Στην κοιλιά της μιας εγκύου γυναίκας βρίσκονται δύο μωρό.
Ένα από αυτά απευθύνεται στο άλλο:
– πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;
– φυσικά. Κάτι πρέπει να υπάρχει μετά τον τοκετό. Ίσως είμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε για αυτό που θα είμαστε αργότερα.
– ανοησίες! Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Πώς θα ήταν αυτή η ζωή;
[sc:mytilinios]
– δεν ξέρω, αλλά σίγουρα… Θα έχει περισσότερο φως από εδώ. Ίσως θα περπατήσουμε με τα πόδια μας και θα φάμε από το στόμα.
– αλλά είναι παράλογο! Το περπάτημα είναι αδύνατο. Και να φας από το στόμα; Γελοίο! Ο ομφάλιο λώρο είναι το μέσο της διατροφής…. Θα σου πω ένα πράγμα: Η ζωή μετά τον τοκετό μπορεί να αποκλειστεί. .
– νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει κάτι. Και ίσως θα είναι διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει να έχουμε εδώ.
– αλλά από την άλλη πλευρά,κανείς δεν γύρισε μετά τον τοκετό. Ο τοκετός είναι το τέλος της ζωής. Και σε τελική ανάλυση, η ζωή δεν είναι παρά μια ανησυχητική κατάσταση ύπαρξης στο σκοτάδι που μας οδηγεί στο τίποτα.
– λοιπόν, εγώ δεν ξέρω ακριβώς πώς θα είναι μετά από τον τοκετό, αλλά σίγουρα θα δούμε τη μαμά και αυτή θα σε προσέχει.
– μαμά; Εσύ πιστεύεις στην μαμά; Και πού νομίζεις ότι είναι αυτή τώρα;
– όλα γύρω μας! Είναι αυτή και ευχαριστώ που ζούμε. Χωρίς αυτήν όλα αυτά δεν θα υπήρχαμε καν στον κόσμο.
– κι εγώ δεν το πιστεύω! Δεν έχω δει ποτέ η μαμά, οπότε, είναι λογικό ότι δεν υπάρχει.
– εντάξει, αλλά μερικές φορές, όταν είμαστε σε ησυχία, μπορείς να ακούσεις, ή να αισθάνεσαι ότι χαϊδεύει τον κόσμο μας. Ξέρεις; Νομίζω ότι υπάρχει μια πραγματική ζωή που μας περίμενε και ότι τώρα απλά προετοιμαζόμαστε για αυτό.
ΣΧΟΛΙΟ ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΜΥΤΙΛΗΝΙΟΣ : Το κείμενο αυτό αναρτήθηκε στο facebook από την Rebis Rosa και μεταφράσθηκε από το χρήστη Μιχάλης Μάλαμας από τη σελίδα του οποίου αντιγράφτηκε. Η σχετική ανάρτηση ουσιαστικά μιλά για την πίστη για ένα καλύτερο αύριο, όμως στους περίεργους καιρούς που ζούμε πιστεύω ότι μπορεί να επεκταθεί σε γενικότερα πλαίσια.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Ταιριαζει ομως και απολυτα με την ΕΔΩ ζωη μας…και ΤΗΝ ΜΕΛΟΥΣΑ !!!!
Όταν έγραψα για ΠΙΣΤΗ εννοούσα ακριβώς αυτό, την μέλλουσα ζωή
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!
Υπεροχο!!!
Αλλα ταιριαζει και για καθε ριζοσπαστικη αλλαγη που καταλυει καθετι γνωστο και σιγουρο και μας φερνει αντιμετωπους με το αγνωστο…….
Μπραβο σας, Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ…..
Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ο !!!
Θα μπορούσε να είναι συζήτηση μεταξύ ζωντανών ανθρώπων.
Μη φοβάστε ρε ο θάνατος είναι η ζωή των νεκρών.
Καταπληκτικο αρθρο Ζαχαρια!!!
Αυτή η ανάρτηση με έχει ΤΟΣΟ εμπνεύσει που ερχομαι και την ξαναδιαβάζω και την σκέφτομαι ολη τη μέρα σήμερα….
Να είσαι καλά Ζαχαριά και όλοι οι προηγούμενοι που την ανεβάσατε……
Με κάποιον τροπο με χαλάρωσε μέσα μου….
Συνειδητοποίησα ότι η ΖΩΗ ειναι σαν τις μπαμπούσκες, τις ρωσικές κούκλες που ειναι η μια μέσα την άλλη…..
Βγαίνεις από μια μήτρα για να βρεθείς σε μια άλλη και να βιώσεις νέες περιπέτειες και μετά σε μια άλλη κ.ο.κ.
Και επειδή μόνον από τις περιπέτειες μαθαίνεις ενδιαφέροντα πράγματα, όταν παρά-εξοικειωθείς σε μια μήτρα-κατάσταση έρχεται ο εμβρυουλκος και σε τραβάει έξω….
Μήτρα γίνεται και μια σχέση και μια δουλειά και ένα χόμπι και μια ιδεολογία και ένα σπίτι και ένας τόπος και μια γλώσσα που μιλάς κτλ…..
Και ο εμβρυουλκος μπορεί να ειναι ένας Έρωτας που σε σαγηνεύει και σε μεθάει και σε ενθαρρύνει να φύγεις….. Αλλά και η Ανία, η βαριεστημάρα που σου κρούει τον κώδωνα ότι έχεις κορεστεί και δεν υπάρχει άλλη ανάπτυξη για σένα εκεί που βρίσκεσαι… Αλλά και μια μοιραία καταστροφή, που λειτουργεί ως καισαρικη τομή, και το μακρύ χέρι του Πεπρωμένου σε ξεριζώνει για να σε σπείρει κάπου αλλου……
Μπορείς να καταλάβεις ποσό προχωρημένη ειναι μια ψυχή, από το ποσό εύκολα δέχεται τις μεγάλες και τις μικρές Αλλαγές, γιατι έχει διέλθει από πολλές μπαμπούσκες και δεν φοβάται πια και εμπιστεύεται την Ζωη!!!
Να είσαι καλά Ζαχαριά σου είμαι ΕΥΓΝΩΜΩΝ!
Επανέρχομαι με μια ακόμα συνειδητοποίηση:
Το ερώτημα τελικά ειναι το εξής:
Υπάρχει Ζωη εκτός Μήτρας?
Μάλλον ΟΧΙ……
Η Μήτρα προηγείται της Ζωής και η ποιότητα της Μήτρας ειναι η ποιότητα της συγκεκριμένης Ζωής που αυτή η Μήτρα θα γαλουχήσει…..
Σε ευχαριστώ και πάλι Ζαχαριά για αυτήν την ανάρτηση……!