Αυτογνωσία με τον Εσωτερικό Θεραπευτή

Αυτογνωσία με τον Εσωτερικό Θεραπευτή

Η έννοια του Εσωτερικού θεραπευτή δεν είναι κάτι νέο ούτε και στα εκδοτικά χρονικά, απλά σήμερα παρατηρεί μια αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος, με δημοσιεύσεις και παρουσίαση νέων σύγχρονων τεχνικών ενεργοποίησης αυτής της δυνατότητας που διαθέτει ο κάθε άνθρωπος.

Μιλώντας σε όρους νευρο-ψυχολογίας, πρόκειται για την αξιοποίηση των διαισθητικών ικανοτήτων του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου του ανθρώπου, και ενώ οι ιστορικές αναφορές μπορεί να χρονολογούνται από παλιά, ωστόσο, ο Κ. Γιούνκ με την “θεωρία των αρχετύπων” ήταν ο πρώτος, στις αρχές του περασμένου αιώνα, που μίλησε γι’ αυτή την ικανότητα, που είναι παρούσα σε κάθε άνθρωπο. Έτσι, σήμερα καθιερωμένοι γιατροί κι ερευνητές, διαφόρων ειδικοτήτων, με ανώτατους ακαδημαϊκούς τίτλους όπως οι Christine Page, Carolyn Myss, Louise Hay, Dana Ullman, Ι Capacchione, κ.ά. ερευνούν τον σημαντικό αυτό τομέα ενεργοποίησης των ιαματικών ικανοτήτων του ανθρώπου, με πολύ ενθαρρυντικές αναφορές και αποτελέσματα.

Η βασική αρχή αναφέρει ότι: για οποιαδήποτε ασθένεια, ενόχληση, ή αδυναμία απ’ την οποία υποφέρει ένας άνθρωπος, υπάρχει ένα κομμάτι της προσωπικότητάς του, το οποίο γνωρίζει πολύ καλά, καλύτερα κι απ’ τον πληρέστερα καταρτισμένο γιατρό, την αιτία της ανωμαλίας και φυσικά και τον τρόπο ίασης! Όπως είναι σε όλους γνωστό, ο οργανισμός του ανθρώπου είναι μια τέλεια κατασκευή, που περιλαμβάνει και κάποιο αμυντικό-ανοσοποιητικό “μηχανισμό”, που ενεργοποιείται σε περιπτώσεις εισβολής μικροοργανισμών και ιών απ’ το περιβάλλον, ρυθμίζει διάφορες νευρικές και λειτουργίες έσω εκκρίσεων, κ.α. Αυτός ο “μηχανισμός” πολλές φορές παραλληλίζεται με μια ολόκληρη φαρμακοβιομηχανία, η οποία μάλιστα παράγει και κυκλοφορεί στο αίμα ουσίες που είναι απόλυτα “ιστοσυμβατές” και μη-αλλεργικές για τα κύτταρα του οργανισμού, χωρίς παρενέργειες ή διαγνωστικά λάθη, αφού παράγεται απ’ τα ίδια τα κύτταρά του, με βάση τις δικές του ανάγκες! Αρκεί βέβαια το αμυντικό σύστημα να λειτουργεί σωστά.

Πέραν της αναγνώρισης και του εντοπισμού του Εσωτερικού Θεραπευτή σαν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητας του ανθρώπου, αναγνωρίζεται και ότι:

η ασθένεια ή η ενόχληση έχει κάποια αιτία, που εδράζεται στην προσωπικότητα, και αν εντοπισθεί η αιτία τότε η ασθένεια δεν έχει λόγο ύπαρξης.

Η θεραπευτική αυτή προσέγγιση εντάσσεται στα πλαίσια της Συμπληρωματικής Θεραπευτικής, δηλ. μπορεί να ακολουθηθεί σε συνδυασμό με οποιαδήποτε θεραπεία κλασική ή εναλλακτική, χωρίς να παραβλάπτεται η δράση των έξωθεν φαρμάκων. Το νέο στοιχείο που εισαγάγει στην θεραπευτική είναι ότι: η ασθένεια είναι μεν κάτι οδυνηρό και δυσάρεστο, και πρέπει ν’ απαλλαγούμε από τα συμπτώματα της, αλλά ταυτόχρονα να επωφεληθούμε από την Ευκαιρία της Ασθένειας, ώστε να μάθουμε κάτι πολύτιμο για τη ζωή μας, κάτι που μας αφορά άμεσα, κάτι για το δρόμο της ζωής μας που σε κάποια στιγμή αδυναμίας ή άγνοιας τον χάσαμε ή τον στρεβλώσαμε…

Ο Εσωτερικός Θεραπευτής προσπαθεί να μας διδάξει κάτι, και ο άνθρωπος πρέπει να ρωτήσει τον εαυτό του: “Είμαι πρόθυμος να μάθω αυτό το μάθημα χωρίς να χρειάζεται ν’ αρρωστήσω;” Από κει και πέρα αρχίζει μια διαδικασία διαλόγου με τον Εσωτερικό Θεραπευτή, παράλληλα με την οποιαδήποτε ακολουθούμενη ιατρική αγωγή (προτιμότερη όμως είναι μια αγωγή που δεν καταστέλλει τα συμπτώματα).

Η πορεία αυτή, κάποιες φορές, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα, που όμως αν γίνεται σε γνήσια ειλικρινή βάση, μπορεί ν’ αποκαλύψει την οδό για καλύτερη υγεία, αλλά κυρίως για την ευτυχία της ζωής, διότι ο άνθρωπος θα δει αν κάτι δεν είναι σύμφωνο με τους νόμους της Ύπαρξής του, και θα το διορθώσει, ή τουλάχιστον θα κάνει κάποια βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.

Είναι ένας δρόμος αυτογνωσίας, εκ πρώτης όψεως οδυνηρός, που τελικά όμως είναι ανακουφιστικός, που απαιτεί απόλυτη ειλικρίνεια, επιμονή, πίστη, αποφασιστικότητα και θάρρος, και που οδηγεί σε ανώτερες κλίμακες επίγνωσης κι ευτυχίας. Δεν έχουμε παρά να τολμήσουμε ωστε να γευτούμε τα αποτελέσματα της προσπαθειας μας αυτης. Ίσως να αξίζει τον κόπο.

Μέλπη Βεζάνη – Περιοδικό Δίοδος