Έζησα στην κόλαση του παιδομαζώματος του ISIS

Αποκόπηκε από την οικογένεια του σε μικρή ηλικία.

Έκπαιδεύτηκε ως πολεμιστής. ‘Εμαθε να μισεί όποιον δε συμφωνεί με την ιδεολογία του Ισλαμικού Κράτους. Τελικά ξαναβρήκε την οικογένεια του.

O Νασίρ (Nasir) είναι από τους τυχερούς. Κατάφερε να δραπετεύσει από τα χέρια του ISIS, όπου και είχε εκπαιδευτεί ως καμικάζι. Είναι μόλις 12 χρονών.

Το αγόρι ξανά έσμιξε με την μητέρα του στο κάμπινγκ των προσφύγων που βρίσκεται στο Κουρδιστάν, σπίτι για πάνω από 15,000 Γιαζίντις δραπέτες του ISIS. Ζήτησε από το CNN να μην δωθούν στη δημοσιότητα τα εξής: το πρόσωπό του, η φωνή του αλλά και το πραγματικό του όνομα.

«Υπήρχαν 60 από εμάς» λέει ο Νασίρ. Οι πιο τρομακτικές στιγμές που ζήσαμε όλοι μας ήταν όταν οι βομβαρδισμοί έλαβαν μέρος στο Ισλαμικό Κράτος. Τότε μας οδηγούσαν σε υπόγεια τούνελ για να κρυφτούμε. Μας είπαν οι Αμερικανοί, οι άπιστοι, προσπαθούσαν να μας σκοτώσουν αλλά εκείνοι, οι μαχητές, μας αγαπούσαν. Θα μας πρόσεχαν πιο υπεύθυνα και από τους ίδιους τους γονείς μας.

«Όταν μας εκπαίδευαν, μας έλεγαν πως οι γονείς μας ήταν άπιστοι και πως προτεραιότητα μας ήταν να γυρίσουμε πίσω και να τους σκοτώσουμε».

Η στρατολόγηση παιδιών στρατιωτών από το ISIS είναι προσεγμένη. Για παράδειγμα, την προηγούμενη εβδομάδα, ένα βίντεο προπαγάνδας βγήκε στη δημοσιότητα με ένα παιδί που μιλούσε αγγλικά. Αλλά η πραγματικότητα πίσω από τους τίτλους είναι πολύ πιο σοκαριστική.

«Θα έκλαιγα σιωπηλά».

Η κατήχηση που έλαβε ο Νασίρ ήταν παρόμοια με όλων των παιδιών που κρατούνταν αιχμάλωτα από το ISIS. Οι χειριστές του θα του έλεγαν συνέχεια ότι τώρα, ήταν η μόνη του οικογένεια.

Ο Νασίρ λέει πως το πιο μικρό αγόρι ήταν 5 χρονών και πως κανένα από αυτά δεν ήταν εξαιρετο στις εξαντλητικές εκπαιδεύσεις που είχαν το όνομα “Κουτάβια του Χαλιφάτου”.

«Δεν μας επιτρεπόταν να κλαίμε, αλλά συχνά σκεφτόμουν την μητέρα μου και την ίδια να ανησυχεί για εμένα και θα προσπαθούσα να κλάψω σιωπηλά. Όταν αποδράσαμε και είδα την μητέρα μου ξανά, ήταν σαν να επανήλθα στη ζωή».

Ο Νασίρ πλέον βρίσκεται πίσω στο σχολείο, αφου δραπέτευσε μετά την συμμετοχή του σε βίντεο προπαγάνδας που γυρίστηκε στο Ινστιτούτο Αλ Φαρουκχ στη Ράκκα της Συρίας. Το οποίο με βάση τα λεγόμενα του ISIS είναι οι κεντρικές εγκαταστάσεις για την εκπαίδευση των παιδιών στρατιωτών.

Στο βίντεο, τα παιδιά σε μια ευθεία σειρά δεξιά η αριστερά από τον εκπαιδευτή τους , με βαμμένα άσπρα τα πρόσωπά τους .

Ένα παιδί χαιρετάει, άλλα παιδιά δεν σηκώνουν ούτε το βλέμμα τους .Στο Τζιχάντ στο Τζιχάντ τραγουδούν και φωνάζουν.

‘’Mε την χάρη του Θεού’’ ο εκπαιδευτής λέει ,τις μέρες που έρχονται, οι πολεμιστές θα πολεμούν από την πρώτη γραμμή τους άπιστους.

Απίστευτα δύσκολη απόφαση.

Ο Αζίζ Αμπντούλαχ Χαντούρ(Aziz Abdullah Hadur), ένας αρχηγός των Πεσμέργκα(Peshmerga:Κουρδικά στρατεύματα), λέει πως όσοι βρίσκονται στις πρώτες γραμμές και καταφέρνουν να φτάσουν κοντά στο Γκουείρ(Gweyr) που βρίσκεται στο βόρειο Ιράκ, είναι πια σε απελπιστική κατάσταση από την εξαθλίωση.

“Όταν έρχονται σε εμάς, είναι πολύ αδύνατοι, ίσα που μοιάζουν με ανθρώπους λέει ο Αζίζ. Μας λένε ότι ζούσαν σε μια κόλαση.”

Ο Χαντούρ(Hadur) λέει πως εκείνος και οι Κούρδοι πολεμιστές πρέπει πολλές φορές να ανοίξουν πυρ σε παιδία που έχουν σταλεί από τον ISIS για να επιτεθούν στην γραμμή τους. Σε ένα από τα πιο αμφισβητούμενα πεδία μαχών στο Βόρειο Ιράκ. Οι Τζιχαντιστές κάθονται λίγα μέτρα μακριά κατά μήκος ενός ποταμιού του οποίου η γέφυρα έχει πέσει.

‘’Πολλές φορές όταν αντιμετωπίζουμε παιδιά στις πρώτες γραμμές βλέπουμε πως φορούν εκρηκτικά γιλέκα. Τους έχει γίνει πλύση εγκεφάλου’’, λέει ο Χαντούρ στο CNN.

Οι Πεσμεργκάς έχουν λίγο χρόνο να σκεφτούν. Όταν μας πλησιάζουν δεν ξέρουμε αν όντως δραπετεύουν ή αν έχουν σταλεί να μας σκοτώσουν.

‘’Όταν καταφέρνουν να μας φτάσουν, σκοτώνουν τους στρατιώτες μας. Είναι μια πολύ δύσκολη απόφαση που πρέπει να πάρουμε εκείνη τη στιγμή. Δεν ξέρεις τι να κάνεις γιατί αν δεν τους σκοτώσεις εσύ θα σε σκοτώσουν εκείνοι’’.

Το δίλλημα του Χαντούρ μεγαλώνει καθώς το ISIS στέλνει ολοένα και περισσότερα παιδιά στη μάχη. Πληροφορίες που δίνει ο στρατός των Η.Π.Α. στο CNN λένε πως αυτό είναι αποτέλεσμα που προκύπτει από τις πολλαπλές πιέσεις που δέχεται ο στρατός του ISIS

Ένα άλλο παιδί που απέδρασε από τα χέρια τους είναι ο 11χρονος Νούρι(Νouri),που απήχθη μαζί με την οικογένειά του και μεταφέρθηκε στο Τελ Αφάρ(Tel Afar) σε μια άλλη βάση του ISIS στο βόρειο Ιράκ.
Όταν αρνήθηκε να εκπαιδευτεί μαζί με τα άλλα παιδιά, του έσπασαν το πόδι σε τρία μέρη.

‘’Είναι από τους τυχερούς. Μόλις επανήλθε απλά κούτσαινε’’. Το ISIS κήρυξε το παιδί “αχρηστο” και αντί να το σκοτώσει, επέτρεψε στην γιαγιά του να έρθει να τον πάρει και να τον κουβαλήσει σπίτι.

Ο αδελφός του ο 5χρονος Σαμάν(Saman) επίσης αφέθηκε ελεύθερος. Βέβαια μετά από συνεχές κακοποιήσεις το παιδί φέρει βαριά τραύματα.

Ξυπνάει στη μέση της νύχτας και ουρλιάζει και υποφέρει από κρίσεις. Καθώς το CNN μιλάει με τους παππούδες του, και ρωτάει έναν έναν ξεχωριστά:’’ Θα με χτυπήσεις;’’

Οι γονείς του και ο μικρός αδερφός του παραμένουν όμηροι. ‘’Μας ζήτησαν να πάμε μαζί τους στην εκπαίδευση.

Στην αρχή αρνηθήκαμε καθώς μας είχε καταλάβει ο φόβος. Μου ζήτησαν να πάω στο βουνό και αρνήθηκα ξανά, τότε μου έσπασαν το πόδι. Αυτό με έσωσε, το σπασμένο πόδι μου. Τα άλλα παιδιά τα πήραν με τη βία.’’

Η γιαγιά του η Γκοόυρα Καλάφ(Gowra Khalaf) μας είπε ότι ‘’ο Νούρι μένει στο σπίτι. Δεν πηγαίνει πουθενά. Μόνο κάθεται κοντά μου στην τέντα.’’

‘’Ο Νούρι μιλάει χαμηλόφωνα, σταματάει για να πάρει βαθιές ανάσες μεταξύ μικρών προτάσεων. Κοιτάζει το πάτωμα. Είναι δύσκολες αυτές οι αναμνήσεις για όλους.Η απουσία των γονιών είναι ένα άλλο βαρύ φορτίο. Έξω βρέχει και οι σταγόνες πέφτουν πάνω στην σκηνή. Ακόμη και αυτό είναι τρομακτικό για τον Σαμάν, που κουρνιάζει στην αγκαλιά του παππού του τρομαγμένος.’’

Ο Καλίντ Νέρμο Ζέντο(Khalid Nermo Zeso) είναι ένας ακτιβιστής των Γιαζίντι που βοήθησε να υλοποιηθεί το Εσυάν(Esyan) κέντρο διαμονής των προσφύγων, ‘’λέει πως είναι τεράστια η ανάγκη για ψυχολογική υποστήριξη σε αυτά τα παιδιά.’’

‘’Έχουν περάσει τόσα πολλά. Μπορείτε να φανταστείτε ένα 12χρονο παιδί η ένα 10χρονο η ακόμη και ένα 8χρονο παιδί, που το πήραν από τη μητέρα του με τη βία, που στάλθηκε σε στρατιωτικά εκπαιδευτικά κέντρα, αναγκασμένο να σηκώνει βαριά όπλα, που με το ζόρι το έκαναν Ισλαμιστή και του είπαν πως οι γονείς του είναι βρώμικοι άπιστοι;’’

‘’Ένα παιδί στις εγκαταστάσεις αρνήθηκε να αφήσει τον οποιονδήποτε να του κόψει τα μαλλιά ακόμη και όταν είχε δραπετεύσει από τα χέρια των ISIS γιατί του είχαν πει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Μερικά από τα παιδιά ξαφνιάζονται ακόμη και στο άκουσμα της λέξης ISIS. Παθαίνουν κρίσεις στο άκουσμα της λέξης αυτής. Όλα αυτά είναι καταστροφικά.’’

‘’Υπήρχε μια επιτακτική ανάγκη για ψυχολογική υποστήριξη προς τους νέους αυτούς, λέει ο Ζέντο. Δεν έχουμε άλλη χωρητικότητα πια είπε. Όλα αυτά τα παιδιά έχουν αναγκαστεί να κουβαλάνε βαριά όπλα και να σκοτώνουν αθώους .Τι προκαλεί αυτό σε ένα παιδί; Τι προκαλεί αυτό στην οικογένεια του;Στην κοινότητα του;’’
‘’Χρειαζόμαστε την βοήθεια του κόσμου δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε αυτό το έργο μόνοι μας.’’

www.cnn.gr