Nατσιός Δημήτρης, δάσκαλος-Κιλκίς
Ακούγοντας, βλέποντας και διαβάζοντας κανείς τις σάπιες τούτες ημέρες, έχει την αίσθηση ότι επίκειται το τέλος του
νεοελληνικού κράτους. Μέχρις εδώ ήταν, «εάλω η Πόλις».
Παρόμοια αισθήματα βίωναν και οι δυστυχείς Ρωμηοί, λίγο προ της αλώσεως της Βασιλεύουσας. Το Γένος ανέβαινε στον αιμάτινο δρόμο του Γολγοθά του, στην μακραίωνη σκλαβιά στους αντίχριστους Αγαρηνούς εξαιτίας κυρίως της ηθικής κρίσης. Το διαπιστώνουμε σε κείμενα της εποχής: «Οι άρχοντες συμμετέχουν στις παρανομίες, οι διαχειριζόμενοι τα κοινά είναι κλέφτες, οι δικαστές δωρολήπτες με αποτέλεσμα να επικρατούν οι εγωιστές, οι αλαζόνες, οι αχάριστοι, οι συκοφάντες…
Δεν υπάρχει αγάπη, αδελφών ομόνοια «ουδαμού σπλάχνον χριστιανικόν, ουδαμού δάκρυον συμπαθές», θρηνεί ο μοναχός (και άγιος νομίζω της Εκκλησίας μας) Ιωσήφ Βρυέννιος. (Απ. Βακαλόπουλος, «Ο χαρακτήρας των Ελλήνων», σελ. 81).
Στο ίδιο βιβλίο, ο αείμνηστος καθηγητής, σημειώνει ότι «οι πλούσιοι την εποχή εκείνη, ενώ κατέρρεαν τα τελευταία υπολείμματα της βυζαντινής αυτοκρατορίας, ξένοι τελείως προς το πνεύμα του Χριστιανισμού, ήταν σκληρότεροι απέναντι στους φτωχούς και ταπεινούς της ζωής». Είμαστε και σήμερα ενώπιον μιας νέας άλωσης, περιμένουμε των εχθρών τα φουσάτα…
Γιατί είναι η πατρίδα «αχούρι κοπρισμένο/ από τ’ αλόγατα του οχτρού. Καπίστρια τα φελόνια /και οι κολυμπήθρες γούρνες. Να! Διαγουμιστές όλοι/ των όλων. Τίμιων, ιερών μαγαριστές και σφάχτες». (Παλαμάς, «Η φλογέρα του βασιλιά»). Κόπρισε, διαγούμισε, μαγάρισε τόσα χρόνια το πολιτικό χτικιό, άχρηστοι και ανίκανοι λεβαντίνοι, οι συμμορίες του κομματισμού και μας παραδίδουν αμαχητί στους Φραγκογερμανούς, στους «Βενετούς», στους εμπόρους των εθνών- τοκογλύφους. Γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε, γιατί δεν επαναστατούν οι νέοι; Αναρωτιέται η μεσόκοπη άνοια και ανία, η συφοριασμένη «γενιά του Πολυτεχνείου»;
Επανάσταση; Τι είναι αυτό τρώγεται; Μια διαδήλωση, μια πορεία διαμαρτυρίας για την θεϊκή ομάδα μας, ναι! «Προοδευτικές» συμπλοκές με την αστυνομία και βεβήλωση της ασυλαίας ανοησίας, όλα αυτά που ξεσηκώνουν ενίοτε τη νερουλή νεολαία μας – εικόνα και ομοίωση μας- γίνονται, έτσι περνάει η ώρα, ξεθυμαίνει, απελευθερώνεται και η σωρευμένη ενέργεια.
Η Επανάσταση όμως «θέλει δουλειά πολύ», πριν, όχι τώρα. Πού να ξέρουν οι νέοι από επαναστάτες, ποιος τους δίδαξε; Με ολίγον Τσε Γκεβάραή Φιντέλ ως καρδιοκατακτητές κυρίως και ατίθασα πλουσιόπαιδα, επαναστάτες δεν φτιάχνεις. «Ο γύφτος και φθισικός» Καραϊσκάκης δεν μας κάνει, του λείπει η πολυπολιτισμική διάσταση, έκοβε και έχτιζε λοφίσκους με τούρκικα κεφάλια, ρατσισμός ασυγχώρητος. Εσυνηθίσαμε, ως θα έλεγε ο γερο – Κολοκοτρώνης, να μας καταφρονούν οι ξένοι, δυο αιώνες, υποτέλειας και ξενοδουλείας, βιώσαμε. Τώρα, στις γενιές μας ξεβράζεται το κακό. Οι κοπριές, οι κοπρώνυμοι, που κυβέρνησαν ιδίως κατά την λαμπρή τους περίοδο – την ευρωπαϊκή της μακαρίτισσας ΕΟΚ – άφησαν την πατρίδα χωρίς παιδεία εθνική, χωρίς χρηστή δημόσια διοίκηση και μας παραδίδουν στα αρπακτικά της Τρόϊκας. Γιατί δεν επαναστατούν οι Έλληνες; ιδού η απορία…
Ο χρόνιος εθισμός στην δουλοπρέπεια, η καθημερινή εισπνοή τηλεοπτικών αναθυμιάσεων, μεταμόρφωσαν τον πάλαι ποτέ ατίθασο, αγωνιστή, επαναστάτη και πολεμιστή Ρωμηό, σε ασπόνδυλο καλοπερασάκια, σε ήρεμο «τίποτε». Διασώζει ο Φωτάκος στα «Απομνημονεύματα περί την Ελληνικήν Επανάστασιν», ένα περιστατικό.
Συμβαίνει κατά το πρώτο έτος της Εθνεγερσίας. Οι πολιορκημένοι Τούρκοι του Νεόκαστρου αποφάσισαν να συνθηκολογήσουν και πρότειναν διαπραγματεύσεις. Συμφωνήθηκε συνάντηση των δυο αντιπροσωπειών έξω από το φρούριο. Αλλά οι συνομιλίες δυσκολεύονταν και αργούσαν, επειδή εκατοντάδες αγωνιστές, περίεργοι, χασομέρηδες, και λοιποί «άτακτοι» είχαν συγκεντρωθεί γύρω και θορυβούσαν αδιαφορώντας για τις διαταγές των αρχηγών τους. Αφηγείται ο Φωτάκος: «Αφού δεν πλέον είδαν οι Τούρκοι ότι οι Έλληνες δεν ακούουν τους καπεταναίους των μια ημέραν ο Τσιντάραγας, κλειδούχος του Φρουρίου, έχασε την υπομονήν κι στραφείς προς τους στρατιώτας εφώναξεν ούτως: σουτ βρε Ρωμηοί! Η φωνή αυτή αμέσως έφερε σιωπήν. Εδώ δε εφαρμόζεται το ρητόν: «Είδε ο δούλος τον δεσπότην και εφοβήθη». Κατ’ ουδένα τρόπον εδύναντο οι καπεταναίοι να απομακρύνουν τους στρατιώτας διά να σταθούν οι Τούρκοι εις ομιλίαν, η δε φωνή του Αγά μόνη τους ησύχασεν». Και παρατηρεί συγκαταβατικά ο αγωνιστής: «Πόσον ο φόβος είναι δυνατός και ανεξάλειπτος, όταν είναι παιδιόθεν ριζωμένος εις τα ψυχάς των ανθρώπων». Έτσι ακριβώς. Μόνο που στην τωρινή περίπτωση δεν πρόκειται περί ριζωμένου φόβου, αλλά για ριζωμένη έως μιθιδρατισμού αφασία και παχυδερμία.
Κατ’ αρχάς και η λέξη Επανάσταση έχει ποινικοποιηθεί. Παραπέμπει στις επταετείς καρικατούρες, που ίσως το μεγαλύτερο έγκλημα τους ήταν ότι με τις γελοίες τους πατριδοκαπηλίες και θρησκοληψίες, έδωσαν μια ουρανόπεμπτη δικαιολογία στους μεταπολιτευτικούς νάνους και αρλεκίνους της «προόδου», να ποδοπατήσουν, να στρεβλώσουν αξίες αειθαλείς, ελληνοσώτειρες, «πίστιν και πατρίδα», που, όταν προσβάλλονται και αλυσοδένονται, ξεσηκώνουν λαούς. Παιδιόθεν, ρίζωσε «εις τα ψυχάς» των σημερινών Νεοελλήνων αυτή η αποστροφή, η καχυποψία, η απάρνηση στα τιμαλφή του Γένους μας, ο φόβος του ραγιά. Του ραγιά, του κατακυριευμένου στα βορβορώδη πάθη του. Διότι ψυχή χωρίς θρεμμένη με την Ορθόδοξη πίστη και με την φιλοπατρία, καταντά παλιόψαθα, φανταχτερή ασημαντότητα κι ας νομίζει ότι έχει αξία. Οι επαναστάσεις δεν γίνονται με μπουκωμένα στόματα και άδειες, νεκρές ψυχές. «Σηκώθηκα και πήγα εις τις εικόνες και κάνω την προσευχή μου και λέγω∙ Κύριε βλέπεις σε τι κατάστασιν έφτασα. Ο μόνος σωτήρας είναι η παντοδυναμία σου και η ευσπλαχνία σου σε μας οπού κιντυνεύομεν και εις την ματοκυλισμένη μας πατρίδα. Πιάνω και φκιάνω μιαν σημαία και γράφω Εθνική Συνέλευση, Σύνταμα. Λέγω. Εις το όνομα του Θεού και της βασιλείας του σηκώνεται η σημαία της πατρίδος». Και επαναστάτησε ο ματοκυλισμένος στρατηγός τον Σεπτέμβριο του 1843 κατά των Μπαυαρέζων και κέρδισε ο βασανισμένος αγωνιστής, μαζί με τον λαό που τον ακολούθησε, αναίμακτα το «Σύνταμα». Η επανάσταση δεν θα ξεκινήσει από τους… κουκουλοφλώρους, μοσχοαναθρεμμένους μοναχογιούς των βορείων προαστίων. Επανάσταση, αν γίνει και πρέπει να γίνει, θα έλθει από αυτούς που αγαπούν την πατρίδα με τον τρόπο του Μακρυγιάννη.
Άνθρωποι «ων ο Θεός κοιλία, οι εχθροί του σταυρού», ο ψευτοεπαναστάτες της σήμερον, στηρίζουν ύπουλα τους κατοχικούς, τους προδότες της πατρίδας…
Πηγή: www.oparlapipas.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΕ….
Τι θαυμάσιο άρθρο! ΥΠΟΚΛΊΝΟΜΑΙ!
Συγχαρητηρια δασκαλε. Ειμαι τυχερος που ησουν δασκαλος τις κορης μου
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΔΑΣΚΑΛΕ! ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ.
ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ…
ΤΥΧΗ ΑΓΑΘΗ, ΕΥΤΥΧΗΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ. ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ
ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΛΙΓΟΙ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΓΩΝΑ.
https://www.youtube.com/watch?v=WAnCSidKkFc
Ελληνικη αθάνατη ψυχή. Να γιατί δεν θα χαθεί η Ελλάδα. Συγχαρητήρια δάσκαλε, πάντα έτσι!!!
ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Για την ελληνική πολιτεία είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ,ενώ κατά το Κανονικό Δίκαιο (εκκλησιαστικούς κανόνες) αποτελεί θείο καθίδρυμα. Αναγνωρίζεται από το Σύνταγμα ως επικρατούσα θρησκεία της Ελλάδας και ο Καταστατικός της Χάρτης είναι νόμος του κράτους. Βρίσκεται σε κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και τις άλλες ομόδοξές της Εκκλησίες.
Διοικητικά περιλαμβάνει τις Μητροπόλεις που ανήκαν στο ελληνικό κράτος ως τους Βαλκανικούς Πολέμους και αυτές των λεγομένων «Νέων Χωρών», οι οποίες προστέθηκαν μετά, οι τελευταίες όμως της παραχωρήθηκαν «επιτροπικώς» και υπάγονται πνευματικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο σύμφωνα με την Πράξη του 1928. Στην Εκκλησία της Ελλάδος δεν υπάγονται η Εκκλησία της Κρήτης, η οποία είναι ημιαυτόνομη, με δική της Σύνοδο και Αρχιεπίσκοπο, καθώς και οι Μητροπόλεις της Δωδεκανήσου, οι οποίες υπάγονται και διοικητικά απευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Διέπεται από το συνοδικό σύστημα, δηλαδή οι αποφάσεις λαμβάνονται από όλους τους Μητροπολίτες σε σύνοδο κατά πλειοψηφία και προκαθημένη θεωρείται η Ιερά Σύνοδος με τιμητική απόδοση του τίτλου του προέδρου στον Αρχιεπίσκοπο. Ανώτατη Εκκλησιαστική Αρχή έχει την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας (Ι.Σ.Ι.), που συγκροτείται με Πρόεδρο τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος και όλους τους εν ενεργεία Μητροπολίτες. Διαρκές διοικητικό όργανο, το οποίο αποφασίζει για τα τρέχοντα θέματα είναι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (Δ.Ι.Σ.).
***
Διαρκές διοικητικό όργανο… με τόσα αντορθόδοξα που συμβαίνουν δεν θα έπρεπε να έχει πάρει αποφάσεις να ορθοδοξούν οι μητροπολίτες, οι ιερείς, ο αρχιεπίσκοπος, ο πατριάρχης;
Πώς είναι δυνατόν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος να είναι Οικουμενιστής οδηγώντας την εκκλησία στην πανθρησκεία και η Ιερά Σύνοδος να μην τον έχει καταδικάσει, αφορίσει και ξυρίσει, όπως ορίζει το Ιερό Πηδάλιο;
Πώς είναι δυνατόν η Ιερά Σύνοδος να επιτρέπει συλλείτουργα με αιρετικούς, και να μην αφορίζει όσους συμμετέχουν, όπως λένε οι Ιεροί Κανόνες;
Πώς είναι δυνατόν η Ιερά Σύνοδος να μην παίρνει θέση για την κάκιστη παιδεία των σημερινών Ελλήνων, όταν αυτή είναι υπεύθυνη για αυτήν;
Πώς είναι δυνατόν η Ιερά Σύνοδος να επιτρέπει στους ιεράρχες να ορκίζουν προδότες τους Έθνους στην Βουλή των Ελλήνων;
Πώς είναι δυνατόν η Ιερά Σύνοδος να μην αφορίζει τους μασόνους πολιτικούς και ιερείς ή όσους συναναστρέφονται με αυτούς, από την στιγμή που η ίδια η εκκλησία έχει δηλώσει ότι η μασονία αποτελεί αίρεση;
Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζει η Ιερά Σύνοδος για το τι πιστεύουν οι εβραίοι για μας και να ορκίζουν εβραίους να μας κυβερνούν; Και αν ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει περί Ταλμούδ, ας μελετήσει την Τριαδική Δογματολογία του Αγίου Όρους που είναι αναρτημένη στο διαδίκτυο και περιλαμβάνει και τα «πιστεύω» των εβραίων ταλμουδιστών.
Πώς είναι δυνατόν η Ιερά Σύνοδος να μην παίρνει θέση σε κάθε αντορθόδοξη θέση που παίρνουν μητροπολίτες, όπως ο Άνθιμος Αλεξανδρούπολης ή ο Ιγνάτιος Μαγνησίας που έκανε την Θεία Λειτουργία στα νεοελληνικά, και άλλα πολλά;
Πώς είναι δυνατόν να μην παίρνει θέση η Ιερά Σύνοδος για τις τηλεοπτικές αηδίες που σερβίρουν στον λαό σαν σύγχρονη παιδεία του Έλληνα;
Πώς είναι δυνατόν η Ιερά Σύνοδος να μην παίρνει αποφάση να ανοίξουν ένα σωρό μοναστήρια για να στεγαστούν και να ταϊστούν οι άστεγοι, την ώρα που υπάρχουν και πολλά άδεια; Και επιπλέον να μπορεί η γη τους να καλλιεργηθεί;
Πώς είναι δυνατόν η Ιερά Σύνοδος να δεσμεύει την περιουσία του λαού, καθότι η περιουσία της εκκλησίας είναι του λαού, και να καταργεί τα λόγια του Χριστού «ούτε δεύτερο μανδύα να μην έχετε εσείς οι κληρικοί»;
Πώς είναι δυνατόν η Ιερά Σύνοδος να μην κάνει πράξη την μοναδική εντολή που έδωσε ο Χριστός «αγαπάτε αλλήλους» και να μην θέλει να ενωθεί το πάτριο με το νέο;
Τα «πώς είναι δυνατόν» είναι πολλά… μα μήπως τελικά η Ιερά Σύνοδος είναι συνένοχη; Μήπως βρίσκονται σε αποστασία όλοι οι ιεράρχες, γιατί μόνο έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί η αδράνειά τους ή μάλλον η σκόπιμη συμμετοχή τους στο έγκλημα που γίνεται και στον ελληνικό λαό και στην Ορθοδοξία.
Μοιάζει σαν ένα οργανωμένο σχέδιο, κάποιοι μιλούν και αντιδρούν, όπως ο Σεραφείμ Πειραιώς, για να λέει ο κόσμος «να, κάποιος τα λέει», αλλά στην ουσία τίποτα δεν γίνεται. Κάποιοι άλλοι παίρνουν δικές τους θέσεις τελείως αντορθόδοξες, η ιερά σύνοδος δεν μιλά, κι έτσι περνούν οι διαστρεβλώσεις….
Τελικά έχει δίκιο ο γέροντας Ιωάννης που σας φωνάζει και σας κατηγορεί.
Ιεράρχες, δεν ορθοδοξείτε. Με την σιωπή σας είστε συνένοχοι στο έγκλημα. “Ο ΣΙΩΠΩΝ ΔΟΚΕΙ ΣΥΝΑΙΝΕΙΝ” είπε ο Μέγας Βασίλειος.
ΜΙΑ ΣΤΑΝΗ ΜΙΑ ΠΟΙΜΝΗ ΘΕΛΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ.
ΜΕΤΑΝΟΗΣΤΕ, ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΝΩΣΤΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ !
ΔΩΣΤΕ ΕΝΤΟΛΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΑΒΕΤΕ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ. ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ.