Καλό είναι, τώρα που ακόμα προλαβαίνουμε, να προμηθευτούμε συσκευές που δεν απαιτούν ηλεκτρισμό για να λειτουργήσουν καθώς και τις πρώτες ύλες για την παρασκευή των παραπάνω. Σίδερα κάρβουνου (σοβαρολογώ, δοκίμασα της γιαγιάς μου -ένα βαρύ για τα χοντρά ρούχα κι ένα ελαφρύτερο για τα ευαίσθητα), λάμπες λαδιού, εργαλεία χειρός, κερί σε ικανοποιητικές ποσότητες (από συνεταιρισμούς γιατί είναι φθηνό) για φωτισμό και φάρμακα, φυτίλια, μπλέντερ χειρός, πλάστες, γουδιά, σκάφες, κόσκινα για αλεύρι και τραχανά καθώς και βασικό εξοπλισμό για κυνήγι και ψάρεμα και ένα πολύ μεγάλο δοχείο για συλλογή βρόχινου νερού. Μια παλιά ραπτομηχανή ή ένα καλό σετ ραπτικής, μαλλί, φερμουάρ, κουμπιά και προμήθειες υφασμάτων. Στο κέντρο της Αθήνας, υπάρχει κατάστημα που πουλάει μια χαρά υφάσματα με ένα ευρώ το μέτρο. Με λίγα ευρώ, θα μπορείτε να ράψετε για την οικογένειά σας και για το σπίτι σας ότι θα χρειαστείτε τα επόμενα χρόνια.
Στην αποθήκη μας, θα πρέπει να έχουμε καυστική ποτάσα ή σόδα, μαγειρική σόδα με το κιλό για άπειρες χρήσεις, βόρακα, αιθέρια έλαια, αλεύρι (ή ακόμα καλύτερα ένα χειροκίνητο μύλο και σιτάρι σε σακιά που λήγει μετά από είκοσι χρόνια), μέλι, ζάχαρη, αλάτι, λάδι, βάζα και καπάκια για κονσέρβες. Και σπόρους για όσους έχουν ένα κομμάτι γης. Κι αν δεν έχετε, μπορείτε να φυτέψετε σχεδόν τα πάντα σε γλάστρες, στο μπαλκόνι ή την ταράτσα. Όρεξη να υπάρχει.
Τα είδη υγιεινής μιας χρήσης των βρεφών και των γυναικών μπορούν να αντικατασταθούν από τώρα με υφασμάτινα που πλένονται και ξαναχρησιμοποιούνται. Προμηθευτείτε, όσο ακόμα υπάρχουν, αρκετά θερμόμετρα υδράργυρου.
Πιστεύω ότι δε χρειάζεται μια φορτωμένη αποθήκη με αποθέματα που πρόκειται να λήξουν ή να εξαντληθούν. Χρειάζεται να έχουμε μια σοβαρή ποσότητα από τη «βάση» που θα μας επιτρέψει να επιβιώσουμε όχι μόνο για ένα ή δύο χρόνια, αλλά ακόμα και αν η ζωή μετά το κραχ δεν επανέλθει ποτέ στα «συνηθισμένα» επίπεδα. Στέγη, θέρμανση, τροφή, ρουχισμός και φάρμακα είναι όλα όσα χρειαζόμαστε.
Άλλωστε, πολλά από τα παραπάνω θα μας ωφελήσουν σε καιρούς που το χρήμα δε θα έχει αξία, η ανταλλαγή και η προσφορά όμως γνώσεων, σπόρων, φαρμάκων και ρούχων θα έχουν αξία ανεκτίμητη.
ellas2
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΤΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ;το facebook ?to twitter ?to μπαρακι ;το πιτσι πιτσι; Ή το γκομενο και swingers party??ή τα chat rooms?
