Από: Μαρία Πέππα
Ποιον Εαυτό Τρέφω Ανάμεσα στους Δυο ??? Τον Ενήλικα ή το Μικρό Παιδάκι ??? Είναι τόσο πιο εύκολο να μην συμπεριφερόμαστε όμορφα στους εαυτούς μας. Σπάμε δεσμεύσεις και υποσχέσεις με την 1η ευκαιρία, ο ύπνος μας είναι ανεπαρκής, διατρεφόμαστε άθλια, αθλούμαστε ελάχιστα αν όχι καθόλου, ο εσωτερικός μονόλογος και η αυτοκριτική μας ακολουθεί ακόμα και στα όνειρά μας … Στην πραγματικότητα αν οι φίλοι μας μας συμπεριφέρονταν με τον τρόπο που εμείς φερόμαστε στον εαυτό μας, απλά δεν θα υπήρχαν στην ζωή μας …
Πως θα μπορούσαμε να προστατεύσουμε την εσωτερική μας ζωή ??? Να σταματήσουμε αυτή την ατέρμονη Μάχη δίχως Έλεος Απέναντι στον Εαυτό μας ??? Εγώ και Εκείνος … Εκείνος και Εγώ … Ο Καλός και ο Κακός … Ο Ουράνιος και ο Εκπεσόντας … Ίσως … αν γαλουχήσουμε τις γονεϊκές μας ιδιότητες και τις στρέψουμε εντός μας… αυτές με τις οποίες η φύση μας έχει προικίσει και που ενυπάρχουν σε όλους μας …
Φανταστείτε πως έχετε απέναντί σας ένα μικρό παιδάκι. Δεν θα φροντίζατε να είναι υγιές κ ασφαλές ??? Δεν θα υποστηρίζατε τις ανάγκες του ??? Δεν θα συγχωρούσατε τα λάθη και τα παραπτώματά του καθώς μεγάλωνε ??? Δεν θα του υπενθυμίζατε συνεχώς την αξία του και τον σημαντικό ρόλο που παίζει στην ζωή σας ??? Δεν θα το αγαπούσατε ???
Ένας στοργικός γονέας, αυτά ακριβώς κάνει αν όχι περισσότερα. Γιατί λοιπόν να μην φροντίζουμε το παιδί μέσα μας με τον τρόπο που οι περισσότεροι άνθρωποι φροντίζουμε τα παιδιά μας ??? Θα έπρεπε να αποτελεί μια από τις καθημερινές μας δραστηριότητες. Πάμπολλοι τρόποι και πρακτικές μας έχουν δωθεί …
Γραπτά και νοητικά ειπωμένα μηνύματα τρυφερότητας και αγάπης …
Σε Αγαπώ και σε Εκτιμώ Απεριόριστα … Είμαι Υπερήφανος/η για Αυτά που έχεις Καταφέρει έως Σήμερα …
Είμαι εδώ για σένα κάθε ώρα κάθε στιγμή, δεν είσαι μόνος/η …
Αυτοφροντίδα και αυτοπερίθαλψη …
Η σωστή διατροφή, ο καλός ύπνος, η επαφή με την φύση αποτελούν υπέροχους τρόπους αυτοπερίθαλψης. Σημαντικό μέρος της όλης διαδικασίας …
Ποιοτική ζωή με τον τρόπο που την ορίζει ο καθένας μας. Για παράδειγμα, έχουμε συνηθήσει να θεωρούμε αυτονόητη την φροντίδα στις εξόδους μας. Την πληρώνουμε και όταν δεν ανταποκρίνετε στις προσδοκίες μας την απαιτούμε πολλές φορές και με αυθάδεια. Γιατί όμως σπάνια αν όχι καθόλου, δεν προσφέρουμε τις υπηρεσίες ενός καλού εστιατορίου στον εαυτό μας όταν είμαστε στο σπίτι μας ??? Αυτή την ειδική περιποίηση, το στοργικό το χάδι …
Πότε βάλαμε υγιή όρια στους άλλους ???
Ξέρουν οι άνθρωποι στο περιβάλλον μας τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε ??? Εκφράζουμε τα συναισθήματά μας ??? Πως θα μπορούσαν να γνωρίζουν αν δεν ανοίγουμε το στόμα μας …
Ας γίνουμε επιτέλους οι συνήγοροι του εαυτού μας …
Ποιος θα το κάνει αν όχι εμείς ??? Αν κάποιος συμπεριφερόταν με αγένεια ή ήταν εχθρικός απέναντι στο παιδί μας, κάτι δεν θα κάναμε γι αυτό ??? Πόσο πιο δύσκολο μπορεί να είναι να κάνουμε το ίδιο για τον εαυτό μας … Να τον πιστώσουμε με πίστη ανεξάντλητη. Έχει όλες τις λύσεις, όλη την γνώση κ σοφία που μας αφορά …
Η γονεϊκή φροντίδα ενδυναμώνει την μοναδικότητά μας. Την κάνει υποστηρικτική κ ενδυναμωτική …
Η συμπόνια και η αποδοχή αποτελούν μερικά από τα σημαντικότερα εργαλεία της …
Κι αυτό, γιατί η απεριόριστη αγάπη δεν επιδέχεται κανενός είδους μαστίγωμα και αυτοκριτική …
Ευδαιμονία είναι η Φυσική Κατάσταση της Ύπαρξής μας … Απλά κάπου το Ξεχάσαμε στην Διαδρομή …
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice