Οι υψηλές δόσεις βιταμίνης C και βιταμίνης D μπορούν να προστατέψουν από τον κοροναϊό

Οι κοροναϊοί είναι μια μεγάλη οικογένεια ιών, που συναντώνται συχνά στα ζώα. Σε σπάνιες περιπτώσεις και μετά από μετάλλαξη, μπορεί να μεταδοθούν από το ζώο στον άνθρωπο. Ο νέος κοροναϊός 2019-nCoV είναι συγγενής ιός με τους κοροναϊούς SARS και MERS. Γενικά οι κοροναϊοί μεταδίδονται από την επαφή του ανθρώπου με ζώα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο MERS ξεκίνησε από τις καμήλες, ενώ για τον SARS, έχουν ενοχοποιηθεί οι ασιατικές γάτες civet. Οι ειδικοί δεν έχουν εντοπίσει ακόμα από ποιο ζώο μπορεί να ξεκίνησε ο νέος κοροναϊός που έπληξε την Κίνα, αν και έχουν ενοχοποιηθεί τα άγρια ζώα που πωλούνται στην αγορά του πόλης του Γουχάν.

Ο κοροναϊός είναι ένα είδος κοινού ιού που προκαλεί λοίμωξη στη μύτη σας, στα ιγμόρεια ή στον λαιμό. Οι περισσότεροι κοροναϊοί δεν είναι επικίνδυνοι.

Ορισμένοι τύποι είναι σοβαροί, όμως. Περίπου 858 άνθρωποι έχουν πεθάνει από το αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής (MERS), το οποίο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2012 στη Σαουδική Αραβία και στη συνέχεια σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής, της Ασίας και της Ευρώπης. Το 2003, 774 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την εμφάνιση ενός σοβαρού οξέος αναπνευστικού συνδρόμου (SARS). Από το 2015 δεν υπήρξαν περαιτέρω αναφορές για περιπτώσεις SARS.

Ωστόσο, στις αρχές Ιανουαρίου του 2020, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προσδιόρισε έναν νέο τύπο: τον 2019 νέο κοροναϊό (2019-nCoV) στην Κίνα.

Όταν μεταδοθούν στον άνθρωπο, οι κοροναϊοί προκαλούν συνήθως ήπια έως μέτρια συμπτώματα, κυρίως από το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα. Τα συμπτώματα αυτά μοιάζουν πολύ με αυτά του κοινού κρυολογήματος, τα οποία περιλαμβάνουν: ρινική καταρροή, βήχα, πονόλαιμο, πιθανώς πονοκέφαλο και ίσως πυρετό, ο οποίος μπορεί να διαρκέσει για μερικές ημέρες. Σε όσους έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, ο ιός υπάρχει πιθανότητα να προκαλέσει συμπτώματα και στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα, τα οποία μπορεί να εκδηλωθούν με πνευμονία, ή βρογχίτιδα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν θα ξέρετε αν έχετε κοροναϊό ή διαφορετικό ιό που προκαλεί κρυολόγημα, όπως ο ρινοϊός.

Ο νέος κοροναϊός 2019-nCoV είναι πιο ήπιος από τον SARS και τον MERS.

Μέχρι σήμερα οι ασθενείς που έχουν προσβληθεί από τον νέο κοροναϊό εμφανίζουν συνήθως:

– ήπιο βήχα για μια εβδομάδα που ακολουθείται από δύσπνοια, οδηγώντας συχνά στο νοσοκομείο

– στο 15% έως 20% των περιπτώσεων η λοίμωξη εξελίχθηκε σε βαρύτερη κατάσταση και τα προσβεβλημένα άτομα χρειάστηκαν αναπνευστική υποστήριξη

Από νωρίς που πολλοί από τους ασθενείς που εμφανίστηκαν στο Wuhan, η Κίνα ανέφερε ότι είχε κάποια σύνδεση με μια μεγάλη αγορά θαλασσινών και ζώων, γεγονός που υποδηλώνει την εξάπλωση από τα ζώα στον άνθρωπο. Ωστόσο, ένας αυξανόμενος αριθμός ασθενών αναφέρθηκε ότι δεν είχε έκθεση σε αγορές θαλασσινών ή ζώων, γεγονός που υποδεικνύει την εξάπλωση από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Η πρώτη γνωστή εστία του 2019-nCoV ανιχνεύθηκε στο Γουχάν της Κίνας στα μέσα Δεκεμβρίου του 2019. Ο ιός εξαπλώθηκε στη συνέχεια σε άλλες επαρχίες της ηπειρωτικής Κίνας και σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ταϊλάνδης, της Ιαπωνίας, της Ταϊβάν, της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας, της Γαλλίας και των ΗΠΑ.

Μέχρι τις 26 Ιανουαρίου 2020, υπήρχαν 2.794 επιβεβαιωμένες περιπτώσεις λοίμωξης, εκ των οποίων 2.737 ήταν εντός της ηπειρωτικής Κίνας. Οι υπόλοιπες περιπτώσεις εντοπίστηκαν σε ανθρώπους που είτε ταξίδεψαν στο Γουχάν είτε βρίσκονταν σε άμεση επαφή με κάποιον που ταξίδευε από την περιοχή. Ο αριθμός των θανάτων ήταν 80 από τις 26 Ιανουαρίου 2020.

Τι προτείνει η συμβατική ιατρική για την πρόληψη και αντιμετώπιση του κοροναϊού

Δεν υπάρχει εμβόλιο για τον κοροναϊό. Για να αποτρέψετε μια μόλυνση από κοροναϊό, κάνετε τα ίδια πράγματα που κάνετε για να αποφύγετε το κοινό κρυολόγημα:

– Πλύνετε καλά τα χέρια σας με σαπούνι και ζεστό νερό ή με απολυμαντικό χεριών με βάση το αλκοόλ.

– Κρατήστε τα χέρια και τα δάχτυλά σας μακριά από τα μάτια, τη μύτη και το στόμα σας.

– Αποφύγετε την επαφή με άτομα που έχουν μολυνθεί.

Αντιμετωπίζετε μια μόλυνση από κοροναϊό με τον ίδιο τρόπο που θεραπεύετε το κρυολόγημα:

-Να ξεκουράζεστε αρκετά.

– Να πίνετε υγρά.

– Να πάρετε φάρμακα για τον πονόλαιμο και πυρετό, όπως ασπιρίνη, ιβουπροφαίνης ή ακεταμινοφαίνη.

Τα υπάρχοντα αντι-ιικά φάρμακα μελετώνται, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων πρωτεάσης όπως indinavir, saquinavir, remdesivir, lopinavir/ritonavir και η ιντερφερόνη βήτα.

Αντιμετώπιση του κοροναϊού με υψηλές δόσεις βιταμίνης C και βιταμίνης D

Βιταμίνη C

Η πανδημία του κοροναϊού θα μπορούσε να επιβραδυνθεί δραματικά ή να σταματήσει με την άμεση διαδεδομένη χρήση υψηλών δόσεων βιταμίνης C. Οι γιατροί έχουν επιδείξει την ισχυρή αντιική δράση της βιταμίνης C εδώ και δεκαετίες. Πολλοί ισχυρισμοί έχουν υπάρξει σχετικά με τον ρόλο της βιταμίνης C (ασκορβικό οξύ) στην πρόληψη και αντιμετώπιση του κοινού κρυολογήματος. Η βιταμίνη C σε δόσεις των 5000-20.000 mg έχουν χρησιμοποιηθεί από πολλούς ανθρώπους ως μια φυσική αντισταμινική και αντιική θεραπεία για την αντιμετώπιση του κοινού κρυολογήματος. Έχουν περάσει τέσσερεις δεκαετίες από τότε που ο Dr. Linus Pauling, ο επιστήμονας που κέρδισε δύο βραβεία Νόμπελ και ίδρυσε την ορθομοριακή ιατρική, έγραψε το βιβλίο «Βιταμίνη C και το κοινό κρυολόγημα» (1). Ο Pauling βάσισε τις θεωρίες του σε διάφορες μελέτες που έδειξαν ότι η βιταμίνη C ήταν πολύ αποτελεσματική στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων και στη διάρκεια του κοινού κρυολογήματος. Συγκεκριμένα, ο Pauling διεξήγαγε μια μετα-ανάλυση τεσσάρων ελεγχόμενων με placebo δοκιμών, συμπεραίνοντας ότι είναι εξαιρετικά απίθανο ότι η μείωση των συμπτωμάτων στην ομάδα της βιταμίνης C ήταν τυχαία. Από το 1970 έχουν υπάρξει πάνω από 20 διπλές-τυφλές μελέτες σχεδιασμένες να εξετάσουν τον ισχυρισμό του Pauling (2).

Η βιταμίνη C αυξάνει την παραγωγή και τη δράση των λευκών αιμοσφαιρίων. Για παράδειγμα, αυξάνει την ικανότητα των ουδετερόφιλων (ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων) να επιτεθεί και να καταπιεί τους ιούς (3-5). Ημερήσιες δόσεις 1 γραμμαρίου (1000 mg) βιταμίνης C έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τη συχνότητα εμφάνισης και τη σοβαρότητα ενός κρυολογήματος. Επιπροσθέτως, πολύ υψηλές δόσεις βιταμίνης C χορηγούμενες πριν ή μετά την έναρξη των συμπτωμάτων έχουν φανεί ότι μειώνουν τα συμπτώματα του κρυολογήματος και της γρίπης. Σε ασυμπτωματικούς νεαρούς ενήλικες ηλικίας 18-30 ετών, τρεις δόσεις των 1.000 mg ημερησίως βιταμίνης C ή ωριαίες δόσεις των 1000 mg βιταμίνης C για τις πρώτες 6 ώρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων ακολουθούμενες από δόσεις 1000 mg βιταμίνης C τρεις φορές ημερησίως σε συμπτωματικά άτομα, μείωσαν τα συμπτώματα του κρυολογήματος και της γρίπης κατά 85% σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (placebo), σύμφωνα με μελέτη του 1999 που δημοσιεύθηκε στο Journal of Manipulative and Physiological Therapeutics (6).

Λόγω του ότι η βιταμίνη C έχει μια ατομικά βασισμένη μέγιστη δόση πριν την εκδήλωση διάρροιας, μερικοί εναλλακτικοί γιατροί χορηγούν σε ασθενείς με βαριά κρυολογήματα 20-30 γραμμάρια ενδοφλέβιας βιταμίνης C κάθε δεύτερη μέρα για τρεις θεραπείες.

Μερικοί αμφισβητούν ότι η βιταμίνη C μπορεί να προλάβει ή να μειώσει τη διάρκεια ενός κρυολογήματος. Έχουν λάθος. Σε επόμενο δημοσίευμά μου θα παρουσιάσω όλες τις μελέτες που δικαιώνουν τον Linus Pauling.

Είναι πολύ σημαντικό να μεγιστοποιηθεί η αντιοξειδωτική ικανότητα του σώματος και η φυσική ανοσία για την πρόληψη και την ελαχιστοποίηση των συμπτωμάτων όταν ένας ιός επιτίθεται στο ανθρώπινο σώμα. Το περιβάλλον του ανθρώπου που έρχεται σε επαφή με έναν ιό είναι ζωτικής σημασίας. Η πρόληψη είναι προφανώς ευκολότερη από τη θεραπεία σοβαρών ασθενειών.

Η βάση για τη χρήση υψηλών δόσεων βιταμίνης C για την πρόληψη και την καταπολέμηση των ασθενειών που προκαλούνται από ιούς μπορεί να αναχθεί στην πρώιμη επιτυχία της βιταμίνης C κατά της πολιομυελίτιδας, που αναφέρθηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1940 (7). Πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν, και ακόμα εκπλήσσονται, όταν το μαθαίνουν αυτό. Περαιτέρω κλινικά στοιχεία δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, οδηγώντας σε ένα πρωτόκολλο κατά των ιών που δημοσιεύθηκε το 1980 (8).

Δεδομένης της αντιϊικής δράσης της βιταμίνης C, αξίζει η επιστημονική κοινότητα να ερευνήσει την προληπτική και θεραπευτική δράση της βιταμίνης C σε υψηλές δόσεις κατά του κοροναϊού.

Βιταμίνη D

Η βιταμίνη D έχει ένα σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπου και μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ορισμένων ιογενών και βακτηριακών λοιμώξεων με ρύθμιση της ανοσολογικής απόκρισης σε τέτοια παθογόνα (9-10). Τα επίπεδα της βιταμίνη D στο αίμα φαίνεται να σχετίζονται με λοιμώξεις του αναπνευστικού, 4 ng/mL αύξηση των επιπέδων της βιταμίνης D αντιστοιχεί σε περίπου μείωση 7-10% του κινδύνου μόλυνσης (11-12). Επιπλέον, η ανεπάρκεια βιταμίνης D μπορεί να συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο γρίπης και λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος (13). Σε μια περιεκτική ανασκόπηση, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 10.933 συμμετέχοντες σε 25 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες που εξέταζαν την επίδραση της βιταμίνης D στον κίνδυνο οξείας αναπνευστικής μόλυνσης, όπως τα κρυολογήματα και η γρίπη. Η ανάλυση έδειξε ότι όσοι λάμβαναν ημερήσια ή εβδομαδιαία συμπληρώματα βιταμίνης D, σε δόσεις που κυμαίνονταν από 300 IU έως 4000 IU την ημέρα, είχαν 19% μείωση στον κίνδυνο οξείας αναπνευστικής λοίμωξης και εκείνοι με ανεπάρκεια βιταμίνης D (επίπεδα κάτω από 25 nmol/L ή 10 ng/mL) στην αρχή της δοκιμής παρουσίασαν μεγαλύτερη προστατευτική επίδραση. Η μείωση του κινδύνου δεν παρατηρήθηκε σε συμμετέχοντες που λάμβαναν μεμονωμένες μεγάλες δόσεις βιταμίνης D (30.000 IU ή περισσότερο), είτε μία φορά είτε σε διαστήματα ενός έως τριών μηνών, είτε μόνες είτε σε συνδυασμό με ημερήσιες ή εβδομαδιαίες δόσεις (14). Σε μία κλινική δοκιμή που δημοσιεύθηκε το 2010 στο Αμερικανικό Περιοδικό Κλινικής Διατροφής (American Journal of Clinical Nutrition), 1200 IU βιταμίνης D μείωσαν τη συχνότητα γρίπης Α κατά 64% σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο στους μαθητές που δεν είχαν λάβει πρόσθετα συμπληρώματα βιταμίνης D (15). Ομοίως, σε μια δοκιμή 3 ετών που δημοσιεύθηκε το 2007 στο περιοδικό Επιδημιολογία και Μόλυνση (Epidemiology and Infection), μετεμμηνοπαυσιακές αφροαμερικανίδες που λάμβαναν 2000 IU βιταμίνης D ημερησίως ανέφεραν σημαντικά λιγότερη συχνότητα εμφάνισης της γρίπης σε σύγκριση με εκείνες που έλαβαν εικονικό φάρμακο (16).

Θεωρητικά, τα συμπληρώματα βιταμίνης D μπορούν να παράγουν μια επαρκή ποσότητα καθελισιδίνης (cathelicidin) (ένα φυσικό αντιμικροβιακό και αντι-ιικό) για να θεραπεύσουν ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού όπως το κοινό κρυολόγημα. Επιπλέον, τα στοιχεία δείχνουν ότι τα υψηλότερα επίπεδα της βιταμίνης D συνδέονται με μειωμένο κίνδυνο προσβολής από εποχιακή ιογενή λοίμωξη.

Η βιταμίνη D παράγεται στο δέρμα από τον πρόδρομό της 7-dehydrocholesterol μετά από διέγερση με υπεριώδες φως Β (UVB) (π.χ. ηλιακό φως). Στη συνέχεια τελικά μετατρέπεται σε 1,25-dihydroxyvitamin D3, η οποία συνδυάζεται με τους υποδοχείς της βιταμίνης D για να προκαλέσει μια ανοσολογική απόκριση, η οποία μπορεί να είναι αποτελεσματική κατά της λοίμωξης από γρίπη.

Οι ειδικοί συνιστούν ότι τα ιδανικά επίπεδα 25-υδροξυβιταμίνης D στο αίμα είναι 50-80 ng/mL. Εάν τα επίπεδά σας είναι κάτω από 50 ng/mL, με τα πρώτα συμπτώματα κρυολογήματος ή γρίπης οι ειδικοί συνιστούν να λάβετε 50.000 IU βιταμίνης D την πρώτη ημέρα και αυτή η υψηλή δόση να συνεχιστεί για 3 ακόμη ημέρες. Σταδιακά μειώστε τη δόση σε περίπου 5000 IU βιταμίνης D ημερησίως. Εάν ήδη λαμβάνετε περίπου 5000 IU βιταμίνης D ημερησίως πριν σας πιάσει το κρυολόγημα ή η γρίπη, τότε δεν χρειάζεται να αυξήσετε την πρόσληψη βιταμίνης D. Απλώς συνεχίστε με την ίδια δόση. Θα πρέπει να διαλέγετε συμπληρώματα βιταμίνης D3 και να τα συνδυάζετε με βιταμίνη Κ2.

Άλλες βιταμίνες και μέταλλα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά του κοροναϊού

Βιταμίνη Α

Όταν ανακαλύφθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα ονομάστηκε «φάρμακο κατά των λοιμώξεων». Η βιταμίνη Α ενισχύει την ικανότητα του ανοσοποιητικού μας συστήματος να αντιστέκεται στις λοιμώξεις. Αν αρρωστήσουμε, βιταμίνη Α (μαζί με βιταμίνη C και ψευδάργυρο) μπορούν να βοηθήσουν στη γρήγορη εξάλειψη της λοίμωξης.

Η βιταμίνη Α επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα με διάφορους τρόπους. Πρωτίστως, παίζει ουσιώδες ρόλο στη διατήρηση των επιφανειών του δέρματος, του αναπνευστικού σωλήνα, του γαστρεντερικού σωλήνα και άλλων ιστών του σώματος καθώς και τις εκκρίσεις τους. Αυτά τα συστήματα επιφανειών αποτελούν έναν βασικό φραγμό στους μικροοργανισμούς. Πέρα από αυτόν τον ρόλο, η βιταμίνη Α έχει φανεί ότι διεγείρει και ενισχύει πολυάριθμες ανοσοποιητικές διαδικασίες, όπως αντιογκική δράση, αύξηση και βελτίωση της λειτουργίας των λευκών αιμοσφαιρίων και αυξημένη ανταπόκριση αντισωμάτων (17). Αυτές οι επιδράσεις δεν οφείλονται απλώς σε αντιστροφή της έλλειψης βιταμίνης Α, λόγω του ότι πολλές από αυτές τις επιδράσεις ενισχύονται περαιτέρω από μεγάλες δόσεις βιταμίνης Α.

Η βιταμίνη Α έχει επίσης δείξει σημαντική αντιιική δραστηριότητα και έχει αποτρέψει την ανοσοποιητική καταστολή που προκαλείται από τις ορμόνες των επινεφριδίων, σοβαρά εγκαύματα και εγχείρηση. Μερικές από αυτές τις επιδράσεις σχετίζονται προφανώς με την ικανότητα της βιταμίνης Α να αποτρέπει την προκαλούμενη από το στρες συρρίκνωση του θύμου αδένα και να προάγει την ανάπτυξη του θύμου.

Οι άνθρωποι που έχουν έλλειψη βιταμίνης Α είναι πιο επιρρεπείς σε μολυσματικές ασθένειες γενικά, ιδιαίτερα όμως στις ιικές μολύνσεις. Επιπλέον, οι αποθήκες βιταμίνης Α πέφτουν συνήθως κατά τη διάρκεια μιας μόλυνσης.

Ψευδάργυρος

Το σώμα μας χρειάζεται ψευδάργυρο για να κατασκευάσει πάνω από διακόσια διαφορετικά ένζυμα, συμπεριλαμβανομένων των ενζύμων που είναι κρίσιμα για τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο ψευδάργυρος χρειάζεται για την κατασκευή των λευκών αιμοσφαιρίων και την υποστήριξη των ουδετερόφιλων, των κυττάρων Τ και των φυσικών φονικών κυττάρων (18-21). Η έλλειψη ψευδαργύρου, η οποία είναι συχνή μεταξύ των ηλικιωμένων, μπορεί να βλάψει την κυτταρική ανοσία. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης. Δυστυχώς, η έλλειψη ψευδαργύρου είναι ένα κοινό πρόβλημα που επηρεάζει περίπου 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ακόμη και πολλούς ανθρώπους των δυτικών κοινωνιών. Η διόρθωση της ανεπάρκειας του ψευδαργύρου μέσω συμπληρωμάτων έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματική για μια ποικιλία μολύνσεων. Αυτό συμβαίνει επειδή ο ψευδάργυρος επηρεάζει την έκφραση της ιντερλευκίνης-2, η οποία βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα να αποκρούσει τους ιούς (22). Σε μια διεξοδική ανάλυση των επιπτώσεων των παστίλιων ψευδαργύρου στις ιογενείς λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος που δημοσιεύθηκε το 2011 στο περιοδικό The Open Respiratory Medicine Journal, δόσεις μεγαλύτερες από 75 mg ημερησίως φάνηκαν ότι μειώνουν τη διάρκεια των συμπτωμάτων κατά 20 έως 42%. Οι συγγραφείς αυτής της μελέτης τόνισαν ότι δόσεις μικρότερες από 75 mg ημερησίως δεν συντομεύουν τη διάρκεια ασθένειας (23). Σε μια μελέτη μάλιστα φάνηκε ότι ο συνδυασμός 1000 mg βιταμίνης C μαζί με 10 mg ψευδαργύρου σε ασθενείς με κοινό κρυολόγημα μείωσε γρηγορότερα τα συμπτώματα της ρινόρροιας σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (placebo) (24). Μια περιεκτική επισκόπηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η λήψη συμπληρωμάτων ψευδαργύρου συνδέεται με σημαντική μείωση της διάρκειας και της σοβαρότητας του κοινού κρυολογήματος (όταν χορηγείται εντός 24 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων). Διαπιστώθηκε επίσης από την προαναφερθείσα μελέτη ότι η λήψη συμπληρωμάτων ψευδαργύρου για 5 μήνες ήταν χρήσιμη για την πρόληψη του κοινού κρυολογήματος.

Σελήνιο

Το σελήνιο χρησιμεύει ως ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό σε όλους σχεδόν τους ανθρώπινους ιστούς. Το σελήνιο παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του αντιοξειδωτικού ενζύμου γλουταθειόνη υπερροξειδάση. Ως εκ τούτου, επηρεάζει όλα τα συστατικά του ανοσοποιητικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης και της δραστηριότητας των λευκών αιμοσφαιρίων. Το σελήνιο ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορεί να προσφέρει προστασία έναντι ορισμένων παθογόνων (25-26). Η έλλειψη σεληνίου συντελεί σε κατεσταλμένη ανοσοποιητική λειτουργία, ενώ η συμπληρωματική χορήγηση σεληνίου συντελεί σε αύξηση και αποκατάσταση των ανοσοποιητικών λειτουργιών (27). Η έλλειψη σεληνίου έχει φανεί ότι εμποδίζει την ανθεκτικότητα στις λοιμώξεις ως αποτέλεσμα εξασθενημένης λειτουργίας των λευκών αιμοσφαιρίων και του θύμου, ενώ η λήψη συμπληρωμάτων σεληνίου (200 mcg καθημερινά) έχει φανεί ότι διεγείρει τη λειτουργία των λευκών αιμοσφαιρίων και του θύμου (28).

Τα δεδομένα δείχνουν ότι η έλλειψη σεληνίου προωθεί την εξάπλωση της γρίπης αυξάνοντας τη λοιμογόνο δύναμή του, και αυξάνει την ευαισθησία σε ιογενείς λοιμώξεις παρεμβαίνοντας στις προκαλούμενες από τη γρίπη ανθρώπινες αμυντικές αντιδράσεις του ξενιστή (29-31).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η ορθομοριακή ιατρική πιστεύει ότι οι υψηλές δόσεις βιταμινών μπορούν να προλαμβάνουν ή και να θεραπεύουν διάφορες ασθένειες. Τόσο η βιβλιογραφία όσο και η κλινική πράξη επιβεβαιώνουν τις απόψεις της ορθομοριακής ιατρικής. Η βιταμίνη C και η βιταμίνη D έχουν ισχυρή αντιϊική δράση και θα μπορούσαν να προστατέψουν από τον κοροναϊό και να επιβραδύνουν ή και να σταματήσουν την πανδημία του κοροναϊού. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει εμβόλιο για τον κοροναϊό, η λήψη υψηλών δόσεων βιταμίνης C και βιταμίνης D μαζί με βιταμίνη Α, ψευδάργυρο και σελήνιο θα μπορούσαν να λαμβάνονται προληπτικά αλλά και να δίνονται από τους γιατρούς σε ανθρώπους που έχουν ήδη νοσήσει από τον κοροναϊό. Ελπίζουμε η ιατρική κοινότητα να αντιληφθεί και να αξιοποιήσει τις θεραπευτικές δράσεις των βιταμινών εναντίον των ιογενών λοιμώξεων. Σε κάθε περίπτωση, αν προσβληθείτε από συμπτώματα του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, απευθυνθείτε στον γιατρό σας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Pauling L., Vitamin C and the Common Cold, 1970
Hemila H., Vitamin C and the common cold, Br J Nutr, 67, 3-16, 1992 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1547201
Heimer KA, Hart AM, Martin LG, Rubio-Wallace S. Examining the evidence for the use of vitamin C in the prophylaxis and treatment of the common cold. J Am Acad Nurse Pract. 2009;21(5):295-300. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19432914
Jariwalla RJ, and Harakeh S. Antiviral and Immunomodulatory Activities of Ascorbic Acid. SubcellBiochem. 1996 25(213-31). https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8821976
Anderson R. The Immunostimulatory, Antiinflammatory and Anti-Allergic Properties of Ascorbate. AdvNutr Res. 1984 6(19-45. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6095623
Gorton HC, Jarvis K. The effectiveness of vitamin C in preventing and relieving the symptoms of virus-induced respiratory infections. J Manipulative PhysiolTher. 1999;22(8):530-533. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10543583
Klenner FR. The treatment of poliomyelitis and other virus diseases with vitamin C. J South Med Surg 1949, 111:210-214. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18147027
Cathcart RF. The method of determining proper doses of vitamin C for treatment of diseases by titrating to bowel tolerance. Australian Nurses J 1980, 9(4):9-13. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6770828
Beard JA, Bearden A, Striker R. Vitamin D and the anti-viral state. J ClinVirol. 2011;50(3):194-200. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21242105
Grant WB, Goldstein M, Mascitelli L. Ample evidence exists from human studies that vitamin D reduces the risk of selected bacterial and viral infections. ExpBiol Med. 2010;235(12):1395-1396. https://www.researchgate.net/publication/49695739_Ample_evidence_exists_from_human_studies_that_vitamin_D_reduces_the_risk_of_selected_bacterial_and_viral_infections
Berry DJ, Hesketh K, Power C, Hypponen E. Vitamin D status has a linear association with seasonal infections and lung function in British adults. Br J Nutr. 2011;106(9):1433-40. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21736791
Cannell JJ. The difference between a prophet and a madman. Br J Nutr. 2011;106(9):1317-8. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21736783
Cannell JJ, Hollis BW. Use of vitamin D in clinical practice. Altern Med Rev. 2008;13(1):6-20. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18377099
Martineau AR, Jolliffe DA, Hooper RL, et al. Vitamin D supplementation to prevent acute respiratory tract infections: systematic review and meta-analysis of individual participant data. BMJ. 2017 Feb 15;356:i6583. https://www.bmj.com/content/356/bmj.i6583
Urashima M, Segawa T, Okazaki M, Kurihara M, Wada Y, Ida H. Randomized trial of vitamin D supplementation to prevent seasonal influenza A in schoolchildren. The American journal of clinical nutrition. May 2010;91(5):1255-1260. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20219962
Aloia JF, Li-Ng M. Re: epidemic influenza and vitamin D. Epidemiology and infection. Oct 2007;135(7):1095-1096; author reply 1097-1098. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17352842
Semba R.D., Vitamin A, immunity, and infection, Clin Inf Dis, 19, 489-99, 1994 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7811869
Fraker PJ, King LE, Laakko T, Vollmer TL. The dynamic link between the integrity of the immune system and zinc status. J Nutr. 2000 May;130(5S Suppl):1399S-406S. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10801951
Liu MJ, Bao S, Gálvez-Peralta M, et al. ZIP8 regulates host defense through zinc-mediated inhibition of NF-κB. Cell Rep. 2013 Feb 21;3(2):386-400. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23403290
Mocchegiani E, Muzzioli M. Therapeutic application of zinc in human immunodeficiency virus against opportunistic infections. J Nutr. 2000 May;130(5S Suppl):1424S-31S. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10801955
Shankar AH, Prasad AS. Zinc and immune function: the biological basis of altered resistance to infection. Am J Clin Nutr. 1998 Aug;68(2 Suppl):447S-463S. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9701160
Roxas M, Jurenka J. Colds and influenza: a review of diagnosis and conventional, botanical, and nutritional considerations. Altern Med Rev. 2007;12(1):25-48. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17397266
Hemila H. Zinc lozenges may shorten the duration of colds: a systematic review. The open respiratory medicine journal. 2011;5:51-58. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21769305
Singh M, Das RR. Zinc for the common cold. Cochrane Database Syst Rev. 2011;16(2):cd001364. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21328251
Hoffmann PR, Berry MJ. The influence of selenium on immune responses. Molecular Nutrition & Food Research. 2008;52(11):1273-1280. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18384097
Goldson AJ, Fairweather-Tait SJ, Armah CN, et al. Effects of selenium supplementation on selenoprotein gene expression and response to influenza vaccine challenge: a randomised controlled trial. PLoS One. 2011;6(3). https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21445287
Steinbrenner H, Al-Quraishy S, Dkhil MA, et al. Dietary selenium in adjuvant therapy of viral and bacterial infections. Adv Nutr. 2015 Jan 15;6(1):73-82. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25593145
Kiremidjian-Schumacher L, Stotsky G., Selenium and immune responses, Environmental Res, 42, 1987: 277-303
Jaspers I, Zhang W, Brighton LE, Carson JL, Styblo M, Beck MA. Selenium deficiency alters epithelial cell morphology and responses to influenza. Free RadicBiol Med. 2007;42(12):1826-1837. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17512462
Stỳblo M, Walton FS, Harmon AW, Sheridan PA, Beck MA. Activation of superoxide dismutase in selenium-deficient mice infected with influenza virus. J Trace Elem Med Biol. 2007;21(1):52-62. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17317526
Beck MA, Levander OA, Handy J. Selenium deficiency and viral infection. J Nutr. 2003;133(5 Suppl 1):1463S-1467S. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12730444

Μάριος Δημόπουλος

Φυσικοπαθητικός (Doctor of Naturopathy)-Διατροφοπαθητικός-Συγγραφέας

Υποψήφιος PhD in Integrative Medicine

Μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition

Μέλος του American Association of Drugless Practitioners

Μέλος του American Association of Nutritional Consultants

Μέλος του Canadian Association of Natural Nutritional Practitioners

Μέλος της Association for Natural Medicine in Europe

Μέλος του Παγκύπριου Συνδέσμου Διατροφολόγων
mariosdimopoulos.com