Χορεύοντας σα να μην Υπάρχει Αύριο …

Από: Μαρία Πέππα

Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν ακούνε για διαλογισμό, η πρώτη σκέψη που τους έρχεται αμέσως, είναι για κάποιον που κάθεται σιωπηλά σε μια στάση λωτού μετρώντας την αναπνοή του ή παρατηρώντας τις σκέψεις του …

Για να μπει όμως ένας άνθρωπος σε διαλογιστική κατάσταση, δεν χρειάζεται να είναι πάντα παθητικός σωματικά. Υπάρχουν σωματικά δραστήριοι τρόποι που επιτυγχάνουν πολύ καλό διαλογιστικό αποτέλεσμα και θα μπορούσαμε να πούμε ίσως πιο άμεσοι και αποτελεσματικοί. Ωστόσο, οι περισσότεροι που διανύουν το πνευματικό ταξίδι τους το αγνοούν …

Ενδεικτικά, κάποιοι από αυτούς τους τρόπους περιλαμβάνουν τρέξιμο και πολεμικές τέχνες όπως Kyudo, την ιαπωνική πολεμική τέχνη της τοξοβολίας, πχ, έως τον πιο αρχαίο και αναμφισβήτητα έναν από τους ισχυρότερους τρόπους που είναι ο χορός …

Σαμάνοι και μυστικιστές, αξιοποιούν τη δύναμη του χορού εδώ και χιλιάδες χρόνια για να βουτήξουν στον ασυνείδητο κόσμο τους, να συναντηθούν και να καλωσορίσουν την ευδαιμονία. Με τον χορό, είναι σε θέση να ηρεμήσουν το νου και την ατελείωτη ροή των σκέψεων, να ανακαλύψουν την πληρότητα, την εσωτερική ειρήνη και ισορροπία …

Είχα την τύχη, να έχω τόσο βαθιές και πνευματικά μετασχηματιστικές εμπειρίες κατά το παρελθόν με ανθρώπους που αποτελούσαν μέλη διαφορετικών ομάδων μου …

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αποφασίζαμε να αφιερώσουμε κάποιες από τις συναντήσεις μας στο χορό. Όχι απαραίτητα σαν ένα τρόπο για να μπούμε σε διαλογιστική κατάσταση, αλλά σαν ένα τρόπο να έρθουμε σε μεγαλύτερη επαφή με το σώμα μας, τις αισθήσεις μας, να νιώσουμε περισσότερο ζωντανοί και να εκφράσουμε τους εαυτούς μας έτσι χωρίς πρόγραμμα μέσα από την κίνηση …

Κάποιοι από αυτούς, όπως κι εγώ, είχαν πειραματιστεί με mindfulness, με τον στροβιλιζόμενο χορό των Σούφι και τον δυναμικό διαλογισμό, αλλά τις συγκεκριμένες φορές ο σκοπός μας ήταν, να μην έχουμε σκοπό, να μην προσπαθήσουμε για κάτι …

Η προετοιμασία μας δεν ήταν ιδιαίτερα απαιτητική. Δίχως παπούτσια στα πόδια μας, ξυπόλητοι όλοι, φορώντας ρούχα άνετα, κλείναμε παράθυρα και πόρτες, βάζαμε στο μάξιμουμ την μουσική της δικής μου επιλογής από μια λίστα αναπαραγωγής μουσικών ήχων διάρκειας δυο ωρών που είχα ήδη ετοιμάσει, στα μάτια μας ελαστικές μπαντάνες για να μην μπορούμε να τα ανοίξουμε και ξεκινούσαμε το ταξίδι μας …

Στην αρχή, το σώμα μας ήταν τεταμένο. Η κίνηση δεν έρεε στο ρυθμό της μουσικής. Όλοι αισθανόμασταν κάπως άβολα. Ιδιαίτερα οι άνθρωποι που έμπαιναν για πρώτη φορά σε αυτή την διαδικασία. Κάποιοι, γιατί συσχέτιζαν αυτό μας το εγχείρημα με μαθήματα χορού που ποτέ δεν είχαν κάνει και όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, αισθάνονταν άβολα με το απαραίτητο κλείσιμο των ματιών καθ΄ όλη την διάρκεια της διαδικασίας …

Είναι δύσκολη υπόθεση το άφημα σε αυτό που μέλλει να συμβεί, δηλαδή στη ροή της στιγμής, όταν δεν γνωρίζουμε και ούτε καν να υποψιαστούμε δεν μπορούμε αυτό που η ροή θα φέρει. Το κλείσιμο των ματιών, συμβάλλει καταλυτικά ως προς αυτή την κατεύθυνση. Μας απελευθερώνει από την ανάγκη να ελέγχουμε τους εαυτούς μας και τον χώρο γύρω μας. Μαθαίνουμε να αφηνόμαστε, να παραδινόμαστε με εμπιστοσύνη …

