Εσύ μεγάλε δάσκαλε του κόσμου οδειγέ της ζωής μας εσύ που ορίζεις το φως με το σκοτάδι. Εσύ πατέρα των ουρανών και της υφηλίου υισού Χριστέ το άγιο πνεύμα το αθάνατο σου πανάγαθε Θεέ.
Δως μας την φώτηση και το σιμάδι σου πως κάθε κακό που έρχεται με την πίστη και τα έργα μας με την καθοδίγιση σου θα ναι απλά μαύρα σημάδια στο χαρτί.
Εσύ πατέρα του ντουνιά πηγή του κόσμου τούτου δώσει μας την δύναμη ψυχής να μάθουμε από το βίος μας και την κάθε μας αναπνιά πως όλα είναι φθαρτά τα υλικά χάνουν την μορφή τους πομένει μονο η ψυχή το πνεύμα και η ενέργεια στην στράτα των αιώνων και το νάμι μας.
Ούλα θρουλούνε τα λόγια σα το καπνό απλώνονται στην πλάση αλλά σφίγγουν την ψυχή να μην βρει την αγάπη.
Έργα πατέρα πράξεις η ζωή μας που μια αναμνιση στο Χάρτι της ζωής μας. Κάθε αναπνιά μας ένα σου χάδι συμπόνιας, αγάπης, καλοσύνης, δώρο ζωής για τον αέναο κόσμο.
Δεν έχεις σώμα Μα ακουμπάς με τα δικά μας χέρια, δίχως να φίνεις ποθές σου το αποτύπωμα σου, δώσμας το φως σου την λύτρωση μας δείξε το δρόμο σώσε τον κόσμο.
Εσύ που σύνορα δεν έχεις η αγάπη τόπο δεν έχει ούτε χρώμα ούτε λαό, εσύ που τα πάντα τα βλέπεις και όλα τα επιτρέπεις. Δως μας πατέρα την ευκερία να βρούμε πίστη Μα και Σοφία.
Η αγάπη δόγμα δεν έχει ούτε νόμο κανένα δεν έχει όλα είναι ίσα σαζμένα. Αγάπη μίσος σαφί θα υπάρχουν σκότος και φως το αύριο θα χει, σώσε Θεέ μου τα παιδιά σου μην χάνονται μές στην αγκαλιά σου.
Πατέρα στο όνομα σου Θεέ μου γιάτρεψα πύλες της πληγές μου, μην φίσεις άνθρωπο στο πόνο παιδιά σου είναι ούλα στο κόσμο.
Η κάθε στιγμή μας ένα τραγούδι αγγέλου το χρώμα η ζωή μας ούλοι. Έρθονται ημέρες δύσκολες Θεέ μου παρακαλώ σε σώσε την ανθρωπότητα και το καλό σου δώσε.
Μέρες Σποράς σειμωνουνε βλαστούς ζωής να βγούνε τα μαύρα όρνια της γης απάνω μην πατούνε.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Είπε ένας Γέροντας: «Τίποτε δεν παροργίζει τόσο τον Θεό και τίποτε δεν απογυμνώνει τόσο τον άνθρωπο από τη χάρη, ώστε να φτάσει και σε εγκατάλειψη από μέρους του Θεού, όσο το να κατηγορεί τον πλησίον του ή να τον κατακρίνει ή να τον εξουθενώνει. Και είναι τόσο βαρύτερη η κατάκριση από κάθε άλλη αμαρτία, ώστε ο ίδιος ο Χριστός λέει: «Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι που έχεις στο μάτι σου και τότε θα δείς καθαρά για να βγάλεις το σκουπιδάκι που βρίσκεται στο μάτι του αδελφού σου (Λουκ. 6,42). Παρομοίασε δηλαδή το αμάρτημα του πλησίον με το σκουπιδάκι, ενώ την κατάκριση με το δοκάρι. Είναι τόσο κακό το να κατακρίνει κανείς· σχεδόν ξεπερνά κάθε αμαρτία.
Επομένως τίποτε δεν είναι βαρύτερο, αδελφοί μου, ούτε χειρότερο από το να καταδικάσουμε ή να εξουθενώσουμε τον πλησίον. Γιατί να μη προτιμούμε να κατακρίνουμε τον εαυτό μας; Και εννοώ τα κακά τα δικά μας που καλά τα γνωρίζουμε και για τα οποία πρόκεται να δώσουμε λόγο στον Θεό. Γιατί αρπάζουμε το δικαίωμα της κρίσης του Θεού; Τι θέλουμε από το πλάσμα του, τι θέλουμε από τον πλησίον; Τί ζητάμε από τα βάρη του άλλου; Έχουμε, αδελφοί τι να φροντίσουμε. Ο καθείς ας προσέχει τον εαυτό του και τις δικές του κακίες, Η εξουσία να δικαιώνει και να καταδικάζει, ανήκει μόνο στον Θεό, που γνωρίζει και την κατάσταση του καθενός και τη δύναμη· τον τρόπο της ζωής και τα χαρίσματά του· την ιδιοσυγκρασία και τις ικανότητες του· ανήκει στον Θεό πού κρίνει ανάλογα με το καθένα απ’ αυτά, όπως ο ίδιος μόνος τά γνωρίζει».
Είπε ακόμη: «Ας αποκτήσουμε αγάπη· Ας αποκτήσουμε συμπόνια για τον πλησίον, ώστε να αποφύγουμε τη φοβερή καταλαλιά και το να καταδικάζουμε κάποιον ή να τον εξουθενώνουμε. Ας βοηθούμε ο ένας τον άλλον σαν να είναι δικό μας μέλος, γιατί είμαστε μέλη του ιδίου σώματος, όπως λέει ο Απόστολος· όλοι είμαστε ένα σώμα και ο καθένας μας είναι μέλος του σώματος στο οποίο ανήκουν και οι άλλοι ως μέλη (Ρωμ. 12,5). Και όταν πάσχει ένα μέλος συμπάσχουν όλα τα άλλα»…
ΣΗΜΕΡΑ ΝΙΚΗΣΕΣ
ΧΑΡΗΚΕΣ ΓΙΑΥΤΟ
ΕΧΑΣΕΣ ΟΜΩΣ …
ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΕΣ ΤΟΝ ΘΕΟ…
ΤΟ ΕΓΩ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ….
ΦΑΕΘΩΝ