Αν έχεις Πούτιν διάβαινε…

Ο χρόνος είναι χρήμα και οι Ρώσοι διαθέτουν μπόλικο

Ανεβαίνουν οι τόνοι για την Συρία, την ίδια ώρα που η διπλωματία προσπαθεί να δώσει την λύση! Ίσως κάποιοι θέλουν να κρατήσουν την κοινή γνώμη σε αναμμένα κάρβουνα. Οι Αμερικανοί συνεχίζουν να εξοπλίζουν τους ισλαμιστές με όπλα και φαίνεται ότι δεν θέλουν να αποχωρήσουν στρατιωτικά από την Μέση Ανατολή, η οποία θέλουν άλλωστε να τεθεί υπό τον πλήρη έλεγχο του ΝΑΤΟ.

Ο Άσαντ, έχοντας την Ρωσία από πίσω, απαιτεί την διακοπή του εξοπλισμού των ανταρτών όχι μόνο από τις Η.Π.Α. αλλά και από Τουρκία, Σ. Αραβία κ.ο.κ., ειδάλλως διατείνεται πως δεν θα ολοκληρωθεί η διαδικασία σε σχέση με την παράδοση-καταστροφή των χημικών του όπλων. Ταυτόχρονα η Δαμασκός προσπαθεί να προσεγγίσει τον κουρδικό παράγοντα σε κοινό μέτωπο κατά των ισλαμιστών, οι οποίοι έχουν διαπράξει φρικαλεότητες και σε κουρδικά χωριά της Συρίας.

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Ρωσίας στο συριακό θέμα έχει ανεβάσει τον Πούτιν στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης, κάτι που έχει εκνευρίσει τους παγκοσμιοποιητές της Ουάσινγκτον. Έτσι προσπαθούν να «θυμίσουν» στους λαούς την εισβολή των Ρώσων στην Γεωργία, η οποία όμως έγινε κατόπιν επίθεσης των Γεωργιανών στην Ν. Οσετία μετά από προφανή παραίνεση της Δύσης. Επίσης ξεκίνησε πάλι η καραμέλα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ρωσία!

Το προφίλ του Πούτιν δύσκολα ξεθωριάζει, ιδιαίτερα όσο επιμένουν στην Δύση για στρατιωτική επέμβαση στην Συρία δίχως απτές αποδείξεις για την επίθεση χημικών την 21η Αυγούστου, η οποία, όλα δείχνουν, ήταν προβοκάτσια των ισλαμιστών για να ανοίξει η πόρτα για επέμβαση.

Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό που γράφουμε τόσο καιρό, ότι δηλαδή η Ρωσία είναι το μοναδικό αντίβαρο στα σχέδια των παγκοσμιοποιητών, αποδεικνύεται περίτρανα στην περίπτωση της Συρίας, όπου οι Αμερικανοί δεν μπορούν να παραβλέψουν τον ρωσικό παράγοντα. Το Κρεμλίνο από την πλευρά του κερδίζει χρόνο με τις διαπραγματεύσεις και 1. οργανώνεται γεωστρατηγικά από και προς τα σύνορα της Ρωσίας για παν ενδεχόμενο, 2. απαιτεί ανταλλάγματα για την όποια ρωσική υποχώρηση, εφόσον εκείνη πραγματοποιηθεί. Παράλληλα η καθυστέρηση, ευνοεί την, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, αντίσταση του Πούτιν στην προσπάθεια των παγκοσμιοποιητών να θέσουν, όπως πράττουν σε όλον τον κόσμο, την βασική πηγή πλούτου της Ρωσίας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) και άρα την ίδια την χώρα υπό τον έλεγχό των πολυεθνικών τους.

Για να τα βάλει κανείς με την παγκοσμιοποίηση πρέπει να έχει δύο πράγματα: χρήματα και όπλα. Απ” ότι φαίνεται ο Πούτιν έχει και τα δύο. Η Ρωσία καθυστερεί για δικά της συμφέροντα τους σχεδιασμούς της Δύσης. Οι παγκοσμιοποιητές θα επιθυμούσαν να προχωρήσουν τα πάντα «εν ειρήνη και άπλετη δημοκρατία». Δεν τους συμφέρει ο πόλεμος, ξέρουν όμως πως αργά ή γρήγορα δεν θα μπορέσουν να τον αποφύγουν ελέω «Αρκούδας».

Άλλωστε ο Πούτιν, όπως παραδέχεται ο από τους πραγματικούς σχεδιαστές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής (ο Ομπάμα απλά υπακούει) και υπεύθυνος για τα της Ρωσίας, Χένρι Κίσσινγκερ στο CNN, δεν διστάζει να «πουλήσει τσαμπουκά», όταν πρόκειται για την χώρα του:“Putin is a man who wants to restore Russia to some respect, (…)but he comes from a country that has a tradition of flexing its muscles. So sometimes the conduct is confrontational.” Μάλιστα ο Κίσσινγκερ δεν διστάζει να αναφέρει στην ίδια συνέντευξη ότι θα ήταν ιδανικό να αντικατασταθεί ο Πούτιν με κάποιον άλλο, πιο… συνεννοήσιμο!