Η Προσκόλληση στο Ιδανικό της Αυτοβελτίωσης …

Από: Μαρία Πέππα –

Αν είσαι κι εσύ λάτρης της αυτοβελτίωσης, πιθανώς να έχεις παρακολουθήσει διαλέξεις, σεμινάρια κ να έχεις διαβάσει τόμους ειδικών βιβλίων …
Όλες αυτές οι θαυμαστές συμβουλές κ πρακτικές που ακολουθούμε με ευλάβεια ελπίζω κ με διάκριση οι περισσότεροι…
Ο ένας χρόνος διαδέχεται τον άλλο, η γνώση συσσωρεύεται στον γνωστικό μέρος του εγκεφάλου μας, οι τόμοι των βιβλίων γεμίζουν την βιβλιοθήκη μας κ πριν καλά-καλά το καταλάβουμε η “περισσότερη Ευτυχία“, η “μεγαλύτερη Αυτοπεποίθηση“, η “απόλυτη Επιτυχία” κ ούτω καθεξής, φαντάζει σαν όνειρο καλοκαιρινής νυκτός …

Αναμφίβολα, κάθε βοηθητικό εργαλείο μπορεί να παίξει ρόλο καταλυτικό. Να μας φωτίσει τα συναισθήματα, να μας εμπνεύσει με καινούργιες επιλογές, να μας βοηθήσει να αλλάξουμε νοοτροπία …
Ο χρόνος που επενδύουμε σε όλες αυτές τις δραστηριότητες ίσως κ να μην έχει μεγάλη σημασία. Εκείνο όμως που έχει μεγάλη σημασία είναι η μόνιμη ανεπάρκεια που βιώνουμε, η αίσθηση πως πάντα υπάρχει κάτι “περισσότερο” να κάνουμε για να βελτιωθούμε κ που ανεξάρτητα από την προσπάθεια που καταβάλουμε, δεν είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι με τον εαυτό μας …

Κατά κάποιο τρόπο κ δίχως να το συνειδητοποιούμε, είναι σαν να έχουμε κολλήσει σε μια κατάσταση εξαρτητική. Έναν εθισμό μιας εξιδανικευμένης εκδοχής, εικόνας του εαυτού, που μας θέλει υπέροχους, εκπληκτικούς, επιτυχημένους όπως των ανθρώπων ειδώλων που θαυμάζουμε … Τους λεγόμενους Φτασμένους …
Αν το καλοσκεφτούμε, ίσως κ να έχουμε μπει σε αυτόματο πιλότο, μια πορεία κατά την οποία πουθενά δεν διαφαίνεται η πολυπόθητη κορδέλα του τερματισμού. Νιώθουμε πως ο χρόνος μας εξαντλείται, να μην αναφερθούμε στο νευρικό μας σύστημα …

Γύρω μας, όπου επίσης κι αν κοιτάξουμε, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στις ταινίες, στο internet, στις διαφημίσεις, με έντεχνα προγραμματισμένο τρόπο μας πληροφορούν, πως δεν είμαστε αρκετά καλοί κ πως πρέπει να γίνουμε καλύτεροι …

Στον τομέα της αυτοβελτίωσης, πολλές οι δελεαστικές υποσχέσεις για το συναίσθημα, την συμπεριφορά, τους τρόπους σκέψης κλπ. Έως ένα βαθμό σαφώς κ είναι χρήσιμες. Θα μπορούσε όμως να είναι κ εξαιρετικά περιοριστικές κ αυτό γιατί η αυτοβελτίωση βασίζεται σε μια παραδοχή που είναι εγγενώς εσφαλμένη … Βασίζεται στην πεποίθηση πως κάποια “μελλοντική στιγμή” θα αισθανόμαστε άνετα κ ασφαλείς κ πως η φυσική κατάσταση του ΕΔΩ κ ΤΩΡΑ μας είναι ανεπαρκής ή ελλιπής …

Αν λοιπόν ο χρόνος είναι μια ψευδαίσθηση κ το ΤΩΡΑ είναι αυτό που έχει σημασία, αυτή η εξιδανικευμένη εκδοχή του εαυτού αυτομάτως παύει να υφίσταται κ το μόνο στο οποίο επιτυγχάνουμε είναι να κυνηγάμε την ουρά μας …
Με περισσή αθωότητα οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε στην πολυπόθητη μελλοντική στιγμή κατά την οποία θα είμαστε “ευχαριστημένοι κ σε ειρήνη με τον εαυτό μας κ τους γύρω μας” …
Υπάρχει όμως μια πολύ λεπτή διαχωριστική γραμμή για όλους εμάς τους φανατικούς λάτρεις της αυτοβελτίωσης της οποίας οφείλουμε να αποκτήσουμε επίγνωση. Αυτή είναι η Εμμονή, “Η Προσκόλληση στο Ιδανικό της Αυτοβελτίωσης” κι αυτό θα πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπ΄ όψιν για τον τρόπο που θα πράξουμε στην συνέχεια …

Η πραγματικότητα είναι, πως μέσα από προσκολλήσεις κ εξαναγκασμούς, δεν μπορεί να προκύψει αυτοβελτίωση … Η αυτοβελτίωση προκύπτει φυσικά κ άνετα ως αποτέλεσμα καλλιέργειας της επίγνωσης στο κάθε ΕΔΩ κ ΤΩΡΑ …
Όσο περισσότερο προσπαθούμε, άλλο τόσο θα μας αντιστέκεται … Θα μας πολεμά διακριτικά αναδύοντας τις περιοριστικές τις πεποιθήσεις μας, τις ανασφάλειες, τα ελλατώματά μας, ακόμα κι εκείνες τις στιγμές που ικετεύουμε για την ανακωχή …

Όταν ασυνείδητα διαιωνίζουμε μέσα μας την πεποίθηση ότι δεν είμαστε “Αρκετά Καλοί έτσι όπως είμαστε Αυτή την Στιγμή“, η απόσταση που θα διατηρούμε από την αληθινή, φυσική κατάσταση της ύπαρξής μας που είναι η ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ θα γιγαντώνει …

Ας αφεθούμε χαλαρά λοιπόν σε αυτό το ΤΕΛΕΙΟ ΟΝ που είμαστε στο κάθε ΤΩΡΑ την κάθε μας ΣΤΙΓΜΗ … 

http://www.hypnotherapy4u.gr