Άποφις και εξωγήινοι επιδρομείς

Η σύγκρουση μ’ ένα μεγάλο αστεροειδή (με διάμετρο πάνω από 1.000 μέτρα) θα έφερνε αναπόφευκτα το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού πάνω στον πλανήτη μας. Το αυριανό πέρασμα του Άποφι σε απόσταση 14,5 εκατομμυρίων χλμ. από τη Γη, μας υπενθυμίζει τον κίνδυνο από τις απρόσκλητες επισκέψεις των «αλητών» του διαστήματος.

Την Τετάρτη, 9 Ιανουαρίου, ο αστεροειδής Άποφις (με διάμετρο 300 περίπου μέτρων) θα προσπεράσει την Γη μας σε απόσταση 14,5 εκατομμυρίων χλμ. Σε σύγκριση, η Σελήνη βρίσκεται σε μέση απόσταση από τη Γη τα 385.000 χλμ. Η επόμενη φορά που ο αστεροειδής αυτός θα διέλθει σε κοντινή απόσταση από τη Γη θα είναι στις
6 Μαρτίου 2021. Στις 13 Απριλίου 2029, όμως, ο Άποφις θα προσπεράσει τη Γη σε απόσταση περίπου 30.000 χλμ. αλλά είναι απίθανο να γίνει σύγκρουση τότε. Τον Απρίλιο του 2036, όμως, όταν ο αστεροειδής αυτός θα ξαναπεράσει κοντά από τη Γη, η πιθανότητα σύγκρουσής του με τη Γη είναι 1 στις 250.000, αν και θα περιοριστεί ακόμη περισσότερο μετά από τις μετρήσεις που θα γίνουν κατά το μεθαυριανό προσπέρασμά του.

Η Γη μας στο Στόχαστρο

Στις ερήμους της Βόρειας Αριζόνας βρίσκεται ένα από τα φυσικά θαύματα του κόσμου, ένα από τα καλύτερα παραδείγματα κρατήρων πρόσκρουσης. Με διάμετρο 1.200 μέτρων και βάθος 200 μέτρων, είναι το σημάδι που άφησε πίσω του η σύγκρουση ενός μετεωρίτη με τη Γη μας πριν από 50.000 χρόνια. Ο μετεωρίτης εκείνος είχε διάμετρο 150 μέτρων και μάζα αρκετών εκατομμυρίων τόνων, και έπεσε πάνω στη Γη με ταχύτητα 40.000 χιλιομέτρων την ώρα.

Ο μεγαλύτερος κρατήρας που έχει βρεθεί μέχρι τώρα βρίσκεται στο Μεξικό στην χερσόνησο Γιουκατάν και έχει διάμετρο 300 χιλιομέτρων και φαίνεται ότι δημιουργήθηκε από έναν αστεροειδή με διάμετρο 16 περίπου χιλιόμετρων που έπεσε πριν από 65 περίπου εκατομμύρια χρόνια και θεωρείται μάλιστα και ως υπεύθυνος για τον θάνατο των δεινοσαύρων και των 2/3 κάθε ζώου που υπήρχε τότε πάνω στον πλανήτη μας.

Οι περισσότεροι φυσικά κρατήρες της Γης διαβρώνονται σχετικά σύντομα λόγω των δραστήριων γεωλογικών και καιρικών συνθηκών του πλανήτη μας. Παρ’ όλα αυτά όμως υπάρχουν ακόμη και σήμερα ενδείξεις γιγάντιων συγκρούσεων που έγιναν στο παρελθόν. Από την Αριζόνα στη Σιβηρία και έως την Αυστραλία, 140 περίπου κρατήρες συγκρούσεων έχουν βρεθεί στην επιφάνεια της Γης.

Στενές Επαφές

Θα μπορούσαν άραγε παρόμοιες συγκρούσεις να ξανασυμβούν και στο μέλλον; Η απάντηση δυστυχώς είναι ναι!

Πρόσφατα παραδείγματα τέτοιων συγκρούσεων περιλαμβάνουν την πτώση ενός αρκετά μεγάλου μετεωρίτη στο Νότιο Ειρηνικό ωκεανό το 1978, που θεωρήθηκε τότε ότι ήταν μια μυστική δοκιμή πυρηνικής βόμβας.

Στις 23 Μαρτίου 1989 ένας αστεροειδής 800 περίπου μέτρων προσπέρασε τη Γη μας σε απόσταση 640.000 χιλιομέτρων. Ένας άλλος αστεροειδής, με διάμετρο 10 περίπου μέτρων μας πλησίασε στις 17 Ιανουαρίου 1991 σε απόσταση 170.000 χιλιομέτρων, μια απόσταση δηλαδή που είναι μικρότερη από το ήμισυ της απόστασης Γης-Σελήνης, ενώ στις 9 Δεκεμβρίου 1994 ένας άλλος μας προσπέρασε σε απόσταση 214.000 χιλιομέτρων.

Το βράδυ της 9ης Οκτωβρίου του 1992, μια φαντασμαγορική μπάλα ουράνιας φωτιάς διέσχισε τον ουρανό πάνω από τις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες, καταλήγοντας τελικά στο “πορτ-μπαγκάζ” ενός αυτοκινήτου 65 χιλιόμετρα έξω από την Νέα Υόρκη με τη μορφή ενός μετεωρίτη 12 κιλών. Ενώ το Δεκέμβριο του 1994 ένας μικρός αστεροειδής προσπέρασε τη Γη μας σε απόσταση 100.000 χιλιομέτρων.

Πριν από τρία χρόνια μάλιστα απεκαλύφθη ότι μικροί αστεροειδείς και κομήτες με διάμετρο 10 περίπου μέτρων εκρήγνηνται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας μία φορά κάθε 4 με 6 εβδομάδες.

Πέτρες από τον Ουρανό

Τα τελευταία 100 χρόνια έχουν καταγραφεί πτώσεις μετεωριτών πάνω σε 53 σπίτια, οκτώ αυτοκίνητα, τρία ζώα και τέσσερις ανθρώπους! Έχει καταγραφεί επίσης ότι το 1650 ένας μετεωρίτης χτύπησε το πόδι ενός Μιλανέζου μοναχού ο οποίος τελικά πέθανε από την αιμορραγία.

Το 1954 ένας μετεωρίτης 4 περίπου κιλών τραυμάτισε ελαφρά μία γυναίκα στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ, ενώ στην Ινδία ένας άλλος μετεωρίτης έσπασε το χέρι ενός άντρα. Πιο πρόσφατα το 1991 ένας μικρός μετεωρίτης 500 περίπου γραμμαρίων πέρασε «ξυστά» από το αυτί ενός 13χρονου στην Ινδιάνα των ΗΠΑ.

Η πιθανότητα όμως να είσαστε εσείς ο επόμενος στόχος ενός εξωγήινου αντικειμένου είναι μία στα 150 τρισεκατομμύρια αν και η πιθανότητα σύγκρουσης της Γης μας μ’ έναν μεγάλο αστεροειδή που θα κατέστρεφε τον ανθρώπινο πολιτισμό έχει υπολογιστεί ότι δεν υπερβαίνει την μία στις 20.000.

Το Τέλος του Κόσμου;

Συνολικά υπάρχουν 900.000 αστεροειδείς με μέγεθος από 50 έως 100 μέτρα που διασχίζουν την τροχιά της Γης μας, ενώ άλλοι 320.000 έχουν διάμετρο πάνω από 100 μέτρα, και 9.000 απ’ αυτούς έχουν μέγεθος πάνω από 500 μέτρα.

Η σύγκρουση μ’ έναν από τους μεγάλους αστεροειδείς (πάνω από 1.000 μέτρα) θα έφερνε αναπόφευκτα το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού πάνω στη Γη. Γιατί έστω κι αν δεν σκότωνε όλους τους ανθρώπους η καταστροφή της υποδομής και της διακίνησης των τροφών θα ήταν θανατηφόρα για τους επιζώντες. Μία τέτοια σύγκρουση υπολογίζεται ότι συμβαίνει μία φορά κάθε 40.000 χρόνια.

Ακόμη κι ένας μέτριος αστεροειδής με μέγεθος 200 μέτρων που θα έπεφτε στη θάλασσα με ταχύτητα 50 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο θα σήκωνε τα νερά του ωκεανού σε ύψος 35 χιλιομέτρων μέσα σε 40 δευτερόλεπτα και θα δημιουργούσε παλιρροϊκά κύματα (τσουνάμι) σε μία έκταση όση ολάκερος ο Ειρηνικός Ωκεανός.

ΠιθανότητεςΚάποια μέρα ίσως συγκρουστούμε πραγματικά και πάλι με έναν αρκετά μεγάλο από αυτούς τους αλήτες του διαστήματος, αν και παρ’ όλα αυτά η πιθανότητα να σκοτωθείτε στη διάρκεια της ζωής σας από την πτώση ενός αστεροειδούς έχει υπολογιστεί ότι δεν υπερβαίνει τη μία στις 20.000.

Αν, πάλι, οι πιθανότητες αυτές σάς φαίνονται μεγάλες, αναλογιστείτε ότι την ίδια περίοδο οι πιθανότητες να δολοφονηθείτε είναι μία στις 11.000, να σας κλέψουν το πορτοφόλι ή την τσάντα σας μία στις 1.560, να κλέψουν το αυτοκίνητό σας μία στις 145, να ληστέψουν το σπίτι σας μία στις 50 και να χάσετε τη δουλειά σας μία στις 33. Κι όμως…

http://neo.jpl.nasa.gov/apophis/

πηγή http://www.pemptousia.gr

Από το pentapostagma