O Covid-19 είναι ένα σύμβολο μιας βαθύτερης λοίμωξης – του ιού του νου Wetiko …

Tου: Paul Levy

Για σχεδόν είκοσι χρόνια γράφω για έναν αόρατο, μεταδοτικό ιό που δημιουργεί το θάνατο. Κανείς δεν έχει ανοσία σε αυτόν που έχει εξαπλωθεί ύπουλα και αναπαράγεται σε όλο το ανθρώπινο είδος. Αυτή η θανατηφόρα ασθένεια είναι ένας ιός του νου – οι ιθαγενείς Αμερικανοί τον αποκαλούν «wetiko». Kυριολεκτικά, καλλιεργεί και τροφοδοτεί τον φόβο και τον διαχωρισμό. Είναι μια ψυχο-πνευματική ασθένεια, είναι μια ψύχωση με την πραγματική έννοια της λέξης, «μια ασθένεια του πνεύματος». Η προέλευση και το μέσο λειτουργίας του ιού Wetiko, δεν είναι άλλο από την ανθρώπινη ψυχή (ψυχισμό). Αυτός ο ιός του νου δρα μέσω των τυφλών σημείων μας με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να κρύβεται από το να είναι εμφανής και να μας κρατά στο σκοτάδι. Ως συλλογική ψύχωση, ο Wetiko, μπορεί να θεωρηθεί ως ένα «μικρόβιο» στο σύστημά μας, που καταστρέφει το είδος μας για όσο μπορεί κανείς να θυμηθεί.

Είναι ένας πραγματικός ιός που αλλάζει το παιχνίδι. Αναγνωρίζουμε ότι ο κοροναϊός, είναι κυριολεκτικά η υλοποίησή του στον κόσμο μας – μια ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ – του άυλου και μέχρι τώρα αόρατου ιού wetiko που υπάρχει βαθιά μέσα στο συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας. Αυτό σημαίνει ότι αυτό που παίζει με την πανδημία Covid-19 (με όλες τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στον κόσμο μας, καθώς και αυτό που φέρνει στο μυαλό μας) μπορεί να μας βοηθήσει να αρχίσουμε να βλέπουμε την βαθύτερη υποκείμενη και πιο επικίνδυνη πανδημία wetiko – μια συλλογική ψυχολογική λοίμωξη – που μαστίζει την ανθρωπότητα προ αμνημονεύτων χρόνων.

O Wetiko είναι μια μοναδική μορφή τύφλωσης του νου, που μας καθιστά τυφλούς στην τύφλωσή μας (δηλαδή, δεν συνειδητοποιούμε ότι είμαστε τυφλοί, αλλά φανταζόμαστε τον εαυτό μας σαν να έχει ξεκάθαρο βλέμμα). Το Γνωστικό Ευαγγέλιο ερμηνεύοντας τον wetiko με το δικό του μοναδικό τρόπο, γράφει ότι: «Το σκοτάδι έρχεται να αναισθητοποιήσει την ευφυΐα και να συμβάλλει στην εξάπλωση του καρκίνου της τύφλωσης του νου.» Παρατηρώντας πώς λειτουργεί ο ιός wetiko, στον κόσμο γύρω μας και ιδιαίτερα στο δικό μας νου (το μόνο μέρος που μπορεί να αντιμετωπιστεί και ενδεχομένως να διαλυθεί) είναι ο χειρότερος εφιάλτης μας, απομακρύνει την λογική μας διαιωνίζοντας τον εαυτό του, εξαπολύοντας ταυτόχρονα τη δύναμή του πάνω μας, ενώ ενδυναμώνουμε τον εαυτό μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η θεραπεία του «καρκίνου της τύφλωσης του νου» – και η αναγνώριση της ύπαρξης του ιού – είναι τόσο σημαντική. Ο Covid-19 θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι ο φακός που μας βοηθά να εστιάσουμε και να δούμε τον ιό.

Πολλαπλοί φορείς μετάδοσης

Είναι μια περιορισμένη και υπερβολικά μονόπλευρη υλιστική άποψη να πιστεύουμε ότι ο Covid-19 είναι αποκλειστικά ένας φυσικός ιός. Έχοντας πολλές πτυχές λειτουργίας και κανάλια επιρροής, ο ιός έχει πολυδιάστατο αντίκτυπο, επηρεάζει τον κόσμο μας με σχεδόν κάθε τρόπο που μπορεί να φανταστεί κανείς. Εκτός από την προφανή φυσική του όψη, ο Covid-19 έχει επίσης έναν ψυχολογικό φορέα μετάδοσης στο νου μας (μέσω των ασυνείδητων αντιδράσεων του φόβου, του στρες, του άγχους κ.λπ.) Ο «διανοητικός» φορέας του ιού, εξαπλώνεται πολύ πιο γρήγορα, καθώς είναι εκθετικά πιο μεταδοτικός από τον βιολογικό ομόλογό του, διαδίδεται μέσω του καναλιού των ασυνείδητων τυφλών σημείων και φόβων. Με άλλα λόγια, η μόλυνση του φόβου, είναι το καύσιμο του ιού wetiko, όπου σαν φλεγμονή ο Covid-19 εξαπλώνεται ταχύτερα από ό, τι μπορεί να εξαπλωθεί οποιοσδήποτε φυσικός ιός.

Όπως μια οντότητα με πολλά πλοκάμια, εκτός από τα φυσικά και διανοητικά της στοιχεία, ο Covid-19 έχει επίσης έναν διαπροσωπικό, συμπεριφορικό φορέα μετάδοσης. Με άλλα λόγια, επηρεάζοντας το νου μας (το πώς να σκέφτουμε και να νιώθουμε), ο Covid-19 επηρεάζει τη συμπεριφορά μας, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο αλληλοεπιδρούμε μεταξύ μας και τον κόσμο γύρω μας. Αυτό σημαίνει ότι ο ιός επηρεάζει βαθιά την υποκείμενη κοινωνική μήτρα που διαμορφώνει την ανθρώπινη κουλτούρα, χωρίς να αφήνει τίποτα όρθιο από τις επιπτώσεις του στον κόσμο μας.

Όπως η Λερναία Ύδρα με τα πολλά κεφάλια, ο ιός έχει αμέτρητες δράσεις. Εκτός από το να κάνει τους ανθρώπους σωματικά άρρωστους, μερικοί από τους οποίους πεθαίνουν, ο ιός κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται, δημιουργεί τεράστιο άγχος, αλλάζει κυβερνητικές πολιτικές σε όλο τον κόσμο, επηρεάζει τις χρηματοπιστωτικές αγορές, εμπνέει αρπακτικές-εξουσιαστικές δράσεις, ωφελείται από κάθε είδους ανθρώπους και ιδρύματα, τρέφεται μέσα και παρέχει πρόσχημα για ολοκληρωτικές ατζέντες, επηρεάζει το πόσο συχνά βγαίνουμε από τα σπίτια μας, επηρεάζει αυτά που σκεφτόμαστε, αυτά στα οποία στρέφουμε την προσοχή μας, τι φοράμε όταν βγαίνουμε δημόσια, μεταμορφώνει τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας και καθιστά το μέλλον μας εντελώς αβέβαιο, καθώς θα μπορούσε είτε να καταστρέψει τον πολιτισμό μας είτε να τον οδηγήσει σε μια νέα ιστορική εποχή. Ο Covid-19 μπήκε τόσο πολύ στο νου μας, που εισέβαλε ακόμη, με τη μία ή την άλλη μορφή και στα όνειρα πολλών ανθρώπων.

Αναγνωρίζοντας ότι ο Covid-19 έχει πολλούς φορείς μετάδοσης, ανοίγει το νου μας για να αρχίσουμε να βλέπουμε πώς, όπως ένα σύμβολο σε ένα όνειρο– ο ιός αποκαλύπτει κάτι βαθύτερο από τον εαυτό του. Όπως ο wetiko, ο Covid-19 είναι ένα φαινόμενο πεδίου, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει ως μια απομονωμένη οντότητα που υπάρχει ανεξάρτητα από μόνη της, απομακρυσμένη από το περιβάλλον, αλλά μάλλον υπάρχει σε σχέση με και ως έκφραση του πεδίου στο οποίο αναδύεται. Όταν φτάσουμε ακριβώς σε αυτό, το όριο ανάμεσα στο οποίο τελειώνει ο ιός και αρχίζει ο κόσμος αρχίζει γίνεται δυσδιάκριτο.

Ακόμα κι αν υπό μια έννοια ο Covid-19 είναι ένας φυσικός ιός που φαίνεται να εισέβαλε στον κόσμο μας, το γεγονός ότι είναι ένα φαινόμενο πεδίου σημαίνει ότι όλες οι μυριάδες επιπτώσεις του που αφορούν όλους τους τομείς της ζωής μας, δεν διαχωρίζονται από τον ίδιο τον ιό. Ο ιός έχει ένα αεικίνητο σώμα που εκτείνεται στον κόσμο μας και τα αποτελέσματά του είναι η έκφρασή του, τα σπόρια του ανεπαίσθητου σώματός του, θα μπορούσαμε να πούμε. Η ειρωνεία είναι ότι η επίδραση του ανεπαίσθητου σώματος του ιού στον κόσμο μας, είναι κάθε άλλο παρά ανεπαίσθητα. Κωδικοποιημένοι εντός του φυσικού παθογόνου είναι κρυμμένοι καταλύτες που μας πυροδοτούν με τρόπους πέρα από τους απλώς φυσικούς.

Με άλλα λόγια, ο ιός προκαλεί αντιδράσεις μέσα στον ανθρώπινο ψυχισμό, αντιδράσεις που δεν είναι ξεχωριστές από τον ιό, αλλά αποτελούν μέρος του «λειτουργικού σώματος» του ιού. Ακριβώς όπως οι ακτίνες του ήλιου δεν είναι ξεχωριστές από τον ήλιο, αλλά είναι η ενεργητική έκφρασή του, όλες οι επιδράσεις του ιού στον κόσμο μας (και μέσα στο νου μας) είναι προσαρτήματα του μη τοπικού ενεργητικού σώματος του ιού, που είναι συνεχείς και συνεκτεινόμενες όπως ο ίδιος ο ιός. Μας ωθεί να βγούμε από το δυαδικό μας νου, να επεκτείνουμε το περιορισμένο και κατακερματισμένο όραμά μας και να δούμε την πραγματική φύση του ιού από μια πιο ολιστική προοπτική.

Για παράδειγμα, εάν η αντανάκλαση του φεγγαριού εμφανίζεται στον ωκεανό, η εικόνα της αντανάκλασης στο νερό δεν μπορεί να διαχωριστεί ούτε από το φεγγάρι, τον ωκεανό ή το νου που αντιλαμβάνεται την αντανάκλαση – είναι όλα μέρος ενός ολόκληρου κβαντικού συστήματος . Το φεγγάρι δεν προκαλεί την αντανάκλαση περισσότερο από τον ωκεανό (ή το νου μας). Όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι αλληλένδετοι και αλληλοεξαρτώμενοι αμοιβαία μεταξύ τους, έτσι ώστε να παράγουν το προκύπτον αποτέλεσμα (την εικόνα της αντανάκλασης του φεγγαριού στο νερό που προκύπτει μέσα στο νου μας ). Το να τα θεωρούμε ως ξεχωριστά μέρη που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, είναι ένα γνωστικό σφάλμα που μας εμποδίζει να δούμε το βαθύτερο ολόκληρο σύστημα που αποκαλύπτεται ανοιχτά μέσω της κοινής αλληλεπίδρασης τους. Ή σκεφτείτε τα κύματα του ωκεανού. Ο ωκεανός δεν είναι σε καμία περίπτωση χωριστός από τα κύματά του, τα κύματα είναι η απρόσκοπτη έκφρασή του. Ο ωκεανός δεν προκαλεί τα κύματα, τα κύματα δεν είναι το αποτέλεσμα του ωκεανού – τα κύματα ΕΙΝΑΙ ο ωκεανός.

Οι μυριάδες επιδράσεις που έχει ενεργοποιήσει ο ιός στη συμπεριφορά μας, σε ολόκληρη την ανθρώπινη παγκόσμια κοινωνία, βασίζονται στις αντιδράσεις μας – τόσο συνειδητά όσο και ασυνείδητα – για την παρουσία του στον κόσμο μας. Οι αντιδράσεις μας, με τη σειρά τους, διαμεσολαβούνται και διαμορφώνονται από τον ανθρώπινο ψυχισμό, ο οποίος είναι το μέσο λειτουργίας του wetiko. Αυτό σημαίνει ότι ο ιός wetiko, τουλάχιστον εν μέρει, επηρεάζει τις αντιδράσεις μας και ως εκ τούτου, τη συμπεριφορά μας – τόσο μεμονωμένα όσο και συλλογικά μέσα από τον φυσικό ιό. Παρόμοια με το πώς στο κβαντικό επίπεδο – δηλαδή στο επίπεδο της πραγματικότητας – ο νους και η ύλη αλληλοδιεισδύονται πλήρως ώστε να αποκαλυφθούν ότι είναι αδιαίρετα, ο φυσικός ιός και ο ψυχολογικός ιός δεν αλληλεπιδρούν σαν δύο ξεχωριστά πράγματα, αλλά είναι αδιαχώριστες πτυχές ενός μεγαλύτερου ολόκληρου ενοποιημένου κβαντικού πεδίου στο οποίο ο νους και η ύλη είναι ένα.

Με άλλα λόγια, όταν εξετάζουμε τον βιο-χημικό, φυσικό ιό κάτω από το μικροσκόπιο του νου μας από μια ολική άποψη συστημάτων, καθίσταται αδύνατη η διαφοροποίηση του φυσικού ιού από τον ψυχολογικό ιό, καθώς και οι δύο τροφοδοτούν αμοιβαία ο ένας τον άλλον – είναι επομένως αδύνατο να πούμε πού τελειώνει ο ένας και που αρχίζει ο άλλος. Κατά τον σχηματισμό και τον συντονισμό των ασυνείδητων αντιδράσεών μας στον Covid-19, ο ιός wetiko είναι όπως ο σκηνοθέτης πίσω από τα παρασκήνια, επηρεάζοντας την ψυχολογική μας κατάσταση και επομένως ενορχηστρώνει τη συμπεριφορά μας κάτω από τη συνειδητή μας αντίληψη. Κρύβοντας τον εαυτό του κάτω από την κάλυψη της παγκόσμιας πανδημίας, ο ιός wetiko είναι σε θέση στη συνέχεια να ενσαρκωθεί ουσιαστικά – λαμβάνοντας φυσική μορφή στον κόσμο μας, επηρεάζοντας τις εσωτερικές αντιδράσεις μας στον φυσικό ιό.

Το ότι τα αποτελέσματα του ιού στον κόσμο μας μπορούν να διαχωριστούν μόνο από την σκέψη, δηλαδή η ιδέα ότι ο ιός είναι ξεχωριστός από τα αποτελέσματά του είναι ακριβώς μια ιδέα χωρίς βάση στην πραγματικότητα. Η ιδέα ότι τα αντικείμενα υπάρχουν ξεχωριστά από τα αποτελέσματά τους είναι μια έκφραση του ίδιου ασυνείδητου εννοιολογικού τυφλού σημείου που γεννά την αίσθηση του εαυτού μας που πιστεύει ότι υπάρχει χωριστά από τους άλλους και το περιβάλλον. Στο κβαντικό επίπεδο δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του τι είναι κάτι (που είναι) και των επιπτώσεων που έχει (που κάνει), που είναι ουσιαστικά η αντικατάσταση του κόσμου των υλικών ουσιών με έναν κόσμο γεμάτο από ενέργειες, γεγονότα και αδιαχώριστες διαδικασίες ροής ή συνεχή κίνηση.

Το να βλέπεις τον ιό από μια οπτική γωνία ολόκληρων συστημάτων είναι να αναγνωρίσεις ότι ο ιός και το οικοσύστημά του (το οποίο στην περίπτωσή μας συμβαίνει να είναι ολόκληρος ο πλανήτης) είναι ένα απρόσκοπτα διασυνδεδεμένο ολόκληρο κβαντικό σύστημα χωρίς να υπάρχουν χωριστά μέρη. Αυτό σημαίνει ότι ο ιός και οι μυριάδες επιπτώσεις του στον κόσμο μας και στο νου μας, όταν όλες μαζί θεωρούνται ως αλληλένδετες πτυχές ενός μεγαλύτερου συνόλου, είναι κυριολεκτικά και συμβολικά η αποκάλυψη κάτι βαθύτερου. Αυτό που είναι πιο βαθύ είναι ο ιός του νου wetiko.

Το θέμα των θεμάτων

Φανταστείτε εάν είμαστε σε θέση να εξαλείψουμε εντελώς τον Covid-19 από το σύμπαν και την ζωή μας να επιστρέφει στον «φυσιολογικό συνηθισμένο της ρυθμό». Δεν θα έπρεπε να έχουμε ψευδαισθήσεις. Ο κόσμος στον οποίο ζούσαμε πριν από την εμφάνιση της πανδημίας του κοροναϊού («οι παλιές καλές ημέρες») ήταν ένας κόσμος τρελός, γεμάτος από την ψύχωση wetiko. Θα ήταν πιο εύκολο να τον αρνηθούμε, καθώς η τρέλα μας είχε κανονικοποιηθεί. Ο Wetiko μας είχε καταστήσει ενήμερους για τη δική μας τρέλα, αναγκάζοντάς μας να δράσουμε εναντίον των δικών μας συμφερόντων με τρόπο αυτοκαταστροφικό. Ήταν ένας κόσμος, λόγω της τρέλας που μας εμπνέει ο wetiko, στον οποίο κάναμε μαζική αυτοκτονία (για παράδειγμα, καταστρέφοντας τη βιόσφαιρα, το σύστημα υποστήριξης της ζωής του πλανήτη), σπρώχνοντας όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε προς την δική μας αυτοκαταστροφή.

Η εμφάνιση του κοροναϊού στον κόσμο μας μπορεί να είναι απλώς μια άλλη απόσπαση της προσοχής από τον βαθύτερο, πιο θανατηφόρο ιού του νου wetiko που έχει μαστίσει για πάντα το είδος μας ή θα μπορούσε να αναγνωριστεί ότι είναι η ίδια η αποκάλυψη αυτού του ιού του νου, επιτέλους εκθέτοντάς τον στο απολυμαντικό φως της ημέρας. Το πώς εκδηλώνεται στην πραγματικότητα εξαρτάται από το αν αναγνωρίζουμε τι μπορεί ή δεν μπορεί να μας αποκαλύψει δυνητικά.

Πρέπει να προσθέσουμε, ότι κάθε άτομο ή ομάδα ανθρώπων που έχουν ανακαλύψει τον wetiko (με οποιοδήποτε όνομα και αν τον αποκαλούμε) τον θεωρούν ομόφωνα ως το πιο σημαντικό θέμα. Έχει χαρακτηριστεί «το θέμα των θεμάτων», δεν υπάρχει καν κάτι περισσότερο ανταγωνιστικό για να κατανοήσουμε σήμερα τον κόσμο μας. Ο Wetiko βρίσκεται στον πυρήνα κάθε κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Την κλιματική αλλαγή, την απειλή του πυρηνικού πολέμου, την κοινωνική αδικία, την πολιτική κακοποίηση, την οικονομική διαφθορά, τους ατελείωτους πολέμους κλπ. Ονομάζεται με πολλά διαφορετικά ονόματα σε όλη την ιστορία. Το πνεύμα του wetiko, καθιστά κάθε άλλο θέμα δευτερεύον, γιατί ο wetiko είναι η ομπρέλα που περιέχει, ενσωματώνει, ενημερώνει και βασίζει κάθε μορφή αυτοκαταστροφής που το είδος μας δρα φαινομενικά ανεξέλεγκτα στον κόσμο μας σήμερα σε κάθε κλίμακα. Όσο λιγότερο αναγνωρίζεται ο wetiko, τόσο πιο ισχυρός και επικίνδυνος γίνεται. Αν δεν συμβιβαστούμε με αυτό που ο wetiko μας αποκαλύπτει, τίποτα άλλο δεν θα έχει σημασία, καθώς δεν θα υπάρχει πλέον ανθρώπινο είδος.

Τόσο ο κοροναϊός όσο και ο ιός wetiko, μοιράζονται μια παρόμοια δαιμονική ιδιοφυΐα ως προς το πώς λειτουργούν κρυφά. Ακριβώς όπως ένας φυσικός ιός δεν είναι πραγματικά ζωντανός από μόνος του, αλλά χρειάζεται να εισβάλει και να αποικίσει τα ζωντανά κύτταρα για να αναπαράγει τον εαυτό του για να πάρει ίχνος ζωής, το ίδιο ισχύει και για τον ιό του νου wetiko. Ο Wetiko σαν βαμπίρ, δεν μπορεί να ζήσει με τη δική του ζωτική δύναμη γιατί δεν έχει καμία. Αντ ‘ αυτού, παίρνει μια φαινομενική ζωή, τροφοδοτώντας τον φόβο και την αίσθηση του χωρισμού που προκαλεί στους ανθρώπους. Μόλις κάποιος πέσει κάτω από το θανατηφόρο ξόρκι του wetiko, γίνετε ο ακούσιος προμηθευτής αυτού του ιού του νου στον κόσμο.

Στο πρόσφατο άρθρο του, “Searching for the Anti-Virus: Covid-19 as Quantum Phenomenon,” ο Martin Winiecki γράφει, « Ο Wetiko, που συχνά αναφέρεται ως ιός του νου – καλλιεργεί τη βαθιά ψευδαίσθηση του να βλέπουμε τον εαυτό μας να είναι απελπισμένα περιορισμένος στο κλουβί ενός διαχωρισμένου εγώ. Από αυτήν την προοπτική της απομόνωσης, οι άνθρωποι εμφανίζονται είτε ως ανταγωνιστές είτε ως λεία. Σε μια κοσμοθεωρία στην οποία ο φόβος είναι η βασική προϋπόθεση, ο αγώνας και η εκμετάλλευση φαίνονται λογικά, η ενσυναίσθηση γελοία και συναισθηματική, ο Wetiko έχει μουδιάσει την καρδιά μας, θολώνοντας την ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε τόσο την ιερότητα όσο και τον πόνο της ζωής, τόσο έξω όσο και μέσα μας. Αναρίθμητα όντα χάνονται λόγω αυτής της χρόνιας αδυναμίας να αισθανθούν ενσυναίσθηση. ” Σε ένα επίπεδο ο κοινός μας εχθρός είναι ο Covid-19, αλλά σε βαθύτερο επίπεδο ο κοινός μας αντίπαλος είναι η ασυνείδητη άγνοιά μας για τη διασύνδεσή μας μεταξύ μας. Είναι αυτή η άγνοια και ο φόβος που συνοδεύει τον φυσικό ιό που είναι η τροφή για τον ιό του νου wetiko.

ΜΕ, κακοήθης εγωφρένεια ή νόσος του εγώ

Πριν ανακαλύψω το όνομα wetiko, είχα παρακολουθήσει αυτήν την φαινομενική οντότητα και συνειδητοποίησα ότι ήταν μια αυτοδιαιρούμενη παρέκκλιση του ανθρώπινου εγώ, γι’ αυτό την ονόμασα «Κακοήθη Εγωφρένεια», γνωστή και ως «νόσος ΜΕ». Η ουσία της νόσου ΜΕ είναι η λανθασμένη ταύτιση με μια πλασματική ταυτότητα, μια ψευδή ή απατηλή εκδοχή του εαυτού μας, μέσω της οποίας γινόμαστε πλαστογράφοι του αληθινού μας εαυτού (γι’ αυτό ο wetiko αναφέρεται ως «το πνεύμα παραποίησης» στα Απόκρυφα κείμενα της Βίβλου). Εάν πέσουμε κάτω από τη φρίκη της ασθένειας wetiko / ME, χρησιμοποιούμε ασυνείδητα τη δημιουργική ιδιοφυΐα του ίδιου του μυαλού μας για να φυλακιστούμε σε μια περιορισμένη ταυτότητα στην οποία πιστεύουμε και αναγκαζόμαστε να αναδημιουργήσουμε και να ενισχύσουμε ατέλειωτα την ψευδαίσθηση – ότι υπάρχουμε ως «Ξεχωριστός Εαυτός» που είναι ξένος από το υπόλοιπο σύμπαν. Στη συνέχεια καταλαβαίνουμε αυτήν την ψευδή ταυτότητα, την υπερασπίζουμε με κάθε κόστος, ωστόσο, αυτός ο «εαυτός» που προστατεύουμε δεν υπάρχει καν με τον τρόπο που φανταζόμαστε. Επί της ουσίας, επενδύουμε και σπαταλάμε τη δύναμη της ζωής μας για να συστήλλουμε και να παρεμποδίσουμε το δικό μας φως για κάτι που δεν έχει πραγματική ύπαρξη εκτός από τη φαντασία μας. Αυτό είναι ταυτόχρονα η αιτία και η επίδραση της ψύχωσης wetiko.

Σε αυτήν τη «δημιουργημένη» και ατελείωτα αυτο-διαιωνισμένη διαδικασία, η οποία αποτελεί έκφραση και οδηγεί στο να μην γνωρίζουμε ποιοι πραγματικά είμαστε, προσπαθούμε στη συνέχεια να βρούμε απαντήσεις στα δικά μας δημιουργημένα προβλήματα που είναι το αποτέλεσμα της αποπροσανατολισμένης άποψής μας κοιτάζοντας έξω από τον εαυτό μας. Αυτό μας απομακρύνει τόσο από την πηγή, όσο και από τη λύση του προβλήματος το οποίο βρίσκεται μέσα μας. Όταν αυτό διαδραματίζεται όχι μόνο μέσα στο άτομο, αλλά συλλογικά ως είδος, το όλο πράγμα γίνεται μια τρέλα σε βιομηχανική κλίμακα, όπως βλέπουμε τα αποδεικτικά στοιχεία σε όλο τον κόσμο σήμερα.

Έμαθα για πρώτη φορά τη λέξη wetiko από τον καθηγητή και αυτόχθονα συγγραφέα Jack Forbes στο κλασικό βιβλίο του για το wetiko «Columbus and Other Cannibals». Ο Forbes γράφει: «Για αρκετές χιλιάδες χρόνια τα ανθρώπινα όντα υπέφεραν από μια πανούκλα, μια ασθένεια χειρότερη από τη λέπρα, μια ασθένεια χειρότερη από την ελονοσία, μια ασθένεια πολύ πιο τρομερή από την ευλογιά. Δυστυχώς, η ιστορία του κόσμου τα τελευταία 2.000 χρόνια είναι σε μεγάλο βαθμό, η ιστορία της επιδημιολογίας της νόσου wetiko. Αυτή η ασθένεια είναι η μεγαλύτερη επιδημία που γνωρίζει ο άνθρωπος ». Στον πρόλογο του βιβλίο του Forbes, ο συγγραφέας και περιβαλλοντικός ακτιβιστής Derrick Jensen θέτει το ερώτημα: «Γιατί ο κυρίαρχος πολιτισμός είναι τόσο βασανιστικά, αδυσώπητα, παράλογα, γενοκτονικά, οικοκτονικά, αυτοκτονικά καταστροφικός;» Συχνά, το πιο σημαντικό είναι να κάνεις τη σωστή ερώτηση. Μην κάνετε λάθος, η ερώτηση του Jensen είναι η σωστή ερώτηση. Η ιδέα του wetiko μας βοηθάει να διελευκάνουμε πώς να την απαντήσουμε. Η ιδέα του wetiko με τον νέο τρόπο θέασης του τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο μας, έχει πραγματικό όφελος και χρησιμότητα. Μας βοηθά να ξεκαθαρίσουμε το νου μας γύρω από την τρέχουσα τρέλα που έχει συμπαρασύρει τον πλανήτη μας.

Ο Wetiko μπορεί να εκληφθεί ως ένα διαβολικό, κανιβαλιστικό, βαμπιρικό πνεύμα, που εμπνέει τους ανθρώπους υπό την κυριαρχία του, να υφαρπάξουν και να καταναλώσουν τους πόρους των άλλων και την ενέργεια της ζωτικής τους δύναμης, αποκλειστικά για το δικό του κέρδος, χωρίς να επιστρέψουν τίποτα πίσω από τη ζωή τους. Ο Wetiko παραβιάζει έτσι τον ιερό νόμο της αμοιβαιότητας τόσο στις ανθρώπινες υποθέσεις όσο και στον φυσικό κόσμο συνολικά.

Ο Φορμπς αναφέρεται στο wetiko ως την «ασθένεια εκμετάλλευσης». Όταν οι άνθρωποι μολύνονται από τον ιό του νου wetiko, αντί να συνάπτουν σχέσεις και ιερή συνεργασία με τον κόσμο, σκέφτονται τον κόσμο ως αντικείμενο ξεχωριστό από τον εαυτό τους προς χρήση και εκμετάλλευση για δικό τους όφελος, μια προοπτική που τους μετατρέπει ταυτόχρονα σε αντικείμενα επίσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάσουν τη συνειδητοποίησή τους για τη διασύνδεσή τους με τον ιστό της ζωής.

Για να παραθέσω μια φράση του Alnoor Ladha και του Martin Kirk από το άρθρο τους με τίτλο «Seeing Wetiko: On Capitalism, Mind Viruses, and Antidotes for a World in Transition» Ο «Wetiko βραχυκυκλώνει την ικανότητα του ατόμου να βλέπει τον εαυτό του ως αναπόσπαστο και αλληλεξαρτώμενο μέρος ενός ισορροπημένου περιβάλλοντος και ωθεί το αυτοεξυπηρετούμενο εγώ προς στην υπεροχή.» Είναι επομένως ιδιαίτερα επικίνδυνο όταν αυτοί που καταλαμβάνονται από τον wetiko βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας. Για να παραθέσω και φράση του Forbes, «εάν συνεχίσουμε να αφήνουμε τους wetikos να ορίζουν την πραγματικότητα με τον τρελό τρόπο τους, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αντισταθούμε ή να περιορίσουμε την ασθένεια».

Ολοκληρωτική Ψύχωση

Ο C.G. Jung, αν και δεν ήταν εξοικειωμένος με το αυτόχθονο όνομα wetiko, γνώριζε καλά αυτήν την παθολογία και αναφερόταν σε αυτή με πολλούς διαφορετικούς τρόπους (όπως για παράδειγμα στους κινδύνους των ψυχικών επιδημιών, στο μικρόβιο του κακού, στην ολοκληρωτική ψύχωση, την ιμπεριαλιστική τρέλα, τα παραποιημένα πνεύματα , τις δυνάμεις του σκότους, τον δαίμονα της ασθένειας, κ.λπ.). Το πνεύμα που ζωντανεύει τον ιό του νου wetiko, έχει συμβολιστεί δημιουργικά με πολλούς φανταστικούς τρόπους από μεγάλους καλλιτέχνες, επιστήμονες, στοχαστές, φιλόσοφους και σίγουρα από κάθε παράδοση πνευματικής σοφίας που είναι γνωστή στην ανθρωπότητα. Όπως ο καρκίνος του εγκεφάλου που κάνει μετάσταση, στην ασθένεια του wetiko ένα παθολογικό μέρος της ψυχής επιλέγει τα υγιή μέρη να συνεργαστούν στον πολλαπλασιασμό του, ενώ ταυτόχρονα στραγγίζει τον ξενιστή του. Όταν ο wetiko αποικίζει και διοικεί την εκτελεστική λειτουργία μιας ψυχής, σχηματίζει μια «σκιώδη κυβέρνηση» της ψυχής που υπαγορεύει το εγώ.

Εάν αφεθεί ανεξέλεγκτο, που σημαίνει ότι δεν συνειδητοποιούμε την εχθρική κατάληψη που συμβαίνει στο μυαλό μας, ο wetiko θα μας μετατρέψει σε ένα από τα ακούσια μέσα του για να διαδωθεί και να αναπαραχθεί στον κόσμο μας. Στη συνέχεια γινόμαστε ένα με την εικόνα του ιού – ένα ζόμπι, ένα από τα ζωντανά-νεκρά άτομα. Αυτό που συμβαίνει μέσα σε μια ατομική ψυχή που έχει μπει κάτω από το ξόρκι του wetiko μπορεί να είναι ένας καθρέφτης μέσω του οποίου μπορούμε να ξαναγνωρίσουμε πώς αυτός ο ιός του νου δρα στον κόσμο γενικά, καθώς ο μικρόκοσμος (το άτομο) και ο μακροκοσμός (το είδος μας) είναι ανακλαστικές επαναλήψεις και εκφράσεις του ίδιου βαθύτερου φράκταλ μοτίβου.

Ο ιός του νου wetiko, έχει τη μοναδική ικανότητα να επεκτείνεται στον εξωτερικό κόσμο όπου είναι μυστηριωδώς ικανός να επηρεάσει, να σχηματίσει και να διαμορφώσει τα γεγονότα στον εξωτερικό, φυσικό κόσμο έτσι ώστε να αντανακλά συγχρονιστικά – και να αποκαλύπτει – την εσωτερική κατάσταση της ψυχής που βρίσκεται κάτω από την επιρροή του. Αυτό σημαίνει ότι ο wetiko, αν και προέρχεται από τον ανθρώπινο ψυχισμό, αποκαλύπτεται μέσω του εξωτερικού κόσμου. Η πανδημία κοροναϊού σε όλο τον κόσμο αντανακλά – όπως το όνειρο, όπου το εξωτερικό ονειρικό τοπίο είναι μια συμβολική έκφραση της εσωτερικής κατάστασης του ονειροπόλου – μια ασυνείδητη διαδικασία που συμβαίνει βαθιά μέσα στην ανθρώπινη ψυχή.

Μια από τις κύριες περιγραφές του Jung για τον wetiko ήταν η «ολοκληρωτική ψύχωση». Το εσωτερικό τοπίο της wetikan ψυχής αντικατοπτρίζεται στον εξωτερικό κόσμο, όπως για παράδειγμα, μέσω της ανησυχητικής και αναμφισβήτητης τάσης προς τον ολοκληρωτισμό – τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και σε όλο τον κόσμο – με τον ολοένα αυξανόμενο συγκεντρωτισμό της εξουσίας και του ελέγχου, δεν είμαστε σε επαφή με την εγγενή δημιουργική μας δύναμη, η εξωτερική δύναμη του κράτους είναι περισσότερο από ευχαριστημένη να αναλάβει τον έλεγχο του ασυνείδητου κόσμου μας για εμάς και να τον χρησιμοποιήσει εναντίον μας για τους δικούς του σκοπούς. Εάν περιθωριοποιήσουμε την εσωτερική μας εξουσία, επιτρέπουμε στις εξωτερικές ολοκληρωτικές δυνάμεις να περιορίσουν την ελευθερία μας και να δημιουργήσουν την εμπειρία μας για εμάς, όπως βλέπουμε να συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο σήμερα.

Covid-19 ως σύμβολο

Στην πανδημία του κοροναϊού, το άμορφο πνεύμα του ιού wetiko, έχει πάρει σωματική, ολόσωμη μορφή και έγινε ορατό. Ανάλογα με τις σκιές στον τοίχο του σπηλαίου του Πλάτωνα, το φυσικό ξέσπασμα του κοραναϊού είναι σαν μια σκιά χαμηλότερης διάστασης που προβάλλεται στον κόσμο μας από μια αρχετυπική ή ανώτερη διάσταση. Η μελέτη της σκιάς (της πανδημίας του κορανοϊού) στο σωστό πλαίσιο της, δηλαδή, σε σχέση με το ποια είναι η εκπομπή και η επαν-παρουσίασή της – μας βοηθά να αρχίσουμε να κατανοούμε τη βαθύτερη ανώτερη διαστατική διαδικασία (τον ιό wetiko) που αποκαλύπτει την πανδημία.

Στο πρόσφατο άρθρο του, ο Winiecki ρωτά: «Τι γίνεται αν ο Covid-19 δεν ήταν ένας κίνδυνος ανεξάρτητος από το μυαλό και την ψυχή μας… κάτι που έχουμε συλλέξει συλλογικά; Μια ενσάρκωση κάτι που θάφτηκε βαθιά στα βασίλεια του συλλογικού υποσυνείδητου που δεν μπορούμε μέχρι τώρα να καταλάβουμε; Ένα ζωντανό σύμβολο μιας πολύ βαθύτερης μόλυνσης; ” Τι θα συμβεί αν, όπως προτείνει ο Winiecki, έχουμε ασυνείδητα προσκαλέσει – “ονειρευτήκαμε” – τον Covid-19, ως σύμβολο για να αποκαλύψουμε ενδεχομένως την πιο επικίνδυνη υποκείμενη λοίμωξη (wetiko) που υπάρχει στο συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας που εμείς ωστόσο δεν μπορέσαμε να δούμε γιατί συμβαίνει βαθιά μέσα στα σκοτεινά βάθη του ασυνείδητου μας? Τα σύμβολα – τα οποία είναι μια προέλευση και η πόρτα προς κάτι βαθύτερο μέσα μας – είναι η γλώσσα των ονείρων. Είναι αξιοσημείωτο ότι η αναγνώριση ότι ο κόσμος μιλάει συμβολικά (δηλαδή, όπως για ένα όνειρο) είναι η άποψη που μας συνδέει κυριολεκτικά με ένα πιο θεμελιώδες επίπεδο πραγματικότητας.

Ο Winiecki αναρωτιέται: «Πώς το φάντασμα του Covid-19 μπόρεσε να στοιχειώσει 7,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους και να φέρει τον κόσμο σε ακινησία σε μηδέν χρόνο; Επειδή η αφήγηση αντηχεί μαζικά σε κάτι λανθάνων που είναι γεμάτο και κατασταλμένο βαθιά στο υποσυνείδητο των ανθρώπων. ” Παρόμοια με το πώς ένα σύμβολο σε ένα όνειρο αντηχεί, μιλάει και επικαλείται κάτι στον ονειροπόλο, δεν είναι τυχαίο που το «φάντασμα του Covid-19» κατάφερε να «στοιχειώσει» την ανθρωπότητα. Είναι σε θέση να έχει αυτό το βαθύ αποτέλεσμα σε εμάς συλλογικά, μόνο επειδή αγγίζει κάτι που είναι ζωντανό και ενεργό στην βαθιά μέσα στο ασυνείδητό μας.

Το άρθρο του Winiecki κυκλοφόρησε την ίδια ημέρα που κυκλοφόρησε το άρθρο μου «Quantum Medicine for the Coronavirus». Αυτή η συγχρονικότητα τράβηξε την προσοχή μου. Σκεφτόμασταν ξεκάθαρα με παρόμοιο τρόπο. Για να παραθέσω τον Winiecki, «Πολύ περισσότερο από μια δύσκολη δοκιμή για την ανθρωπότητα το ξέσπασμα του Covid-19, έχει επίσης τη δυνατότητα της συλλογικής θεραπείας από την αρπακτική μαζική λοίμωξη του Wetiko. Μπορούμε να τον κατανοήσουμε ως παγκόσμια σωματοποίηση – ή συμβολική προσομοίωση – της υποκείμενης wetiko ασθένειας. ” Με άλλα λόγια, ο Covid-19 είναι μια συμβολική αλλά και πλήρης επανέκδοση στην παγκόσμια σκηνή του υποκείμενου άυλου ιού του νου wetiko που παίζει έξω από τα παρασκήνια.

Το παράδοξο είναι ότι ο wetiko, στην υδραργυρική του μορφή, χρησιμοποιεί και εκμεταλλεύεται τις προβολικές τάσεις του μυαλού μας για να κρύβει τον εαυτό του, ωστόσο, είναι μέσω των συμβολικών προβολών και των εκπομπών του στον κόσμο μας – όπως ο κοραναϊός – που παραδόξως αποκαλύπτει και αποκαλύπτεται. Και όμως, παρόλο που ο wetiko μας κοιτάζει κυριολεκτικά κατά πρόσωπο μέσω του Covid-19, αυτός ο ιός του νου, προκαλεί μια ψυχική τύφλωση μέσα μας – μια απόφραξη και στη συνείδησή μας – έτσι ώστε να μην αναγνωρίζουμε την αποκάλυψή του. Ο αόρατος wetiko, προξενεί ανείπωτο χάος στον κόσμο μας. Δεν μπορεί να τονιστεί αρκετά – η αρχή της θεραπείας του wetiko, μένει να την δούμε.

Δεν είναι ζήτημα προσπάθειας να πείσουμε τους ανθρώπους ότι δεν βλέπουν καθαρά – αυτό σπάνια φαίνεται να λειτουργεί – είναι περισσότερο ζήτημα διδασκαλίας των ανθρώπων στην τέχνη του βλέπειν. Υπάρχει ένας τρόπος «μετάφρασης» της εμπειρίας μας από την παγκόσμια πανδημία – με όλα τα πολυάριθμα αποτελέσματά της – έτσι ώστε να μας βοηθήσει να δούμε τον ιό του νου wetiko που βρίσκεται στη ρίζα της πανδημίας, που αν παραμείνει αόρατος, θα συνεχίσει τις καταστροφικές επιπτώσεις του τόσο στον κόσμο όσο και στο νου μας. Ο Jung πέρασε όλη του τη ζωή υποστηρίζοντας το βάθος αυτού που αποκαλεί «συμβολική συνειδητοποίηση» – η οποία βασίζεται στο να αναγνωρίσουμε ότι αυτό το σύμπαν στο οποίο ζούμε είναι μια αποκάλυψη που ξεδιπλώνεται, ένα ζωντανό μαντείο που μιλά συνεχώς συμβολικά, όπως κάνουν τα όνειρά μας τη νύχτα. Όταν θεωρείται ως ζωντανό σύμβολο μιας πολύ βαθύτερης μόλυνσης, ο Covid-19 ανοίγει τόσο τα μάτια όσο και το νου μας για να δούμε αυτήν τη βαθύτερη λοίμωξη – τον ιό του νου wetiko.

Παρατηρώντας τον wetiko να αλλάζει ακαριαία, αλλάζουμε εμείς και οτιδήποτε άλλο. Όντας ένας ιός του νου, το κανάλι λειτουργίας του wetiko είναι μέσω της συνειδητοποίησης μας ή της απουσίας της. Όταν όμως συνειδητοποιήσουμε τον wetiko, το φως της συνειδητότητάς μας εξουδετερώνει την πρωταρχική δύναμη του wetiko πάνω μας, η οποία λειτουργία του προέρχεται μέσα στις σκιές του νου μας και εκτός της συνειδητότητάς μας. Μόλις συνειδητοποιήσουμε πώς αυτός ο ιός του νου επηρεάζει τη συνειδητότητά μας, δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει τη μαύρη μαγεία του μέσω της συνειδητότητάς μας με τον ίδιο τρόπο.

Φυσικά, πρέπει να καλλιεργούμε συνεχώς μια σαφή, ήρεμη και προσεκτική συνειδητότητα, ικανή να βλέπει την κακοήθη επίδραση του wetiko, έτσι ώστε να εμβολιάζει το μυαλό μας από αυτήν την κρυφή και διαρκώς μεταβαλλόμενη πληγή του νου. Η επίγνωσή μας για τον wetiko γίνεται ο εμβολιασμός κατά της νόσου.

Η δύναμη των ονείρων προς διάσωσή μας

Τα νυχτερινά μας όνειρα – που είναι σαφώς μια εκδήλωση του ασυνείδητου – μπορούν να μας διδάξουν πώς να προχωρήσουμε. Όταν είμαστε ασυνείδητοι για κάτι, το ασυνείδητο περιεχόμενο κυριολεκτικά θα συμβολιστεί μέσα από τα όνειρά μας ξανά και ξανά με ποικίλους τρόπους, πολλές φορές σε μια σειρά επαναλαμβανόμενων ονείρων, μέχρι να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε τι αγγίζει μέσα μας το σύμβολο που επανεμφανίζεται. Μιλώντας με όρους της ψυχολογίας, μπορούμε στη συνέχεια να κατέχουμε αυτό το περιεχόμενο καθώς ανήκει σε εμάς, ενσωματώνοντας μέσα μας αυτό που αντανακλά, διευρύνοντας έτσι τη συνείδησή μας και διευρύνοντας την αίσθηση του εαυτού μας.

Για παράδειγμα, όταν δεν γνωρίζουμε το ασυνείδητο περιεχόμενο – όπως το μέρος του νου μας που βρίσκεται κάτω από την μπότα του wetiko – κρύβεται σε ταυτοποίηση μαζί μας, ή για να το πούμε διαφορετικά, γινόμαστε ασυνείδητα ταυτισμένοι με αυτό. Με άλλα λόγια, όταν δεν βλέπουμε τον wetiko, παίρνει τη μορφή μας έτσι ώστε να γίνεται ο φακός μέσω του οποίου βλέπουμε τον κόσμο και ο οποίος καθιστά την ύπαρξή του αόρατη σε εμάς. Οι άνθρωποι που έχουν πληγεί από τον wetiko δεν έχουν ιδέα ότι υπάρχει κάτι περίεργο μέσα τους – ο wetiko κάτω από το ξόρκι του, εμπνέει τους ανθρώπους να προβάλλουν την εσωτερική τους κατάσταση προς τα έξω και να δουν το πρόβλημα (καθώς και τη δική τους σκιά) να είναι έξω από τον εαυτό τους. Στη συνέχεια, αυτός ο ιός του νου μπορεί να δράσει μέσω των τυφλών σημείων μας χωρίς περιορισμό.

Τα καλά νέα είναι ότι όταν ένα εσωτερικό, ασυνείδητο και καταστροφικό ψυχικό περιεχόμενο, όπως ο wetiko, ονειρεύεται και εμφανίζεται στον εξωτερικό κόσμο σε φυσική, αντικειμενική και εγκλεισμένη μορφή – όπως στην αποκάλυψη του εαυτού του μέσω της πανδημίας Covid-19, κάτι γίνεται διαθέσιμο σε εμάς που, αν αναγνωριστεί, μπορεί να μας απελευθερώσει από την τυραννική συγκράτηση του προηγούμενου ασυνείδητου περιεχομένου (wetiko) που μας κατείχε. Μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι η εκδήλωση του φυσικού ιού στον κόσμο μας αντανακλά έναν πιο θεμελιώδη υποκείμενο ψυχικό ιό, μπορούμε να στρέψουμε την προσοχή μας στον εαυτό μας και σε αυτό που αντανακλάται από τον εξωτερικό ιό.

Με αυτόν τον τρόπο, η ασυνείδητη ενέργεια που ήταν δεσμευμένη (σαν να κρατείται όμηρος) στην καταναγκαστική αναδημιουργία του ιού του νου, γίνεται διαθέσιμη για να διοχετευτεί εποικοδομητικά και να εκφραστεί δημιουργικά με τρόπο που, αντί να μας κρατά κολλημένους, να εξυπηρετεί την εξατομίκευση και τη συνεχή εξέλιξή μας.

Συνειδητοποιώντας τη συσχέτιση μεταξύ της επιδημίας του Covid-19 και του ιού του νου wetiko, χρειάζεται να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε την ονειρική φύση της δυστυχίας μας, όπου, όπως και σε ένα όνειρο, η εσωτερική μας κατάσταση αντικατοπτρίζεται ενεργά από τον εξωτερικό κόσμο. Αναγνωρίζοντας τη σύνδεση μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών διαστάσεων της εμπειρίας μας, ρίχνουμε φως στον κρίσιμο και ενεργό ρόλο που παίζει η ψυχή στη δημιουργία της εμπειρίας μας. Ποτέ στο παρελθόν σε όλη την ανθρώπινη ιστορία δεν αναγκάστηκε το είδος μας να αντιμετωπίσει τις φωτεινές, παγκόσμιες μεταμορφωτικές δυνάμεις της ψυχής σε τόσο μεγάλη κλίμακα.

Η αναγνώριση του ρόλου της ψυχής μας σε όλα αυτά, δεν είναι μια παθητική συνειδητοποίηση. Η συνειδητοποίηση που λαμβάνει χώρα μέσα στην ίδια την ψυχή, ταυτόχρονα ενεργοποιεί και ξεκλειδώνει την πολύ δημιουργική φύση της ψυχής που αναγνωρίζουμε. Με άλλα λόγια, αυτή η συνειδητοποίηση δεν είναι αφηρημένη, διανοητική ή θεωρητική, αλλά μάλλον είναι μια εσωτερική αίσθηση που μας συνδέει άμεσα και μας βοηθά να αποκτήσουμε πρόσβαση στην τεράστια δημιουργική δύναμη που ο καθένας μας – εν γνώσει ή εν αγνοία του – φέρει μέσα μας. Αυτή η αντίληψη από μόνη της είναι μόνο η αρχή, γιατί τότε καλούμαστε να μεταφέρουμε και να ενσωματώσουμε την εσωτερική μας συνειδητοποίηση στον εξωτερικό κόσμο με τον δικό μας μοναδικά δημιουργικό τρόπο.

Ο κόσμος μας έχει γίνει σουρεαλιστικός πέρα από κάθε αμφιβολία. Ποιος θα φανταζόταν και στα πιο άγρια όνειρά του, ότι ο κόσμος μας θα είχε αλλάξει τόσο δραματικά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Στο πρόσφατο άρθρο του, ο Winiecki καταλήγει στο συμπέρασμα, «αν υπάρχει κάτι που μας έχει διδάξει ο Covid-19, είναι ότι οι δραματικές μεταβολές της συλλογικής συμπεριφοράς μπορούν πραγματικά να συμβούν εν μία νυκτί». Βλέποντας μέσα από τα μάτια της συμβολικής συνειδητοποίησης, ο Covid-19 μας αποκαλύπτει πόσο ρευστές, παροδικές και εύπλαστες είναι οι υποκείμενες δομές του κόσμου μας, καθώς και πόσο απρόβλεπτη και ονειρική είναι η διαρκώς μεταβαλλόμενη εμπειρία μας στον κόσμο. Βλέποντας την ονειρική φύση του σύμπαντός μας, μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι μόνο ο κοροναϊός που αποκαλύπτει τον πιο θεμελιώδη και επικίνδυνο ιό του νου, αλλά επιπλέον, ολόκληρο το σύμπαν είναι μια συνεχής ζωντανή αποκάλυψη, που μας προσφέρει όλα όσα χρειαζόμαστε για να ξυπνήσουμε, αν μόνο έχουμε τα μάτια για να δούμε.

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Πρωτοπόρος στον τομέα της πνευματικής αφύπνισης, ο Paul Levy είναι ένας θεραπευτής που στην ιδιωτική του πρακτική, βοηθά τους ανθρώπους να αντιληφθούν την ονειρική φύση της πραγματικότητας. Μεταξύ των βιβλίων του είναι το The Quantum Revelation: A Radical Synthesis of Science and Spirituality (SelectBooks, May 2018) και Dispelling Wetiko: Breaking the Curse of Evil (North Atlantic Books, 2013). Είναι ο ιδρυτής του «Awakening in the Dream Community» στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Είναι λάτρης του έργου του CG Jung και θιβετιανός βουδιστής ασκούμενος για πάνω από 35 χρόνια. Υπήρξε συντονιστής του βουδιστικού κέντρου Portland PadmaSambhava για πάνω από είκοσι χρόνια.

Πηγή

hypnotherapy4u.gr