Όσο περισσότερο χορεύαμε καθώς περνούσε η ώρα, τόσο περισσότερο συγχωνευόμασταν με το χορό, μέχρι που κάποια στιγμή, διαφορετική για τον καθένα μας, γινόμασταν ένα μαζί του. Το εγώ, έπαυε να υπάρχει και το βίωμα της έκστασης μας κατέκλυζε. Συναρπαστικές, εκστατικές στιγμές επίγνωσης άρχιζαν να γίνονται έντονα αισθητές, η ηρεμία, η γαλήνη, η πληρότητα. Σαν τίποτα να μην έλειπε. Σαν τα πάντα να υπήρχαν. Εμπειρία μοναδική, που ο πεπερασμένος λόγος μου δεν είναι σε θέση με ακρίβεια να περιγράψει …

Βέβαια, για τον εξωτερικό τον παρατηρητή, θα φαντάζαμε σαν ένα σύνολο ανισόρροπων ανθρώπων που κινούνταν ανεξέλεγκτα στο χώρο, τραντάζονταν, χοροπηδούσαν, ενίοτε σκόνταφταν ο ένας πάνω στον άλλο ή στους τοίχους του χώρου που μας φιλοξενούσε. Ωστόσο εμείς, ήρεμοι, γαλήνιοι μέσα μας και απόλυτα σιωπηλοί, είμαι σίγουρη πως θα παραμέναμε ασυγκίνητοι και ανενόχλητοι ακόμα και σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο …

Ανακαλύπτοντας τη διαλογιστική δύναμη του χορού …

Αν σας ενδιαφέρει να ανακαλύψετε τη διαλογιστική δύναμη του χορού, μείνετε συντονισμένοι με το hypnotherapy4u. Θα λάβετε έγκαιρη ενημέρωση σχετικά με το αντίστοιχο πρόγραμμα που θα ξεκινήσει τον Οκτώβρη …

Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το πόσο καλά χορεύετε. Η εκμάθηση συγκεκριμένων χορευτικών κινήσεων ή ο εντυπωσιασμός εαυτών και αλλήλων πιστέψτε με δεν έχουν απολύτως καμία σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι, να αφηνόμαστε και να επιτρέπουμε σε ολόκληρη την ύπαρξη να γίνετε χορός …

Όταν χορεύουμε, δεν επιβάλλουμε στον εαυτό μας συγκεκριμένα κινητικά πρότυπα, δεν τον πιέζουμε με κανέναν τρόπο. Αντ’ αυτού, αφήνουμε το σώμα μας να καθοδηγήσει την κίνησή μας, με τον τρόπο που αυτό επιθυμεί …

Δεν διανοητικοπιούμε την διαδικασία, ενθυμούμαστε τον τρόπο που χορεύαμε τα αγαπημένα μας τραγούδια όπως όταν ήμασταν παιδιά, χωρίς σχέδιο, χωρίς συγκεκριμένο σκοπό και στόχο. Ανακαλύπτουμε ξανά τη χαρά του χορού, επιτρέπουμε στην ενέργειά του να μας παρασύρει …
Η απόλυτη παράδοση, μας οδηγεί στην έκσταση, στην καταβύθιση στον βαθύ εαυτό, του οποίου βίωμα ασκεί μια διαρκή επίδραση στο σώμα, στο νου και την ψυχή μας …

Ακόμα και εκείνοι που για κάποιο λόγο ίσως να μην φτάσουν σε τόσο στοχαστικές και εκστατικές στιγμές θα …

. Επαναφέρουν το χαμόγελο στα πρόσωπά τους
. Διασκεδάσουν
. Ασκήσουν το σώμα τους
. Δυναμώσουν την καρδιά τους
. Αποκαταστήσουν την συναισθηματική ισορροπία τους
. Μειώσουν τα επίπεδα τους άγχους τους
. Και το κυριότερο θα αυτο-καθαρθούν

Όπως αντιλαμβάνεστε, ο χορός μπορεί να είναι εξαιρετικά επωφελής, με πολλούς τρόπους και δεν χρειάζεστε τίποτα άλλο εκτός από το σώμα μας. Στην πορεία ανακαλύπτουμε πως τα οφέλη που λαμβάνουμε χορεύοντας, υπερβαίνουν κατά πολύ τις προσδοκίες μας …

Στο επανιδείν λοιπόν, χορεύοντας σα να μην υπάρχει αύριο … μαζί …

¨Dance, when you’re broken open. Dance, if you’ve torn the bandage off. Dance in the middle of the fighting. Dance in your blood. Dance when you’re perfectly free.¨ Jalaluddin Rumi

hypnotherapy4u.gr