Αν απλώς ήμασταν…
Το μυαλό θα’ πρεπε να είναι σαν το νερό της λίμνης, που υποχωρεί χωρίς καμία αντίσταση σε ό,τι πέσει μέσα. Κι αφού πάντα υποχωρεί, τίποτα δεν μπορεί να το βλάψει. Μπορούμε να δοκιμάσουμε να το χτυπήσουμε με το πιο βαρύ αντικείμενο ή να το κόψουμε με το πιο κοφτερό μαχαίρι, δεν θα καταφέρουμε ποτέ να το πληγώσουμε. Το νερό αντέχει κι αφήνει να περάσει μέσα του αυτό που έρχεται απέξω. Κάποιες φορές προσπαθούμε να γίνουμε σθεναροί κι αδιαπέραστοι σαν πέτρα, και δεν καταλαβαίνουμε ότι, ακριβώς όταν αντιστεκόμαστε, είναι που καταλήγουμε να πληγωθούμε.
Αν ήμασταν σαν το νερό, τότε θα γινόμαστε άτρωτοι. Τίποτα δε θα μπορούσε να μας πονέσει και τίποτα δε θα μας ράγιζε την καρδιά. Θ’ αφήναμε τα πράγματα να μας διαπερνούν, κι έπειτα θα συνερχόμαστε και θα ηρεμούσαμε. Το να δεχόμαστε ότι κάθε πράγμα είναι αυτό που είναι, στη μέγιστη έκφρασή του, σημαίνει ακριβώς αυτό: ότι γινόμαστε σαν το νερό της λίμνης.
Alan Watts
Την Άνοιξη χιλιάδες τα πλατύφυλλα λουλούδια σε κυκλώνουν
και το Φθινόπωρο ονειρικά πανσέληνου φεγγάρια σε μαγεύουν.
Η αύρα του γιαλού το Καλοκαίρι βάλσαμο χύνεται,
τα ταλαιπωρημένα άλικα χείλη σου να ζωντανέψει
και τον Χειμώνα πάλλευκες χιονονιφάδες στα μαλλιά σου
με αίσθηση γαλήνης κι αγνότητας σε πληρώνουν.
Ανέφελος από σκέψεις μικρές σαν μείνει ο νους σου
του πεπρωμένου σου η απαράμιλλη εποχή
θα αρχίσει να ανατέλλει.
Δέλτα
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό…
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Η αρχή του tai chi είναι βασισμένη στο στοιχείο του νερού και έχει σαν φιλοσοφία -στο σωματικό μέρος αρχικά- την παραπάνω περιγραφή: δηλαδή την μη αντίσταση ή καλύτερα την παραδοχή σε ότι συμβαίνει.
Με τον καιρό και την εξάσκηση και σε συνάρτηση με τον βαθμό συνειδητότητας του καθένα,αρχίζει ,πέρα από το σωματικό επίπεδο πλέον και "χτίζεται" αυτή η αντίληψη γενικότερα σαν νοοτροπία και στάση ζωής.
Με αποτέλεσμα όταν εμφανιστούν στη ζωή μας αντιξοότητες , να μη μπαίνουμε σε λειτουργία "κόντρας" των αντίθετων δυνάμεων (γιατί έτσι ένα πρόβλημα μεγαλώνει ) , αλλά
συνεργασίας και εξισορρόπησης των .
Δ.Ε.
Ακομα και το νερο εχει τις αδυναμιες του γιατι παγωνει.
Μονο ο ανεμος δεν εχει αδυναμιες.
Αν ημασταν σαν τον ανεμο τοτε ναι θα ειμασταν ατρωτοι..
Δεν ειμαστε ομως..
Ασωτος
"Ανέφελος από σκέψεις μικρές σαν μείνει ο νους σου
του πεπρωμένου σου η απαράμιλλη εποχή
θα αρχίσει να ανατέλλει"…
Οι μικρές σκέψεις που μας αποσυντονίζουν δεν είναι πάντα δική μας επιλογή. Κάποιοι επιδιώκουν να εστιάζουμε σ' αυτές για να μην είμαστε στραμμένοι εκεί που θα βρούμε την πραγματική αλήθεια.
Mου θυμίζει έντονα αυτά που μας έγραψε ο Νικόλας χθες, αλλά και κάτι από την αλληγορία του σπηλαίου.. (του Σωκράτη).