Διαφημίσεις

Αυτά που καταπιέζουμε μέσα μας, τελικά μας δυναστεύουν
Απόσπασμα από το βιβλίο των Dr Irvine Oyle και Susan Jelan “Το Μαγικό Θέατρο” Εκδόσεις Έσοπτρον

Η Μάγια ήταν μια δικηγόρος από μια μικρή αφρικανική χώρα. Στην Αμερική είχε έρθει πριν από ένα περίπου χρόνο για μεταπτυχιακές σπουδές σε θέματα δικαστικής επιμέλειας και επιτροπείας. Ήθελε να μας συμβουλευτεί για τους πόνους σ’ όλο της το σώμα και το κεφάλι, καθώς και για τη μόνιμη κούραση και έλλειψη συγκέντρωσης που ένιωθε. Οι γιατροί στην πατρίδα της και στο πανεπιστήμιο, της είχαν κάνει κάθε είδους εξετάσεις αλλά δεν μπορούσαν να βρουν κάποιο παθολογικό αίτιο για όλ’ αυτά και όλοι της έλεγαν ότι τα συμπτώματα της πρέπει να είχαν προκληθεί από το στρες, κάτι που την άγχωνε ακόμα περισσότερο.

«Η κυβέρνηση της χώρας μου πληρώνει για μένα και τον σύζυγο μου για να έρθουμε εδώ και να πάρουμε γνώσεις που θα βοηθήσουν το λαό μας», είπε η Μάγια. «Μας πληρώνουν την υποτροφία, τα βιβλία και τα έξοδα διαβίωσης. Η χώρα μου δεν είναι πλούσια. Παρακολουθώ μια πολύ εντατική σειρά μαθημάτων, γιατί θέλω να τελειώσω όσο πιο γρήγορα γίνεται και να μην επιβαρύνω πολύ αυτούς που μ’ εμπιστεύτηκαν. Τα αγγλικά δεν είναι η μητρική μου γλώσσα και έτσι πρέπει να δουλεύω πολύ σκληρά για ν’ αντέξω τον συναγωνισμό. Κι όμως, απ’ ό,τι φαίνεται, όσο πιο σκληρά δουλεύω τόσο πιο πίσω μένω και αυτοί οι πόνοι κάνουν ακόμα χειρότερη την κατάσταση. Οι γιατροί μου έδωσαν μερικά χάπια που σταματούν τους πόνους, αλλά με κάνουν τόσο νωθρή που δεν μπορώ να συγκεντρωθώ καθόλου. Αν μείνω κι άλλο πίσω στα μαθήματα μου θα αποτύχω και θ’ αναγκαστώ να γυρίσω ντροπιασμένη στην πατρίδα μου -κάτι που δεν τολμώ ούτε να το σκέφτομαι».

Η Μάγια είχε φθάσει στα όρια της υπομονής της. Όπως αποδείχτηκε, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να χαλαρώσει λίγο και όλα θα πήγαιναν καλά. Τη ρωτήσαμε τι έκανε αυτό τον καιρό για να διασκεδάσει. Μας είπε ότι η διασκέδαση δεν ήταν από τις προτεραιότητες της, ουσιαστικά δεν υπήρχε καν στο πρόγραμμα της.

«Δεν έχω καιρό για επιπολαιότητες», ήταν ακριβώς τα λόγια της. «Δεν έχω καλά-καλά καιρό ούτε για φαγητό. ‘Οταν τρώω, διαβάζω. Ακόμα και όταν πηγαίνω στην τουαλέτα παίρνω ένα βιβλίο μαζί μου. Μερικές φορές τα κάνω και όλα μαζί. Αν δεν είχα τόσο κακή διάθεση μπορεί και να το έβρισκα κωμικό».

Η Μάγια ήξερε καλά τι την ταλαιπωρούσε – του είχε κιόλας βγάλει και όνομα: αγχωτική αρθρίτιδα των μεταναστών – αλλά αυτό δεν τη βοηθούσε καθόλου. ‘Οταν λοιπόν η αναγνώριση της αιτίας δεν οδηγεί σε θεραπεία, πρέπει να δοκιμάσουμε μια άλλη προσέγγιση. Αποφασίσαμε να δούμε τη δεύτερη ερώτηση του Πάρσιφαλ: “Τι σκοπό εξυπηρετεί;”

Εφαρμόζοντας τη θεωρία ότι οι εμπειρίες είναι ολογράμματα που προβάλλονται από τον εγκέφαλο και προγραμματίζονται από την πίστη, υποθέσαμε ότι ο σκοπός της ασθένειας της Μάγια ήταν να την απαλλάξει από κάποιες πεποιθήσεις της που δεν “λειτουργούσαν”. Μια φανερά άχρηστη πεποίθηση ήταν η ιδέα της ότι μέσα από την αυταπάρνηση και τη σκληρή δουλειά θα μπορούσε να κερδίσει περισσότερα. Η απομυθοποίηση αυτής της πεποίθησης δεν ήταν και πολύ δύσκολη. Μετά από ένα λεπτομερή έλεγχο στα βιβλία της, άθροισε τα χρήματα που είχε πληρώσει σε αμοιβές γιατρών^ φάρμακα, εργαστηριακές εξετάσεις και μεταφορά από και προς τα ιατρεία και τα νοσοκομεία. Αυτό που προέκυψε ήταν ότι θα της είχε κοστίσει φθηνότερα, αν είχε διαλέξει έναν λιγότερο εντατικό κύκλο σπουδών!

Μια άλλη λανθασμένη αντίληψη που είχε η Μάγια, ήταν η πίστη της ότι κανένας δεν πέθανε από τη σκληρή δουλειά. Αυτός ο μύθος καταρρίφθηκε όταν διάβασε ένα άρθρο σχετικά μ’ αυτό που οι Ιάπωνες αποκαλούν carioshi, δηλ. θάνατο από υπερεργασία. Το 1989, ανέφερε το άρθρο, οι περιπτώσεις θανάτου από υπερβολική εργασία έφθασαν τους τριάντα πέντε χιλιάδες. Οι εργασιακές συνήθειες των θυμάτων έμοιαζαν πολύ με αυτές της Μάγια: γύρω στις δεκαπέντε ώρες εργασίας χωρίς ρεπό και άδειες διακοπών, ενώ κάποιοι άλλοι δεν έφευγαν από το γραφείο τους για εβδομάδες, ακόμα και μήνες. Η Μάγια είχε να δει τους γονείς της πάνω από ένα χρόνο. Όλ’ αυτά μας έκαναν να της μιλήσουμε για το “σύνδρομο ανεπάρκειας απόλαυσης” και για τις βασικές αιτίες της ασθένειας της.

Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση της Μάγια ήταν σ’ ένα γυμνάσιο Καθολικής Ιεραποστολής. Οι καλόγριες της δίδαξαν Γαλλικά και πως η άμετρη ικανοποίηση των επιθυμιών είναι αμαρτία. Αυτή ήταν η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη ήταν η πίστη πως το υψηλότερο αγαθό είναι να βοηθάς τους άλλους. Χρησιμοποιήσαμε αυτή τη δεύτερη πλευρά για να την κάνουμε ν’ απαλλαγεί από την πρώτη. Για να της αποδείξουμε ότι η ακραία αυτοθυσία είναι αντιπαραγωγική, της κάναμε μια υποθετική ερώτηση.
«Ας υποθέσουμε ότι είσαι σε μια πολύ σοβαρή κατάσταση από πλευράς υγείας και πρέπει να κάνεις μια πολύ δύσκολη εγχείρηση. Στην αίθουσα επεμβάσεων είναι δύο χειρούργοι. Ο ένας έχει δουλέψει δεκαπέντε ώρες την ημέρα και εφτά μέρες την εβδομάδα, ενώ ο άλλος έχει μόλις επιστρέψει από διακοπές στη Χαβάη και σήμερα είναι η μέρα που θα αντικαταστήσει τον πρώτο. Και οι δυο τους έχουν ακριβώς την ίδια πείρα και εκπαίδευση. Αν μπορούσες να διαλέξεις, ποιος από τους δύο θα ήθελες να σε χειρουργήσει;»

Η Μάγια αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι για να εξυπηρετήσει τους άλλους ανθρώπους τέλεια, θα έπρεπε ν’ αρχίσει από τον εαυτό της. Δέχτηκε επίσης ότι η αυταπάρνηση και η αφιέρωση της ζωής στην ευημερία των άλλων για να “υπηρετήσει τον Θεό”, ήταν μια διεστραμμένη μορφή αυτοπροβολής. Ο “δικηγόρος” μέσα της συμπέρανε ότι αυτά τα επιχειρήματα ευσταθούν και συμφώνησε.

Αυτό που πραγματικά εντυπωσιάστηκε όμως, ήταν το μικρό παιδί μέσα της. Τα μάτια της έλαμψαν και συνειδητοποίησε ότι οι αρθρώσεις της δεν την πονούσαν πια.

ΠΗΓΗ



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription

Από Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!

3 σχόλια στο “Αυτά που καταπιέζουμε μέσα μας, τελικά μας δυναστεύουν”
  1. Ο πολιτισμός τους, που μας φόρεσαν τελάρο, μιλάει και για "καλό στρες". Πώς αλλιώς θα μας πείσουν ότι πρέπει να σκοτωνόμαστε στη δουλειά κάθε μέρα για το καλό της εταιρείας; Όλα από τον εαυτό μας πρέπει τελικά να αρχίζουν, αλλά θέλει δουλειά αυτό.

    …Τραγουδάκι;

    http://www.youtube.com/watch?v=rktW3byqdOs

  2. ΡΕ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΟΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΧΩΝΕΨΩ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΙΜΑ…ΓΙΑΝΝΗΣ-ΚΟΖΑΝΗ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek