Ο κύκλος της ζωής

Θυμάσαι που στο διάβα της χαράξαμε στο δρόμο, της σκέψεις που εφεύγανε και έγινε αγάπης νόμος. Ετότε σας που οι στιγμές ψάχνανε η μια την άλλη και σα το χτένι μπλέξανε το ψέμα με την ζάλη. Όλα αυτά τα όνειρα που νότες τραγουδούμε χαρές ελπίδες γίνονται σκέψεις που μας κλουθούνε. Κάθε φορά που θα σταθεί στο τόπο που σου μίλιε μόνο αγάπη να βαστείς είσαι ψυχή μου ήλιε. Εδώ ο χρόνος σταματά στους κύκλους που βαδίζω για αυτό εδώ σε προσκυνώ σαφί για να ελπίζω.

Λέξεις απού δε χάνονται στου ουρανού τα ίχνη βρίνουν ανθρώπους αληθινούς τη στράτα να τους δείχνει. Στιγμές αγάπης που το φως την γη τηνε φωτίζει το πνεύμα παίρνει άρωμα ψυχές να αντικρίζει. Εδώ στου κύκλου τα στενά Αλκυονίδες στράτες ξωνάκι αγάπης αληθινό που σμίγουν οι διαβάτες. Λέξεις κλειδιά που αριθμοί στα άστρα τραγουδούνε, ενέργεια παντοτινή που είρθαν να σε βρούνε. Στα ζάλα του σε και περνάς θορείς και σε αγγίζει η αλήθεια μάνα ιερή σαφί θα ξεχορίζει. Μη χάσεις την ταυτότητα δροσσά να μη πιστέψεις η αλήθεια είναι βάλσαμο στο φως να τη φυτέψεις. Σπόροι που βγάζουνε κλαδιά σε ούλα τα σημεία είναι η ζωή η αληθινή και έχεις τα πρωτεία.

Του παραδείσου τα στενά σαφί τα πορπατουμε Μα τύφλωση ναι η σκλαβιά και το κακό βαστούμε. Ζωή με αγάπη και έρωτα ελπίδα που δε σβήνει είναι του κόσμου το νερό που ο θεός το πίνει. Δάκρυ δε θέλει ο άνθρωπος ούτε ο υιός ποτέ του, αγάπη ελπίδα όνειρα να έχουν οι στιγμές του. Στου λαβυρίνθου τα στενά οι κύκλοι σα κλουθούνε Ολυμπιάδες και ζωές ελιές θα προσκυνούνε. Δεν έχει η πλάση σύνορα η αγάπη δε φρουρείται νόμους να την δικάζουνε κελιά για να κρατείται. Λιβάνια δεν θυμιάζουνε ούτε και προσκυνούνε ο δρόμος είναι της ζωής και δε την Ε λυχνούνε. Αμάρτησα που ξέχασα του γοργοθά τη στράτα σταυρό στη χέρα χάραξα να ζω σαφί και πάντα. Τυφλός δεν είμαι αφού εσύ είσαι τα δυό μου μάτια σώμα να είμαι δίπλα σου τα πάθυ σου σταμάτα.

Όνομα έχω γω όποιο εσύ μου δώσεις μην ψάξεις βρίνομαι παντού χαρές σαφι να απλώσεις. Εδώ στου κύκλου τα στενά επιστολές γραμμένες σκέψεις κρυφές αληθινές Απ τη ψυχή σαζμένες. Ζωγράφοι ζωγραφιζουνε μορφές Απ τη ψυχή τους, είδωλα δεν λογιάζουνε είναι επιλογή τους. Όλα σαζμένα ειρηνικά με αγάπη ανεθρεμένα Φανερωμένη αληθινή η σκέψη του για σένα. Στα όνειρα σου η προσευχή στη στράτα σου πυξίδα αλήθεια ψέμα επιλογή η πίστη σου ναι ελπίδα. Να μην χορίζεις  τίποτα να ενώσεις τα κομμάτια η αλήθεια είναι όπως την δεις δε ζει η στα παλάτια. Στου πύγασου το στάδιο στης κριτινιάς το τόπο δέντρο τσι αγάπης φύτεψα στα μάτια των ανθρώπων.

Τόποι με πνεύμα αληθινό γνώσεις που πορπατούνε χώρα φωτός αληθινή που κλέφτες κυβερνούνε. Πολλά κλεμμένα Μα αυτό που ξέχασαν να πάρουν ψυχή που δε πιστέψανε πνεύμα για να τζογάρουν. Τρελοί καθρέπτες γίνανε το πνεύμα να βαστούνε στα φυλακισμένα όνειρα στο χρόνο να σε βρούνε. Από συχνότητες μειλούν με στοίχους κουβεντιάζουν αγάπη είχαν στη ψυχή το τίποτα δοξάζουν. Μόνο η αγάπη οδηγός η ελπίδα σου φανάρι πράξεις τα λόγια σα γεννούν στο δρόμο σου ζευγάρι.

Πολλές φορές μία στιγμή άμα συναντηθούνε το ψέμα ξεσκεπάζουνε και άγιο φως θωρούνε. Όλα του κοσμου τα καλά εσύ τα έχεις φέρει είμαι φτωχός Μα και μικρός που χει αγάπη τέρι. Όλα δικάσου τίποτα δεν εχω να σου δώσω ξύπνα το τάλω Απ το κορμί αλλιώς δε θα σε σώσω. Σπας τα δεσμά σου τίποτα δεν σου χουνε στερίσει χαρτιά που ζωγραφείσανε έχεις αγάπη ζίσει. Την μόνη επανάσταση που κάνεις κάθε μέρα λόγια πολλά και τίποτα που να βαστεί η χέρα. Κάν το σταυρό και προσευχή ότι σου δίνει ελπίδα ζωγράφισε το αύριο στου χρόνου την ασπίδα.