Αν είναι να παίξουμε ας παίξουμε ποκερ

Ξεκινώντας πρέπει να τονίσουμε ότι όσο και αν θεωρούμε παράλογα και υπερβολικά κάποια μέτρα οφείλουμε να προστατεύουμε όσους δεν τα βλέπουν τα πράγματα όπως εμείς. Αν κάποιος διπλανός μας νιώθει φόβο και ανασφάλεια στις μέρες πρέπει να τον βοηθήσουμε και να του διώξουμε αυτό το συναίσθημα.

Δυστυχώς έχουμε ακούσει τόσα πολλά για τον ιό covid 19 με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σε σύγχυση για το τι ισχύει τελικά. Ξεκινήσαμε με το μια απλή γρίπη είναι , όταν όλα ξεκίνησαν στη Wuhan και φτάσαμε στην απαγόρευση εξόδου. Αρχικά το πρώτο μέτρο κατά του ιού ήταν το κλείσιμο των σχολείων , γιατί μέσω των παιδιών θα μεταδιδόταν πιο εύκολα ο ιός.

Αυτό έφερε το αποτέλεσμα ακόμα και οι παππούδες και γιαγιάδες να μην βλέπουν τα εγγόνια τους υπό τον φόβο του ιού. Τώρα με νέα έρευνα ακούσαμε ότι τελικά αυτό δεν ισχύει δεν κινδυνεύουμε από τα παιδιά. Έχουμε επίσης ακούσει για ειδικούς και επιστήμονες να μας μιλάνε για έρευνες.

Οι έρευνες αυτές διαφέρουν από ειδικό σε ειδικό και από επιστήμονα σε επιστήμονα. Επίσης διαφέρουν και από μήνα σε μήνα. Η ουσία είναι ότι ούτε μπορούμε να ελέγξουμε τον επιστήμονα ποιος είναι , το ίδιο ισχύει και για τον κάθε ειδικό , δεν μπορούμε να ξέρουμε αν έχει άμεση ή έμμεση σχέση με τα αποτελέσματα της κάθε φορά έρευνας ούτε και με τη λύση την οποία μας προτείνει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και ότι δεν ξέρουμε που έγινε , από ποιον , σε ποιους και πότε ή κάθε έρευνα. Βλέπουμε ένα θολό επόμενος τοπίο όπου μοιάζει και στημένο , όμως ούτε και αυτό μπορούμε να το αποδείξουμε οπότε ας το αφήσουμε.

Στο θέμα με τις μάσκες ξανά θολό το τοπίο. Άλλες έχουμε ακούσει για προστασία 50% , άλλες 80% και άλλες ότι το κάνουν και χειρότερο. Τα στατιστικά αυτά επίσης διαφέρουν από μήνα σε μήνα , από εταιρεία σε εταιρεία. Το συμπέρασμα είναι ότι κανείς δεν σου εγγυάται ότι και με τη καλύτερα προτεινόμενη μάσκα δεν θα κολλήσεις τον ιό. Το όλο θέμα μοιάζει σαν τα αφροδίσια νοσήματα. Καμία εταιρεία ότι προφύλαξη και αν πάρεις δεν εγγυάται 100% ασφάλεια.

Τη περίοδο της καραντίνας ακούσαμε ακόμα και ότι το κάπνισμα βοηθάει στη καταπολέμηση του covid 19. Ξεχάσαμε όμως το ποσό βλαβερό είναι γενικά το κάπνισμα. Φαίνεται να μην μας νοιάζει ένας κίνδυνος αν μας βλάπτει θανάσιμα σε βάθος χρόνου αρκεί να μην γίνει άμεσα αυτό. Άκουσαμε και το σενάριο ότι το καλοκαίρι παίζει το ενδεχόμενο στις παραλίες και ανάμεσα στις ξαπλώστρες να τοποθετηθούν διαχωριστικά , λες και ένας ιός μεταφερόμενος από αέρα δεν μπορεί να τρυπώσει πάνω μας με ένα δυνατό αεράκι , όχι από τον διπλανό μας αλλά ακόμα και από το διπλανό μαγαζί αν θέλει.

Εκτός αν έχουμε βάλει τροχονόμο και δεν αφήνουμε στο μολυσμένο σωματίδιο να ταξιδέψει πέραν των δύο μέτρων. Η αντίδραση μας στην όλη κατάσταση μοιάζει με μια παρτίδα τάβλι, δηλαδή στη τύχη και στα ζάρια. Ανάλογα τη μάσκα έχουμε , που είμαστε και ποιον έχουμε δίπλα μας γλιτώνουμε η όχι. Αν φτάσουμε να παίξουμε με την υγεία μας ας παίξουμε πόκερ. Ακόμα και οι καλύτερες συνθήκες τριάδα άσσοι για τους γνώστες (καλυτερη στην αγορά μάσκα , σωστές αποστάσεις , γάντια ) δεν σημαίνει ότι θα κερδίσουμε (δεν θα αρρωστήσουμε) , όπως επίσης και το αντίστροφο ,δηλαδή με τις χειρότερες συνθήκες δύο και τρία στο χέρι (καλύτερη μάσκα της αγοράς , σωστές αποστάσεις , γάντια ), για τους γνώστες και πάλι , μπορούμε να κερδίσουμε (να μην αρρωστήσουμε). Εν ολίγοις ας πάμε πάσο και ας αποφύγουμε μέρη (έχουμε δει ποια είναι αυτά στις μέρες της καραντίνας) που θεωρούμε ότι δεν υπάρχει ασφάλεια ακόμα και αν τα μέτρα πρόληψης μας είναι τα καλύτερα.

Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους είναι ότι δεν πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει η καθημερινότητά μας με τον ιό, είτε ευθύνεται μια νυχτερίδα , είτε μια αγελάδα , είτε ένας χοίρος ή ακόμα και ένα εργαστήριο. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που αξίζει να δώσουμε το ίδιο προσοχή όσο έχουμε δώσει και με τον συγκεκριμένο ιό.

Μην κάνουμε ότι και στη περίπτωση των αεροπλάνων. Φοβόμαστε να ανέβουμε σε αυτά την ίδια στιγμή που οι θάνατοι παγκοσμίως στην άσφαλτο είναι πολλαπλάσιοι.

Κλείνοντας πρέπει να ειπωθεί και πάλι ότι αν κάποιος συνάνθρωπός μας φοβάται οφείλουμε να τον βοηθήσουμε. Πρέπει να του διώξουμε τη φοβία και αν αυτό απαιτεί μάσκα , τότε ναι , πρέπει να τη φορέσουμε ,χωρίς να λογαριάσουμε αν συμφωνούμε με ότι έχει ειπωθεί για τα μέτρα προφύλαξης. Πρέπει να βάλουμε στο μυαλό μας ότι δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τον διπλανό μας και δεν θα πρέπει να ερχόμαστε σε αντιπαράθεση για μία μάσκα. Αυτό αν μπορούσαμε να το κάνουμε κανόνα για τη καθημερινότητα μας σε όλους τους τομείς θα φτιάχναμε κάτι μοναδικό.