Από: Μαρία Πέππα
Η ενοχλητική διαφορά μεταξύ ενός ενήλικα και του παιδιού που υπήρξε κάποτε, είναι πως για κάποιο λόγο αποφάσισε να ξεχάσει τα παιδικά του χρόνια. Ίσως να υπήρξατε το παιδί που πάντα σας έλεγαν να είστε φρόνιμο και σιωπηλό όταν η ατίθαση φύση σας αγωνιζόταν να μιλήσει.
Ίσως να ήσασταν εκείνος ή εκείνη που ξοδεύατε ώρες ατελείωτες ζωγραφίζοντας με τους μαρκαδόρους και τα πινέλα σας, αλλά σας είπαν να μην παίρνετε την ζωγραφική στα σοβαρά γιατί δεν είναι το επάγγελμα που μπορεί να σας εξασφαλίσει μια άνετη ζωή. Ίσως η μελέτη σας στα αρχαία ή τα μαθηματικά, ξεζούμιζε τόσο πολύ την ενέργειά σας, που δεν σας άφηνε επαρκή χρόνο για να εκφράσετε την δημιουργικότητά σας …
Έτσι λοιπόν, εφόσον ως παιδί ήταν αδύνατον να ορθώσετε το ανάστημά σας, αφεθήκατε στην σοφία των καθοδηγητών και των δασκάλων σας, με αποτέλεσμα να ξεχάσετε, να μπλοκάρετε κάθε ικμάδα δημιουργικότητας εκπορευόμενη από το βάθος της ύπαρξής σας. Ο τρόπος που λειτουργεί καθημερινά η κοινωνία μας, είναι μέσα από δισεκατομμύρια ανθρώπους που ξυπνούν το πρωί, μετακινούνται, δουλεύουν, επικοινωνούν, τρώνε, κάνουν σεξ, κοιμούνται και στο διηνεκές επαναλαμβάνονται …
Πως όμως φτάσαμε έως εδώ ???
Σε αυτό το ερώτημα μας απαντά η 8λεπτη ταινία μικρού μήκους που ακολουθεί. Μας γνωστοποιεί την ιστορία του πατέρα Copi και του γιου του Paste. O Copi διδάσκει στον γιο του πώς να ζει και για την κοινωνική συμπεριφορά που είναι αποδεκτή. Ο Paste αλλάζει. Από ένα παιδί μέσα στην χαρά και τον ενθουσιασμό γεμάτο, μετατρέπεται σε ένα μίζερο, απρόθυμο παιδί, ξεκάθαρο σημάδι μιας ύπαρξης στερημένης από το κίνητρο για τη ζωή …
Ας μην βιαστούμε όμως να επικρίνουμε τον Copi. Είναι απλώς ένας πατέρας που ορμώμενος από την αγάπη του για το παιδί του, θέλησε να του διδάξει αυτά που και εκείνος είχε διδαχτεί. Υπό μια έννοια, είμαστε όλοι θύματα ανθρώπων που υπήρξαν θύματα επίσης …
Αυτή η ταινία των Mundos Digitales, έκανε το ντεπούντο της το 2015. Έχει λάβει 81 βραβεία σε παγκόσμια φεστιβάλ και έχει παιχτεί 10 εκ φορές σε youtybe, vimeo και στα κοινωνικά δίκτυα …
Πραγματικά θα σας γοητεύσει αυτή η τόσο όμορφη απόδοση κινούμενων σχεδίων που αντικατοπτρίζει τις θλιβερές αξίες της κοινωνίας μας …
Απολαύστε την …
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Υπάρχει ο όρος “η φύση των πραγμάτων”… αργά η γρήγορα όλοι μας γινόμαστε αυτό που πραγματικά θέλουμε, η γεννηθήκαμε, να γίνουμε. Είναι θέμα βαρυτικής… το μήλο θα πέσει κάτω από την μηλιά…. και φυσικά όταν ο σπόρος θα φυτρώσει θα είναι μηλιά… τίποτα και κανένας δεν φταίει για αυτό! Γιατί αυτή είναι η φύση των πραγμάτων…. εάν ένας άνθρωπος δεν ακολουθεί τα όνειρα του, η τα οράματα του, δεν φταίνε οι άλλοι για αυτό, αλλά μόνο αυτός ο ίδιος… γιατί δεν πίστεψε αληθινά ποτέ σε αυτά! Και επειδή δεν του αρέσει να έχει ενοχές για αυτή του την απιστία, ρίχνει σε άλλους ανθρώπους η καταστάσεις την δικιά του απιστία. Μια κοινωνία αποτελεί επί το πλείστον από ανθρώπους που δεν πίστεψαν στα όνειρα, οράματα και ιδανικά τους και που επιζητούν να πράξουν όλοι το ίδιο, ώστε ως μάζα να υπάρχει η δικαιολογία, ότι “όλοι είμαστε το ίδιο”. Αυτά.