Βοηθούν οι μάσκες; Κάνουν κακό οι μάσκες;

«Οι μάσκες προστασίας από τις διάφορες ασθένειες και τώρα από τον κορωνοϊό. Πολύ συζήτηση γίνεται τελευταίως γι’ αυτό το θέμα και όμως ο κόσμος είναι συγχυσμένος. Βοηθούν οι μάσκες; Κάνουν κακό οι μάσκες; Πότε θα πρέπει να βάζουμε τις μάσκες; Ποιος θα πρέπει να βάζει μάσκα; Όλα αυτά τα ερωτήματα αν και δεν έχουν απαντηθεί, φτάσαμε στο σημείο να ποινικοποιήσουμε την απουσία μάσκας. Μήπως πίσω από αυτό κρύβονται συμφέροντα αγοραπωλησίας μασκών;

Τι γελοίο να βλέπεις κάποιον στο αυτοκίνητό του, μόνος, να οδηγεί με μάσκα και γάντια! Να περπατά στην παραλία κάποιος, μόνος και σε απόσταση από άλλους, με μάσκα και γάντια. Η πωλήτρια να έχει μάσκα και γάντια για 6-8 ώρες εργασία. Ο οδηγός του λεωφορείου να είναι με μάσκα και γάντια για 5-6 ώρες συνέχεια.

Ευτυχώς που είναι και η ώρα του φαγητού και έχουμε την ευκαιρία να αφαιρέσουμε την μάσκα για λίγο.

Ως να γυροφέρνουν οι ιοί στην ατμόσφαιρα όπως τα κουνούπια και βάζουμε αντικουνουπικό.

Το θέμα με τις μάσκες έχει καταντήσει υπερβολή, γι’ αυτό θα προσπαθήσω να δώσω κάποιες εξηγήσεις, ως γιατρός.

Εάν δεν μπουν οι μάσκες εκεί που πρέπει και από αυτούς που πρέπει, με το πέρας της κρίσης του ιού, θα έχουμε σοβαρά προβλήματα υγείας του πληθυσμού, ειδικά από την χρήση της μάσκας και όχι από την μη χρήση.

Κατ’ αρχή θα πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν διάφορα ήδη μάσκας.

Οι μάσκες που προστατεύουν αυτούς που την έχουν και οι μάσκες που προστατεύουν τους γύρω, χωρίς να προστατεύουν αυτούς που τις έχουν.

Στο χειρουργείο των 2-3 ωρών που κάνω, με την μάσκα στο πρόσωπό μου, δεν είναι για να προστατεύσει εμένα αλλά τον ασθενή μου. Αμέσως μετά το χειρουργείο τρέχω στο νιπτήρα για να πλύνω το στόμα μου από την άσχημη μυρωδιά και γεύση που έχει παραμείνει, ένεκα κακής ανταλλαγής αερίων των πνευμόνων, αλλά και δυσοσμίας από το στομάχι. Γίνεται κατανοητό από εδώ, ότι είναι αδύνατο και λάθος να υποχρεώσεις μια πωλήτρια είτε ένα οδηγό λεωφορείου να έχει μάσκα για 8 συνεχή ώρες και κάθε μέρα. Στο τέλος θα τους δημιουργηθούν αναπνευστικά προβλήματα.

Οι χειρουργικές μάσκες προστατεύουν τους γύρω.

Εμποδίζουν την εκροή πτυέλου στους γύρω.

Παραμένουν όλα στην μάσκα. Από αυτή την μάσκα όμως, μπορούν να εισχωρήσουν τα πάντα και να τα εισπνεύσει αυτός που την έχει.

Οι μάσκες με φίλτρο προστατεύουν αυτούς που τις έχουν αλλά δεν προστατεύουν τους γύρω.

Ο αέρας καθαρίζεται (φιλτράρεται) κατά την εισδοχή, αλλά ότι βγαίνει με την εκπνοή μεταφέρεται αναλλοίωτος.

Η συνεχή χρήση της μάσκας θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, καθόσον δημιουργείται μια συνεχή και σταδιακή υπο-οξυγόνωση του οργανισμού. Η διαταραχή της σωστής ανταλλαγής αερίων θα προκαλέσει την μείωση της σωστής ποσότητας οξυγόνου και συνεπώς τον χαλασμό της ζωής του ανθρώπινου οργανισμού (του ενεργειακού μεταβολισμού).

Αρα, πότε και ποιοι θα πρέπει να έχουν την μάσκα;

Οι επαγγελματίες υγείας, που έρχονται κοντά και πολλές φορές σε επαφή με τον ασθενή. Αυτοί ξέρουν φυσικά, ότι μόλις απομακρυνθούν από τον ασθενή, θα αφαιρέσουν την μάσκα και θα την αλλάξουν όταν πρέπει. Πολλές φορές οι επαγγελματίες υγείας φέρουν ταυτόχρονα και από τα δύο είδη μάσκας. Στα επαγγέλματα όπου είναι αναγκαίο να έλθουν σε κοντινή απόσταση είτε και σε επαφή με τον πελάτη, όπως είναι τα κομμωτήρια και οι αισθητικοί. Εδώ και πάλι, την μάσκα θα πρέπει να φέρει ο επαγγελματίας και όχι ο πελάτης.

Η αναγκαιότητα εξυπηρέτησης ανθρώπων μεγάλης ηλικίας ή αναπήρων. Γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, παιδιά, αδέλφια, επαγγελματίες φροντιστές. Βάλτε εσείς την μάσκα, μην την βάλετε στον ηλικιωμένο. Δεν θα τον βοηθήσει. Θα του κάνετε ζημιά.

Ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι αναγκαίο να φέρει μάσκα.

Ο βασικός κανόνας σε όλα τα λοιμώδη νοσήματα, είναι η διατήρηση αποστάσεων και η αποφυγή εναγκαλισμών και χειραψίας.

Το αναγκαίο πλύσιμο των χεριών και του στόματος.

Η λήψη ζεστών ροφημάτων και βιταμινών.

Η αποφυγή κακών συνηθειών όπως το κάπνισμα, τα ναρκωτικά και τα οινοπνευματώδη.

Τέλος, η άθληση θεωρείται βασικό στοιχείο στη ζωή μας, καθόσον είναι ο ιδανικότερος τρόπος να βελτιώσουμε τον μεταβολισμό και συνεπώς και την άμυνα του οργανισμού.

Το κολύμπι στην θάλασσα είναι ένα από τα καλύτερα είδη αντί-ίωσης. Το θαλασσινό νερό έχει υπερτονικό περιβάλλον, κάτι που δεν αρέσει στους ιούς. Εκπλήσσομαι για την απαγόρευση του κολυμπιού στην θάλασσα, από την πρώτη στιγμή που λήφθηκαν τα μέτρα.

Μην πανικοβάλλεστε. Η χρήση μάσκας θα πρέπει να γίνεται με σωστές ενδείξεις και με φειδώ. Αφήστε το οξυγόνο να εισέλθει στον οργανισμό σας. Κρατάτε αποστάσεις και δεν χρειάζεται να φτύνει ο ένας στα μούτρα του άλλου. Είμαστε χώρα με ήλιο. Απολαύστε τον. Ο ιός θα φύγει όπως και τόσοι άλλοι στο παρελθόν».

@Δρ. Σπύρου Μιχάλης. Νευροχειρουργός. MD, PhD.

Βιογραφικό.

Ο Μιχάλης Σπύρου γεννήθηκε στις 7.03.1960. Το 1979 με την απόλυσή του από τον στρατό μεταβαίνει στην Σοβιετική Ένωση για σπουδές στην ιατρική. Σπουδάζει ιατρική στην πόλη Λβώφ της Ουκρανίας και κάνει ειδικότητα στην Νευροχειρουργική στην Μόσχα στο Νευροχειρουργικό κέντρο Μπουρτένγκο. Στο διάστημα αυτό κάνει και την διδακτορική διατριβή του «Τραυματισμοί των μετωπιαίων λοβών του εγκεφάλου. Ενδείξεις για χειρουργική και συντηρητική αγωγή».

Στο Κέντρο Νευροχειρουργικής εκπαιδεύεται στα χειρουργεία όγκων εγκεφάλων με όλες τις προσπελάσεις δια-κρανιακά, δια-στοματικά, δια-ρινικά, αγγειακών παθήσεων εγκεφάλου (ανευρύσματα, αγγειακές δυσπλασίες) με ενδο-αγγειακή είτε ανοικτή χειρουργική μέθοδο, Εκπαιδεύεται στις παθήσεις σπονδυλικής στήλης (τραύματα, όγκοι, αγγειακές δυσπλασίες, μολύνσεις, εκφυλιστικές αλλοιώσεις, εκ γενετής δυσπλασίες).

Το 1991 o Μιχάλης Σπύρου μεταβαίνει στο Λονδίνο στο Institute of neurology and neurosurgery, κοντά στον προφέσορα L.Symon όπου για 2 μήνες είναι στα χειρουργεία μαζί του. Το 1992 επίσης πηγαίνει στο Λονδίνο για ένα μήνα κοντά στον προφέσορα D.Thomas και προφέσορα A.Crockard.

Χειρουργεί σε διάφορες ιδιωτικές κλινικές της Πάφου, Λεμεσού, Λευκωσίας, Αμμοχώστου. Δισκοπάθειες, εκφυλιστικές αλλοιώσεις της σπονδυλικής στήλης, όγκους νωτιαίου μυελού, αγγειακά προβλήματα, μολύνεις, εκ γενετής παθήσεις, σκολίωση, όγκους εγκεφάλου, τραύματα, τοποθέτηση διαφόρων βαλβίδων, πλαστικές του κρανίου και της βάσης σε εκροή εγκεφαλονωτιαίου υγρού, διαρινικές προσπελάσεις σε όγκους υπόφυσης, διαστοματικές προσπελάσεις σε προβλήματα σπονδυλικής στήλης και όγκους της βάσης του κρανίου.

Το 1993 o Μιχάλης Σπύρου μεταβαίνει για 1 μήνα στο Nottingham στο QMC όπου εργάζεται μαζί με τους J.Webb και R.Mullholland με προβλήματα σπονδυλικής στήλης (σκολίωση, όγκοι, δισκοπάθειες, εκ γενετής παθήσεις της σπονδυλικής στήλης). Στο κέντρο αυτό πηγαίνει στα επόμενα 8 χρόνια, κάθε χρόνο για ένα μήνα ετησίως. Το 2007 πηγαίνει για 15 μέρες στην Αλαμπάμα της Αμερικής όπου ασχολείται με τραύματα νωτιαίου μυελού στα κουνέλια και ποντίκια μαζί με την προφέσορα G.Pedutshi (η μέθοδος της μεταμόσχευσης ρινικής βλεννογόνου).

Με την ενεργό βοήθεια του Δρ.Σπύρου έχει δημιουργηθεί η Νευροχειρουργική Εταιρία Κύπρου.

Με την βοήθεια του επίσης, στην συνέχεια, εγγράφεται η Νευροχειρουργική Εταιρία Κύπρου στην EANS (Πανευρωπαϊκή) και στην WFNS (Παγκόσμια).

Το 2007 βοηθά στην διοργάνωση του πρώτου συνεδρίου νευροχειρουργικής στην Κύπρο με καλεσμένους από την Ελλάδα και την Κύπρο.

Το 2009 πρωτοστατεί στην διοργάνωση Νευροχειρουργικού συνεδρίου με την Ρωσική Νευροχειρουργική εταιρεία. Υπήρξε μέλος της εκπαιδευτικής επιτροπής της EANS που ασχολείται με την εκπαίδευση νεαρών νευροχειρουργών. Είναι μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της EANS και της WFNS. Το 2012 εξέδωσε βιβλίο με τίτλο «Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις».

terrapapers.com