Χθες το βράδυ ο δρόμος με έφερε στο Σταθμό Λαρίσης.
Οι μετανάστες που περίμεναν για να πάρουν το τρένο για τη Θεσσαλονίκη, δεκάδες.
Άνθρωποι κουρασμένοι, με μικρά παιδιά στην αγκαλιά. Εικόνες δύσκολες. Ένιωσα έστω και για λίγο τα συναισθήματα των συμπατριωτών μας από τη Μυτιλήνη και τα υπόλοιπα νησιά μας.
Λίγο μετά τις 11 το βράδυ, σκάσανε και τα αρπακτικά. Οι δημοσιογράφοι του Αλφα για να κάνουν “ρεπορτάζ”.
Οι άνθρωποι κοιτούσαν τον πόνο τους, όσο και να έψαχναν να βρουν κάποιον να κάνει δηλώσεις, βρήκαν τοίχο. Στο τέλος πλησίασαν μια ομάδα νεαρών Πακιστανών ή Αφγανών (προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω τις διαφορές τους, ως προς τα εξωτερικά χαρακτηριστικά).
Δεν ξέρω αν υπήρξε κάποιου είδους συναλλαγή, αλλά μετά από λίγο όλοι μαζί πήγαν και στάθηκαν μπροστά από τις οικογένειες των Σύριων προσφύγων και άρχισαν να λένε στην κάμερα ότι πεινάνε, ότι δεν έχουν νερό να πιουν, ότι δεν έχουν τουαλέτα.
Κάποιες κυρίες που βρισκόταν εκεί, άρχισαν και έβαζαν τις φωνές. Τότε έσκασαν και οι φουσκωτοί της παρέας, μην τυχόν και την πέσουν στους ρεπόρτερ…
Το ρεπορτάζ προσεχώς στις οθόνες της τηλεόρασης σας. Αν το προβάλουν σήμερα – και δεν το κρατήσουν κονσέρβα για άλλη μέρα – θα σας πω τι απ΄όλα όσα έδειξαν ήταν αλήθεια και τι ψέμα!
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek