Κάνε το Μέτρο της Ζωής σου την Ανάσα σου …

Από: Δρ. Χρυσόστομο Μαυροθαλασσίτη –

Θα σε πείραζε αν ξεκινούσες την ημέρα σου λέγοντας:
Έχω προστασία !!! Ζω στην αφθονία !!! 
Έχω αρμονία με το σώμα μου. (Στην αρμονία περικλείεται και η υγεία) !!!
Τι ωραίος που είναι ο κόσμος μας αγγελικά πλασμένος.( Κι ας μην είναι) !!!

Το μάθημα της ΑΓΑΠΗΣ το είχα περιγράψει σε παλιότερη ανάρτηση Τώρα είχε σειρά το μάθημα της ΖΩΗΣ. Πάντα πίστευα ότι ζούσα, όμως όχι.

Τι θα λέγατε αν σας έλεγα να μιλάτε στα γονίδιά σας. Εγώ τους λέω ότι είμαι 33 χρόνων κι ας είμαι 59. Καλό ακούγεται και είναι εφικτό και να γίνει. Παρ όλα αυτά χάνεται η ποιότητα της ζωής. Τι θέλω να πω. Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το προσδόκιμο της ζωής. Έχει όμως χαθεί η ποιότητα. Ένας 80άρης με αρχόμενη άνοια ή με κινητική αναπηρία ή με προχωρημένο σάκχαρο με επιπλοκές τι ποιότητα να έχει ? Πόσα χρόνια από την ζωή του υπήρξαν τα καλά ? Θα λέγαμε μέχρι τα 60 ? Ωραία ? Λοιπόν και πάλι όχι θα έλεγα. Ο άνθρωπος είναι … ζωντανός μόνο όταν είναι συνδεδεμένος με το ΤΩΡΑ. Αλλιώς νομίζει ότι ζει αλλά στην ουσία απλώς ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ. Είναι αρκετά δύσκολο το μάθημα του ΤΩΡΑ. Κι όμως είναι αυτό που προσπαθούν να πετύχουν όσοι προσεύχονται ή όσοι διαλογίζονται.

Μάθε να επικοινωνείς με το σύμπαν. Μάθε να ζητάς. Αν δεν ζητήσεις δεν θα λάβεις. Αν δεν λάβεις ότι ζήτησες ξαναρώτησε. Γιατί μου συμβαίνει αυτό ? Επαναδιαπραγματεύσου. Μάθε την επικοινωνία με την άλλη διάσταση. Κάπου κάπου θα λες ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Μάθε να ζεις στην αφοβία. Δεν σημαίνει ότι αν δεν πεις δόξα σοι ο Θεός, θα έρθει και η ώρα που θα πεις βόηθα Παναγιά. Είναι όμως θεϊκός νόμος να ευχαριστείς από ευγνωμοσύνη.

Μάθε να επικοινωνείς με το σώμα σου. Να γίνεσαι μικροσκοπικός και να μπαίνεις μέσα στο σώμα σου. Μπορείς να καθίσεις όπου θες και να μιλήσεις στα κύτταρα σου. Είναι ένας τρόπος να αυξήσεις την επικοινωνία μαζί τους. Να τους διώξεις κάθε ενοχή, κάθε ντροπή, να ανεβάσεις την χαμηλή σου αυτοαξία, με σκοπό να επαναρυθμίσεις το αποδιοργανωμένο σου πχ πεπτικό σύστημα. Να βιώσεις συναισθηματική ευεξία. Θα μιλάς στα κύτταρα σου τόσο απλά και τόσο αθώα όπως θα το έκανε ένα μικρό παιδί που παίζει με τα βότσαλα της θάλασσας.

Ας κάνουμε την άσκηση μαζί …

Φαντάσου ότι έγινες απίστευτα μικρός και πήγες και κάθισες στην … καρδιά σου. Παίξε μαζί της, χάιδεψέ την, νιώσε ευγνωμοσύνη για χάρη της. Άλλωστε χάρη σ αυτή είσαι εδώ στο ΤΩΡΑ ζωντανός.

Μου έρχονται στο νου οι δύο πρώτες αράδες ενός παραμυθιού. Σε έναν μακρινό τόπο οι άνθρωποι ζούσαν λίγα χρόνια. Άλλος 6, άλλος 9 άλλος 11. Λες και όλοι πέθαναν μικροί. Το μυστικό τους όμως δεν ήταν πόσο έζησαν, αλλά το πόσο συνειδητά έζησαν. Μόνο όταν ζεις συνειδητά το κάθε δευτερόλεπτο την κάθε στιγμούλα ζεις. Όταν λειτουργείς συνειδητά ζεις γιατί έχεις τον έλεγχο των αισθήσεων. Αλλιώς παρασύρεσαι από το ρεύμα του χρόνου. Ζεις μόνο όταν έχεις πλήρη αντίληψη, που γίνεται σκόπιμα με επίγνωση και νηφαλιότητα, όταν είσαι συνειδητός στο τώρα. Έτσι κι εγώ. Νόμιζα ότι ζούσα, αλλά η αλήθεια ήταν ότι απλώς ΕΠΙΒΙΩΝΑ. Ήταν κι αυτό μια απάτη, όπως λέει κι ο φίλος μου ο Άντονι ένα ακόμα fake. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ζεις στο τώρα, συνεχώς κάθε λεπτό, κάθε ώρα της ημέρας, κάθε στιγμή από το 24 ωρο που έρχεται, κάθε μέρα της εβδομάδας, κάθε μήνα, κάθε χρόνο. Αν τα καταφέρεις όμως ζεις σε έναν άλλο υπέροχο κόσμο. Για να ζω έπρεπε να είμαι γειωμένος με τη γη. Έπρεπε να είμαι ένα μαζί της

Πως γίνεται να ζούμε συνεχώς στο τώρα; Τα πράγματα θα ήταν απλά αν ήμουν πχ δέντρο. Θα έπρεπε να βγάλω ρίζες. Αν ήμουν ψάρι αρκούσε να είμαι σε επαφή με το νερό. Αν ήμουν πουλί αρκούσε το να πετώ και να εισπνέω τον καθαρό αέρα. Επειδή δεν ήμουν τίποτα από αυτά τρεις τρόποι μου απέμειναν.

1. Ή θα έπρεπε να σκέφτομαι ότι βγάζω κι εγώ … ρίζες και να φυτρώνω.

2. Ή θα έπρεπε να εισπνέω συνειδητά όπως και να εκπνέω συνειδητά. Ότι δεν γίνεται συνειδητά αλλά μηχανικά ή αυτόματα δεν σου ανήκει … άρα δεν κερδίζεις. Μη αναπνέοντας συνειδητά απλώς περιφέρεις το … σαρκίο σου. Είσαι δηλαδή ένας αριθμός. ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΝΗΚΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ ΠΕΡΑΣΕ. Κάθε που αναπνέεις συνειδητά λες αυτό το απλό είμαι ζωντανός είμαι ελεύθερος να δημιουργήσω. Θα μου πείτε τι θα δημιουργήσω με την ανάσα μου ε; Πρέπει να κάνουμε μια παρομοίωση. Λοιπόν η γη μοιάζει με τα κύτταρα μας. Είναι ζωντανή κι αυτή. Ξέρουμε ότι κάθε κύτταρο μας περιβάλλεται από μια μεμβράνη που όταν είναι γερή επιτρέπει στο κύτταρο να έχει ένα συγκεκριμένο φορτίο. Το πετυχαίνει με τις μετακινήσεις των ιόντων καλίου, νατρίου, ασβεστίου κλπ. Έτσι ακριβώς γίνεται και με τη γη. Είναι μια μεμβράνη που έχει ένα συγκεκριμένο δυναμικό ή όπως είπαμε πριν ένα πολυδιάστατο δυναμικό. Μόνο που αντί για ιόντα έχει εμάς στην επιφάνεια της. Οι σκέψεις μας λοιπόν δονούνται σαν ιόντα που έχουν θετικά η αρνητικά φορτία. Έτσι παίζουμε το ρόλο των φορτίων. Αν θα μπορούσαμε να χρωματίσουν αυτή την σύνολη ενεργειακή σκέψη θα βλέπαμε τη γη να παίρνει διάφορα χρώματα σαν να είναι ένα τεράστιο ουράνιο τόξο. Τα πιο συνειδητά πλάσματα έχουν τεράστιο δυναμικό. Όταν είσαι συνειδητός απλώνεται το δυναμικό όπως η λάβα που ξεχειλίζει και τα συμπαρασύρει όλα. Όταν σε εμπνέει κάποιος είναι γιατί δονείται στην δικιά σου συχνότητα η αλλιώς οι συχνότητες που εκπέμπει εμπεριέχουν και την δικιά σου συχνότητα.

3. Βέβαια υπάρχει και ένας τρίτος τρόπος. Συντονισμός μέσα από τον ήχο της ανθρώπινης φωνής. Βρίσκεις ένα τραγούδι με καθαρές φωνές και απλώς τις ακολουθείς. Να ένα τέτοιο άκουσμα. Ξεκινά με ελάχιστα όργανα και στην πορεία ακούγονται μόνο γήινες φωνές, που εκπορεύονται από το πολυδύναμο δυναμικό της γης. Συντονιστείτε πάνω σε αυτές τις μαγικές φωνές. Θα σας πω και κάτι τρελό. Όπως το φως δεν είναι απαραίτητο να το βλέπεις μπορείς και να το … εισπνεύσεις, έτσι και τον ήχο μπορείς να τον πιείς σαν να ήταν ένα πολύ γευστικό κρασί. Το άρωμα μπορείς να το καταπιείς επίσης. Μη κοιτάτε τα στερεότυπα ή τα δεδομένα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μόνοι μας δημιουργούμε την πραγματικότητα μας.

Ο άνθρωπος τι είναι; Ενέργεια που χαμήλωσε συχνότητα και σωματοποιήθηκε. Κάποια πράγματα πρέπει να γίνονται αυτόματα. Όπως η αναπνοή. Εδώ όμως είναι το κλειδί. Όταν ο μόνος τρόπος καταγραφής του χρόνου είναι η ταύτιση μαζί του. Άρα η μη ταύτιση σημαίνει ανυπαρξία ζωής. Η ΖΩΗ μας μοιάζει με ένα αεράκι που φυσάει πετά και χάνεται. Όλα τα κάνει αυτόματα. Αναπνέει, τρώει, κάνει έρωτα, ρουτινιάρικα. Ποτέ δεν δίνει σημασία στην ενεργητική αναπνοή ή όπως αλλιώς θα λέγαμε στην συνειδητή αναπνοή. Ομοίως και στη συνειδητή βρώση στη συνειδητή αφή στο συνειδητό άκουσμα .

Μόνο όταν αναπνέω συνειδητά ζω. Μόνο όταν την μέρα που πέρασε έχω συνειδητή αναπνοή είμαι ζωντανός. Κάθε που παίρνω συνειδητή εισπνοή γεμίζω με ενέργεια. Και κάθε που εκπνέω αποβάλλω όλες τις σαβούρες που κουβαλάω μέσα μου.

Είναι σημαντικό να αυξήσουμε την συχνότητα δόνησης του σώματος μας. Όσο ψηλότερη, τόσο μεγαλύτερη η δύναμη του νου, άρα και η προστασία μας, η αρμονία με το σώμα μας, που εμπεριέχει την υγεία μας, άρα και την ικανότητα να αυξήσουμε το δυναμικό της αγάπης. Δεν είναι δύσκολο να αποκτήσουμε πρόσβαση στο πολυδιάστατο δυναμικό μας, γιατί θα τότε θα αυξήσουμε τη δόνηση του πλανήτη μας. Όταν ΔΕΝ είσαι συνειδητός στο τώρα το δυναμικό σου είναι διαφορετικό από το δυναμικό της γης άρα γίνεσαι ΞΕΝΟ σώμα για τη γη. Έτσι δεν μπορείς να μπεις στην διαδικασία να αυξήσεις το δυναμικό της σκέψης σου. Μόλις το καταφέρεις όμως είναι ένα ταξίδι από το σκοτάδι στην αγάπη, μιας και η αγάπη είναι φως.

Μάθε να ζεις στο παρών αναπνέοντας αργά και βαθιά. Φαντάσου ότι σε κάθε εισπνοή μπαίνει τόσος αέρας στα πνευμόνια σου που οι ώμοι σου απομακρύνονται μεταξύ τους. Είναι σαν να κάνεις πλευρική αναπνοή, όχι κοιλιακή.

Μάθε να λες τι όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος. Ακόμα κι αν έχεις ένα χέρι , ένα δάχτυλο, πάλι το ίδιο θα λες.

Μάθε να στεναχωριέσαι από το Α μέχρι το Ε. Ποτέ δεν θα επιτρέπεις ούτε ένα γράμμα παρακάτω. Αυτή η τεχνική είναι που βάζεις όρια.

Μια μικρή παρένθεση. Οι αρχαίοι μας τι έκαναν. Έπαιρναν ένα απλό φωνήεν το ι, το ε, το η και το άπλωναν. Όταν όμως το απλώσεις και το κάνεις πχ. αι τότε αποκτά διάρκεια, αποκτά όγκο. Έτσι τη Γη την αποκαλούσαν Γαία. Η Γη γινόταν τότε αθάνατη. Ακόμα κι αν καταστρεφόταν ξαναγεννιόταν από την αρχή.

Δεν ήρθαμε στη Γαία για να γίνουμε γιόγκι, δεν ήρθαμε για να κάνουμε θαύματα, δεν ήρθαμε για να βλέπουμε το μέλλον η το παρελθόν. Όλα αυτά κι άλλα τόσα τα κάνουμε σαν πνεύματα. Εδώ ήρθαμε να ζήσουμε σαν φθαρτοί, σαν άνθρωποι, με όλες τις αδυναμίες μας. Ήρθαμε να γίνουμε ένα με τα πλάσματα της δημιουργίας. Να γίνουμε ένα με τη γη, ένα με τα φυτά, με τα ζώα, με τους ανθρώπους. Ήρθαμε για να ερωτευθούμε, να πονέσουμε, να κλάψουμε, να γελάσουμε, να νοιώσουμε τον κόσμο της αγάπης. Ήρθαμε για να πεθάνουμε παίρνοντας όσο πιο πολλές εμπειρίες μπορέσουμε. Άλλωστε είμαστε αθάνατοι σε ένα φθαρτό σώμα. Λατρέψετε το είναι δικό σας για όσο το επιτρέπει η μοίρα σας, που πάλι εσείς την ορίζεται.

Σας αγαπώ όλους εσάς τα υπέροχα πλάσματα που φτιάξατε αυτή την υπέροχη ψευδαίσθηση των αισθήσεων μου. Ήρθαμε για να γίνουμε όλοι ΕΝΑ!!! Γυρίστε έπειτα προς τον καθρέφτη. Κοιτάξτε τον εαυτό σας και πείτε του. Σε αγαπώ υπέροχο πλάσμα !!!

Κάνε το μέτρο της ζωής σου την ανάσα σου …

www.hypnotherapy4u.gr