολαύσουν τα παιδιά. Στερούνταν οι προηγούμενοι, για να απολαύσουν οι επόμενοι. Αυτή λοιπόν η “αλυσίδα” σπάει με αυτήν τη γενιά. Αυτή η γενιά είναι η γενιά των κοπριτών …Αυτοί, οι οποίοι απόλαυσαν τα πάντα εις βάρος όλων …Αυτοί, οι οποίοι προσπάθησαν να ιδιοποιηθούν την κοινή μεταπολεμική και πανευρωπαϊκή προσπάθεια ανασυγκρότησης της ισοπεδωμένης ηπείρου …Να “ρευστοποιήσουν” τον κόπο των προηγούμενων γενεών …Των “κορόιδων” — κατά την άποψή τους.

Όπως αντιλαμβανόμαστε, η μοναδικότητά της, η οποία την καθιστά ιδιαίτερη ανάμεσα στις γενιές, ήταν ότι αφέθηκε ελεύθερη να εξυπηρετήσει αποκλειστικά και μόνον τα συμφέροντά της. Αυτό δεν είχε γίνει ποτέ ξανά με καμία άλλη γενιά και αυτό οφείλεται στους Αμερικανούς …Οφείλεται στη δύναμη των Αμερικανών, η οποία χαλούσε τη “δυναμική” μέσα στις εθνικές κοινωνίες …Οφείλεται στη δύναμη, που επέτρεψε σε αυτήν τη γενιά να βγάλει —χωρίς καμία αντίσταση— τους πάντες από το παιχνίδι της εξουσίας. Παραδόθηκαν ψυχή τε και σώματι στους Αμερικανούς και η ανταμοιβή τους ήταν οι δεκαετίες της απόλυτης κυριαρχίας τους.

Μέχρι την εμφάνιση αυτής της γενιάς υπήρχε μια δυναμική, η οποία προστάτευε την κοινωνία. Όλες οι γενιές “μοιράζονταν” εξουσία με τους προηγούμενους και τους επόμενους και αυτό δημιουργούσε μια δυναμική, η οποία διατηρούσε τη “συνέχεια” …Μια “συνέχεια”, η οποία επέτρεπε στα έθνη να επιβιώνουν χωρίς κινδύνους …Μια “συνέχεια”, η οποία συνέδεε άρρηκτα τα ειδικά συμφέροντα όλων των γενεών με τα γενικά εθνικά συμφέροντα. Το εθνικό “πάπλωμα”, που όλοι είχαν ανάγκη να τους “σκεπάσει”, δεν μπορούσε κανένας να το μονοπωλήσει. Μέχρι την εμφάνιση αυτής της γενιάς όλοι “τραβούσαν” λίγο το “πάπλωμα” και κανένας δεν μπορούσε ούτε να “σκεπαστεί” μόνος του ούτε να “ξεσκεπάσει” τελείως τους άλλους.

Αυτό ήταν μια διασφάλιση για τις γενιές. Οι προηγούμενοι δεν έφευγαν, για να διευκολύνουν τους επόμενους και μέχρι να φύγουν —λόγω γήρατος—, έμπαιναν στο “παιχνίδι” τα παιδιά τους. Οι προηγούμενοι δεν άφηναν το “πάπλωμα” και μέχρι να το αφήσουν, το έπιαναν τα παιδιά τους. Η κυρίαρχη γενιά ήταν πάντα ένα “σάντουιτς” μεταξύ της προηγούμενης γενιάς και των παιδιών της. Όλοι είχαν απλωμένα τα “χέρια” στο “πάπλωμα” και υπήρχε ισορροπία. Όσο τα “χέρια” των προηγούμενων εξασθένιζαν, τόσο ισχυροποιούνταν τα “χέρια” των παιδιών τους. Αναγκαστικά η εξουσία θα έπρεπε να “μοιράζει” ανάμεσα στις γενιές τους καρπούς της πατρίδας. Αυτό ήταν εγγύηση για την εθνική ασφάλεια, γιατί καμία γενιά δεν θα μπορούσε και δεν θα αφηνόταν για τη δική της επιβίωση να ξεπουλήσει την πατρίδα.

Η σημερινή κυρίαρχη γενιά έκανε το εξής μοναδικό. Χάρη στους Αμερικανούς και τους χαφιεδοπράκτορες τύπου Ανδρέα Παπανδρέου και Κωνσταντίνου Καραμανλή, έπιασε το “πάπλωμα” και αφέθηκε να το χειρίζεται όπως βόλευε την ίδια, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν και χωρίς να μπορεί κανένας άλλος να το “τραβάει” προς την πλευρά του. “Άδειασε” την προηγούμενη γενιά με συνοπτικές διαδικασίες και δεν άφησε την επόμενη να μπει στα πράγματα. Ταύτισε τους προηγούμενους με τη Χούντα και απλά τους επόμενους δεν τους έβαλε καν στο “παιχνίδι” …Το αποτέλεσμα; …Η προηγούμενη γενιά δεν έχει εξουσία ούτε καν στα ασφαλιστικά ταμεία που την αφορούν και η επόμενη δεν έχει πιάσει ακόμα πόστα, παρ’ όλο που ηλικιακά θα έπρεπε να είναι ήδη “μπασμένη” στα κόλπα.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό το οποίο βλέπουμε …Αυτό, το οποίο απεύχονταν οι πάντες …Ο απόλυτος εφιάλτης για έναν λαό …Μια γενιά, για τη δική της επιβίωση βγάζει στο “σφυρί” την επιβίωση του έθνους. Απόλαυσαν τα πάντα, ξεπουλώντας ό,τι τους παραδόθηκε από τους προηγούμενους και στους επόμενους όχι μόνον δεν παραδίδουν τίποτε, αλλά αφήνουν και χρέη …Χρέη, με τα οποία “απαλλάσσουν” τους εαυτούς τους από τις υποχρεώσεις της αποτυχίας. Με “δημιουργική” λογιστική παίζουν παιχνίδια εις βάρος της επόμενης γενιάς. “Μετακινούν” τα χρέη τους στον χρόνο, για να τα πληρώσουν οι επόμενοι. Τα “ρυθμίζουν” με τέτοιον τρόπο, ώστε οι ίδιοι να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα πάντα, χωρίς να στερηθούν τίποτε απολύτως.

Αυτό ακριβώς είναι η σημερινή κρίση χρέους. Αυτό ακριβώς είναι η αντιμετώπισή της με τα Μνημόνια από τα διάφορα ΔΝΤ και τις τρόικες. Τα χρέη είναι τεράστια και ανήκουν όλα στη γενιά που σήμερα κυβερνά. Αυτά τα χρέη δεν τα αναγνωρίζουν αυτοί, οι οποίοι τα δημιούργησαν και γι’ αυτό μας “πάνε” στα Μνημόνια. Γιατί; Γιατί, αν τα αναγνωρίσουν, θα πρέπει να το πάρουν απόφαση ότι θα ζήσουν από εδώ και πέρα πληρώνοντας τις συνέπειες των πράξεών τους και άρα με πενιχρές συντάξεις ως φτωχοί …θα πρέπει να το πάρουν απόφαση ότι δεν θα απολαύσουν τους μισθούς και τα μπόνους εκείνα, τα οποία μόνοι τους αποφάσισαν να δώσουν στους εαυτούς τους ανεξαρτήτως επιτυχίας. Γιατί, αν τα αναγνωρίσουν, θα πρέπει να το πάρουν απόφαση ότι δεν θα απολαύσουν τις συντάξεις εκείνες, τις οποίες μόνοι τους αποφάσισαν να δώσουν στους εαυτούς τους. Μια ολόκληρη γενιά έχει αποφασίσει να κάνει αυτό, το οποίο κάνουν τα “golden boys”, δραπετεύοντας από τα “ναυάγια” που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Οι πάντες κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν των Golden Boys της Wall Street …Των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι φεύγουν από τις επιχειρήσεις που διέλυσαν ως αποτυχημένοι και είναι αυτοί, οι οποίοι θα ζήσουν ως μεγιστάνες και στο μέλλον με τα χρήματα των επιχειρήσεων αυτών …Των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι απολύονται ως απολύτως αποτυχημένοι και μαζί τους παίρνουν τεράστιες αποζημιώσεις …Οι ορκισμένοι οπαδοί της ελεύθερης οικονομίας, που, μόλις χάνουν τα πλεονεκτήματα, αναζητούν τις κρατικές επιδοτήσεις …Οι “ασυναγώνιστοι”, όταν ο συναγωνισμός είναι “αλυσοδεμένος” …Οι οπαδοί της ελεύθερης οικονομίας, μετά βέβαια τον διορισμό τους από το κράτος σε κάποια υψηλή θέση.

Όπως αυτοί οι αποτυχημένοι διαχειριστές θέλησαν και τελικά κατάφεραν να φύγουν “φορτωμένοι” με αποζημιώσεις, έτσι θέλει να εγκαταλείψει την αποτυχημένη διαχείριση και η σημερινή κυρίαρχη γενιά. Λίγες στιγμές πριν την “έξοδό” της από την αποτυχημένη θητεία της στην εξουσία, προσπαθεί, μέσω εθνοπροδοτικών Μνημονίων, να διασφαλίσει τα κεκτημένα της εις βάρος των επόμενων. Μιλάμε για μια γενιά-“γαϊδούρι”, που θέλει να πληρωθεί χρυσάφι ακόμα και για τα λάθη της. Μιλάμε για εξωφρενικά πράγματα …Εξωφρενικά, αλλά όχι απρόβλεπτα.

Η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται.

Από την αρχή της ύπαρξής της αυτή η γενιά έδειξε τα δείγματα γραφής της. Ήταν μια γενιά, η οποία γεννήθηκε και έζησε μέσα στο ψέμα και στην προδοσία. Ήταν η ευρωπαϊκή γενιά, η οποία είχε την υποχρέωση να αντισταθεί στην αμερικανική κυριαρχία και δεν το έκανε. Ήταν η γενιά, η οποία όχι μόνον δεν αντιστάθηκε στους ξένους κυρίαρχους, αλλά τους λάτρεψε. Ήταν η γενιά, η οποία τη δειλία της την απέκρυπτε με διαδηλώσεις και μολότοφ. Στην πραγματικότητα ήταν η γενιά την οποία “γέννησε” ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός στην Ευρώπη …Η γενιά, την οποία έλεγξαν απόλυτα οι Αμερικανοί, προκειμένου να εδραιώσουν την παρουσία τους στην Ευρώπη. Τα περισσότερα από τα επιφανή της μέλη ήταν μόνιμοι θαμώνες των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών από την ηλικία που τα παιδιά άλλων γενεών ανακαλύπτουν το σεξ και τις καφετέριες.

…Ήταν η γενιά, που ακόμα και ο “σοσιαλισμός” της ήταν προσταγή των Αμερικανών καπιταλιστών να εκδηλωθεί, εφόσον τους συνέφερε ο διεθνισμός του. Χάρη στον “σοσιαλισμό” αυτής της γενιάς εξασφάλιζαν οι Αμερικανοί την μόνιμη παρουσία τους στην Ευρώπη …Όλα ένα “παραμύθι” …Η επί πληρωμή “ευαίσθητη” γενιά, η οποία, μετά το τέλος των μεγάλων πολέμων, υποτίθεται ότι θα αντιπροσώπευε την “ωρίμανση” των ευρωπαϊκών λαών …Η γενιά, που μεγάλωσε, κατηγορώντας τους προηγούμενους για τον πόλεμο …Η γενιά, που μεγάλωσε, κατηγορώντας τους προηγούμενους για τον εθνικισμό τους …Η γενιά, που μεγάλωσε, κατηγορώντας τους προηγούμενους για τον ρατσισμό τους.

…Η γενιά, που εξυπηρέτησε τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, προκειμένου να πάρει το αμερικανικό “χρίσμα” εις βάρος των προηγούμενων …Η γενιά, που την υποταγή της στις ΗΠΑ την εμφάνισε σαν “κοσμοπολιτισμό” …Η γενιά, που την προδοσία προς την πατρίδα της την ονόμασε “διεθνισμό” …Η γενιά, που μπήκε νωρίτερα από όλες τις προηγούμενες στα πόστα …Η γενιά, που λάτρεψε τις ΗΠΑ και για “ξεκάρφωμα” έβγαζε το μεροκάματό της στα κάγκελα των αμερικανικών πρεσβειών, παριστάνοντας την “αντιαμερικανική”.
…Η γενιά, που φόρεσε ένα παλαιστινιακό keffiyeh και απαίτησε να την αναγνωρίζουν σαν “επαναστατική” …Η γενιά, που έκανε πάντα ό,τι συνέφερε τους Αμερικανούς, αλλά το έκανε με “επαναστατικό” στυλ, ώστε να μην φαίνεται η δουλικότητά της …Μας το εξήγησε άλλωστε και ο Ψαριανός (1954) …Εφόσον για να γίνουμε πλούσιοι ως επαναστάτες πρέπει να υπακούμε στους Αμερικανούς, ευνόητο είναι ότι στην αντίθετη περίπτωση θα καταλήξουμε φτωχοί και “μαλάκες” …Μας το εξήγησε και η Ρεπούση (1954) …Να μην γινόμαστε ασεβείς στις νεοταξικές υποδείξεις, αν δεν θέλουμε να “συνωστιζόμαστε” στις αποβάθρες.

…”Σοσιαλισμός”, “διεθνισμός”, “φιλοσιωνισμός”, “ευρωπαϊκή ένωση” κλπ., ήταν “οράματα” άνωθεν επιβεβλημένα και η γενιά αυτή τα “μοσχοπουλούσε” σαν “προϊόντα” αγώνων, κοινωνικών ευαισθησιών και γνώσεων …Έτσι “προόδευσαν” …Γρήγορα και με “πλάτες”. Πριν συμπληρώσουν τα είκοσί τους χρόνια ήταν χαφιέδες πρεσβειών. Πριν συμπληρώσουν τα σαράντα τους χρόνια είχαν αναρριχηθεί στις κορυφαίες θέσεις εξουσίας …Δεν ήταν ακόμα σαράντα χρόνων ο Σαμαράς, όταν αναλάμβανε στην πιο δόλια κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης το τρομερό Υπουργείο Εξωτερικών …Παπανδρέου, Λαλιώτης, Δαμανάκη ανέλαβαν τεράστια πόστα σε ηλικίες, που σήμερα άλλοι ακόμα σπουδάζουν.

Όλα αυτά δεν ήταν τυχαία. Από τη δεκαετία του ’80 μονοπωλούν τα πάντα. Κάποιοι παλιοί πιέστηκαν τότε για να εγκαταλείψουν τα πόστα τους προς χάρη των νέων. Ποιοι τους πίεσαν; Ποιοι μπορούσαν να πιέσουν σ’ αυτόν τον βαθμό εκτός από τους Πλανητάρχες; Μέσα από τις πρεσβείες των ΗΠΑ έπαιρναν τα “χρίσματα” και τις θέσεις εξουσίας …Πρώτο “τραπέζι” στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ …Όλοι συνομήλικοι ομοϊδεάτες “ηθοποιοί”, που παρίσταναν τους “δεξιούς” και τους “αριστερούς”, παρ’ όλο που υπηρετούσαν τα ίδια αφεντικά …Στην ίδια Λέσχη “αντρώθηκαν” πολιτικά ο “σοσιαλιστής” Γιωργάκης με τον “δεξιό” Σαμαρά …Ο “σοσιαλιστής” Στουρνάρας με τον “δεξιό” Αλογοσκούφη.

Με τις πλάτες αυτής της Λέσχης έβγαλαν τους προηγούμενους από την εξουσία και την ανέλαβαν αυτοί. Αυτοί οι προηγούμενοι ήταν οι πιο άτυχοι της νέας ελληνικής ιστορίας. Η γενιά που γεννήθηκε την δεκαετία του 30 και στις αρχές της δεκαετίας του 40. Δεκαετία του 30 και early forties που θα έλεγαν και οι θαμώνες της αμερικανικής πρεσβείας. Γιατί ήταν άτυχοι; Γιατί ως παιδιά βίωσαν στον απόλυτο βαθμό την πείνα του πολέμου και ως νέοι εργάστηκαν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας για να χτίσουν τα ερείπια που άφησε πίσω του ο πόλεμος.
Όταν ώριμοι πλέον έφτασαν στις δεκαετίες του 70 και του 80 για να απολαύσουν τους καρπούς των κόπων τους βγήκαν από το κόλπο της εξουσίας. Όταν έφτασαν στην πηγή για να πιουν νερό βρήκαν εκεί να τους περιμένουν οι Λαλιώτηδες και οι Δαμανάκισσες με τα αμερικανικά “παγούρια”. Η γενιά αυτήν δηλαδή δεν γεύτηκε εξουσία. Ούτε καν στο τυπικό επίπεδο που δικαιολογούσε η ύπαρξή της και ο κόπος της. Υπό την ηγεσία των “δεινοσαύρων” των δεκαετιών του 10 και του 20 η εξουσία πέρασε απευθείας στους γεννηθέντες από το 50 και μετά. Μετά τον Πρωθυπουργό Μητσοτάκη του 1918 πήγαμε στον Πρωθυπουργό Καραμανλή του 1956. Οι γεννηθέντες στο ενδιάμεσο διάστημα απλά “προσπεράστηκαν”.

Όλα αυτά έγιναν με εντολές των Αμερικανών. Ήξεραν οι Αμερικανοί να βάζουν “πλάτες” για να ευνοούν γιατί η εύνοια δημιουργεί “ομήρους” και υποχρεώσεις. Σε αυτές τις “πλάτες” αναζητά κάποιος τον προδοτικό ρόλο των “δεινοσαύρων” της Μεταπολίτευσης …Των “μεγάλων”, που μας “φόρτωσαν” και τα ιδρύματά τους …Καραμανλής, Παπανδρέου, Μητσοτάκης και το κακό συναπάντημα …Χαφιεδοπράκτορες των Αμερικανών, που ο ρόλος τους ήταν να παρακάμψουν την γενιά της εργασίας, για να δώσουν τη “σκυτάλη” στην γενιά της “επανάστασης”….Να εμφανιστούν σαν ανανεωτές και να παραδώσουν την εξουσία στους νέους, οι οποίοι ήταν καθαρά παραγωγή του “θερμοκηπίου” των αμερικανικών και όχι μόνο μυστικών υπηρεσιών.

Αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι οι “μεγάλοι” της Μεταπολίτευσης δεν αντέχουν ούτε λεπτό κριτικής. Με νύχια και με δόντια διατηρούνται στο απυρόβλητο. Τους διατηρούν στο προσκήνιο οι “ευεργετημένοι” από αυτούς. Αυτό τον ρόλο άλλωστε έχουν και τα ιδρύματά τους. Προστατεύουν τους προδότες από την κριτική και μπορούν από τις συμπεριφορές να “φιλτράρουν” τους επίδοξους διαδόχους τους …Προδότες της δικής τους γενιάς, οι οποίοι εξυπηρέτησαν καθαρά τα αμερικανικά συμφέροντα …Εκτός κι αν νομίζει κάποιος ότι ο Μητσοτάκης διάλεξε στην Κυβέρνησή του τον νεαρό Σαμαρά, επειδή κατάλαβε ότι ήταν “σπίρτο” …Στημένα ήταν όλα …Από τότε σχεδίαζαν τον υπερδανεισμό της χώρας, ο οποίος θα την καθήλωνε στην εξάρτηση.

Ποτέ δεν ανατράπηκε τόσο γρήγορα και τόσο απόλυτα μια γενιά όσο οι προηγούμενοι από αυτούς. Όλα αυτά είναι εύκολα κατανοητά, αν σκεφτεί κάποιος ποιοι βρίσκονταν πίσω από τους “επαναστάτες”. Ποιοι βρίσκονταν πίσω από τον Λαλιώτη (1951) ή τη γνωστή Μαρία (1952); Ακόμα πρέπει να γελάνε με αυτούς τους Έλληνες “ήρωες” στην αμερικανική πρεσβεία …Τους “ήρωες”, που ανέτρεψαν τους “παλιούς”. Οι προηγούμενοι γι’ αυτούς ήταν οι “πρωτόγονοι” …Ήταν οι φασίστες, οι χουντικοί, οι εθνικιστές …Ήταν τα “κορόιδα”, που εκτιμούσαν τα εργοστάσια, τα χωράφια και την εργασία …Δεν ήταν “έξυπνοι” με “ευελιξία” …”Έξυπνοι” που αρχικά λάτρευαν τον κρατισμό και τις επιδοτήσεις και στο τέλος μεταλλάχθηκαν σε λάτρεις των “ανοικτών” αγορών, του εμπορίου και των τραπεζών.

Κύριος “εκφραστής” αυτής της άποψης περί σοσιαλισμού, ο πατριάρχης του βλαχοκυριλέ …Ο “γκουρού” του high-life της Μεταπολίτευσης πασοκάνθρωπος Κωστόπουλος (1954) …Ο νηστικός, που έφαγε απότομα και πολύ, με αποτέλεσμα να ξεράσει και να απειλείται τώρα να πεθάνει νηστικός …Το κουστούμι Armani συνδυασμένο με ολσταράκια …Να μυρίζουν και λίγο τα πόδια …να μην “ξεχνάμε” ότι από “σοσιαλιστές” ξεκινήσαμε …Να ρίχνουμε και κανένα χαστούκι στις γυναίκες μας, για να μην ξεχνάμε ότι από τον “πάτο” ξεκινήσαμε και εκεί παραμείναμε …από “ιδεολογία”. Αυτός και οι όμοιοί του ήταν οι “καθοδηγητές” της Μεταπολίτευσης.

Οι προηγούμενοι από αυτούς ήταν οι “καθυστερημένοι”, οι οποίοι συμβούλευαν τα παιδιά τους να αποταμιεύουν και να μην δανείζονται …Ήταν οι “καθυστερημένοι”, οι οποίοι συμβούλευαν τα παιδιά τους να απλώνουν τα “πόδια” τους μέχρι εκεί που φτάνει το “πάπλωμά” τους και να μην πλησιάζουν τις τράπεζες …Ήταν οι “καθυστερημένοι”, οι οποίοι εργάζονταν στα χωράφια, περιμένοντας παραγωγή και δεν περίμεναν σταυροπόδι στα καφενεία, για να πάρουν τις επιδοτήσεις …Ήταν οι “καθυστερημένοι”, οι οποίοι σπούδαζαν με τρομερό διάβασμα και δεν περνούσαν τα μαθήματα με “επιστολές” της τοπικής κομματικής οργάνωσης …Ήταν οι “καθυστερημένοι”, οι οποίοι εργάζονταν σκληρά για λίγα κέρδη και δεν ήξεραν να πλουτίζουν με φακελάκια και προμήθειες …Ήταν “βλάχοι”, που δεν ήξεραν να απολαμβάνουν την “επιτυχία” με μια “γραμμούλα” κόκα …ή έστω με λίγο …χορταράκι.

Αυτή η γενιά “χτύπησε” όσο τίποτε άλλο το βασικό κύτταρο της ελληνικής κοινωνίας, που ήταν η οικογένεια. Την έννοια της “οικογένειας” τη θεωρούσαν εχθρική προς τα συμφέροντά τους. Ήταν μια άμυνα της κοινωνίας, την οποία δεν την ήθελαν απέναντί τους. Ήταν ένας “κρίκος” της κοινωνίας, που συνέδεε τις γενιές μεταξύ τους και αυτοί είχαν κηρύξει τον πόλεμο στις υπόλοιπες γενιές. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το γύναιο με το όνομα Λιάννη (1955); …Την πρώτη επώνυμη “πατσαβούρα”, που βγήκε από τις ιδιωτικές γκαρσονιέρες και μπήκε στα δημόσια σαλόνια. Μόλις “τελείωσαν” τα “ψωμιά” της, κρεμάστηκε από τον άρρωστο παλιόγερο.

Έντυσαν τη γεροντοκαψούρα ενός ετοιμοθάνατου με “ερωτικό” μανδύα και ιδεολογική “χρυσόσκονη”. Έντυσαν τον συμφεροντολογισμό μιας “τελειωμένης” με τη “λατρεία” προς το πρόσωπο του “μεγάλου τιμονιέρη” …Νέα “Εβίτα”. Την έβαλαν το 1993 να παριστάνει τη διευθύντρια του Γραφείου του Πρωθυπουργού …Απλά πράγματα …Χρήσιμη ήταν η Λιάννη …”Κατασκευασμένο” πρότυπο της εποχής που “έχτιζαν”. Είχαν ξεκινήσει τον πόλεμο κατά της κοινωνίας και την ήθελαν χαλαρή κι ανεκτική. Πολεμούσαν την οικογένεια και η Λιάννη είχε διαλύσει την “πρώτη” οικογένεια της χώρας …Είχαν ξεκινήσει και τη διαφθορά. Ο γέρος έκανε “δωράκια” στον εαυτό του …Σπίτια, πάμπερς και νεαρές τότε γυναίκες. Η άμυνα της κοινωνίας είχε ήδη χαλαρώσει …Ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας τού “δάνειζε”, για να τον “καλύπτει”.

Την ίδια περίπου εποχή (1991) έβαζαν στα σπίτια όλη τη σαβούρα της κοινωνίας …Έβαζαν στα σπίτια όλες τις βίζιτες και τις “αδερφές”, που θα άλλαζαν συμπεριφορές και πρότυπα αιώνων …Από το πρωί ξεκινούσε η προπαγάνδα …Με την τσίμπλα στο μάτι άρχιζαν οι χοροί και τα τραγούδια …Ποια δουλειά, ποια φροντίδα για τα παιδιά και πράσινα άλογα …Αν δεν ξέρεις να βάφεσαι, τι “γυναίκα” είσαι; …Αν δεν ξέρεις τι μόδα κυριαρχεί στα εσώρουχα, δεν είσαι “ιν” …Αν δεν ξέρεις τα “πιπεράτα” κουτσομπολιά, τι “κοινωνικό” όν είσαι; …Οι γέροι στα ιδρύματα, τα παιδιά στις Φιλιππινέζες και οι νοικοκυρές τηλεοπτική παρέα με τον Τρύφωνα Σαμαρά.

Τότε ήταν η εποχή του “πρωινού καφέ” και της Ρούλας Κορομηλά (1957). Όλες εκείνες οι “Κατίνες”, που οι νοικοκύρηδες μέχρι τότε δεν τις άφηναν να μπουν στα σπίτια τους από τις πόρτες, “έμπαιναν” από την τηλεόραση …Όλα στον “αυτόματο πιλότο” …Τις γυναίκες τις είχε αναλάβει η Ρούλα με τον “πρωινό καφέ” και τα παιδιά τους ο Πέτρος με το “Κλίκ” και με το “Νίτρο” …Αυτοί ήταν οι μοντέρνοι …και κανένας άλλος.

Τέτοιοι μοντέρνοι ήταν μόνον οι “προοδευτικοί”, οι οποίοι ήταν από “βρέφη” ήρωες …έστω και “κατασκευασμένοι” στην αμερικανική πρεσβεία …Η γενιά, η οποία έκανε όλα τα θελήματα των Αμερικανών και των τραπεζιτών …Η γενιά που λάτρεψε όλους τους πολιτισμούς και φρόντισε να τους φέρει μαζεμένους έξω από την πόρτα μας. Η γενιά, η οποία “συγκινήθηκε” από το “Ολοκαύτωμα” και μετέτρεψε τους Εβραίους σε “ιερή αγελάδα” της Ευρώπης …Η γενιά, η οποία “οραματίστηκε” —όπως είπε και ο Γιούγκερ— την Ενωμένη Ευρώπη και το Ευρώ, όταν κατά “σύμπτωση” αυτό συνέφερε τους Αμερικανούς και τους τραπεζίτες …Η γενιά, που —όπως είπε ο Σουλτς—, για να σώσει τους τραπεζίτες και τις προμήθειές της, “θυσίασε” τους επόμενους.

Αυτή η γενιά —από την πρώτη στιγμή που “μπήκε” στα πράγματα— εξειδικεύτηκε στον παρασιτισμό. Μόλις τα κράτη —με τον άπειρο κόπο και πόνο των προηγούμενων— ανασυγκροτήθηκαν από την καταστροφή του πολέμου, εμφανίστηκαν αυτοί για τις “εισπράξεις”. Αυτή η γενιά, η οποία δεν εργάστηκε στο “χτίσιμο” της ισοπεδωμένης Ευρώπης, ήταν εκείνη, που εισέπραξε όλους τους καρπούς αυτού του κόπου. Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’70 όταν αυτή η γενιά άρχιζε —με το θράσος των αμερικανικών “πλατών”— να μπαίνει στα πράγματα και να δίνει το “χρώμα” της.

Για όσο διάστημα οι λαοί εργάζονταν σκληρά, για να κτίσουν αυτά, τα οποία γκρεμίστηκαν από τον πόλεμο, αυτοί ήταν μικροί και σπούδαζαν. Όταν τα πάντα μπήκαν σε τάξη και οι λαοί ήταν έτοιμοι να απολαύσουν τους καρπούς των κόπων τους, εμφανίστηκαν τα αμερικανόπληκτα παράσιτα …Οι θαμώνες της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ …Οι αγαπημένοι της Goldman Sachs. Το απόλυτο παράδοξο …Οι απόλυτα “κολλητοί” της υπερατλαντικής υπερδύναμης του καπιταλισμού ήταν οι “σοσιαλιστές” της Ευρώπης.

Αυτή η γενιά στο όνομα του “σοσιαλισμού” προσκολλήθηκε στους κρατικούς μηχανισμούς όσο καμία άλλη γενιά. Άλλοι, παριστάνοντας τους μαοϊκούς, άλλοι τους σοσιαλιστές, άλλοι τους τροτσκιστές και άλλοι τους σταλινικούς, όλοι “άρπαξαν” μια “ρώγα” από τα κρατικά “βυζιά”, εξασφαλίζοντας την επιβίωσή τους με τη τζάμπα αμπελοφιλοσοφία. Καμία άλλη γενιά δεν “ρούφηξε” τόσο πολύ και σε τόσο μεγάλο εύρος δημόσιο μισθό. Ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλο το “κράτος” όσο το έκανε αυτή η γενιά με τα “σοσιαλιστικά” της οράματα.
Όσο πιο πολύ “έμπαινε” στα πράγματα αυτή η γενιά, τόσο “μεγάλωνε” το κράτος, για να βολέψει όλα τα μέλη της μέσα σ’ αυτά. Όταν δεν τους έφταναν οι συμβατικές κρατικές υπηρεσίες για να βολευτούν, έβαζαν το κράτος να δημιουργεί ή να εξαγοράζει επιχειρήσεις. Αυτοί, οι οποίοι σήμερα στο τέλος της καριέρας τους ιδιωτικοποιούν τα πάντα για να πάρουν το “εφάπαξ” τους, είναι οι ίδιοι, που “κοινωνικοποιούσαν” τα πάντα στην αρχή της “καριέρας” τους, για να εξασφαλίσουν μια θέση εργασίας και να πάρουν έναν κρατικό μισθό. Αυτοί έκαναν το κράτος επιχειρηματία, βιομήχανο, εργολάβο και καραβοκύρη, προκειμένου να δημιουργηθούν θέσεις διευθυντών για τους ίδιους. Αυτό το “πολυτάλαντο” κράτος το κατέλαβε αυτή η σε γενικές γραμμές “σοσιαλιστική” γενιά.

Το τείχος έπεσε στο Βερολίνο
…και ξεχείλισε ο “βόθρος” στην Ελλάδα.
Αυτή η “σοσιαλιστική” γενιά αντιλήφθηκε από νωρίς πού υπήρχε η εύκολη επιβίωση και γρήγορα οικειοποιήθηκε το ίδιο το κράτος. Στην κυριολεξία τού ρούφηξε το “μεδούλι”. Όταν μάλιστα έφυγαν οι “προηγούμενοι” από τις θέσεις εξουσίας και αισθάνθηκαν ότι δεν ελέγχονταν από κανέναν, άρχισαν τα αίσχη. Με “σοσιαλιστές” σαν τον Βενιζέλο άρχισαν να “νομοθετούν” με τη λογική του Λουδοβίκου: …”Το κράτος, είμαι εγώ” (L’État, c’est moi). Αποποινικοποίησαν σχεδόν τη διαφθορά, επιτρέποντας στους εαυτούς τους να εισπράττουν “δωράκια” κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Οι δε πραιτοριανοί της γενιάς αυτής εξασφάλισαν την ασυλία τους με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Μόνοι τους είχαν “λύσει” τα χέρια τους, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα αφεντικά τους και να γίνουν και οι ίδιοι πλούσιοι χωρίς ρίσκο.

…Τι είχαν ανάγκη τα αφεντικά τους; …Τα αφεντικά “γκρέμιζαν” το Ανατολικό Μπλοκ και θα “επιτίθονταν” στα ευρωπαϊκά κράτη, προκειμένου να τα λεηλατήσουν. Οι καιροί άλλαζαν και έπρεπε να αλλάξουν και οι μέθοδοι ελέγχου των λαών. Αν μέχρι τότε έφτανε μέσω της απειλής της Σοβιετικής Ένωσης να ελέγχονται εξ’ αποστάσεως οι λαοί, με την πτώση αυτής της Ένωσης έπρεπε να αλλάξει και η πολιτική των Αμερικανών στην Ευρώπη. Δεν τους αρκούσε πλέον να απειλούν τα κράτη με ένα φόβητρο, εφόσον δεν υπήρχε φόβητρο. Αν μέχρι τότε οι καπιταλιστές έλεγχαν την Ευρώπη με τους “σοσιαλιστές”, αυτό θα άλλαζε …Οι καπιταλιστές θα έλεγχαν την Ευρώπη με τους καπιταλιστές.

Εφόσον τα πρόσωπα δεν αλλάζουν, τι αλλάζει; …Η ιδιότητα που δηλώνουν. Τότε οι “σοσιαλιστές” της Ευρώπης άρχισαν να εμφανίζουν καπιταλιστικές εμμονές. Οι ίδιοι άνθρωποι, που λίγα χρόνια πριν κρατικοποιούσαν τα πάντα, ήταν αυτοί, οι οποίοι ανέλαβαν τις ιδιωτικοποιήσεις. Εύκολη ήταν η αλλαγή τους. Δεν είχαν λόγο να υπερασπιστούν τα “πεθαμένα”. Γι’ αυτόν τον λόγο επιδόθηκαν σε μια πρωτοφανή διαφθορά. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι μερικά χρόνια πριν “φλέρταραν” με τα σταλινικά μοντέλα, ήταν αυτοί, οι οποίοι, καθισμένοι σε κρατικές θέσεις, “ερωτεύτηκαν” την ελεύθερη οικονομία …Για να κυριολεκτούμε, “ερωτεύτηκαν” τα χρήματα της διαφθοράς της μετάβασης προς την ελεύθερη οικονομία.

…Οι ίδιοι άνθρωποι, που μερικά χρόνια πριν μάς έδειχναν σαν πρότυπο την Αλβανία του Χότζα, ήταν αυτοί, οι οποίοι “αλώνιζαν” το Αιγαίο με τα γιώτ τους. Αυτοί, οι οποίοι παρίσταναν τους σοσιαλιστές, ήταν αυτοί, οι οποίοι διαφθάρηκαν σε βαθμό να οδηγήσουν τα ίδια τα κράτη στη χρεοκοπία …Μαοϊκοί, σαν τον Τατούλη, που “ανακάλυψε” τον καπιταλισμό και έφερε εις πέρας τις φιλοδοξίες του ακόμα και με τα ψηφαλάκια των βασιλοφρόνων του ΛΑΟΣ …Σταλινομαρξιστές, σαν τον Λαζαρίδη, που είναι σύμβουλος του ακροδεξιού Σαμαρά και συντονιστής των αποκρατικοποιήσεων …”Επαναστάτες”, σαν τον Ψαριανό, που —άκουσον-άκουσον— προτιμούσε τα Ferrari από τα Lada …”Κομμουνιστές” του γλυκού νερού και των σαλονιών, σαν τον Ανδρουλάκη, που θαύμαζε τον Γιωργάκη και ψήφιζε το Μνημόνιο …”Επαναστάτριες”, όπως η Τρέμη, που, πριν να ανακαλύψει τη σωτήρια αποστολή του ΔΝΤ, ανακάλυψε τα Van Cleef & Arpels …Ζωντανοί “θρύλοι”, όπως η Δαμανάκη, που απειλούσε την Ελλάδα με έξοδο από το Ευρώ σε περίπτωση που αυτή δεν “συμμορφωνόταν” στις εντολές των τοκογλύφων.

Τα φασόν “οράματα”.
Ο Γιούγκερ μας είπε ποιο ήταν το “όραμα” της γενιάς του, αλλά δεν μας είπε ποιος το “οραματίστηκε”. Μας είπε ότι ήταν “όραμα” της γενιάς του το Ευρώ και η Ενωμένη Ευρώπη, αλλά δεν μας είπε ότι αυτό έφτασε σ’ αυτήν με “ραβασάκι” από τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ έδωσαν το “όραμα” στη γενιά των χαφιέδων τους …Πρώτα “οραματίστηκαν” την Ενωμένη Ευρώπη οι Αμερικανοί και μετά οι δήθεν ηγέτες τής Ευρώπης …Πρώτα “οραματίστηκε” το Ευρώ η αμερικανική FED και μετά οι δήθεν οικονομολόγοι της Ευρώπης. Ας ψάξει κάποιος να βρει ποιοι ωθούσαν τους “οραματιστές” σε αυτά τα “οράματα”.

…Στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ ακούστηκαν πρώτα αυτοί οι σχεδιασμοί …Αμερικανικά “στόματα” τα βροντοφώναξαν στη Λέσχη και μετά κάποια ευρωπαϊκά τα ψέλλισαν στις πλατείες. Τα “αφεντικά” αποφάσισαν για τα “οράματα” των διαφόρων Γιούγκερ, οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν στην αμερικανική Παγκόσμια Τράπεζα. Τα “αφεντικά” επίσης αποφάσισαν για τη σωτηρία των τραπεζών, που δήθεν προβληματίζει τον αρχηγό των Ευρωπαίων “σοσιαλιστών” Σουλτς. Τα “αφεντικά”, τα οποία έβαλαν μια δήθεν Ευρωπαία, όπως η Λαγκάρντ, να υποδουλώσει τα κράτη και τους λαούς της Ευρώπης στο αμερικανικό ΔΝΤ.

Πώς όμως φτάσαμε από τις πασοκικού και μιτερανικού τύπου “τζαμαχιρίες” στις απόλυτες ιδιωτικοποιήσεις των κρατών; Κομβικό σημείο όλων αυτών που σήμερα βιώνουμε ήταν —όπως είπαμε— η πτώση του Ανατολικού Μπλοκ. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου σηματοδότησε την αλλαγή πολιτικής της “επαναστατικής” γενιάς της πλάκας. Τότε άρχισαν τα εγκλήματα εις βάρος των λαών. Αν μέχρι τότε οι ΗΠΑ και οι χαφιέδες τους έκλεβαν τους λαούς με την παρασιτική τους δράση, μετά από αυτήν την απόφαση αποφάσισαν να τους λεηλατήσουν. Τα πρώην κρατικοδίαιτα παράσιτα πήραν εντολή να ιδιωτικοποιήσουν τα πάντα. Κατέλαβαν με μέσον τις κρατικές τους θέσεις και φεύγοντας από αυτές θέλησαν να τις “πουλήσουν”.

Η γενιά, που στα χρόνια της Μεταπολίτευσης “απομυζούσε” όλον τον καρπό που παρήγαγε η Ελλάδα της παλινόρθωσης, αποφάσισε να κάνει ένα ακόμα μεγαλύτερο “άλμα”. Τότε έφτασε η ώρα του Μητσοτάκη και του Σημίτη. Αυτοί ήταν οι ηλικιωμένοι “ποιμένες” της γενιάς των “ακρίδων” …Οι οδηγοί, οι οποίοι θα της έδιναν το καινούργιο “όραμα” …πάντα βέβαια υπό την καθοδήγηση της γνωστής πρεσβείας. Αυτοί αμόλησαν τις “ακρίδες” και μας οδήγησαν στην κρατική, κοινωνική και εθνική χρεοκοπία …Αυτοί άφησαν ελεύθερες τις “ακρίδες” να ρημάξουν τα πάντα. Οι “ακρίδες” δανείζονταν, για να δίνουν αυξήσεις στους εαυτούς τους. Αυτοί έκαναν τα swaps, για να δίνουν προμήθειες στον εθνικό μας προμηθευτή και να εισπράττουν προμήθειες.

…Απλά πράγματα. Αυτοί “πούλησαν” κοσμοπολιτισμό, για να γεμίσει η χώρα μετανάστες και να έχουν φτηνά “χέρια” οι εθνικοί μας νταβατζήδες …Αυτοί δημιούργησαν τα greek-statistics, για να φτιάχνει ο εθνικός μας εργολάβος δρόμους και να “χτίζει” με τις εφημερίδες του τους καταλληλότερους πολιτικούς …Αυτoí μας έφτασαν στη χρεοκοπία. Όταν αυτή η χρεοκοπία έγινε αναπόφευκτη, η λύση ήταν εύκολη γι’ αυτούς. Δεν θα την χρεώνονταν οι ίδιοι, αλλά θα τη “μεταβίβαζαν” στους επόμενους …Κάτι σαν κληρονομιά …Η απεχθέστερη κληρονομιά στην ιστορία του ελληνισμού. Ο ελληνικός λαός με υπογραφές αυτής της γενιάς θα πληρώνει ακόμα και όταν αυτοί θα έχουν γίνει “ένα” με το χώμα.

Εύκολη επιλογή γι’ αυτούς ήταν η “μεταβίβαση” του προβλήματος. Έτσι κι αλλιώς έβλεπαν ότι κάποτε θα τελείωνε η “σειρά” τους στην εξουσία. Δεν τους έμεναν και πολλά χρόνια στην εξουσία. Θέμα χρόνου ήταν να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους. Τι καλύτερο λοιπόν από το να τις “πουλήσουν” στο διάστημα που τις διαχειρίζονταν οι ίδιοι; Γιατί να τις κληρονομήσουν δωρεάν οι επόμενοι, όπως τις κληρονόμησαν οι ίδιοι από τους προηγούμενους; Τότε άρχισε το πάθος τους για τις ιδιωτικοποιήσεις. Στο όνομα μιας ελεύθερης αγοράς, όπως την αντιλαμβάνονταν οι σοβιετικού τύπου κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι, εκποίησαν τα πάντα. Μιμούμενοι τα παλιά τους πρότυπα τύπου Γέλτσιν και Τσουμπάις, αποφάσισαν να μας βάλουν σε πορεία “ανάπτυξης”.

Για ό,τι αγωνίστηκαν όλες οι προηγούμενες γενιές να προσφέρουν στους εαυτούς τους και στα παιδιά τους αυτοί το έβγαλαν στο “σφυρί”. Τις εισπράξεις των κόπων όλων των γενεών τις πήρε γενιά των παρασίτων …Το “οικόπεδο” της πατρίδας από τους ήρωες της επανάστασης του ’21 και τις υποδομές από τους μεταπολεμικούς ήρωες του μεροκάματου …Όλα στο “σφυρί”. Τι έκαναν οι προηγούμενες γενιές; Υπερασπίστηκαν και μεγάλωσαν με το αίμα τους μια πατρίδα; …Η γενιά των παρασίτων την “τεμαχίζουν” και την πωλούν νησί-νησί, λιμάνι-λιμάνι, αεροδρόμιο-αεροδρόμιο, κτίριο-κτίριο. Πόντο-πόντο και με αίμα μεγάλωναν την πατρίδα οι προηγούμενοι “καθυστερημένοι”, με το μέτρο και χαβιάρι την πουλούσαν οι “ήρωες” που κάποτε φορούσαν παλαιστινιακή keffiyeh.

Τι άλλο έκαναν οι προηγούμενοι; Γέμισαν τα ασφαλιστικά τους ταμεία με τεράστιο πλούτο; …Η γενιά των παρασίτων έκανε αυτόν τον πλούτο ομόλογα, για να χρηματοδοτήσει το “μεγαλείο” και τα “οράματά” της. “Επένδυσε” τους πόρους τους —με προμήθεια βεβαίως— και όταν αποδείχθηκε το λάθος τής επένδυσής της, δεν το πλήρωσε η ίδια, αλλά “κούρεψε” τα ίδια τα ταμεία. Τι άλλο έκαναν οι προηγούμενες γενιές; Έκαναν δημόσιους δρόμους; …Η γενιά αυτή τους “ιδιωτικοποίησε”, εισπράττοντας προμήθεια από τους εθνικούς μας εργολάβους. Έκαναν δημόσια νοσοκομεία; …Η γενιά αυτή τα “ιδιωτικοποίησε”, γιατί πλέον δεν της έφταναν τα “φακελάκια”, τα οποία αυτή “εφεύρε”.
…Ιδιωτικοποίησαν τα πάντα …Πήραν προμήθειες από τα πάντα. Μέχρι τώρα υπήρχε έκφραση …”το νεράκι του Θεού” και εξαιτίας αυτής της γενιάς ακόμα και το νερό θα ανήκει στους ιδιώτες. Οι Έλληνες του μέλλοντος όχι απλά δεν θα μπορούν να ξεδιψάσουν όποτε θέλουν όπως έχει δικαίωμα να ξεδιψάει κάθε πλάσμα αυτού του Πλανήτη, αλλά δεν θα έχουν τη δυνατότητα ακόμα και να καλλιεργούν την τροφή τους, χωρίς να δώσουν λογαριασμό στα αφεντικά …Στα αφεντικά, που θα αγοράσουν” με ελάχιστα χρήματα υποδομές αμύθητης αξίας.

…Νερό, ηλεκτρική ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, απορρίμματα …Αυτά, τα οποία για τον απλό άνθρωπο αποτελούσαν την υλική υπόσταση αυτού που λέμε ανθρώπινη πρόοδος, ήταν γι’ αυτούς “ευκαιρία” …Αυτά, τα οποία για τον απλό άνθρωπο ήταν “δικαίωμα”, ήταν γι’ αυτούς “προμήθεια” …Αυτά, τα οποία για τον απλό άνθρωπο αποτελούσαν την υλική υπόσταση μιας πατρίδας, ήταν γι’ αυτούς ένα “κεφάλαιο” προς “αξιοποίηση”. Όπου υπήρχε δημόσιο χρήμα ή προμήθεια έβαλαν τα “χεράκια” τους. Ακόμα και σε αυτά που μέχρι τότε θεωρούνταν ιερά, όπως είναι ο στρατός και το αξιόμαχο των πατρίδων τους …Η γενιά που αγόρασε τανκ χωρίς βλήματα, υποβρύχια που ήταν στραβά και “τυφλά” αεροπλάνα.

Για να είναι απολύτως σίγουροι ότι όλα αυτά θα τα έκαναν εκ του ασφαλούς, νομοθέτησαν προς αυτήν την κατεύθυνση. Με βασικό “νομοθέτη” τον Βενιζέλο, πήραν το Σύνταγμα και το έκαναν σαν τον κώλο του “συνταγματολόγου” …Άσχημο, βρόμικο και με “ακράτεια” σ’ ό,τι αφορά την ευνοιοκρατία. Νομοθέτησαν στην κυριολεξία σαν να ήταν συμμορία, η οποία έπρεπε να προστατευτεί ακόμα κι αν αποκαλυφθούν τα ίχνη τους. Διάσημοι νομικοί είπαν ότι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών είναι φτιαγμένος στα μέτρα μιας συμμορίας. Η μισή Βουλή αυτής της γενιάς κυκλοφορεί ελεύθερη απλά και μόνο εξαιτίας αυτού του νόμου. Για να είναι σίγουροι ότι θα έχουν συνενόχους, “βύθισαν” ολόκληρο τον δημόσιο τομέα στην ανομία, εφόσον αποφάσισαν ότι η διαφθορά στο δημόσιο είναι πλημμέλημα.

Αυτά τα εγκλήματα δεν τα έκαναν μόνον οι Έλληνες αυτής της γενιάς. Όλοι οι Ευρωπαίοι αυτής της γενιάς έκαναν τα ίδια. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι αυτό το οποίο βλέπουμε …Μια Ευρώπη ρημαγμένη απ’ άκρο σ’ άκρο …Μια Ευρώπη βυθισμένη στα σκάνδαλα και τη διαφθορά …Μια Ευρώπη, η οποία έφτασε στον “πάτο” από ηγέτες καραγκιόζηδες …Ηγέτες, όπως ο Μπαρόζο, διαφθάρηκαν μέχρι το “μεδούλι” και στάλθηκαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για να εξασφαλίσουν την ασυλία τους …Ηγέτες, όπως ο Μπλερ, ο οποίος αιματοκυλούσε το Ιράκ ή τη Σερβία και τα “έπαιρνε” από τον Καντάφι …Ηγέτες, όπως ο Στρέντερ, ο οποίος υπέγραφε συμφωνίες ως Καγκελάριος της Γερμανίας με την Γκάσπρομ και την επομένη της λήξης της θητείας του προσλαμβάνονταν από αυτήν ως υπάλληλός της …Ηγέτες, όπως ο Ραχόι, ο οποίος από την πρώτη στιγμή της καριέρας του είχε μπει σε pay-roll εργολάβων.

Αν αυτά, που έκαναν οι ηγέτες αυτής της γενιάς, τα είχαν κάνει κάποιοι άλλοι προηγούμενοι, θα τους είχαν κρεμάσει οι “επαναστάτες”. Σε άλλες εποχές όλοι αυτοί απλά θα είχαν εκτελεστεί σαν τα σκυλιά. Όμως, αυτή η γενιά είναι τόσο “πολιτισμένη”, που δεν βλέπει τίποτε αρνητικό στη δράση της …Μπόνους έπαιρνε για την “επιτυχία” της …Προμήθεια για τις αποφάσεις της. Όχι μόνον δεν “βλέπει” τίποτε μεμπτό στη διαχείρισή της, αλλά θεωρεί ότι αποτελεί “πρότυπο” στοχασμού. Θεωρεί καθήκον της να “μεταλαμπαδεύσει” την “τεχνογνωσία” της και στους επόμενους. Προσπαθεί μάλιστα αυτήν την “τεχνογνωσία” να την “πουλήσει”.

Δεν υπάρχει άχρηστος ηγέτης τύπου Μπλερ, Αθνάρ, Σαρκοζί, Γιωργάκη κλπ., που να μην περιφέρεται σ’ ολόκληρο τον κόσμο, μιλώντας σε “διψασμένα” ακροατήρια …Ακροατήρια νεοταξιτών, που ζηλεύουν την ατιμωρησία των “ειδικών” και ονειρεύονται να περισσέψει τίποτε και γι’ αυτούς να κλέψουν.
Αυτοί οδήγησαν την Ευρώπη στην καταστροφή …Την οδήγησαν στα χρέη και στην εκποίησή της. Τώρα θέλουν να την “ιδιωτικοποιήσουν” και να αφήσουν στους λαούς της μόνον τα χρέη της …Μια Ευρώπη, της οποίας ο παραγωγικός μηχανισμός έχει καταστραφεί …Μια Ευρώπη των δεκάδων εκατομμυρίων ανέργων …Μια Ευρώπη των εκατοντάδων χιλιάδων αστέγων, οι οποίοι πεθαίνουν στους δρόμους …Μια Ευρώπη των δεκάδων χιλιάδων αυτοκτονιών …Μια Ευρώπη στην κυριολεξία χωρίς μέλλον. Πώς θα έχει μέλλον, όταν η νέα γενιά δεν βρίσκει εργοστάσια για να εργαστεί. Πώς θα έχει μέλλον, όταν δεν μπορεί να αποκτήσει τους οικονομικούς πόρους, για να κάνει οικογένεια; Στα κράτη του Νότου η ανεργία των νέων φτάνει και ξεπερνάει το 50%.

Με 50% ανεργία να μαστίζει τις τάξεις της ευρωπαϊκής νεολαίας, θα έπρεπε να “καίγεται” η Ευρώπη και ο κόσμος όλος. Είναι αφύσικο φαινόμενο να υπάρχει αυτή η αδράνεια που βλέπουμε …Δεν συμβαίνει στη φύση. Αυτό συμβαίνει μόνον στην ανθρώπινη κοινωνία, επειδή κάποιοι την “μέθυσαν” και την έβαλαν να βιάσει τη λογική της ίδιας τής φύσης. Γιατί; Γιατί δεν είναι δυνατόν η προηγούμενη γενιά ν’ αποφασίζει για την καταδίκη της επόμενης. Δεν είναι δυνατόν να σωθεί η προηγούμενη γενιά, αποφασίζοντας —μόνη της— πως η επόμενη θα είναι “χαμένη” …Αυτό δηλαδή, το οποίο μας περιέγραψε ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.

Αυτό συμβαίνει τώρα. Αυτοί, οι οποίοι έχουν την εξουσία και βαδίζουν προς τη “δύση” της ζωής τους, αποφασίζουν μόνοι τους πως δεν θα έχει προκοπή η γενιά που “ανατέλλει” …Αυτό μας “λένε” οι εγκάθετοι που μας κυβερνάνε …Οι δωσίλογοι, που με τα νομοθετήματά τους και τα Μνημόνια υπογράφουν αυθαίρετα την καταδίκη των επόμενων γενεών …”Εμείς εξασφαλίσαμε τις συντάξεις μας, τα κλοπιμαία μας και τις ασυλίες μας και οι επόμενοι ας πάνε μετανάστες στη Γερμανία”.

Όμως, δεν είναι δυνατόν η επόμενη γενιά να είναι η χαμένη. Να είναι αυτή, η οποία θα πληρώσει τα σφάλματα της προηγούμενης. Όποιος κάνει σφάλματα, αυτός πληρώνει. Δεν είναι δυνατόν αυτοί, οι οποίοι έκαναν τα σφάλματα, να παραδίδονται στην ασφάλεια των δανειστών, καταδικάζοντας τους επόμενους. Στη φύση “χαμένος” είναι πάντα ο αδύναμος …Αδύναμος είναι ο γέρος, ο άρρωστος, ο τελειωμένος …”Ξύλο” από το πρωί μέχρι το βράδυ έπρεπε να τρώνε οι Βενιζέλοι, οι Γιωργάκηδες και οι Σαμαράδες …Όπως “ξύλο” τρώει το γέρικο λιοντάρι, αν καθίσει πάνω στη λεία και τη θεωρεί δικιά του εις βάρος των νεαρών λιονταριών …Αυτό είναι το παράδοξο …Αυτό είναι το κατόρθωμα της “επιστημοσύνης” των Σημίτηδων.

Προμελετημένο έγκλημα ήταν η σημερινή διάλυση
και το ξεπούλημα της Ευρώπης.
Το προμελετημένο ενός εγκλήματος είναι εύκολο να εντοπιστεί. Εύκολα μπορείς να βρεις την προμελέτη, όταν δρομολογούνται παράλληλα πράγματα, τα οποία διευκολύνουν το έγκλημα …Φαινομενικά άσχετα κι ασήμαντα πράγματα, τα οποία όμως, αν δεν είχαν δρομολογηθεί, θα έκαναν δύσκολη την πραγματοποίηση του εγκλήματος. Το να αφήσεις, για παράδειγμα, ξεκλείδωτη μια πόρτα, δεν είναι εγκληματικό. Όμως, το να αφήσεις ξεκλείδωτη την πόρτα την νύχτα, που διευκολύνει έναν δολοφόνο, δεν είναι το ίδιο. Το να πεις ψέματα ότι ήσουν με κάποιον μια νύχτα, δεν είναι απαραίτητα εγκληματικό. Το να δώσεις με τα ψέματα άλλοθι σε έναν δολοφόνο, δεν είναι το ίδιο.

Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Το έγκλημα, που έγινε στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα μερικών τυχαίων αποφάσεων, οι οποίες απλά ήταν λάθος. Δεν αρκεί το τυχαίο ή το λάθος, για να φτάσουμε σε μια τέτοια κατάσταση …Υπήρχε σχεδιασμός, για να φτάσουμε στην κρίση χρέους και στην υποταγή μας στο ΔΝΤ …Υπήρχε σχεδιασμός, για να φτάσουμε στο ξεπούλημα της πατρίδας μας …Υπήρχε σχεδιασμός, για να μην υπάρχει σήμερα αντίσταση στα εγκλήματά τους. Έπρεπε να δρομολογήσουν την κρίση χρέους και ταυτόχρονα να δημιουργήσουν μια “αντιπυρική ζώνη”, η οποία θα τους επέτρεπε να εγκληματούν, χωρίς να φοβούνται την ανατροπή.

Τι σημαίνει όμως “αντιπυρική ζώνη” σε μια τέτοια περίπτωση; Οι σημερινοί προδότες δεν ήθελαν αντιδράσεις, οι οποίες να τους “πλησιάζουν” σε βαθμό που να τους ανατρέψουν και να τους καταστρέψουν …Δεν ήθελαν να υπάρχουν “καύσιμα” και βέβαια πρόθυμοι “ξεροί” άνθρωποι έτοιμοι να πάρουν “φωτιά” …Απλά πράγματα. “Καύσιμα” είναι τα χρήματα, που έχει στη διάθεσή της μια κοινωνία για να επιβιώσει. Αν αυτά τα “καύσιμα” είναι μόνον οι συντάξεις, οι οποίες ελέγχονται από την εξουσία, τότε ο λαός μπορεί να τεθεί υπό ομηρία και να μην αντιδρά. “Ξερά” είναι μια νέα γενιά ανθρώπων “ευερέθιστη” λόγω νεότητας και πάντα έτοιμη να αντιδράσει —ακόμα και βίαια— σε περίπτωση που διαπιστώσει ότι κάποιοι προδότες επιχειρούν να “ψαλιδίσουν” τις προοπτικές της. Αντιλαμβανόμαστε πως, αν η κοινωνία είναι υπό οικονομική “ομηρία”, τα “ξερά” δεν μπορούν να πάρουν “φωτιά”, γιατί απλούστατα δεν υπάρχουν “καύσιμα”.

…Το έγκλημα του χρηματιστηρίου, η τραπεζική ασυδοσία, οι Ολυμπιακοί Αγώνες και η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ανήκουν στον ίδιο σχεδιασμό. Φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, αλλά, για κάποιον που ξέρει κοινωνική “χημεία”, απολύτως συνεργάσιμα …Συνεργάσιμα σε βαθμό “επιστημονικό”. Ο συνδυασμός τους είναι αυτός, ο οποίος σήμερα δίνει “αδράνεια” στην νέα γενιά και επιτρέπει στους άθλιους να δρομολογούν την προδοσία. Αν όλα αυτά δεν “έτρεχαν” παράλληλα, δεν θα φτάναμε σήμερα στην τραγική κατάσταση όπου βρισκόμαστε. Ακόμα κι αν ο Γιωργάκης μάς ανακοίνωνε από το Καστελόριζο την υποταγή μας στο ΔΝΤ, δεν θα γινόταν τίποτε.

Αυτός θα έφευγε από το Καστελόριζο προς άγνωστη κατεύθυνση και δεν θα ερχόταν ποτέ στην Αθήνα ο Τόμσεν και οι υπόλοιποι εγκληματίες. Για να κάνει αυτήν την ανακοίνωση ο Γιωργάκης και να “βρει” Αθήνα να τον περιμένει, έπρεπε να προηγηθεί ο απαραίτητος σχεδιασμός …Ο σχεδιασμός εκείνος, ο οποίος θα έδινε την “αδράνεια” στην ελληνική κοινωνία, προκειμένου να αφεθεί στην “ευεργεσία” των “βιαστών” της. Όλα έγιναν με επιστημονικό τρόπο. Με τον τρόπο που θα τους επέτρεπε να μας σφάξουν, χωρίς να κινδυνεύουν να ανατραπούν και να εξοντωθούν από το “σφάγιο”.

Με το έγκλημα του χρηματιστηρίου “στέγνωσαν” την ελληνική κοινωνία από τις αποταμιεύσεις της. “Έφαγαν” ένα απίστευτο ποσό από την ελληνική κοινωνία. “Έφαγαν” τις οικονομίες των προηγούμενων γενεών του κόπου …Τις οικονομίες τής γενιάς της μετανάστευσης. Εγκλημάτησαν στην κυριολεξία οι άθλιοι. Καταπάτησαν κάθε νόμο, που αφορά τη λειτουργία της αγοράς και τη σχέση της με την εξουσία. Αν αυτά τα επιχειρούσαν συνάδερφοί τους στις ΗΠΑ, θα βρίσκονταν φυλακή την ίδια ώρα.

Παρακάμπτοντας κάθε αρχή δεοντολογίας, έμπαιναν καθημερινά στα σπίτια των ανθρώπων, κάνοντας προπαγάνδα, για να τους βάλουν στο χρηματιστήριο …Στο “παγιδευμένο” χρηματιστήριο μιας ανύπαρκτης οικονομίας, που ήταν από την αρχή ένα “παγιδευμένο” με εκρηκτικά “Καζίνο” ροαγιάλ. Όταν τους τα έφαγαν τα χρήματα, όχι μόνον δεν προσπάθησαν να τους προστατεύσουν, αλλά τους έσπρωξαν ακόμα πιο βαθιά. Το ίδιο ζώο, που ως Πρωθυπουργός έβαζε τον κόσμο στο χρηματιστήριο, “προβλέποντας” τεράστια άνοδό του, ήταν αυτό, που, μετά την καταστροφή, έσπρωχνε τον κόσμο στις τράπεζες για να πάρουν δάνεια, προκειμένου να ξαναμπούν στο χρηματιστήριο.

Δεν τους αρκούσε δηλαδή που “έφαγαν” από τον κόσμο τις οικονομίες του, αλλά τον έβαλαν να δανειστεί από τις τράπεζες, προκειμένου να του “φάνε” και την περιουσία του. Την ίδια ώρα τα ΜΜΕ της Διαπλοκής έκαναν πλύση εγκεφάλου στον κόσμο για τα “τζάμπα” χρήματα που δήθεν έδιναν οι τράπεζες. Το αποτέλεσμα ήταν, μετά από αυτήν την προδοτική συμπεριφορά της πολιτικής ηγεσίας, να στεγνώσει παντελώς η ελληνική οικογένεια από χρήματα και να “βυθιστεί” για πρώτη φορά στην ιστορία της στα τραπεζικά δάνεια. Ο ελληνικός λαός, ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους λαούς στην αποταμίευση, μέσα στα λίγα χρόνια της εξουσίας του “καταλληλότερου” βυθίστηκε στα χρέη.

Αν αυτό το ιδιωτικό χρέος ήταν το ένα ζητούμενο του σχεδιασμού, το κρατικό χρέος ήταν το άλλο. Δεν ήθελαν μόνον τα νοικοκυριά υπερχρεωμένα, αλλά και το ίδιο το κράτος. Τότε οι “καταλληλότεροι” επένδυσαν στη “δόξα” του ελληνισμού …Δρομολόγησαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες … Το πιο μεγάλο φαγοπότι στην ιστορία του ελληνισμού …Το μεγάλο “πάρτυ” της Γιάννας Αγγελοπούλου (1955) και της Δημάρχου Ντόρας (1954). Κανένας δεν γνωρίζει ακόμα και σήμερα το πόσο κόστισε αυτή η αθλιότητα στον ελληνικό λαό …Μια αθλιότητα, την οποία την συνδύασαν με την έννοια της “ασφάλειας” και άρα με επιπλέον έξοδα από παραγγελίες όπλων και μέσων παρακολούθησης …Μια αθλιότητα, η οποία καλύφθηκε με δάνεια τοκογλυφικά, των οποίων η απάτη αποκρυβόταν επιμελώς με τοκογλυφικές “αλχημείες” …Αλχημείες, οι οποίες δεν επέτρεπαν σε κανέναν να γνωρίζει πόσο κόστισαν τελικά όλες αυτές οι φιέστες.
Χρηματιστήριο και Ολυμπιακοί Αγώνες “στέγνωσαν” απολύτως τον ελληνικό λαό …Ένα τεράστιο έγκλημα, με έναν “αθάνατο” Καπράλο (1955) να αποτελεί έναν μυστηριώδη συνδετικό “κρίκο”, εφόσον εμπλέκεται άμεσα καί στα δύο αυτά εγκλήματα …Κολλητός της Γιάννας, όταν διεκδικούσε τους Ολυμπιακούς και Πρόεδρος του Χρηματιστηρίου στην εποχή που υποτίθεται θα έπρεπε να διενεργηθούν έρευνες και να αποδοθούν οι ευθύνες για το μεγάλο κραχ. Ο Καπράλος, παρ’ όλο που ήταν αρνητικός πρωταγωνιστής σε δύο από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της ελληνικής ιστορίας, προστατεύτηκε και δεν κρίθηκε ποτέ για τον ρόλο του. Για τη διπλή του αυτήν “επιτυχία” ανταμείφθηκε με τη θέση του στην ΕΟΕ.

16-pt Και επειδή βέβαια οι συνήθειες δεν ξεχνιούνται, αυτός ο “μεγαλοπαράγοντας” —που μας οδήγησε στη “δόξα” των Ολυμπιακών και στην “κάθαρση” του Χρηματιστηρίου— τιμώρησε μια Ελληνίδα αθλήτρια παραδειγματικά, για κάποια αφελή σχόλιά της στο twitter και ταυτόχρονα βρέθηκε μπλεγμένος σε σκάνδαλο με μαύρη αγορά εισιτηρίων στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου …Στους Ολυμπιακούς, που αρχηγός της ελληνικής αποστολής και μέλος της ΕΟΕ ήταν ο σύζυγος της Ντόρας Κούβελος (1953) …Η “ηθική” σε όλο της το μεγαλείο.
Με τέτοιους ανθρώπους οδήγησαν τον “στεγνό” ελληνικό λαό και το “στεγνό” του κράτος στην κρίση χρέους. Όταν ένας λαός είναι άνεργος —και άρα χωρίς φοροδοτική ικανότητα— είναι θέμα χρόνου να μπει σε περιπέτειες. Όταν ένα κράτος δεν έχει πόρους, είναι θέμα χρόνου να οδηγηθεί στα χρέη και σε κάποια στιγμή στο “μοιραίο” …Ποιο είναι το μοιραίο”; …Η κρίση δανεισμού …Η αδυναμία να δανειστεί …Τότε μπαίνει στο “σφαγείο” … Γιατί; …Γιατί οι τοκογλύφοι δανειστές, με τη νομιμότητα που τους δίνει η ιδιότητα του δανειστή, έρχονται, για να διασφαλίσουν τα χρήματά τους. Αυτοί, οι οποίοι μπορεί να παρέβησαν ολόκληρο τον ποινικό κώδικα, προκειμένου να δανείσουν υπέρ του δέοντος στο αφελές θύμα τους, έρχονται ενδεδυμένοι την νομιμότητα, για να του αρπάξουν όλα όσα έχει και δεν έχει …Αυτό ήταν το έγκλημα και αυτό ήταν προσχεδιασμένο.

Αυτό ήταν το απόλυτο έγκλημα αυτής της γενιάς …Η απόλυτη προδοσία του λαού στα αφεντικά των διαπλεκομένων …Γιωργάκηδες, Ντορούλες, Κωστάκηδες, Αντωνάκηδες κλπ., όλοι υπέγραψαν με τα δύο τα χέρια τη “σωτηρία” των Μνημονίων. Με την εξουσία τους οδήγησαν το ελληνικό κράτος και τους Έλληνες —οι οποίοι τους εμπιστεύτηκαν— στη χρεοκοπία …Στην καταστροφική για όλους χρεοκοπία, εκτός από τους εμπνευστές τους. Οι συμμαθητές και φίλοι των Golden Boys, που οδήγησαν σε χρεοκοπία μερικές από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στον κόσμο, ήταν οι “οδηγοί” τους …Αποτυχημένοι και αποζημιωμένοι με χρυσάφι. Αυτοί έγιναν το πρότυπο της γενιάς της χρεοκοπίας. Αυτοί οι φίλοι από την Λέσχη Μπίλντερμπεργκ ήταν αυτοί, οι οποίοι θα τους “έδειχναν” τον δρόμο.

…Το χειρότερο είναι ότι μας “δουλεύουν” κι από πάνω. Βγαίνει ο γελοίος ο άεργος και ανεπάγγελτος Σαμαράς και λέει: “Πρώτος εγώ πονάω και θέλω να βγούμε από τη κρίση” …Ο άνθρωπος, ο οποίος “έκλεψε” την ψήφο του λαού, υποσχόμενος ότι θα κάνει έρευνα για την είσοδό μας στο ΔΝΤ …Ο άνθρωπος, που, μόλις ανέλαβε Πρωθυπουργός —σε μια χώρα που τα παιδιά της λιποθυμάνε από την πείνα— το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να χρηματοδοτήσει με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ το οικογενειακό του ίδρυμα, που διευθύνει ο αδερφός του …Ο άνθρωπος, που δεν εργάστηκε ποτέ και δεν έκανε τίποτε στη ζωή του, είναι ο ΠΡΩΤΟΣ που “πόνεσε” από την κρίση …Ούτε την πρωτιά στη δυστυχία δεν αφήνουν στους φτωχούς.

…Στο ίδιο μήκος κύματος και ο γελοίος Γιωργάκης …Αυτός, δεν πονάει σαν τον Σαμαρά “πρώτος” …Αυτός, “πονάει” περισσότερο. Ανακαλύψαμε δηλαδή μια νέα διαφορά μεταξύ “δεξιών” και “σοσιαλιστών”. Οι “δεξιοί” πονάνε με βάση την “ιεραρχία”, ενώ οι “σοσιαλιστές” πονάνε με βάση την “ποσότητα”. Οι “δεξιοί” είναι πάντα “πρώτοι” και οι “σοσιαλιστές” είναι πάντα “περισσότερο”. Ο Γιωργάκης είναι ο μόνος που συναγωνίζεται με τον συμφοιτητή και συγκάτοικό του στον “πόνο” για τους Έλληνες …Ο γνωστός “σοσιαλιστής” των πεντάστερων ξενοδοχείων …Το γελοίο ανθρωποειδές, που δεν άφησε πολυτελές ξενοδοχείο, εστιατόριο ή spa που να μην το έχει επισκεφτεί εις υγείαν του κορόιδου, που είναι ο ελληνικός λαός …Ο “στοχαστής” που τον “έφτυσε” η Ισπανίδα Μπεατρίζ Ράμος, μιλώντας για “σοσιαλιστικές” χλιδές εις βάρος των λαών, που υποφέρουν από τη φτώχεια.

…Το ίδιο ευαίσθητος είναι και ο “συμπολεμιστής” τους …Ο βουλιμικός Βενιζέλος, ο οποίος έτρωγε και ξάπλωνε σαν το ζώο μέσα στο γραφείο του και μετά έβγαινε έξω ιδρωμένος και τσαλακωμένος και ισχυριζόταν μπροστά στις κάμερες ότι “διαπραγματευόταν” σκληρά με την Τρόικα …έχοντας “κερκίδα” όλους τους φτωχούς …Ο Υπουργός Πολιτισμού του Σημίτη, ο οποίος διαχειρίστηκε τα οικονομικά τού αμαρτωλού 2004 …Ο Υπουργός Δικαιοσύνης του Σημίτη και εμπνευστής του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ο οποίος επέτρεψε στους πολιτικούς εγκληματίες να αποφύγουν τη φυλακή …Ο νομοθέτης, ο οποίος άνοιξε τον δρόμο για την ατιμωρησία της διαφθοράς του δημοσίου …Ο Υπουργός Άμυνας του Γιωργάκη, ο οποίος χάρισε στους Γερμανούς δισεκατομμύρια από τα ναυπηγεία …Ο Υπουργός Οικονομικών του Γιωργάκη —και πολυεκατομμυριούχος—, ο οποίος υπέγραφε τα “κουρέματα” των ασφαλιστικών ταμείων και των μικροομολογιούχων, όταν είχε προλάβει αυτός και οι κολλητοί του να “ξεφορτωθούν” τα ομόλογά τους …Ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης του Γιωργάκη, ο οποίος χάρισε τον ΟΤΕ στους Γερμανούς …Ο κοιλιόδουλος, ο οποίος φόρτωσε στον κοσμάκη το χαράτσι της ΔΕΗ …Ο προικοθήρας, ο οποίος δεν έβαλε την κοιλιά του στον “τόκο” και ανέλαβε να υπερασπιστεί τους ανθρώπους του μόχθου.

Αυτοί οι εγκληματίες έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας τον εγκληματικό σχεδιασμό …Τον σχεδιασμό αυτόν, που θα “σώσει” την Ελλάδα. Ακόμα και οι απολύσεις στο δημόσιο γίνονται εις βάρος των άλλων …Η κατ’ εξοχήν κρατικοδίαιτη γενιά δεν θέλει να γίνει με το βόλεμά της το “παράδειγμα” για τους επόμενους. Η γενιά αυτή στην πραγματικότητα δεν θίγεται από αυτό το μέτρο. Οι πράσινοι, οι γαλάζιοι και οι κόκκινοι επαγγελματίες οπαδοί θα τη γλιτώσουν …Θα σωθούν με τις “πρόωρες” συντάξεις …Οι απολύσεις και το “νοικοκύρεμα” του κράτους θα γίνει εις βάρος της επόμενης γενιάς …Μέλη αυτής της γενιάς θα απολυθούν.
Προμελετημένο έγκλημα είναι η σημερινή αθλιότητα.

Βλέποντας κάποιος πού έχουμε οδηγηθεί σήμερα, εύκολα μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του σε δευτερεύοντα θέματα. Από τη στιγμή που έχεις αποφασίσει να προδώσεις ή να λεηλατήσεις, σημαίνει ότι γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι σε κάποια στιγμή θα γίνει αντιληπτή η πράξη σου. Μπορεί να μην σε καταλάβουν όταν ανοίγεις τις “Κερκόπορτες”, αλλά θα καταλάβουν την ευθύνη σου όταν δουν τους “βάρβαρους” εντός των “τειχών”. Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Ότι όλα αυτά, που σήμερα βιώνουμε, ήταν γνωστό ότι θα συμβούν και άρα οι υπεύθυνοι για τα εγκλήματα αυτά έπρεπε να λάβουν τα μέτρα τους …Να λάβουν τα μέτρα τους απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή.
…Τι φοβούνταν; …Φοβούνταν την αντίδραση της επόμενης γενιάς, η οποία θα ήταν η κατ’ εξοχήν χαμένη …Της γενιάς, η οποία δεν θα είχε από την προδοσία κέρδη αντίστοιχα με τα δικά τους και ως εκ τούτου δεν θα συναινούσε στην ολοκλήρωσή της …Της γενιάς, η οποία θα πλήρωνε με τη δική της προοπτική την τραπεζική σωτηρία και την ομαλή συνταξιοδότηση των προδοτών. Το γνώριζαν δηλαδή εκ των προτέρων ότι κινδύνευαν από την επόμενη γενιά και η απόδειξη αυτής της γνώσης είναι ο λόγος του Σουλτς. Το γνώριζαν ότι εγκληματούσαν στην Ελλάδα και η απόδειξη είναι ο λόγος του Γιούγκερ για την ποιότητα της “λύσης” που δόθηκε στην Ελλάδα και η οποία δεν πρέπει να ξαναδοθεί ποτέ και πουθενά στον κόσμο.

Όλα αυτά είναι η απόδειξη ότι γνώριζαν απόλυτα τι κάνουν. Γνώριζαν τις ολέθριες συνέπειες του σχεδιασμού και ήταν αποφασισμένοι από την αρχή να τον φέρουν εις πέρας και άρα να αντιμετωπίσουν όλους τους κινδύνους, οι οποίοι πιθανόν να προέκυπταν κατά τη διάρκεια της προδοσίας τους ή μετά από αυτήν και εξαιτίας των συνεπειών της. Γνώριζαν από τη δική τους περίπτωση ότι κινδύνευαν με ανατροπή σε περίπτωση που η επόμενη γενιά αντιλαμβανόταν ότι “υποθηκευόταν” το μέλλον της. Γνώριζαν οι ίδιοι —ως χαφιέδες των Αμερικανών, που παρίσταναν τους “επαναστάτες”— πόσο εύκολα η εξουσία περνάει στα χέρια των επαναστατών.

Πολύ πριν εκδηλωθεί η επίθεση αυτών, τους οποίους θα έθιγαν στον απόλυτο βαθμό, αποφάσισαν να τους εξουδετερώσουν …Να τους εξουδετερώσουν με τον πιο πονηρό τρόπο …Να τους εξουδετερώσουν, μειώνοντας τα αντανακλαστικά τους …Να τους “μεθύσουν”, για να μην καταλαβαίνουν απόλυτα αυτά που συμβαίνουν γύρω τους και να μην έχουν συναίσθηση των όσων παθαίνουν. Γι’ αυτόν τον λόγο έκαναν σε ανύποπτο χρόνο την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση …Το τερπνόν μετά του ωφελίμου …Σαν τον βιαστή, που στέλνει τον αφελή δυνάμει μάρτυρα για “τσιγάρα”. Στην ηλικία εκείνη, που οι ίδιοι μπαινόβγαιναν στις πρεσβείες, για να βολευτούν ως χαφιέδες, οι νέοι θα ήταν ακόμα “ανήλικοι”. Στην ηλικία εκείνη, που αυτοί αναλάμβαναν υπουργικά πόστα, οι νέοι θα έκαναν κοινωνιολογικά “διδακτορικά” για τις ταξικές σχέσεις και τις συγκρούσεις μέσα στις κυψέλες των μελισσών.

Η γενιά του Πολυτεχνείου έκανε χωρίς αντιδράσεις ό,τι τους υποδείκνυαν στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, γιατί κανένας δεν τους αμφισβητούσε στην Ελλάδα. Κανένας δεν μπορούσε τότε να φανταστεί τι ακριβώς επεδίωκαν οι ισχυροί της Νέας Τάξης, οι οποίοι τότε άλλαζαν τον σχεδιασμό. Έτσι κι αλλιώς τους συνέφερε ως “Μαυρογιαλούρους” πολιτικάντηδες. Εξασφάλιζαν εύκολες ψήφους από ευγνωμονούντες κατά λάθος “επιστήμονες” και από ιδιοκτήτες επαρχιακών τρωγλών, οι οποίοι αναπάντεχα απέκτησαν ενοικιαστές. Απάλλασσαν τους γονείς από την αγχώδη μέριμνα για το “μέλλον” των παιδιών τους …Τους απάλλασσαν από τις φασαρίες για να διαβάσουν και τα έξοδα των φροντιστηρίων, εφόσον οι πάντες κάπου θα περνούσαν …Όλα εύκολα …Χωρίς καθόλου κόπο όλοι έκαναν το “καθήκον” τους.

Ταυτόχρονα, επειδή μας προετοίμαζαν και για την είσοδο στο Ευρώ, είχαν και επιπλέον κέρδος από αυτήν την εμετική μεταρρύθμιση. Είχαν ανάγκη να βελτιώσουν την “εικόνα” της χώρας, έστω κι αν την “μουντζούρωναν”. Με την αλλαγή στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό έκρυβαν ανεργία και αύξαναν την κατανάλωση. Αυτοί, οι οποίοι θα έπρεπε να ονομάζονται άνεργοι, ως δια μαγείας ονομάζονταν φοιτητές και οι γονείς άνοιγαν πορτοφόλια, τα οποία επί χρόνια είχαν κλειστά. Ανέβαινε το ΑΕΠ και ως εκ τούτου ανέβαιναν τα δανειοληπτικά όρια της χώρας. Δημιουργούσαν νέου τύπου άνεργους, οι οποίοι δεν ήθελαν να εργάζονται, αλλά να διοριστούν στο δημόσιο, για να “ξεκουραστούν”. Δημιούργησαν “ομήρους” της εξουσίας, ώστε να μην τους έχουν μπροστά τους ως εμπόδιο, όταν θα διέλυαν τη χώρα. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλαξαν τον σχεδιασμό της ανώτατης παιδείας. Οι Σημίτηδες, οι Παπανδρέου, οι Γιαννίτσηδες και τα άλλα τα “παιδιά” της “Δεξιάς, της Αριστεράς και της προόδου”.

…Έναν σχεδιασμό, που, για να τον κάνουν αποτελεσματικό, τον “έντυσαν” με τις γνωστές ηλιθιότητες που τους έκαναν εξουσία και χαρακτήριζαν όλη την εμετική Μεταπολίτευση. Αυτοί, οι οποίοι χόρτασαν την πείνα τους με συνθήματα του τύπου: “Ψωμί, παιδεία, ελευθερία”, ήταν αυτοί, οι οποίοι έκαναν σημαία τους το “δικαίωμα” στην ανώτατη παιδεία. Αυτοί, οι οποίοι χόρτασαν την πείνα τους με το κομματικό μέσον, που τους βόλευε στο δημόσιο, έκαναν “σημαία” τους τα “μόρια” για την αξιοκρατία στο δημόσιο.
Σε αυτό το σημείο φαίνεται και η “αγάπη” που δήθεν έδειξαν για το ΑΣΕΠ. Η “τζαμαχιρία” των διορισμένων πρασινοφρουρών ήταν αυτήν, που, για να προάγει την “αξιοκρατία”, ίδρυσε το ΑΣΕΠ …Το “διάτρητο” για τα κομματόσκυλα ΑΣΕΠ, αλλά υποχρεωτικό για όλους τους υπόλοιπους. Δημιούργησαν ένα ηλίθιο σύστημα μοριοδότησης στο θέμα των διορισμών, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα “καρότο”, το οποίο θα οδηγούσε το “γαϊδούρι” στο κυνήγι των προσόντων. Ξαφνικά μια γενιά ολόκληρη είχε “δικαίωμα” να μαζεύει “πανεπιστημιακά” προσόντα και έτρεχε να τα “εμπλουτίσει” με ό,τι ηλιθιότητα εφεύρισκαν κατά καιρούς τα λαμόγια των επιδοτούμενων επιμορφωτικών σεμιναρίων.

Τα πάντα ήταν προσχεδιασμένα από μια εγκληματική συμμορία, η οποία εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της Νέας Τάξης …Μια συμμορία, η οποία δεν έκανε swaps μόνον με τα χρήματα, αλλά και με τις ανθρώπινες ψυχές. Υποσχόταν μελλοντικές “αποδώσεις” σε “κωλόχαρτα”, ενώ γνώριζε εξ’ αρχής ότι αυτό θα ήταν πρακτικά αδύνατον να συμβεί. Έστησαν μια “πυραμίδα”, η οποία απλά δεν είχε σχέση με κεφάλαια, αλλά με ανθρώπινα κεφάλια. Οι πρώτοι, οι οποίοι θα έπαιρναν τα ψευδοπτυχία της “παράγκας”, θα ψευδοβολεύονταν, για να παρασύρουν τους επόμενους, οι οποίοι δεν θα είχαν ούτε τη θεωρητική πιθανότητα να βολευτούν.

Αυτοί δημιούργησαν τις σημερινές στρατιές των αγράμματων-“μορφωμένων” …Των “μορφωμένων” με τα άπειρα πτυχία, των οποίων τη χρησιμότητα δεν γνωρίζει κανένας …Των “μορφωμένων”, που, μετά τις μακροχρόνιες και πολυδάπανες σπουδές τους, γυρνάνε στα σπίτια τους με μόνη νέα γνώση τη “δισκοβολία” του σερβιτόρου …Δυνάμει άνεργοι, άσχετοι με τα πάντα, που καταλήγουν να κάνουν ντελίβερι πίτσας …”Επιστήμονες”, που, επειδή έχουν “επιστημονική” άποψη, δεν αντιδρούν στα Μνημόνια, γιατί υποθέτουν ότι μπορεί να δημιουργήσουν συνθήκες να απορροφηθούν “επιστήμονες”.

Όλα αυτά, αν συνδυαστούν, αποκαλύπτουν το προμελετημένο του εγκλήματος. Με τον τρόπο αυτόν η γενιά των χαφιέδων των ΗΠΑ —που με τις “ευλογίες” τους και μερικές βόμβες μολότοφ μπήκε στην εξουσία πριν τα σαράντα της— εξουδετέρωσε τους “επόμενους” …Εξουδετέρωσε τη γενιά που την ακολουθούσε …Την “μέθυσε” και αυτό άμβλυνε κατά πολύ τα άγρια ένστικτα τής αυτοσυντήρησής της ως γενιά …Την έβαζε να μαζεύει προσόντα και πιστοποιητικά, για να την έχει υπό την ομηρία της στους προθαλάμους των γραφείων της εξουσίας …Την έβαζε να γεμίζει “φακέλους” με προσόντα και να περιμένει από τους “αρμόδιους” να τη βολέψουν. Σε ηλικία που οι προηγούμενες γενιές ασκούσαν εξουσία και είχαν παιδιά στην εφηβεία, η σημερινή γενιά περιμένει στους προθαλάμους της εξουσίας με το μόνο προσόν που διαθέτει …και είναι οι φουσκωμένοι “φάκελοι” προσόντων.

Γι’ αυτόν τον λόγο γέμισαν την επικράτεια με “μπακάλικα”, τα οποία παριστάνουν τις πανεπιστημιακές σχολές. Αστικοποίησαν άνευ λόγου την επόμενη γενιά με τη λογική που αναισθητοποιεί ένας γιατρός τον ασθενή του, προκειμένου αυτός να μην αντιδράσει στην επέμβαση που θα επιχειρήσει. …Ευνούχισαν την νεολαία …***Νεολαία*** βέβαια με αρκετούς αστερίσκους …Η “εμπροσθοφυλακή” αυτής της γενιάς πλησιάζει πλέον τα σαράντα. Πέρασαν τα χρόνια από την εποχή που ο Σημίτης και οι νεοταξίτες άρχισαν να στέλνουν τους πρώτους “τουρίστες” της επιστήμης δεξιά κι αριστερά. Πέρασαν τα χρόνια από τότε που ο “Πατριάρχης” Κωστόπουλος εξέδιδε τις “οδηγίες” προς τους “ναυτιλωμένους” του τίποτε.

…Είκοσι τέσσερα χρόνια πέρασαν από την πτώση του τείχους, η οποία στην πραγματικότητα σηματοδότησε την αλλαγή του παγκόσμιου σχεδιασμού και έφερε την Νέα Τάξη στα πράγματα …Είκοσι χρόνια πέρασαν από την εκπαιδευτική αλλαγή, η οποία μας οδήγησε στην αθλιότητα της ανεργίας των “επιστημόνων”. Δεν μιλάμε πλέον για πιτσιρικάδες …και όμως, τέτοιους βλέπουμε μπροστά μας …Βλέπουμε σαραντάχρονους να “παίζουν” …Να μην δείχνουν να κατανοούν τη σοβαρότητα της κατάστασης …Τους βλέπουμε να μην μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και ν’ αντιμετωπίζονται από το σύστημα σαν έφηβοι.

Μετέτρεψαν τους τριαντάχρονους σε ανήλικους και τους “δουλεύουν” …Ανήλικοι πραγματικοί. Στην ηλικία που οι Λαλιώτηδες, οι Γιωργάκηδες και οι Σαμαράδες ήταν υπουργοί, οι σημερινοί νέοι συμπληρώνουν αιτήσεις για σεμινάρια και περιμένουν τη σύνταξη της γιαγιάς, για να βγουν για καφέ. Αυτή είναι η επιτυχία των εγκληματιών. Σε αυτήν την επιτυχία συντέλεσε το ΚΛΙΚ και το ΝΙΤΡΟ του παρακράτους της πράσινης “τζαμαχιρίας”.

Αυτά τα έντυπα ήταν βασικά “εργαλεία” στη διαμόρφωση των συμπεριφορών της νέας γενιάς.

Είχαν ανάγκη να διαμορφώσουν τη συμπεριφορά της, γιατί ήξεραν ότι σε κάποια στιγμή θα την έβρισκαν μπροστά τους. Ήθελαν να αποφύγουν τη βίαιη κι ανεξέλεγκτη αντίδρασή της, όταν θα πρόδιδαν τον λαό και αυτήν τη γενιά θα την έβαζαν στην κατηγορία της “χαμένης”. Οι πλούσιοι “επαναστάτες” ήθελαν εξ’ αρχής να κάνουν τους δυνάμει αντιπάλους τους σίγουρα φτωχούς …και αν μπορούσαν και λίγο “μαλάκες”. Γι’ αυτόν τον λόγο εγκλημάτησαν εις βάρος του λαού, “παίζοντας” με την εκπαίδευση των παιδιών του …Έγκλημα με συγκεκριμένη “ανατομία”, γι’ αυτούς που θέλουν να ψάχνουν την ανατομία των εγκλημάτων. Τους έστειλαν όλους για σπουδές του “κώλου” με προσόντα της …”βούρτσας”.

Αυτός είναι ο βιασμός της φύσης και αυτόν τον βιασμό πέτυχαν οι άθλιοι που μας κυβερνούν. Στα σαράντα σου, όταν αντιμετωπίζεις πρόβλημα επιβίωσης, παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου και δεν περιμένεις να σε σώσουν οι “πατερούληδες”, γιατί δεν είσαι πλέον παιδί …Στα 33 του ο Αλέξανδρος ήταν κοσμοκράτορας. Γι’ αυτόν τον λόγο βλέπουμε τα σημερινά παράδοξα …Βλέπουμε τους γέρους να τσαμπουκαλεύονται απέναντι στους νέους …Βλέπουμε τους ετοιμοθάνατους Μητσοτάκηδες να ζητάνε από τους νέους ν’ αποδεχθούν τον “θάνατό” τους πριν ξεκινήσουν τη ζωή τους …Βλέπουμε τους Βενιζέλους να χτυπάνε τα χέρια στα τραπέζια …Βλέπουμε τους Πάγκαλους να ειρωνεύονται την νεολαία.

Τολμάνε όμως να τα κάνουν όλα αυτά, γιατί η φύση δεν μπορεί να λειτουργήσει. Η φύση σού λέει “όρμα” και εσύ δεν την ακούς …”Όρμα”, σου λέει, για να νικήσεις …”Όρμα”, για να επιβιώσεις …”Όρμα” και κατασπάραξέ τους …Πάρ’ τους τα όλα …Είτε είσαι Έλληνας είτε Πορτογάλος είτε Ιταλός είτε οτιδήποτε άλλο, εφόσον σε ολόκληρο τον κόσμο κοινά είναι τα προβλήματα. Είναι δυνατόν η ευρωπαϊκή νέα γενιά να υποφέρει στα παιδικά της τα δωμάτια και να περιφέρεται ακόμα ζωντανός ο Σόρος και η παρέα του; Κρεμασμένοι στους φανούς των πλατειών θα έπρεπε να είναι οι τοκογλύφοι αυτού του κόσμου …”Όρμα”, φωνάζει η φύση.

Ο νεαρός “βλαστός” θα βρει τον δρόμο του προς τον ήλιο ακόμα κι αν πρέπει να τρυπήσει σκληρούς “κορμούς” και “πέτρες” …Nothing personal, όπως θα έλεγαν και οι Αγγλοσάξονες. Όταν πρέπει να πεθάνει το παλιό, για να ζήσει το νέο, δεν υπάρχει κανένας ενδοιασμός …Καμία δεύτερη σκέψη …Αυτό πρέπει να γίνει, για να συντηρηθεί η ζωή …και αυτό γίνεται πάντα. Ούτε ίσα με τα νεαρά ποντίκια δεν είναι ο σύγχρονος άνθρωπος …Με τα ποντίκια, τα οποία δεν θα δέχονταν να γίνουν η χαμένη “γενιά” των υπονόμων, επειδή τα προηγούμενα είχαν κρύψει τις προμήθειες στις τρύπες τους …Επειδή είχαν “διασφαλίσει” τις συντάξεις τους με δάνεια, τα οποία θα υποθήκευαν τις ζωές των επομένων. Ετοιμάζονται να φύγουν οι νέοι από την Ελλάδα, επειδή έτσι θέλει ο τουρίστας ο Γιωργάκης; Νέοι δεν μπορούν να κάνουν οικογένειες, επειδή ο μπουχέσας ο Βενιζέλος “νομοθέτησε” πως μόνον αυτός πρέπει να επιβιώσει;

Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά; Είναι δυνατόν οι ίδιοι άνθρωποι —που τα “φάγανε”— να είναι αυτοί, οι οποίοι θα αναλάβουν να μας σώσουν από τα χρέη; Από ποιους θα μας σώσουν; …Από τους εαυτούς τους; Ο Βενιζέλος, ο οποίος υπέγραφε τη διαφθορά του 2004, είναι συνονόματος με τον Βενιζέλο που υπέγραψε το Μνημόνιο, εξαιτίας της διαφθοράς του 2004; Ο Μαρκογιαννάκης, ο οποίος σήμερα παριστάνει τον πρόεδρο της προανακριτικής για τη λίστα Λαγκάρτ, είναι συνονόματος με τον Μαρκογιαννάκη, ο οποίος γλίτωσε τη φυλακή, εξαιτίας του νόμου περί ευθύνης υπουργών;

Τρόμος θα έπρεπε να τους πιάνει όλους αυτούς τους αποτυχημένους —οι οποίοι μας οδήγησαν στην καταστροφή— και μόνον από το άκουσμα της ανάσας των θυμωμένων νέων. Δεν μιλάμε για βία. Δεν χρειάζεται βία ο ισχυρός. Ο ισχυρός είναι τέτοιος, γιατί η φύση μοιράζει την ισχύ με τη σειρά στις γενεές. Ο ισχυρός είναι τέτοιος, γιατί μπορεί να τα πάρει όλα για λογαριασμό του, χωρίς να μπορεί να του αντισταθεί κανείς. Ο ισχυρός σού παίρνει την εξουσία και μετά εσύ περιμένεις το έλεός του.

Γιατί δεν ανατρέπεται αυτή η γενιά που μας κατέστρεψε; …”Γιατί την ψηφίζουν οι γέροι συνταξιούχοι”, θα έλεγε ένας καλοπροαίρετος παρατηρητής …”Γιατί κάποιοι αφήνουν τους γέρους συνταξιούχους να πάνε να τους ψηφίσουν”, θα λέγαμε εμείς. Αυτοί οι συνταξιούχοι είναι που δίνουν ακόμα πολιτική δύναμη στα χρεοκοπημένα κόμματα της Μεταπολίτευσης …Εκεί χάνει τη μάχη η νέα γενιά. Θέλει όμως και την χάνει, γιατί φοβάται τις συνέπειες της νίκης της.

Αυτό, το οποίο λέμε, είναι δεδομένο. Είναι προφανές πως δεν δίνει τη μάχη εκεί όπου πρέπει, φοβούμενη μήπως τυχόν και νικήσει άθελά της. Δεν δίνει τη μάχη στο πραγματικό πεδίο που την συμφέρει και είναι τα σπίτια …και όχι οι δρόμοι …Τι θα πει “τους ψηφίζουν οι συνταξιούχοι”; …Να μην τους αφήσεις να πάνε να ψηφίσουν, όταν δίνεις τη μάχη σου. Να τους πείσεις πως δεν είναι τα πράγματα έτσι όπως τα λένε στα Megaλα κανάλια …Να τους κλειδώσεις στα δωμάτιά τους, όταν έχει εκλογές …Ας σου κάνουν μήνυση …Έτσι δίνονται οι μάχες …Έτσι δίνονταν πάντα. Είναι δυνατόν ν’ αφήσεις τους γέροντες να καταστρέψουν εσένα και τα μικρά παιδιά σου; Είναι δυνατόν να περιμένεις παιδί και να αφήνεις τον ανάπηρο παππού να σχεδιάζει το σπίτι σου;

Όμως, αυτή η μάχη δεν δίνεται. Γιατί; …Γι’ αυτό που είπαμε παραπάνω. Κατόρθωσαν οι προδότες και οι τοκογλύφοι και στέρησαν τα “καύσιμα” από την ελληνική κοινωνία …Τα χρήματα εκείνα, τα οποία θα της επέτρεπαν να σκέφτεται και να ενεργεί, χωρίς να μπαίνει σε καθεστώς πανικού. Χωρίς εργασία και αποταμιεύσεις ούτε να σκέφτεσαι καθαρά μπορείς ούτε να ενεργείς ακαριαία. Τώρα φαίνεται πόση σχέση έχουν μεταξύ τους τα χρηματιστήρια, τα δάνεια και τα διάφορα “πανεπιστήμια” της συμφοράς. Οι τοκογλύφοι “έφαγαν” από την ελληνική κοινωνία τις καταθέσεις και της κατέστρεψαν τις δουλειές και άρα και το μεροκάματο. Άρα; …Άρα δεν υπάρχει χρήμα, για να σταθεί στα “πόδια” της. Ο μόνος πόρος, ο οποίος απέμεινε στην ελληνική οικογένεια, είναι η σύνταξη των γερόντων …Αυτό, δηλαδή, το οποίο ήταν το ζητούμενο, για να αποφύγουν τις αντιδράσεις. Ελέγχουν τα ταμεία και με αυτόν τον τρόπο βαστάνε ολόκληρη την κοινωνία —και άρα και την νέα γενιά— σε “ομηρία”.

Η νέα γενιά, μη έχοντας μπροστά της διαθέσιμες θέσεις εργασίας, για να εξασφαλίσει τον επιούσιο, προκειμένου να αγωνιστεί με ασφάλεια, “τρέμει” κι αυτή για τις συντάξεις …Είναι οι συντάξεις των γονιών της και πολλές φορές το μοναδικό τους οικογενειακό εισόδημα. Γι’ αυτόν τον λόγο τούς αφήνουν να πάνε να ψηφίσουν τα κόμματα που τους κατέστρεψαν. Τους βάζουν να πάρουν οι ίδιοι την “ευθύνη”, για να έχουν οι ίδιοι τη συνείδησή τους καθαρή. Να έχουν το άλλοθί τους, εφόσον οι γέροι φαίνονται ότι τους “καταστρέφουν”, ενώ αυτοί “αγωνίζονται” γενναία στο δρόμο. Όταν είσαι πονηρός, πάντα την πατάς. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το οποίο βλέπουμε …Αφήνεις τους συνταξιούχους —οι οποίοι δικαίως παίρνουν συντάξεις— να βοηθούν με τις ψήφους τους αυτούς, οι οποίοι τακτοποιούν τις συντάξεις τους εις βάρος των επομένων.

Αυτή είναι η δύναμη της Τρόικας και των δωσίλογων της γενιάς του Πολυτεχνείου …Με τις “πλάτες” των ιμπεριαλιστών ελέγχουν τα ασφαλιστικά ταμεία και τρομοκρατούν τους συνταξιούχους …Ελέγχουν τα ταμεία και βαστάνε “ομήρους” τους μια μεγάλη κοινωνική μερίδα. Με αυτήν την εξουσία απειλούν τους συνταξιούχους, οι οποίοι είναι οι γονείς της νέας γενιάς και άρα οι γονείς των εχθρών τους. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν τους υπολογίζουν ως εχθρούς. Έχοντας πάρει τον έλεγχο των ασφαλιστικών ταμείων, μπορούν και κάνουν ό,τι θέλουν. Έχουν τον έλεγχο του εθνικού μας “κουμπαρά” …Τον έλεγχο των ταμείων με τα πραγματικά χρήματα, τα οποία έχουν καταθέσει οι συνταξιούχοι.

Διαχειριζόμενοι τα χρήματα των γερόντων, απειλούν τους πάντες με τις συντάξεις τους, προκειμένου να μην αντιδρούν …Προκειμένου οι ίδιοι να μπορέσουν με τα Μνημόνια και τα νέα δάνεια να εξασφαλίσουν τις δικές τους συντάξεις. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν γίνονται μάχες στα σπίτια. Αν τα ταμεία αφεθούν σε μια απλή τεχνοκρατική διαχείριση —και απαλλαγμένα από τα πασοκόσκυλα τύπου Σπυρόπουλου—, το πολιτικό σκηνικό θα καταρρεύσει μέσα σε λίγες ημέρες. Χρήματα, για τα λίγα χρόνια που απομένουν για τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων, έτσι κι αλλιώς υπάρχουν. Χρήματα, για τη γενιά που μας κατέστρεψε, δεν υπάρχουν. Γι’ αυτά τα χρήματα γίνονται τα Μνημόνια, τα οποία υποθηκεύουν το μέλλον της νέας γενιάς. Γι’ αυτόν τον λόγο κάνουν όλοι τα κορόιδα. Τρομάζει η γιαγιά για τη σύνταξή της, αλλά τρομάζουν πολύ περισσότερο τα παιδιά της, τα οποία ακόμα παριστάνουν τα παιδιά.

Το αποτέλεσμα αυτού του τρόμου είναι η αδράνεια. Μετά από τόσα λάθη της γενιάς του Πολυτεχνείου και του γαλλικού Μάη και όλων των άλλων ηλιθίων αμερικανοκινούμενων “πάρτι-επαναστάσεων” της Ευρώπης έπρεπε να έχουν ακολουθήσει ανατροπές …και τέτοιες δεν βλέπουμε. Τα προβλήματα φέρνουν αναταραχές και οι αναταραχές “γεννούν” νέες πολιτικές προσωπικότητες. Τα προβλήματα της σημερινής χρεοκοπημένης Ευρώπης έπρεπε να έχουν γκρεμίσει από την εξουσία τη γενιά που την χρεοκόπησε. Η γενιά των σαραντάρηδων έπρεπε σήμερα να έχει την απόλυτη εξουσία σε ολόκληρη την Ευρώπη των χρεών. Δικαστήρια για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας έπρεπε να στήνονται καθημερινά για τους χαφιέδες των τοκογλύφων.

Η κρίση χρέους έπρεπε να σημάνει την πτώση αυτών που χρεοκόπησαν τους λαούς και τα κράτη. Η γενιά του Πολυτεχνείου έπρεπε τώρα να είναι στην άκρη, “δαρμένη” και “ταπεινωμένη” και να περιμένει να δει τον “λογαριασμό” για τα λάθη της. Διαμαρτύρονται οι σημερινοί νέοι και στις διαμαρτυρίες τους έχουν λιγότερο πάθος από τις Gay Parade. Εκφράζουν μικρότερη απειλή και από τις καταλήψεις των σχολείων. Στα τριανταφεύγα τους παίρνουν τύμπανα και φωνάζουν “τραγουδάκια”, όπως κάνουν στα σχολεία τα παιδιά, τα οποία κάνουν καταλήψεις και περιμένουν τη λύση από τον διευθυντή.

Γελάει ο Πλανήτης με την αδυναμία της νέας γενιάς να εκφράσει έναν διεκδικητικό λόγο και να δείξει απειλητική …Τζάμπα το παράστημα …Τζάμπα τα γυμναστήρια, η καλή διατροφή και τα νιάτα …Κάνουν μια βόλτα πάνω-κάτω, για να κάνουν την επαναστατική τους “γυμναστική” και μετά η εξουσία τούς στέλνει στα σπίτια τους …Είναι “πολιτισμένοι” …Ξεγυμνώνονται ή κάνουν χάπενινγκ, για να δείξουν στην εξουσία με συμβολισμούς τι συμβαίνει …Όλα εκ του ασφαλούς. Την ευθύνη για την αθλιότητα τη “φορτώνουν” στη γιαγιά, η οποία αγωνιά για τη σύνταξή της και την “δουλεύει” η Τρέμη και ο Πρετεντέρης …Οι “επαναστάτες” έχουν καθαρή τη συνείδησή τους …Δεν τους ψήφισαν …Θα βγάλουν και τις φωτογραφίες τους, για να τις ανεβάσουν στο Facebook με τον υπότιτλο …”ήμουν κι εγώ εκεί” …Μηδέν κόστος, μηδέν ρίσκο …άσε που μπορεί να μας δει και κανένας κυνηγός ταλέντων.

Με αυτόν τον “αγωνιστικό” τρόπο προσπαθεί η νεολαία να λύσει τα προβλήματά της …Με “συμβολισμούς” …Χωρίς γνώση και χωρίς εναλλακτικές προτάσεις …Βγαίνουν στους δρόμους κι ό,τι προκύψει …Ζητούν λύση από την εξουσία, εφόσον αυτοί δεν διαθέτουν πρόταση. Αυτά τα γνωρίζουν εκείνοι που τους “κατασκεύασαν” και τους ελέγχουν απόλυτα. Μόλις αποφασίσει η εξουσία ότι “εκτονώθηκαν” αρκετά στις διαδηλώσεις, στέλνει τους γνωστούς παρακρατικούς να πετάνε πέτρες στα ΜΑΤ, για να διαλύσουν τις πορείες …Μετά, πίσω σπίτι, να μετράνε τι περισσεύει από τη σύνταξη της γιαγιάς, για να πάνε για καφέ …Τόσα “πτυχία” κουβαλάνε πάνω τους …Να μην ξεκουραστούν;

…Τα σαράντα πλησιάζουν και ακόμα συμπληρώνουν έντυπα συμμετοχής σε διαγωνισμούς ταλέντων. Ξεκινάνε τις κουβέντες με στερεότυπα του τύπου …”εμείς οι νέοι, που ξεκινάμε με εφόδια…” …Ακόμα ξεκινάτε; …Στα σαράντα ξεκινάς εξετάσεις για το αλτσχάιμερ, όχι για τη ζωή. Έφτασαν τα σαράντα και το μόνο που έχουν δικό τους είναι ένα προφίλ στο Facebook. Δεν έχουν δική τους οικογένεια, δεν έχουν πραγματική ζωή. Φιλοξενούμενοι στα πατρικά τους σπίτια είναι. Δεν έχουν ούτε ένα ένσημο σε πραγματική εργασία …Τους προκαλούμε ευθέως, γιατί θέλουμε να τους ταρακουνήσουμε …Θέλουμε να τους “ξυπνήσουμε” …Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό το οποίο βλέπουμε …Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται ο εφιάλτης.

Αύριο, αν το θέλουν, μπορούν να πάρουν την εξουσία …Την θέλουν την εξουσία; Είναι έτοιμοι να διαχειριστούν την τύχη τους ή μήπως βολεύονται με πέτρες έξω από τη Βουλή; Η σημερινή νεολαία —μαζί με τους συνταξιούχους γονείς της— είναι η απόλυτη πλειοψηφία στην ελληνική κοινωνία. Αύριο μπορούν να γίνουν εκλογές και να βάλουν τη γενιά του Πολυτεχνείου στην “άκρη” …Θέλουν να το κάνουν; …Μπορούν να το διαχειριστούν; …Θέλουν να σπάσουν το μονοπώλιο των κυρίαρχων κομμάτων; Οι Ιταλοί έκαναν μια “αρχή”. Αυτοί μπορούν να τους ακολουθήσουν; Κάποτε πρέπει να τελειώσουν οι δικαιολογίες; Μέλλον δεν έχεις, όταν το αφήνεις στα “χέρια” κάποιου, ο οποίος έχει συμφέρον να ζήσει εις βάρος σου.

Όμως, όπως και να έχουν τα πράγματα, θεωρούμε την κοινωνική “έκρηξη” αναπόφευκτη, όχι επειδή θα “ξυπνήσει” ο κόσμος ξαφνικά, αλλά γιατί ο σχεδιασμός είναι πολύ κακός και οδηγεί σε αδιέξοδο. Αυτό είναι και το μόνο που μας στεναχωρεί. Μας στεναχωρεί, γιατί είναι κρίμα για τον ευφυή άνθρωπο να πρέπει να φτάσει σε αδιέξοδο, ώστε ν’ αναγκαστεί από τα ένστικτά του ν’ αντιδράσει. Μας στεναχωρεί, χωρίς να μας απογοητεύει, γιατί ξέρουμε ότι θα υπάρξει στο τέλος αντίδραση. Αναγκαστικά το στομάχι θα σε ρίξει στη μάχη. Απλά είναι κρίμα για τον άνθρωπο, που, ενώ έχει μυαλό, το στομάχι να είναι αυτό, το οποίο τελικά θ’ αποφασίσει για το πότε αυτός θα αντιδράσει.

…Τυπικό είναι το θέμα …Αυτό είναι που μας στεναχωρεί. Το γεγονός ότι κάθεται ο σημερινός νέος άνθρωπος αδύναμος δίπλα σε μια “φωτιά”, η οποία κατακαίει τα πάντα γύρω του και δεν αντιδρά, παρά μόνον μέχρι να καεί και ο ίδιος …Κρίμα …Κρίμα, που όμως είδαμε το πού οφείλεται …Οφείλεται στα σεντούκια των “πτυχίων” …Οφείλεται στο γεγονός ότι άφησαν ακόμα και τους Γιωργάκηδες να τους διδάξουν. Μας στεναχωρεί που ακόμα αισθάνονται παιδιά και κατηγορούν τους άλλους γι’ αυτά που βιώνουν.

Όμως, όπως γνώριζαν οι προδότες τι να περιμένουν από τις επιλογές τους, έτσι γνωρίζουμε κι εμείς τι να περιμένουμε εξαιτίας των γνώσεών μας. Είμαστε απόλυτα αισιόδοξοι για το μέλλον …Έστω και με τη δυναμική της φύσης και των ενστίκτων αυτή η γενιά θα επιβιώσει …Έστω και ως ζώο ο άνθρωπος θα βρει τη λύση, η οποία θα του επιτρέψει να επιβιώσει …Θα επιβιώσει και θα νικήσει, επειδή είναι αδύνατον να πεθάνει …Θα επιβιώσει, γιατί η φύση αναγκαστικά θα συνεχίσει να “λειτουργεί” …Η ζωή θα συνεχίσει να υπάρχει πάνω στον Πλανήτη.

…Ακόμα κι αν δεν νικηθούν ο Σόρος ή ο Μητσοτάκης, θα τους “πάρει” ο Χάρος …Θα πεθάνουν οι προηγούμενοι και αναγκαστικά θα πάρουν τη διαχείριση οι επόμενοι — για το πούμε πιο απλά. Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό. Τότε όμως οι αποφάσεις θα είναι αναπόφευκτες. Τότε δεν θα υπάρχει η σύνταξη της γιαγιάς να τους ταΐζει. Τότε δεν θα υπάρχουν οι μετανάστες να παράγουν. Κάποια στιγμή θα το πάρει αυτή η γενιά “χαμπάρι” ότι πρέπει να εργαστεί πραγματικά με τα χέρια της, για να επιβιώσει …Όταν θα διαπιστώσει ότι τα πτυχία, που έχει στην κατοχή της, είναι σαν τα ψεύτικα χαϊμαλιά, που πουλάνε στα παζάρια.

Όπως έχει αποδειχθεί μέσα στους αιώνες, το στομάχι είναι ο καλύτερος “δάσκαλος”. Όταν συνειδητοποιήσουν πως δεν υπάρχει περίπτωση διορισμού, θα αλλάξουν τακτική …Θα πάψουν να ονειρεύονται δημοσία δαπάνη αραλίκια και γραφεία …Θα αρχίσουν να έχουν και πάλι αξία τα χωράφια του πατέρα …Θα αρχίσουν και πάλι να μετράνε τα “ζωντανά”, που έχουν στη διάθεσή τους να αρμέξουν …Θα αρχίσουν να έχουν και πάλι ζήτηση οι θέσεις εργασίας στα εργοτάξια, στις οικοδομές και στα εργοστάσια …Οι θέσεις, που, ως “γίγαντες” της “διανόησης”, παρέδωσαν όλα αυτά τα χρόνια στους Αλβανούς και στους άλλους.

Τα “σημάδια” άρχισαν να φαίνονται στην Ευρώπη. Όλοι μας είδαμε τι συνέβη στη γειτονική Ιταλία. Το πιο ισχυρό και βιομηχανικό κράτος του ευρωπαϊκού νότου εντόπισε τον εχθρό του και “εστίασε” πάνω σ’ αυτόν. Το σύνολο της προεκλογικής καμπάνιας στηρίχτηκε στον αντιγερμανισμό. Οι Ιταλοί εντόπισαν τη Γερμανία σαν μια δύναμη, η οποία αλώνει την Ευρώπη και “διαβρώνει” τα κράτη της. Έβαλαν στο “τραπέζι” τον ευρωσκεπτικισμό, ανοίγοντας μια κουβέντα περί του τι συμφέρει και τι όχι. Μακριά από τους συναισθηματικούς “εκβιασμούς” περί ειρήνης, Ένωσης κλπ.. Συζήτησαν το θέμα του Ευρώ.

Αυτά όλα σημαίνουν ότι με την ψήφο τους αμφισβήτησαν έμπρακτα τα “οράματα” της γενιάς του Σουλτς και του Γιούγκερ …Αμφισβήτησαν το “δικαίωμα” του Σουλτς και των ομοίων του να σώσουν τις τράπεζες εις βάρος της νέας γενιάς …Αμφισβήτησαν το “όραμα” του Γιούγκερ και των ομοίων του να θεωρούν ότι το κοινό νόμισμα είναι η “εγγύηση” για την ειρήνη …Αμφισβήτησαν τους τεχνητούς διαχωρισμούς “Αριστεράς” και “Δεξιάς”, που τάισαν την προηγούμενη γενιά με εξουσία και χρήμα …Έδειξαν να μην υπολογίζουν τον “ηρωισμό” και την κοινωνική “ευαισθησία” των “σοσιαλιστών” …Έδειξαν ότι δεν θέλουν να θυσιάσουν μια γενιά για τις τράπεζες …Έδειξαν ότι δεν φοβούνται τη σύγκρουση, προκειμένου να μην χάσουν το “βόλεμα” του υπόδουλου και του κατεστραμμένου.

Από εκεί και πέρα τα αποτελέσματα ήταν ενδεικτικά της θέλησής τους να έρθουν σε σύγκρουση με τους τύραννους της Ευρώπης. Ο θρίαμβος του Γκρίλο ήταν φυσικός κι αναμενόμενος. Όσο κι αν αυτό φαίνεται παράξενο, μόνον ο Γκρίλο κατάλαβε την πολιτική ουσία του σημερινού προβλήματος. Αυτό, το οποίο δεν κατάλαβαν οι πολιτικοί με τις αριστερές “περγαμηνές” ή οι τεχνοκράτες με τις “ευχές” της Goldman Sachs, το κατάλαβε ένας κωμικός με το ένστικτό του. Δεν γνωρίζουμε αν είναι απλός δημαγωγός ή οραματιστής, αλλά γνωρίζουμε πως είναι κοντά στην αλήθεια, η οποία ενοχλεί το σύστημα και την Νέα Τάξη. Ο Γκρίλο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πολιτικό σκηνικό θα καταρρεύσει, γιατί απλούστατα εξυπηρετεί μόνον τα συμφέροντα της γενιάς που χρεοκόπησε την Ιταλία και την Ευρώπη …Της γενιάς που έφαγε “παντεσπάνι”, πουλώντας “σοσιαλισμό”, “δημοκρατία” και “ανθρώπινα δικαιώματα”.

Ενστικτωδώς κινούμενος, τους δημιουργεί προβλήματα, άσχετα αν —όπως φαίνεται τουλάχιστον— δεν γνωρίζει ούτε και ο ίδιος από πού προκαλούνται αυτά. Για παράδειγμα, με τη στάση του να “κρύβει” τους βουλευτές του και να μένει προσκολλημένος στις προγραμματικές του θέσεις, διεκδικώντας ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά σε κάποιες προσεχείς εκλογές, βγάζει στη “φόρα” την αδυναμία του σημερινού αστικού συστήματος της ψευδοδημοκρατίας.

Αποδεικνύει —έστω και έμμεσα— πως είναι διαφορετικό πράγμα η ψήφος για ηγέτη και διαφορετικό πράγμα η στελέχωση της Βουλής. Γι’ αυτόν τον λόγο “φωνάζει” πως δεν αντιπροσωπεύει κόμμα, αλλά κίνημα. Ο Γκρίλο με αυτόν τον τρόπο “ψηλαφίζει” τις “αναπηρίες” της αστικής δημοκρατίας …Μπορεί και εν αγνοία του να αγγίζει την πραγματική Δημοκρατία, η οποία θέλει τον λαό να ψηφίζει ηγέτες και η κοινωνία να στελεχώνει με απλά της μέλη τη Βουλή …Τα κόμματα και η παράνομη σχέση τους με τη Βουλή είναι το πρόβλημα, άσχετα αν δεν το έχει διατυπώσει όπως πρέπει μέχρι τώρα.

Τέλος, το σημαντικότερο είναι ότι ο Γκρίλο κατάλαβε πως η σημερινή αδιέξοδος κατάσταση δεν οφείλεται σε κάποιο ιδεολογικό ή άλλο ομοειδές πρόβλημα, αλλά είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Στην πραγματικότητα πρόκειται περί μιας σκληρής μάχης μεταξύ των γενεών …Της γενιάς που τα “έφαγε” και της γενιάς στην οποία στέλνεται ο “λογαριασμός” από το πιο μεγάλο “φαγοπότι” της παγκόσμιας ιστορίας …Ένα “φαγοπότι”, το οποίο, αν ως δια μαγείας πέθαινε σήμερα η κυρίαρχη γενιά, θα άφηνε στους επόμενους ένα χρέος πάνω από 600 τρισεκατομμύρια ευρώ …Τόσα χρήματα “έφαγαν” τα γαϊδούρια.

Σε αυτήν τη μάχη για τον “λογαριασμό” έχουν μπει οι νέοι εντελώς απροετοίμαστοι …Μια μάχη, την οποία θεωρούμε ότι εύκολα ή δύσκολα θα την κερδίσουν εξαιτίας της φύσης τους και όχι εξαιτίας των ικανοτήτων τους …Όποιος θέλει, ας μας διορθώσει, αν κάνουμε λάθος …Μπορεί να είμαστε αφελείς …και οι άλλοι να είναι εξυπνότεροι …Να είναι εξυπνότερος δηλαδή ο Σουλτς, ο Γιούγκερ, η Μέρκελ ή ο Βενιζέλος και όλοι όσοι μιλάνε για “χαμένες γενιές”. Τι ακριβώς εννοούν με αυτό τον όρο; Θεωρούν πως, όταν εγκαταλείψουν την εξουσία —και άρα στα γεράματά τους— θα απολαμβάνουν τα πάντα, επειδή θεωρητικά τα έχουν διασφαλίσει με τις δικές τους υπογραφές;

Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να διατηρηθούν τα πάντα όπως τα σχεδίασαν σήμερα και άρα όπως τους βολεύουν …Να εξακολουθούν να υφίστανται οι υπάρχουσες τράπεζες, τις οποίες σώσανε και στις οποίες διατηρούν τις τεράστιες καταθέσεις τους …Να εξακολουθούν να υφίστανται τα υπάρχοντα ασφαλιστικά ταμεία και τα οποία τους διασφαλίζουν τις παχυλές συντάξεις τους …Να εξακολουθούν να υφίστανται τα υπάρχοντα μακροχρόνια επενδυτικά προϊόντα, στα οποία προστάτευσαν τα τεράστια μπόνους που εισέπραξαν στην εποχή της παντοκρατορίας τους. Ποιος τους τα εγγυάται όλα αυτά; Θα απολαμβάνουν τα πάντα, όταν η χαμένη γενιά θα εργάζεται και θα υποφέρει, για να μην αθετηθούν τα “συμφωνηθέντα”; …Οι σημερινοί εγκληματίες θα απολαμβάνουν ηλιόλουστες “Κυριακές”, όταν για τους υπόλοιπους θα είναι συννεφιασμένα “Σάββατα”;

Όποιος τα νομίζει αυτά, θα διαψευστεί απόλυτα. Η σημερινή νέα γενιά, για να γίνει χαμένη γενιά, θα πρέπει να “αυτοκτονήσει” …Για να γίνει χαμένη γενιά, θα πρέπει οι προηγούμενοι να διασφαλίσουν πως δεν θα αντιδράσει ποτέ. Είναι δυνατόν να εξασφαλίσουν μια τέτοια διασφάλιση; …Όχι βέβαια …Αθάνατοι δεν είναι, διασφαλίσεις δεν έχουν, πώς σκοπεύουν να νικήσουν; Αν δεν αφαιρέσει η σημερινή άχρηστη γενιά —η οποία μας κυβερνά— τα “φορτία”, που έχει βάλει στους επόμενους, θα το πληρώσει η ίδια με τον χειρότερο τρόπο …Θα το πληρώσει στη χειρότερη δυνατή κατάστασή της, γιατί τότε θα είναι ανήμπορη ακόμα και να εργαστεί …Εκτός κι αν νομίζουν ότι δεν θα γεράσουν ποτέ. Μπορεί να νομίζουν ότι με ένα καλσόν εικοσάχρονης γίνεται κάποιος είκοσι χρονών …Και ο Τουταγχαμών είναι τοποθετημένος σε “νεανική” σαρκοφάγο, αλλά νέο δεν τον λες.

…Απλή αριθμητική είναι. Κανένας και ποτέ δεν μπόρεσε να νικήσει το μέλλον. Μπορεί να καθυστέρησε λίγο την ήττα του, αλλά δεν την απέφυγε. Έτσι λειτουργούν όλα τα ζωικά είδη και έτσι λειτουργεί και το ανθρώπινο είδος. Κανένας δεν μπορεί να νικήσει κάποιον όμοιό του στο ζενίθ της δύναμής του, όταν ο ίδιος βρίσκεται στο ναδίρ της δικής του. Ό,τι και να γίνει, δηλαδή, οι γενιές πάντα θα “συναντιόνται” υπό αυτές τις συνθήκες. Όταν η γενιά των προδοτών θα πλησιάζει στο όριο της απόλυτης αδυναμίας της, λόγω της θνητής της φύσης, οι αντίπαλοί της θα είναι στην απόλυτη ισχύ τους. Είναι δεδομένο δηλαδή πως δεν θα μπορέσουν τελικά οι σημερινοί καραγκιόζηδες της πανευρωπαϊκής γενιάς του Πολυτεχνείου να νικήσουν. Θα γεράσουν και θα ηττηθούν, ακόμα κι αν οι αντίπαλοί τους “καθυστερήσουν” στο “ραντεβού” τους. Εκ των δεδομένων δηλαδή είναι λάθος και μόνον να σκεφτεί κάποια γενιά να “καταδικάσει” αυτήν που την ακολουθεί.

Χαμένη γενιά μπορεί να γίνει μόνον η σημερινή βολεμένη γενιά στο τέλος της …Η γενιά εκείνη, η οποία γεννήθηκε τη δεκαετία του ’50 …Η γενιά του Σουλτς, του Παπανδρέου, του Σαμαρά και του Βενιζέλου …Η γενιά εκείνη, η οποία δεν θα έχει μπροστά της πολύ χρόνο να “παλέψει” για τη σωτηρία της …Λέμε τίποτε παράξενο; Εφόσον οι σημερινοί νέοι θα είναι αυτοί, οι οποίοι βιολογικά έχουν πιο πολύ χρόνο μπροστά τους για να ζήσουν …αυτοί θα νικήσουν. Αν δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους, θα αφαιρέσουν τις “μπουκιές” από τους προηγούμενους. Αν πρέπει να πεινάσουν κάποιοι τις επόμενες δεκαετίες, αυτοί θα είναι οι άλλοι και όχι τα παιδιά της ανθρωπότητας.

Ποιος μπορεί να τους εγγυηθεί ότι σε λίγα χρόνια η μελλοντική γενιά εξουσιαστών δεν θα αρχίσει ένα νέο “κούρεμα” πολύ πιο “αιματηρό”; Σήμερα εισπράττουν συντάξεις οι άνθρωποι, οι οποίοι γεννήθηκαν στις δεκαετίες του ’30 και του ’40. Όταν η γενιά των συνταξιούχων θα είναι οι γεννηθέντες της δεκαετίας του ’50, ποιος τους εγγυάται ότι η χαμένη γενιά των “ευγνωμονούντων” δεν θα τους δώσει ψίχουλα σύνταξης, ίσα για να επιβιώσουν δίπλα σε κάδους σκουπιδιών, όπως έκαναν οι ίδιοι με τους σημερινούς συνταξιούχους; …Ποιος τους εγγυάται ότι δεν θα κουρευτούν όλες τους οι καταθέσεις, όπως οι ίδιοι αποφάσισαν να γίνει στην Κύπρο; …Ποιος τους εγγυάται ότι δεν θα μηδενιστούν οι επενδύσεις τους, όπως οι ίδιοι αποφάσισαν με τους μικροομολογιούχους στην Ελλάδα; …Ποιος τους εγγυάται ότι δεν θα τους φορτωθούν όλων των ειδών τα “χαράτσια”, όπως οι ίδιοι “φορτώνουν” σήμερα τους πάντες;

…Όταν ισχύει το γνωστό: “ο θάνατος σου η ζωή μου”, δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες για τους “αποχωρούντες” …Θέμα χρόνου είναι να δούμε τη σύγκρουση μέχρις εσχάτων …Απλά πράγματα. Το 2020, όπως έχουν προϋπολογίσει τα “σαΐνια” της γενιάς του Μπένυ και του Στουρνάρα, η Ελλάδα θα χρωστά το 120% του ΑΕΠ της …Το ίδιο περίπου με αυτό που χρωστούσε, όταν έμπαινε στην “εντατική” του ΔΝΤ …Το ίδιο περίπου με το ποσοστό που ξεκίνησε το μεγάλο “κούρεμα” των σημερινών ασφαλιστικών ταμείων …Μεγαλύτερο από το ποσοστό που ξεκίνησε το μεγάλο “κούρεμα” των καταθέσεων στην Κύπρο.

…Με μία διαφορά όμως. Ο ελληνικός λαός —εξαιτίας τους— δεν θα έχει τότε την παραμικρή περιουσία. Την περιουσία εκείνη, η οποία με τα έσοδά της “γεμίζει” όποτε χρειάζεται τα ταμεία αυτά. Δεν θα έχει ΔΕΗ, ΟΤΕ, αεροδρόμια, λιμάνια, ΔΕΠΑ κλπ.. Θα είναι ένας λαός “άκληρος” με τεράστια χρέη. Πώς θα ξεπληρωθούν όλα αυτά; Το 2020 όλοι αυτοί, οι οποίοι σήμερα υπογράφουν για εμάς —χωρίς εμάς—, θα είναι ήδη απόμαχοι της ζωής …Θα πλησιάζουν και κάποιοι από αυτούς θα έχουν ξεπεράσει τα εβδομήντα τους χρόνια και θα περιμένουν να εισπράξουν τα συμφωνηθέντα, χωρίς όμως να έχουν επαφή με την εξουσία. Την εξουσία θα την έχουν αυτοί, που σήμερα θεωρούνται “χαμένοι”.

Η τελική μάχη πλησιάζει.

Η μητέρα όλων των μαχών.

Θεωρούμε μαθηματικά βέβαιον ότι βρισκόμαστε προ μιας μεγάλης σύγκρουσης …Σύγκρουσης σε όλα τα μέτωπα, τα οποία αφορούν τον άνθρωπο και την κοινωνία του …Μεγάλης σύγκρουσης, η οποία δεν έχει σχέση μόνον με την Ελλάδα, αλλά με ολόκληρο τον κόσμο …Σύγκρουσης, η οποία θα κλονίσει τα θεμέλια αυτού του κόσμου …Σύγκρουσης, η οποία θα αλλάξει τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα …Σύγκρουσης, η οποία θα μοιάζει στο μέγεθος και την ισχύ με τις μεγάλες επαναστάσεις άλλων εποχών …Πραγματικές επαναστάσεις και όχι σαν τις προπληρωμένες “παρδαλές” επαναστάσεις, τις οποίες δρομολογούν οι τοκογλύφοι …Επαναστάσεις, οι οποίες συγκλόνισαν τον κόσμο, όπως η Γαλλική ή η Οκτωβριανή.

Λογικό είναι αυτό. Από τη στιγμή που η Νέα Τάξη Πραγμάτων έγινε παγκόσμια, ευνόητο είναι ότι τα όσα την αφορούν θα κινούνται στην κλίμακα αυτήν. Όταν οι ίδιοι άνθρωποι είναι τα “αφεντικά” όλου του κόσμου, ευνόητο είναι ότι απέναντί τους θα έχουν όλους τους λαούς. Όποιος λαός και να στραφεί πρώτος εναντίον τους, θα έχει στο “πλευρό” του και όλους τους υπόλοιπους, εφόσον κοινά είναι τα προβλήματα απέναντι σε κοινούς εχθρούς.

Όμως, για να δοθεί μια μάχη με πιθανότητες επιτυχίας από αυτούς που θα την τολμήσουν, απαιτείται ένα μίνιμουμ γνώσεων. Δεν μπορεί να πας σε ένα πεδίο μάχης, χωρίς να γνωρίζεις τον εχθρό σου …Χωρίς να γνωρίζεις τα αδύνατα και τα δυνατά του σημεία. Δεν μπορεί ο εχθρός σου να βαστάει “φλογοβόλο” και εσύ να κουβαλάς “βενζίνη”, επειδή το μόνο που γνωρίζεις είναι να “πνίγεις” τους εχθρούς σου με υγρά. Πριν το καταλάβεις θα “καείς” από το ίδιο σου το “όπλο”.

Επομένως, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι μια ανάλυση του πεδίου της μάχης, όπου θα δώσει η σημερινή νέα γενιά τον υπερπάντων αγώνα της. Είναι ανάγκη να το κάνουμε, γιατί η κάθε εποχή έχει τους δικούς της ήρωες, οι οποίοι αναδεικνύονται μέσα στο δικό της ξεχωριστό περιβάλλον μάχης. Παρ’ όλο που τόσο οι άνθρωποι όσο και οι στόχοι τους παραμένουν πάντα ίδιοι, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις μάχες τους. Δεν είναι όλες οι μάχες ίδιες, γιατί οι άνθρωποι μέσα στον χρόνο αλλάζουν ιδιότητες στον αγώνα για την επιβίωση. Ως εκ τούτου δεν είναι πάντα ίδια και τα προβλήματα τα οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν.

Για τους ίδιους στόχους βεβαίως γίνονται πάντα οι μάχες, αλλά διαφέρουν τα χαρακτηριστικά των πρωταγωνιστών. Στόχος πάντα είναι το υψηλό επίπεδο διαβίωσης και η ελευθερία, αλλά αυτός ο στόχος δεν κατακτάται πάντα με τον ίδιο τρόπο, εφόσον οι αφετηρίες των ανθρώπων, οι οποίοι συγκρούονται μεταξύ τους, διαφοροποιούνται μέσα στον χρόνο. Οι λαοί πάντα στρέφονται εναντίον των εχθρών τους, αλλά αυτοί οι εχθροί δεν είναι πάντα οι ίδιοι μέσα στον χρόνο. Το μόνο σταθερό χαρακτηριστικό τους είναι πως είναι εχθροί …και τίποτε άλλο. Εχθρός είναι πάντα αυτός, ο οποίος σου στερεί το μέλλον …Αυτός, ο οποίος σου στερεί τους πόρους, για να απολαύσεις το μέλλον …Αυτός, ο οποίος δεν σου επιτρέπει να έχεις προοπτικές για μια καλύτερη ζωή από αυτήν που ζεις …και αυτή δεν είναι πάντα η καλύτερη.

Γι’ αυτόν τον λόγο διαφορετικοί εμφανίζονταν ως “μονομάχοι” στη Γαλλική Επανάσταση των δουλοπάροικων και διαφορετικοί στην Οκτωβριανή Επανάσταση των εργατών. Κατά τον Μεσαίωνα οι εχθροί του λαού ήταν οι φεουδάρχες. Αυτοί ήταν οι εχθροί του, γιατί αυτοί του στερούσαν τους πόρους για να ζήσει, εφόσον αυτοί ήταν οι κυρίαρχοι κεφαλαιοκράτες. Ομοεθνείς και ομόδοξοι του λαού, αλλά ταυτόχρονα “δολοφόνοι” του λαού. Απέναντι σ’ αυτούς έπρεπε να ξεσηκωθεί και τελικά ξεσηκώθηκε ο λαός των δουλοπάροικων, για να εξασφαλίσει μια καλύτερη μοίρα. Απαίτησε και πήρε καλύτερο μερίδιο από τη σοδιά, η οποία προερχόταν από τον κόπο του.

Μετά τη βιομηχανική επανάσταση οι φεουδάρχες “υποχώρησαν” και στη θέση τού κυρίαρχου της οικονομίας μπήκαν οι βιομήχανοι. Μέσα σε ένα περιβάλλον απίστευτης εκμετάλλευσης ο άνθρωπος έπρεπε να προσαρμόσει τη στρατηγική του σε ένα νέο περιβάλλον. Δεν ήταν πλέον δουλοπάροικος, αλλά εργάτης …Ως τέτοιος έπρεπε να ξεσηκωθεί …Να προσαρμοστεί στις νέες ανάγκες και να απαιτήσει τα αντίστοιχα. Δεν θα απαιτούσε πλέον μερίδιο από σοδιές, εφόσον δεν ήταν δουλοπάροικος. Θα απαιτούσε καλύτερο μεροκάματο, ασφάλιση, άδειες, ρεπό, συνθήκες ασφαλούς εργασίας κλπ.. Θα απαιτούσε δηλαδή πράγματα, τα οποία η προηγούμενη εποχή είτε δεν είχε να του δώσει είτε δεν την αφορούσαν.

Σήμερα άλλαξαν και πάλι οι ρόλοι. Σήμερα ζούμε στην εποχή της κυριαρχίας των αστών. Σήμερα ήρθε η σειρά των αστών να πολεμήσουν για την επικράτησή τους …Των πονηρών αστών …Των αστών, που, με “κορυφή” τους τούς τραπεζίτες, τους εμπόρους και τους αξιωματούχους των κρατών, νίκησαν τους πάντες …Νίκησαν τους ανύπαρκτους πλέον φεουδάρχες και έβαλαν “λουκέτο” στα εργοστάσια των πάλαι ποτέ μεγάλων ταξικών τους αντιπάλων, που ήταν οι βιομήχανοι. Αυτούς τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουν οι λαοί …Τους πιο πονηρούς από τους δυνάστες, που μέχρι στιγμής έχουν αντιμετωπίσει …Αυτούς, που κατά καιρούς εμφανίζονται σαν “ευεργέτες” των λαών …Αυτούς, που κατά καιρούς “δείχνουν” το “κεφάλαιο” και τους “βιομηχάνους” σαν εχθρούς, ενώ προηγουμένως τους έχουν εξοντώσει.

Αυτοί οι αστοί είναι σήμερα οι εχθροί …Τα “άσπρα κολάρα”, που λένε οι Αγγλοσάξονες …Η τραπεζοκρατία της Νέας Υόρκης και της Φρανκφούρτης, η οποία ελέγχει το παγκόσμιο τραπεζικό και εμπορικό σύστημα στον κόσμο …Οι έμποροι των όπου γης κατασκευασμένων προϊόντων των πολυεθνικών …Οι χρηματοδότες και τα αφεντικά της γραφειοκρατίας των Βρυξελών …Οι διαφθορείς της γενιάς που υπέταξε τους λαούς στις τράπεζες και τους επέτρεψε να τους λεηλατήσουν …Οι Μπαρόζο, οι Μέρκελ, οι Γιούγκερ, οι Σαμαράδες, οι Γιωργάκηδες και οι Βενιζέλοι …Αυτοί, οι οποίοι μπορεί να λεηλατούν τα πάντα, αλλά …ανησυχούν για την ειρήνη στην Ευρώπη, έχουν τύψεις για τη χαμένη γενιά, αλλά και “πονάνε” πρώτοι και περισσότερο και βέβαια “ξέρουν” να διαπραγματεύονται …Αυτοί είναι οι εχθροί.

Επειδή ακριβώς οι αστοί δεν διαθέτουν κεφάλαιο, είναι ιδιόμορφοι ως αντίπαλοι. Ο πόλεμος μαζί τους αναγκαστικά θα θυμίζει πόλεμο μεταξύ γενεών, γιατί απλούστατα είναι “γυμνοί” εξουσιαστές. Αν ηττηθούν, φεύγουν για πάντα από το “κάδρο” …Δεν κληροδοτούν στα παιδιά τους θέσεις και πόστα, ώστε να τους δούμε έστω και εξασθενημένους την επόμενη “ημέρα”. Δεν είναι φεουδάρχες, οι οποίοι θα περιοριστούν στις αυθαιρεσίες τους, αλλά θα διατηρήσουν τις περιουσίες τους, για να τις παραδώσουν στους φυσικούς τους απογόνους. Δεν είναι βιομήχανοι, οι οποίοι θα “υποχωρήσουν” μπροστά στις απαιτήσεις των αντιπάλων τους, αλλά θα κληροδοτήσουν εργοστάσια στους δικούς τους απογόνους. Αυτή είναι η ιδιομορφία, που προσφέρει το αθάνατο υλικό κεφάλαιο …Επιβιώνουν οι κάτοχοί τους μέσα στον χρόνο και μέσα στις γενιές.

Οι αστοί εξουσιαστές, αντιθέτως, δεν κατέχουν τέτοιου είδους υλικό κεφάλαιο. Αντιπροσωπεύουν τη γενιά τους και τίποτε άλλο. Αντιπροσωπεύουν μια διαχειριστική άποψη πάνω στη λειτουργία ενός συστήματος, το οποίο δεν τους ανήκει. Αν, ως κυρίαρχοι, χάσουν τον πόλεμο της γενιάς τους, θα χάσουν ταυτόχρονα και τον ταξικό τους πόλεμο. Γιατί; Γιατί θα επανέλθουν στα πράγματα οι πραγματικά ισχυροί παράγοντες του κεφαλαίου. Μία και μόνον γενιά αστών να ηττηθεί, θα αλλάξει όλη η διαχείριση και ως εκ τούτου δεν θα μπορεί να επανέλθει ποτέ η κοινωνική τους τάξη στην εξουσία. Δεν είναι δύσκολο να χάσουν μια τέτοια σύγκρουση, γιατί αγωνίζονται μόνοι τους εναντίον όλων. Ούτε καν τα παιδιά τους δεν αντιπροσωπεύουν σε αυτόν τον αγώνα τους, γιατί δεν τα αφορούν τα δεδομένα των γονιών τους. Δεν κληρονομούν τις θέσεις τους ή τα αξιώματά τους, ώστε να ταυτιστούν στον αγώνα με αυτούς.

Οι αστοί, που θα χάσουν τη μάχη, θα χαθούν οι ίδιοι. Θα χάσουν τη μάχη της γενιάς τους, αλλά θα χάσουν και την ταξική τους μάχη συνολικά. Δεν θα διαιωνιστούν τα ονόματα και τα συμφέροντά τους. Δεν θα επιβιώσουν στον επόμενο σχεδιασμό ως αφεντικά, έστω και με ψαλιδισμένα δικαιώματα και ισχύ. Θα πάψουν να είναι αφεντικά και θα ξαναγίνουν υπάλληλοι. Αστοί θα τους διαδεχθούν, αλλά ως διαχειριστές και όχι ως κυρίαρχοι …Άλλα πρόσωπα με άλλα ονόματα και βεβαίως άλλη συμπεριφορά …Πρόσωπα, τα οποία απλά θα μπουν στην υπηρεσία των λαών με κοινούς μισθούς …Πρόσωπα, τα οποία μπορεί να μην έχουν καν τα προνόμια των αστών …Σαν να ξαναχτίζεται ο κόσμος από την αρχή, χωρίς αυτούς …Σαν να μην υπήρξαν ποτέ οι ηττημένοι.

Αυτός ο ιδιόμορφος πόλεμος είναι πολύ δύσκολος στην έκβασή του, γιατί απαιτεί τεράστιες γνώσεις, προκειμένου να έχει αίσιο τέλος. Οι αστοί μπορεί να μην έχουν τη δύναμη του υλικού κεφαλαίου, την οποία έχουν άλλοι, αλλά έχουν τη δύναμη της γνώσης, που είναι τρομερή. Είναι επικίνδυνοι αντίπαλοι, γιατί λειτουργούν ως “είδωλα” …Ύπουλοι αντίπαλοι, γιατί τις περισσότερες φορές “στήνουν” τους πολέμους και παρασέρνουν τα θύματά τους στην ήττα. Τις περισσότερες φορές ελέγχουν καί τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Παρεισφρέουν εύκολα στις τάξεις των αντιπάλων τους και τους παρασέρνουν σε λάθος τακτικές, οι οποίες στο τέλος τούς οδηγούν στην ήττα τους.

Ο αστός δεν είναι ο φεουδάρχης, τον οποίο τον εντοπίζεις από το φέουδό του και διαθέτει ένα συγκεκριμένο όνομα, το οποίο δεν αλλάζει από γενιά σε γενιά …Δεν είναι ο εργοστασιάρχης, τον οποίο επίσης τον εντοπίζεις από το εργοστάσιο και επίσης διατηρεί το όνομά του. Ο αστός έχει γνώση και πρέπει να μπορείς να κρίνεις αυτά τα οποία σου λέει, αν θέλεις να είσαι ασφαλής …Ο αστός έχει μεγάλη “γλώσσα”, η οποία σε παρασέρνει, αν είσαι άσχετος …Ο αστός έχει κρατική θέση, που μπορεί να ασκήσει πολιτική και να σε “τυφλώσει” …Ο αστός εμφανίζεται σαν “επαναστάτης”, που αναλαμβάνει να σε οδηγήσει εκεί όπου δεν σε συμφέρει, αλλά, μέχρι να το καταλάβεις, την έχεις “πατήσει”.

Ο αστός δεν σε σκοτώνει και ούτε βιαιοπραγεί εναντίον σου όπως ο φεουδάρχης ή ο βιομήχανος. Αυτός σε παγιδεύει, αν ξεκινήσεις τη μάχη σου, χωρίς να γνωρίζεις τον εχθρό σου. Αυτός σε οδηγεί σε λάθος τακτική. Για παράδειγμα, πληρωμένοι αστοί “παγίδευαν” τους δουλοπάροικους, βάζοντάς τους να ζητάνε από τους φεουδάρχες τα ίδια τα φέουδά τους και όχι ένα καλύτερο μερίδιο από τη σοδιά, όπως ήταν το λογικό και το εύκολο …Πληρωμένοι αστοί, οι οποίοι παρίσταναν τους “κομμουνιστές”, έβαζαν τους εργάτες να ζητάνε μερίδιο από την παραγωγή και όχι αυξήσεις ημερομισθίων και παροχές, όπως ήταν το λογικό και το εύκολο. Οι αστοί βάζουν τους λαούς να χτυπούν τα χέρια τους στα “μαχαίρια”, για να εξυπηρετούν τα αφεντικά και να πουλάνε “θεραπεία” στους τραυματισμένους.

Όλα τα “λάθη”, τα οποία μέσα στους αιώνες έκαναν οι επαναστατημένοι άνθρωποι, ήταν δρομολογημένα από τους αστούς …Πληρωμένα λάθη από τα αφεντικά των αστών. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι τραπεζίτες και βιομήχανοι ήταν οι χρηματοδότες του ίδιου του Μαρξ. Αυτός ήταν ο ρόλος τού αστού τους τελευταίους αιώνες …Πάντα υπάλληλος των ισχυρών και τις τελευταίες δεκαετίες “ολίγον” αφεντικό …Αφεντικό, στηριζόμενο στην άγνοια των θυμάτων του …Τοκογλύφος τραπεζίτης, επειδή δεν τον έλεγχε κανένας …Διεφθαρμένος επαγγελματίας εξουσιαστής, επειδή “καπέλωνε” τη δημοκρατική λειτουργία …Πάμπλουτος έμπορος, επειδή τον χρηματοδοτούσαν οι τοκογλύφοι και τον διευκόλυναν οι διεφθαρμένοι.

Ο αστός ήταν ο μορφωμένος, ο οποίος έπρεπε να βρει τρόπο να εκμεταλλευτεί τη γνώση του, η οποία ήταν το μοναδικό του “κεφάλαιο” …Έπρεπε να βρει αφεντικό να τον πληρώνει για τις υπηρεσίες του …Έπρεπε να βρει αφελή, για να παριστάνει ο ίδιος το αφεντικό του. Τις περισσότερες φορές κατέληγε να γίνεται ο πληρωμένος χαφιές των ισχυρών …Ο υπερπολύτιμος υπηρέτης τους, ο οποίος τους υπηρετούσε με όλους τους τρόπους …Είτε απευθείας τους ίδιους είτε μπαίνοντας στις τάξεις των εχθρών τους, διχάζοντας και αποπροσανατολίζοντάς τους …Αυτός, ο οποίος τους έβαζε να χτυπιούνται μεταξύ τους σαν “αριστεροί” και “δεξιοί”, για να επιβιώνουν τα αφεντικά και οι χαφιέδες τους.

Τώρα αυτό έχει αλλάξει και αυτή είναι η μεγάλη ιδιομορφία της εποχής μας. Οι τραπεζίτες έκαναν τη μεγάλη “έκπληξη” των αιώνων και “νίκησαν” κατά κράτος τους κεφαλαιοκράτες. Οι πρώην τοκογλύφοι των πάγκων και των σοκακιών νίκησαν τους βιομηχάνους και έγιναν οι απόλυτοι κυρίαρχοι του συστήματος. Αυτοί οι αστοί τοκογλύφοι, όπως ήταν φυσικό, συνεργάστηκαν και ισχυροποίησαν τους ομοίους τους. Οι αστοί τώρα είναι οι κυρίαρχοι και τώρα πρέπει να αγωνιστούν οι ίδιοι για την επικράτησή τους. Τώρα δεν έχουν αφεντικά να κρύβονται από πίσω τους και να παίζουν τα διπλά τους παιχνίδια εκ του ασφαλούς. Πρέπει να επικρατήσουν σε έναν κόσμο, ο οποίος μέχρι τώρα δεν τους “έβλεπε” ως εχθρούς, αλλά σαν σωτήρες …Σε έναν κόσμο, ο οποίος ήδη τους “ψηλαφίζει” ως εχθρούς και αυτό είναι ό,τι χειρότερο γι’ αυτούς.

Σε αυτήν τη μάχη οι λαοί έχουν πολλές πιθανότητες να νικήσουν κατά κράτος τους αντιπάλους τους …Γνώση χρειάζεται. Από τη στιγμή που δεν είσαι δουλοπάροικος να καταστρέψεις τη σοδιά ή βιομηχανικός εργάτης να καταστρέψεις τα μηχανήματα του ισχυρού, τι πρέπει να κάνεις στη σημερινή νέα κατάσταση; Ποιοι είναι οι εχθροί σου; …Τα διεφθαρμένα καθεστώτα, τα οποία σε τυραννούν και τα οποία έχουν παραδοθεί στους τραπεζίτες και τους εμπόρους. Ακόμα κι αν δεν μπορείς να εφεύρεις τη σωστή τακτική απέναντί τους, πρέπει να έχεις την ευφυΐα να την αντιγράφεις. Πώς πολεμάνε αυτοί οι ισχυροί παράγοντες τα καθεστώτα τα οποία τους ενοχλούν; Πώς πολεμάνε τους ομοίους τους, όταν θέλουν να τους κάνουν ζημιά; …Τους “χτυπάνε” στα ταμεία τους.

…Δεν τους αφήνουν να μπουν στις αγορές τους …Τους κάνουν εμπάργκο στα προϊόντα τους, καταστρέφοντας τις παραγωγές τους …Αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζές τους, οδηγώντας τες στη χρεοκοπία. Αυτό δεν είναι που κάνουν οι ισχυροί αυτού του κόσμου, όταν θέλουν να τιμωρήσουν καθεστώτα όπως αυτό του Ιράν, της Βόρειας Κορέας ή της Κούβας; Αυτό δεν είναι που κάνουν, όταν θέλουν να τιμωρήσουν τράπεζες, οι οποίες “ξεπλένουν” βρόμικο χρήμα; Όταν λοιπόν εχθρός σου είναι οι τραπεζίτες και οι έμποροι, πρέπει να γνωρίζεις πού είναι τα αδύναμα σημεία τους, για να τους “χτυπήσεις”. Στην πραγματικότητα αυτοί χτυπιούνται πιο εύκολα από όλους τους προκατόχους τους …Δεν έχουν την ωμότητα των φεουδαρχών, οι οποίοι απειλούσαν τους ανθρώπους με την ίδια την επιβίωσή τους και δεν έχουν την ισχύ των βιομηχάνων, οι οποίοι απειλούσαν με άπειρη φτώχεια.

…Οι σημερινοί κυρίαρχοι του κόσμου είναι “αέρας” κοπανιστός. Υπάρχουν μόνο και μόνο, γιατί ο κόσμος με την αφέλειά του τους ανέχεται. Μέσα σε λίγες ημέρες μπορούν να νικηθούν. Όσο φοβερός και τρομερός φαίνεται τώρα ο Σόρος ανάμεσα στους καλοπληρωμένους σωματοφύλακές του, τόσο εύκολα γίνεται ένας διωκόμενος κακομοίρης, που θα κρύβεται από υπόγειο σε υπόγειο …Όπως στον πόλεμο, που περνούσε καλά με τον πατέρα του …όπως μας είπε. Κάθεται ο ευρωπαϊκός Νότος και υποφέρει εξαιτίας των επιθέσεων των τοκογλύφων, ενώ μπορεί να τους “ξεσκίσει” μέσα σε λίγες ημέρες …Απλή λογική χρειάζεται. Αρκεί να μην παρασυρθείς από τις ηλιθιότητες των επαγγελματιών “επαναστατών”, οι οποίοι πληρώνονται από τις μυστικές υπηρεσίες …Να μην παρασυρθείς από τα διάφορα ΠΑΜΕ των προβοκατόρων σταλινικών, οι οποίοι σε παρασύρουν σε λάθος μεθόδους άλλων εποχών.

…Τις τράπεζες μπορούν να τις “χτυπήσουν” οι άνθρωποι ως καταθέτες …Ας πάνε μαζικά να απαιτήσουν τις καταθέσεις τους …και θα τις κλείσουν. Από εκεί και πέρα η γενική κατάρρευση είναι θέμα χρόνου να ακολουθήσει. Το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα είναι ένα “πλεκτό πουλόβερ”, το οποίο δεν μπορεί να αντέξει μια ανεξέλεγκτη “θηλιά”. Αν το ιταλικό τραπεζικό σύστημα καταρρεύσει, εξαιτίας των Ιταλών “επαναστατών” με τα βιβλιάρια καταθέσεων, θα παρασύρει μαζί του και το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα …Το σύστημα εκείνο, το οποίο δίνει ισχύ στους παγκόσμιους τοκογλύφους …Το σύστημα εκείνο, το οποίο δίνει δύναμη στους “αέρινους” σημερινούς δυνάστες τής ανθρωπότητας.

Ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει η “επανάσταση” του βιβλιαρίου. Αυτή είναι η αλλαγή στην νέα εποχή. Δεν πετάμε πέτρες σε αποθήκες, όπως αυτό γινόταν στην εποχή της φεουδαρχίας. Δεν πετάμε “σαμπό” σε μηχανήματα, όπως αυτό γινόταν στη βιομηχανική εποχή. Αποσύρουμε καταθέσεις από τις τράπεζες με τα “βιβλιάριά” μας. Αυτός είναι ο απόλυτος εφιάλτης των τραπεζών και άρα και των σημερινών κυρίαρχων του κόσμου μας …Ειδικά τώρα, που οι ηλίθιοι με το θέμα της Κύπρου “πυροβόλησαν” τα πόδια τους, σπάζοντας το πιο βασικό “ταμπού” για την τραπεζική λειτουργία …Τώρα, που έβαλαν σε “ιδέες” τους πολίτες ότι στην πρώτη δυσκολία τού συστήματος θα βάλουν “χέρι” στις καταθέσεις …Τώρα, που οι αναξιόπιστοι διαβεβαιώνουν τους πάντες ότι η Κύπρος θα είναι μοναδική περίπτωση.
Από τη στιγμή που αυτό το “ταμπού” έπεσε, εμείς λέμε στους πολίτες να κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και να “επιτεθούν” πρώτοι αυτοί στις τράπεζες …Να επιτεθούν πρώτοι, γιατί είναι θέμα χρόνου να τους “επιτεθούν” αυτές …Θέμα χρόνου είναι να τους “κουρέψουν” τις καταθέσεις, για να μεταφέρουν τις ζημιές των τραπεζιτών στους “ώμους” των πολιτών. Αναπόφευκτο είναι αυτό για όσο διάστημα οι ιδιώτες τραπεζίτες θέλουν να διατηρούν τον έλεγχο των τραπεζών τους, χωρίς να πληρώνουν τα δικά τους σφάλματα.

…Απλά πράγματα. Τις κρατικές τράπεζες σε όλα τα κράτη το τοκογλυφικό κύκλωμα των Ρότσιλντ τις “έφαγε” με το “φούσκωμα” της τραπεζικής λειτουργίας. Τώρα θέλουν να “ξεφουσκώσουν” αυτήν την λειτουργία, “φορτώνοντας” τη ζημιά στους πολίτες, χωρίς οι ίδιοι να χάσουν τα μπόνους και βεβαίως τις ίδιες τις τράπεζες ως ιδιοκτησίες τους. Οι πολίτες, οι οποίοι θίγονται από αυτήν την κατάσταση, μπορούν να την αποτρέψουν …Μπορούν να αναστρέψουν αυτήν την κατάσταση …Μπορούν το “ξεφούσκωμα” να το ξεκινήσουν αυτοί και να οδηγήσουν το τραπεζικό σύστημα στην αρχική κατάσταση …Να οδηγήσουν τις τράπεζες στη χρεοκοπία, ώστε να επιστρέψει η λειτουργία των τραπεζών στα χέρια των λαών και της Δημοκρατίας. Τη ζημιά να την πληρώσουν αυτοί οι οποίοι την δημιούργησαν και άρα οι τοκογλύφοι …Το κύκλωμα των Ρότσιλντ.

Πριν λοιπόν αυτοί οι άθλιοι τραπεζίτες αρπάξουν τις καταθέσεις των πολιτών, θα πρέπει οι πολίτες να επιχειρήσουν να τις αποσύρουν μόνοι τους, γνωρίζοντας εξ’ αρχής ότι αυτό θα θέσει σε κίνδυνο το τραπεζικό σύστημα. Πρόβλημα για τις καταθέσεις των “αντιδραστικών” δεν υπάρχει. Έχει τόσο πολύ ανάγκη το σύστημα την τραπεζική λειτουργία, που είναι αναγκασμένο να σώσει τις τράπεζες πολύ πριν αυτές καταρρεύσουν. Σε μια τέτοια περίπτωση οι τράπεζες δεν χάνονται …Χάνονται μόνον για τους τραπεζίτες και τους τοκογλύφους ως ιδιοκτησίες. Οι τράπεζες έρχονται στα χέρια του κράτους και οι καταθέσεις διασφαλίζονται πλέον με πολιτικούς όρους.
Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου δεν πρέπει να δεχθούν κανένα πρόγραμμα βοήθειας, προκειμένου να “σωθούν” οι τράπεζές τους. Πρέπει μόνοι τους οι λαοί να οδηγήσουν τις τράπεζες στη χρεοκοπία και άρα στην “απαγκίστρωση” τους από το παγκόσμιο τοκογλυφικό κύκλωμα. Αυτό ακριβώς συμφέρει τους λαούς και αυτός είναι ο μόνος τρόπος, για να καταστραφεί αυτό το κύκλωμα …Το κύκλωμα των χαφιέδων των τοκογλύφων …Το κύκλωμα του Εβραίου Γιωργάκη …Το κύκλωμα του Εβραίου Σαρκοζί …Το κύκλωμα του σιωνιστικού και απάνθρωπου Βερολίνου.

Σήμερα γίνονται εγκλήματα από τους διεφθαρμένους πολιτικούς. Τα κράτη σήμερα —χωρίς καν να ερωτηθούν οι λαοί— διαθέτουν τεράστια χρηματικά ποσά, για να σώσουν τους τραπεζίτες. Μόνον στην Ελλάδα το κράτος έχει δώσει πάνω από 240 δις ευρώ, χωρίς να έχει διασφαλίσει τίποτε εκτός από την καρέκλα του Σάλα ή του Νανόπουλου.

Αν ξεκινήσει η επανάσταση από τις τράπεζες, είναι εύκολο να εξουδετερωθούν ο ένας μετά τον άλλο οι εχθροί των λαών. Το ίδιο ευάλωτοι με τους τραπεζίτες είναι και οι έμποροι. Οι έμποροι, οι οποίοι με τη χρηματοδότηση των τοκογλύφων διέλυσαν τις τοπικές παραγωγές και βύθισαν τους λαούς στην ανεργία και στη φτώχεια. Αυτοί είναι υπεύθυνοι για την αποβιομηχάνιση τής Ευρώπης και για την τεράστια ανεργία που μαστίζει τους λαούς της. Οι λαοί και αυτούς μπορούν να τους εξοντώσουν χωρίς να ανοίξει “ρουθούνι”. Οι “αγωνιστές” σήμερα είναι και καταναλωτές ταυτόχρονα. Όποιον θέλουν τον “βγάζουν” από την αγορά και τον εξοντώνουν.

Το ίδιο αδύναμη είναι και η Γερμανία, η οποία σήμερα παριστάνει τον σκληρό και βίαιο “μπράβο” των τοκογλύφων και των εμπόρων. Σε μια Ευρώπη, η οποία “χτυπιέται” από την εξαγωγική ναζιστική Γερμανία, δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από την “εξόντωσή” της. Ένα μαζικό εμπάργκο εις βάρος τής πιο μεγάλης εξαγωγικής δύναμης στην Ευρώπη και “τελειώνει” μέσα σε λίγες ώρες. Αρκεί να δηλώσουν οι λαοί την πρόθεσή τους να “τιμωρήσουν” μαζικά και οργανωμένα τη Γερμανία και αλλάζουν μέσα σε λίγες ώρες τα spread του δανεισμού της.
Κανένας επενδυτής δεν χρηματοδοτεί κράτος, το οποίο βρίσκεται στο στόχαστρο των καταναλωτών. Καμία ανταγωνιστικότητα δεν “επιβιώνει”, αν ο καταναλωτής γυρίσει την “πλάτη” του στο προϊόν. Όσο ανταγωνιστικοί κι αν είναι οι Γερμανοί, θα βγουν από την αγορά, αν δεν τους θέλουν οι καταναλωτές. Τζάμπα να δουλεύουν οι Γερμανοί, οι λαοί μπορούν να τους βγάλουν από την αγορά …Αρκεί να ταυτιστεί η άρνηση των γερμανικών προϊόντων με την “αντίσταση” …και τελειώνουν οι ημέρες “ακμής” της Μέρκελ …Αρκεί να ταυτιστεί ο αντιγερμανισμός με μια νέα άποψη περί ευρωπαϊκής ενοποίησης και τελειώνουν οι Ναζί του Βερολίνου. Δεν είναι ανάγκη να διαλύσουμε την Ευρώπη …Η διάλυση της Γερμανίας είναι αρκετή, για να παραμείνει η Ευρώπη ενωμένη.

Από τη στιγμή που οι λαοί συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους και καταλάβουν πως είναι δυνατόν να πολεμήσουν τον παγκόσμιο αστικό ιμπεριαλισμό, είναι εύκολο να “μπουν” στα “ιδιαίτερά” του …Στα εθνικά “ιδιαίτερά” του. Από τη στιγμή που μπορούν να χτυπήσουν τα αφεντικά, μπορούν να “χτυπήσουν” και τους ντόπιους υπηρέτες τους …Τους τοπικούς αστούς, τους οποίους τους υπηρετούν εις βάρος των λαών τους. Οι αστοί είναι εύκολοι στην αντιμετώπισή τους, αν γνωρίζεις πώς πρέπει να τους πολεμάς. Οι αστοί μοιάζουν με τις “σειρήνες” του Οδυσσέα. Βουλώνεις τα αυτιά σου και δεν τους ακούς …Ασχολείσαι με αυτά που κάνουν και όχι με αυτά που λένε …Ασχολείσαι με το ποιοι είναι και όχι με το τι δηλώνουν ότι είναι.

Τι σημαίνουν πρακτικά αυτά; Ας εξετάσει κάποιος, για παράδειγμα, την περίπτωση της Ελλάδας …Δεν ασχολείσαι με το ποιος “πονάει” πρώτος ή περισσότερο τους Έλληνες …Ασχολείσαι με το ποιος μας έβαλε στο Μνημόνιο …Δεν ασχολείσαι με το αν δηλώνει κάποιος “αριστερός” ή “δεξιός” …Ασχολείσαι με το ποιος ήταν καλεσμένος στις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ …Ψάχνεις να βρεις αυτούς, που ψήφισαν τα Μνημόνια …Ψάχνεις να βρεις ποιοι “ξεπούλησαν” δημόσια περιουσία …Ψάχνεις να βρεις ποιοι “κούρεψαν” ταμεία …Ψάχνεις να βρεις ποιοι “αδειοδοτούν” ξένες “επενδύσεις”.

…”Είναι παράνομα όλα αυτά”, θα πει κάποιος; …”Έστω και στην αθλιότητά τους δεν παύουν να είναι πολιτικές θέσεις” …”Θα ποινικοποιήσουμε την πολιτική;” …Όχι βέβαια. Απλά δεν θα πολιτικοποιήσουμε το έγκλημα. Παράνομο και άρα εγκληματικό δεν είναι να έχεις πολιτικές θέσεις — ακόμα κι αν αυτές είναι απολύτως λάθος …Παράνομο είναι να έχεις πληρωθεί γι’ αυτά τα οποία εμφανίζεις σαν πολιτικές θέσεις. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; “Follow the money”, λένε οι Αμερικανοί. Ακολούθα το χρήμα και αυτό θα σε βγάλει εκεί όπου βρίσκεται το πρόβλημα. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε ως το πιο σημαντικό βήμα τον “εντοπισμό” των εγκληματιών. Πρώτα κλείνεις “αυτιά” σου, για να τους “εντοπίσεις” ως πρόσωπα-στόχους και μετά ασχολείσαι με τα όσα τους αφορούν …Δεν τους ακούς σ’ αυτά που λένε, αλλά “μετράς” αυτά τα οποία κάνουν και βεβαίως αυτά τα οποία έχουν …Στην κυριολεξία μετράς αυτά, τα οποία έχουν κλέψει.
Δυστυχώς οι αστοί έχουν ως κοινωνική τάξη μια αδυναμία, η οποία μπορεί να αποδειχθεί θανάσιμη …Δεν είναι ούτε φεουδάρχες ούτε βιομήχανοι, για να δικαιολογούν συγκεντρωμένο πλούτο …Αυτοδημιούργητοι μισθωτοί είναι οι περισσότεροι από αυτούς και δεν έχουν πάνω τους “παλιό” χρήμα. Άρα; …Άρα, με απλές προσθέσεις μπορείς να βρεις ποιο μέρος του πλούτου, το οποίο κατέχουν, είναι νόμιμο και ποιο είναι παράνομο. Ευρώ με ευρώ πρέπει να αποδείξει ο έμμισθος υπάλληλος Βενιζέλος το πώς συμπλήρωσε τα εκατομμύρια των καταθέσεών του. Ευρώ με ευρώ πρέπει να αποδείξει ο κληρονόμος ενός ρολογιού και ενός ονόματος, όπως είναι ο Γιωργάκης, το πώς συμπλήρωσε τα απίστευτα ποσά, τα οποία του επιτρέπουν να ζει τη ζωή του μεγιστάνα.

Κάνουν λάθος αυτοί οι οποίοι νομίζουν ότι με νόμους τύπου “περί ευθύνης υπουργών” ή “παραγραφών” θα τη γλιτώσουν άπαξ και δια παντώς. Αυτά είναι πατέντες, για να αποφύγουν την τιμωρία, οι οποίες έχουν πρακτική αξία για όσο διάστημα διαχειρίζονται οι ίδιοι την εξουσία …Εμείς μιλάμε για την εποχή εκείνη, που δεν θα έχουν την εξουσία …Για την εποχή εκείνη, που δεν θα μπορούν να σηκώνουν τα τηλέφωνα και να απειλούν δικαστικούς …Για την εποχή εκείνη, που θα κάθονται στα σπίτια τους και θα βλέπουν τον ουρανό, περιμένοντας “βομβαρδισμό” …Αυτή θα είναι η μοίρα τους …Τα εγκλήματα κατά του λαού είναι διαρκή και δεν επιδέχονται κανενός είδους “παραγραφή”.
Αν αλλάξει χέρια η εξουσία, θα κλάψουν. Όπως καθημερινά αποδεικνύεται, είναι τόσο μικρός πλέον ο κόσμος, που δεν μπορείς πουθενά να κρυφτείς ως πρόσωπο ή να κρύψεις κλοπιμαία. Με τους ίδιους νόμους, με τους οποίους προσπαθούν σήμερα να σώσουν τους εαυτούς τους, θα καταδικαστούν. Με τους νόμους αυτούς, οι οποίοι επιτρέπουν στο σύστημα να “κυνηγάει” τους πολίτες ακόμα και στις τραπεζικές τους καταθέσεις, θα την “πατήσουν”. Η ηλεκτρονική τεχνολογία θα τους “καταστρέψει”, εφόσον αρκεί σήμερα μια απόφαση της εξουσίας, για να μπορεί κάποιος με το πάτημα ενός “κουμπιού” να τους έχει όλους στα “χέρια” του.

Το παλιό πλεονέκτημα της σημερινής κυρίαρχης γενιάς μετατρέπεται σήμερα σε αχίλλειο πτέρνα της. Γιατί; …Γιατί είναι μόνη της στην κορυφή της εξουσίας και ο χρόνος της “τελειώνει” …Γιατί έχει λερωμένη τη “φωλιά” της και δεν έχει εξασφαλίσει την “ασυλία” από κάποιους ελεγχόμενους διαδόχους …Δεν έχει διαπραγματευτεί την ασφαλή “έξοδό” της με κανέναν, γιατί δεν έχει μοιραστεί τίποτε με κανέναν …Δεν έχει μοιραστεί τίποτε και με καμία γενιά και τώρα πρέπει να δώσει τον υπερπάντων αγώνα μόνη της και “στοχοποιημένη”.
…Απλά πράγματα. Με τις “πλάτες” των Αμερικανών “ξεφορτώθηκε” την προηγούμενη γενιά και δεν δημιούργησε “ομόκεντρο” κύκλο συμφερόντων με αυτήν, ώστε να έχει σήμερα μεγαλύτερη και ισχυρότερη άμυνα. Κάκιστες σχέσεις έχει με τη γενιά των σημερινών ηλικιωμένων, τους οποίους, αφού τους εξύβριζε καθημερινά τις τελευταίες δεκαετίες, τώρα τους έκοψε και τις συντάξεις. Ταυτόχρονα, με την αλλαγή στο εκπαιδευτικό σύστημα, έστειλε την επόμενη γενιά για “εκπαίδευση” και έχασε την ευκαιρία να την “ευεργετήσει”, ώστε να διεκδικήσει μια “εξασφάλιση”. Δεν μπορεί να “διχάσει” τους αντιπάλους της σε βολεμένους και αβόλευτους, δημιουργώντας στο απέναντι “στρατόπεδο” σύγκρουση συμφερόντων.

Δεν μοιράστηκε τίποτε με κανέναν και αυτό σήμερα είναι το χειρότερο στοιχείο που την χαρακτηρίζει. Διατηρώντας τα πόστα μέχρις εσχάτων, έφερε την επόμενη γενιά στο σύνολό της “απέναντί” της και μάλιστα με άγριες διαθέσεις. Τώρα βλέπουμε κάτι κινήσεις πανικού, οι οποίες μόνον γέλιο μπορούν να προκαλέσουν. Με κάτι παντελώς ασήμαντους Ανδουλάκηδες και Παπαμιμίκους προσπαθούν τα δύο μεγάλα κόμματα της άθλιας Μεταπολίτευσης να στείλουν “μήνυμα” στην νεολαία. Δυστυχώς όμως —υπό συνθήκες τόσο μεγάλης οικονομικής κρίσης— “μήνυμα” χωρίς “πεσκέσι” δεν έχει αξία. Σε μια οικονομία κατεστραμμένη, χωρίς κομματικούς διορισμούς, επιλεκτικές επιδοτήσεις και χαριστικές ρυθμίσεις, “μήνυμα” δεν δέχεται να πάρει κανείς και ειδικά από εκείνους, οι οποίοι μια ζωή έζησαν δημοσία δαπάνη.

Ήδη γι’ αυτούς, που έχουν καλή “ακοή”, τα “όργανα” έχουν αρχίσει. Κανένας δεν πρόκειται να τη γλιτώσει από τον νόμο, επειδή έχει γνωριμίες και ανήκει σε “κυκλώματα” …Θέμα χρόνου είναι να ανοίξουν τα “κιτάπια” της Μεταπολίτευσης. Όποιος δεν θα έχει την τύχη του φυγά Χριστοφοράκου, θα έχει την τύχη του Τσοχατζόπουλου. Στο μικρό μας πλέον παγκόσμιο “χωριό” τα πάντα έχουν την ίδια εξέλιξη παντού. Τα ίδια γίνονται παντού και απλά η διαφορά στα συμβαίνοντα είναι κάποιες λίγες ημέρες …Η ίδια η Λαγκάρντ ελέγχεται για σκάνδαλο με πρωταγωνιστή τον Ταπί …Μπήκαν στο σπίτι της οι υπηρεσίες …Οι ίδιες υπηρεσίες, οι οποίες ελέγχουν και τον “πολύ” Σαρκοζί …Τα ανάλογα γίνονται και στην Ισπανία. Ο Μπάρθενας οδηγείται στη Δικαιοσύνη και όλα τα στοιχεία λένε ότι θα “πάρει” μαζί του και τον Ραχόι.

Αυτό είναι που δεν κατάλαβαν όλοι αυτοί …Ότι ο νόμος δεν “φτάνει” μέχρι εκεί που μόνοι τους αποφάσισαν να “φτάσει”, επειδή απλά κυβερνούσαν. Οι “αγανακτισμένοι” γίνονται ήδη σε όλα τα κράτη το κυρίαρχο πολιτικό “ρεύμα”. Αυτοί δεν θα σταματήσουν μέχρι να αποκατασταθεί η κοινωνική δικαιοσύνη και αυτό δεν μπορεί να συμβεί εάν δεν τιμωρηθούν οι άθλιοι, οι οποίοι οδήγησαν τις οικονομίες στον υπερδανεισμό και τη χρεοκοπία. Χωρίς την υποστήριξη της Μέρκελ ή του Ολάντ πόσο μπορεί να αντέξει ένας Σαμαράς ή ένας Βενιζέλος στην εξουσία; Με μια Γερμανία να έχει μπει στο “μάτι του κυκλώνα” της ύφεσης —και να κινδυνεύει με πανευρωπαϊκό εμπάργκο—, ποιος άλλος θα μπορούσε να προστατεύσει τους τοπικούς δωσίλογους; …Προφήτες δεν είμαστε, αλλά αυτό το οποίο “βλέπουμε” είναι απόλυτα ευκρινές.

…Για ένα πράγμα θα συμφωνήσουμε με τον Βενιζέλο: …πως, όταν υπάρχει πόλεμος, κανένας δεν δικαιούται να βάζει τον εαυτό του στον “τόκο” …Όταν πολεμάει μια γενιά για την πατρίδα ή την ίδια την ύπαρξή της, πρέπει όλα τα μέλη της να συμμετέχουν …Πρέπει να εγκαταλείψουν το βόλεμά τους και να πάρουν τα ρίσκα τους, προκειμένου να συνδράμουν στη μάχη αυτή. Ο γράφων (1966) συμφωνεί και επαυξάνει. Εδώ και χρόνια αγωνίζεται σ’ αυτήν τη μάχη και σύντομα αυτός ο αγώνας του θα εντατικοποιηθεί στον ύψιστο βαθμό. Δεν θα σταματήσει τον αγώνα του μέχρι να απαλλαγεί η πατρίδα μας από αυτήν τη “σαβούρα” …Από αυτήν τη γενιά των αχόρταγων “ακρίδων”, που πρόδωσε και έκλεψε τα πάντα …Από αυτήν την άχρηστη γενιά εξουσιαστών, που φτιάχτηκε στα υπόγεια της αμερικανικής πρεσβείας.
Φαντάζεται κάποιος την εξουσία του μέλλοντος να την φέρουν, για παράδειγμα, άνθρωποι με τις αντιλήψεις του γράφοντος; Φαντάζεται κάποιος η σύνταξη του πλούσιου “επαναστάτη” Ψαριανού ή της “αγωνίστριας” Δαμανάκη να εξαρτάται από τέτοιους ανθρώπους; …Φτωχούς και λίγο “μαλάκες”; …Τζάμπα νομοθετούσαν και υπέγραφαν “εξαιρέσεις” και προνόμια. Η γενιά αυτή, η οποία αποφάσισε πως είναι “πολλά” ακόμα και τα 400 ευρώ για τους σημερινούς νέους, θα βρίσκεται στο έλεός τους. Να δούμε λοιπόν αυτή η γενιά των 400 ευρώ πόσα θα “περισσέψει”, για να δώσει στα απόμαχα παράσιτα …Μια γενιά φτωχή, η οποία θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα να συντηρήσει τα παιδιά της και όχι τη χοληστερίνη του Βενιζέλου.

…”Αγάπη” έδωσαν και “ευγνωμοσύνη” θα εισπράξουν.
…”Ευγνωμοσύνη” τόσο μεγάλη, που δεν χωράει σε ένα κοινό σώβρακο.

ΤΡΑΪΑΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