Το Τέλος μια Σχέσης με Συναίσθημα …

Το Τέλος μια Σχέσης με Συναίσθημα …
Από: Μαρία Πέππα
Ο χωρισμός από μια σχέση, είναι ίσως από τις πιο δυσβάσταχτες καταστάσεις που καλούμαστε να ξεπεράσουμε. Κάποιες φορές ο θρήνος που βιώνουμε στον χωρισμό, μπορεί να ισοδυναμεί με τον θρήνο της απώλειας από το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου.

Δεν θρηνούμε μόνο την απώλεια της συντροφικότητας κ της οικειότητας, αλλά τα θαμμένα μας όνειρα γι΄αυτό το πρόσωπο κ την κοινή πορεία μας. Το όραμα που είχαμε για το πώς αυτή η σχέση θα ξεδιπλωθεί και τα όμορφα πράγματα που θα φέρει στη ζωή μας.

Υπάρχει κ αυτή η αφόρητη αίσθηση πως πρέπει να ξεκινήσουμε πάλι από το μηδέν κ νιώθουμε τόσο απογοητευμένοι κ πληγωμένοι! Και φυσικά, πως μπορεί να αγνοήσει κανείς την ύπαρξη της αδιάκοπης αμφιβολίας κ τον βρόχο των επαναλαμβανόμενων αρνητικών σκέψεων τύπου:
«Τι Θα μπορούσα να έχω κάνει διαφορετικά κ δεν το έκανα ;»

Και δεν έχει καμιά σημασία ποιος θέλησε να διαλύσει την σχέση πρώτος ή αν ήταν αμοιβαία η απόφαση. Κάθε χωρισμός δημιουργεί μια πληθώρα συναισθημάτων. Εκείνο που έχει σημασία, είναι η ενδοσκόπηση στο εδώ κ τώρα μας για να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που παρατηρούμε, είναι η ύπαρξη μιας τεράστιας μαύρης τρύπας, ένα κενό στην θέση του/της πρώην συντρόφου. Ξαφνικά, έχουμε πολύ ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή μας. Είναι αυτό το χρονικό κενό, το οποίο τροφοδοτεί όλες εκείνες τις σκέψεις και τα ερωτήματα μέσα στο κεφάλι μας.
Τι διαφορετικό θα μπορούσαμε να κάνουμε εδώ αν όχι να φιλιώσουμε με τον Χρόνο ???
Χρειάζεται χρόνος για να εξερευνήσουμε τα συναισθήματα, να τα αναγνωρίσουμε, να τα αποδεχτούμε κ να τους επιτρέψουμε απλά να ΥΠΑΡΧΟΥΝ πριν να είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε.

Είναι τόσο εύκολα τα συναισθήματα της αυτο-ενοχοποίησης, αυτοκριτικής, κ αυτο-αμφιβολίας στο τέλος μιας σχέσης. Μπορεί να αισθανόμαστε σαν να είμαστε αποκομμένοι από την αγάπη, αποτυχημένοι κ πως τίποτα δεν κάνουμε σωστά. Αν στρέψουμε όμως το βλέμμα μας κ δούμε το ποτήρι της τελειωμένης αγάπης μας μισογεμάτο, ίσως κ να διαπιστώσουμε πως αυτή η περίοδος της ζωής μας είναι μια σημαντική ευκαιρία αυτο-ανακάλυψης.
Αντί για το «Υπάρχει κάτι πολύ λάθος με μένα,» ας αναρωτηθούμε:
Τι καλούμαι να μάθω για τον εαυτό μου από αυτή την εμπειρία ?
Έχω μάθει από αυτή τη σχέση ότι χρειαζόμουν για να εξελιχθώ ?
Τι μπορεί αυτή η σχέση να μου διδάξει για τον τρόπο που ανοίγομαι στην αγάπη;

Αναζητώντας απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτουμε στον εαυτό μας, διακόπτουμε τις αντιπαραγωγικές εμμονικές σκέψεις μας και οδηγούμε τον εαυτό μας προς μια νέα κατεύθυνση αυτή που πραγματικά θα μας βοηθήσει όχι μόνο να ξεπεράσουμε αυτή τη σχέση, αλλά κ για να ανοίξουμε το δρόμο προς μια νέα κ υγιέστερη.

Ενώ είναι απολύτως εφικτό να συναντήσουμε την αγάπη της ζωής μας αμέσως μετά από έναν χωρισμό, αυτό συνήθως δεν είναι ο κανόνας. Αν δεν πάρουμε το χρόνο για να εξερευνήσουμε τι μπορούμε να μάθουμε από την παλιά σχέση, υπάρχει μια τάση να επαναλάβουμε ακριβώς τα ίδια πρότυπα συμπεριφοράς ή κ ακόμα χειρότερα!

Γιατί; Γιατί το σύμπαν θα συνεχίζει να μας φέρνει στην ζωή εκείνες τις καταστάσεις κ ανθρώπους που χρειαζόμαστε για να μας διδάξει τα μαθήματα που πρέπει να μάθουμε εφόσον τα αγνοήσαμε κ δεν τα πήραμε. Ζητήματα που εκκρεμούν, μεταφέρονται στην επόμενη σχέση μας κάποιες φορές ακόμα πιο έντονα. Τα χτυπήματα του σύμπαντος στην πόρτα μας θα γίνονται όλο κ πιο δυνατά μέχρι να πάψουμε να κωφεύουμε.

Όταν μπαίνουμε σε «λειτουργία μάθησης» μετά από το τέλος μιας σχέσης με συναίσθημα, υπάρχει κ άλλο ένα πολύ σημαντικό ερώτημα το οποίο οφείλουμε να θέσουμε στον εαυτό μας:
Ποια περιοριστική πεποίθηση με οδήγησε να μπω σε αυτή τη σχέση;

Αυτό το ερώτημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό ιδιαίτερα αν η σχέση μας προκάλεσε πολύ πόνο. Για παράδειγμα μπορεί να συνειδητοποιήσουμε ότι ένας από τους προγραμματισμούς της πρώιμης παιδικής ηλικίας μας, μας κάνει να νιώθουμε πως δεν αξίζουμε την αγάπη κ την φροντίδα. Στην ενήλικη ζωή μας μπορεί να προσελκύσουμε συντρόφους που να είναι αδιάφοροι ως προς αυτή την ανάγκη μας ή ακόμα κ αν ενδιαφέρονται δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε την προσφορά τους καθώς ποτέ δεν μας είναι αρκετή, με αποτέλεσμα να γινόμαστε πιεστικοί κ φορτικοί μαζί τους.

Έτσι λοιπόν, όταν η περιοριστική πεποίθησή μας αναγνωριστεί κ θεραπεύσουμε μέσα μας το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της, τότε κ μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να μην επαναλάβουμε μελλοντικά τα ίδια αρνητικά πρότυπα συμπεριφοράς κ να προσελκύσουμε έναν υγιή εταίρο δημιουργώντας μια σχέση ΑΡΜΟΝΙΚΗ …
——–
Αν βιώνετε τον σκοτεινό απόηχο μια διαλυμένης σχέσης κ επιθυμείτε :
– Nα αποφύγετε την επανάληψη των ίδιων λαθών …
– Να διαλύσετε τις υποσυνείδητες περιοριστικές πεποιθήσεις που μπλοκάρουν τις σχέσεις σας …
– Να μην χάνετε πολύτιμο χρόνο σε ανεπαρκείς επιλογές …
– Nα προσελκύσετε τον/την σωστή σύντροφο στην ζωή σας …
Μην διστάσετε … Είμαι στην διάθεσή σας …