Είμαστε συνειδητοί;
Κάποιες φορές γίνομαι επιθετική… το τι ονομάζει ο καθένας «επιθετικότητα» είναι επίσης ένα υποκειμενικό θέμα. Αλλά ναι, ας το πάρουμε ως αληθινό…. Κάποιες φορές γίνομαι επιθετική!
Το θέμα είναι ότι μπορώ να γίνω ό,τι θέλω, φτάνει να είναι συνειδητό! Όμως, ΚΑΙ αυτό χωράει πολλές παρερμηνείες. Τι σημαίνει να είναι κάτι «συνειδητό»; Να γνωρίζω ότι το κάνω; Όχι βέβαια, οι περισσότεροι από μας γνωρίζουν ακριβώς τι κάνουν όταν το κάνουν.
Γνωρίζουμε όταν φωνάζουμε, όταν είμαστε τρυφεροί, όταν θυμώνουμε, όταν αγωνιούμε κλπ. Τα ξέρουμε αυτά, τα αντιλαμβανόμαστε. Ξέρουμε ακριβώς και τι λέμε και τι κάνουμε… άσχετα αν επικαλούμαστε το γνωστό «δεν ήξερα τι έκανα». Αλλά αυτό δεν σημαίνει και ότι είμαστε συνειδητοί!
Το να είμαστε συνειδητοί ή όχι, περιλαμβάνει πολλές περισσότερες λειτουργίες παρά μόνο τον «εντοπισμό» της αντίδρασής μας ή της οποιασδήποτε δράσης. Είναι μια σύνθεση πολλών εσωτερικών διεργασιών που περιλαμβάνουν εσωτερικό διάλογο με τον εαυτό μας, αμφισβήτηση των προγραμματισμών, των απόψεων και πεποιθήσεών μας, αναγνώριση των πραγματικών αναγκών και προθέσεών μας, αναγνώριση όλων των μερών (εγώ) μας. Είναι μια σύνθετη διεργασία που παραβλέπει το γραμμικό χρόνο, που αντλεί πληροφορίες από πολλά επίπεδα, που αναγνωρίζει τον (οποιονδήποτε) Άλλον, ως ισότιμο και σεβαστό μέρος της πραγματικότητάς μας.
Μετά απ’ όλα αυτά, που φυσικά γίνονται κατανοητά μόνο βιωματικά, το να ΕΙΣΑΙ ό,τι θέλεις να είσαι, περιλαμβάνει επίσης πολλά, και όχι το συνηθισμένο απλό «το κάνω γιατί απλά μπορώ». Φυσικά και μπορείς… το θέμα είναι τι επιλέγεις και γιατί! Αν οι ρόλοι, οι προθέσεις σου, οι ανάγκες σου, οι Άλλοι είναι φανερά σε σένα, τότε, αυτό που θέλεις και είσαι, είναι συνειδητό!
Συνειδητό σημαίνει και σωστό; Και ναι και όχι…
Η έννοια του «σωστού» και του «λάθους» είναι βεβαρυμμένη με άπειρες φιλοσοφικές θεωρίες, θρησκευτικές και «πνευματικές» πεποιθήσεις, που πλέον δεν έχει κανένα νόημα, πέραν από αυτό που εμείς του δίνουμε κάθε φορά… είτε απελευθερώνοντας είτε περιορίζοντας τη βούλησή μας.
Και ο αόρατος κριτής μας, καραδοκεί… παίζοντάς μας (και τους άλλους στα θέατρα της ζωής μας) σαν μπαλάκι του πιγκ πογκ, πέρα δόθε…
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ ΣΟΥ ΚΑΙ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΣΟΥ…
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑ ΛΙΓΟΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥΣ..
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΣΤΗ…
Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΓΚΑΘΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ…
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ…
Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΗ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ.
Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΕΡΓΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΗΣ…
ΓΙΑΝΝΗΣ-ΚΟΖΑΝΗ
Δύσκολο θέμα…
Άλλο να ειναι κάποιος λογικός, (ή τουλάχιστον να μην ειναι εκτος εαυτού ), άλλο να είναι κάποιος σε αγρύπνια ( να καταλαβαίνει τι συμβαίνει ), και άλλο να ειναι κανείς συνειδητός.
Εσείς λετε: "Αν οι ρόλοι, οι προθέσεις σου, οι ανάγκες σου, οι Άλλοι είναι φανερά σε σένα, τότε, αυτό που θέλεις και είσαι, είναι συνειδητό! "
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω…
Λείπουν απο τη συνταγή τουλάχιστον δύο πράγματα : 1. Η προσευχή
2. Η απάρνηση
Επίσης, αν καταφέρναμε να ορίσουμε το " συνειδητός " με σαφήνεια, ειμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα του " προσθέταμε " ΛΑΘΕΜΕΝΑ, ενα μεγάλο μέγεθος μηχανικότητας και διανοητικότητας που δεν του ταιριάζουν.
Με εκτίμηση,
ένας αμόρφωτος…
"Και ο αόρατος κριτής μας, καραδοκεί… παίζοντάς μας"
Αυτό πραγματικά μου άρεσε!
σαν τον αφέντη προς τον σκύλο του https://lh3.googleusercontent.com/-McriiAom7rg/T30wAPX9CLI/AAAAAAAAB_E/0ZHmgtYo4yo/s69/surprise.gif
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΗ ΚΑΝΕΙΣ Κ ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ…
Είναι το γνώθι σαυτόν…