Στη παλίά μαθητικη εστια τσεπελοβου στα ζαγοροχωρια θα στελουν σημερα καμια 300αρια αντι για 100 που χωραει το γραφικο πετρινο κτιριο διαβαζουμε σημερα..
Οι 80 παππ0υδες που κατοικουν ρωτηθηκαν???????
Αυτα και πολλα περισσοτερα γνωριζαν οι γιαγιαδες οι παλιες, του χωριου. Οσα αρθρα και να διαβασουμε, αν καποιοες δεν τα εχει ζησει, οπως εμενα οι γονεις μου σε νεαρη ηλικια, δεν μπορει να τα καταλαβει, ουτε να εκπαιδευτει. Ξεκινωντας μονο και μονο απο την απουσια ηλεκτρικου ρευματος, η ζωη οπως τη γνωριζουμε σημερα ανατρεπεται εντελως. Και μην ξεχναμε οτι εκεινα τα χρονια, οποιος πεθαινε στα 60 θεωρουνταν πληρης ημερων. Και για οποιον σκεφτει οτι Και Τι Εγινε, Καπως Ετσι Ζουν Και Οι Τσιγγανοι Σημερα, δεν ειναι ετσι. Γιατι οι τσιγγανοι σημερα και το νοσοκομειο εχουν, και το αμαξι και τη γεννητρια γεματα καυσιμα, και στο σουπερ μαρκετ πανε
Πάρα πολύ ωραία και καθοδηγητικά όλα αυτά στο άρθρο. Είναι ο βασικός λόγος που θαυμάζω κι εγώ την Ελληνίδα παλιά νοικοκυρά.
Να προσθέσω κι ένα άλλο σημαντικό:
Να μάθουμε να δίνουμε. Οι παλαιοί άνθρωποι έδιναν πολύ ακόμη κι όταν δεν τους περίσσευε τίποτα έδιναν όπου υπήρχε φτωχός, έδιναν και στο γείτονα, ακόμη κι όταν δεν υπήρχε ανάγκη. Όταν ο κήπος τους έβγαζε δύο μελιτζάνες τη μία την έδιναν.
Εμείς σήμερα δίνουμε;
Είναι επιτακτική ανάγκη να αφουγκραζόμαστε τα προβλήματα του διπλανού μας και να προστρέχουμε όπως μπορουμε. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αυγατίσουμε τα υπάρχοντά μας.
ΣΩΣΤΑ!
Παλι θα σας το ξαναπω.
ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΠΩΣ ΘΑ ΟΡΓΩΣΕΙΣ ΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΠΩΣ ΘΑ ΣΠΕΙΡΕΙΣ ΤΟ ΣΙΤΑΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΔΡΕΠΑΝΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΕΥΡΙ΄΄
ΤΑ ΞΥΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙΣ ΦΩΤΙΑ΄΄
ΑΜΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑΥΤΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ.[ ΝΑ ΑΝΑΨΟΥΜΕ ΦΩΤΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΟΥΡΝΟΣ ΝΑ ΤΟ ΨΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΥΤΟΚΑΘΕΞΗΣ.
Και πως να κάνουμε το σκ@τό μας παξιμάδι. Και που θα βρούμε ξύλα στην Αθήνα βρε παιδιά; Έχει κάνα δάσος εδώ κοντά; Ξέρεις κανένας να κόβει δέντρα χωρίς να τραυματιστεί;
αμα εχεις θεληση ολα γινονται σωστο αρθρο πατε στα χωρια να δειτε εκει στα μερη σας πολλοι ανθρωποι ζουν ακομη με φως απο λαμπες υγραεριου και κουβαλουν νερο με μπιτονια για τα χωραφια εχετε φαει φαγητο ψημενο σε ξυλα αμα το δοκιμασετε οτι αλλο φαγητο και να κανετε σατην καλυτερη κουζινα θα σας φαινεται αγευστο .καλα τωρα τα σκεφτομαστε ετσι με την προοδο οταν ερθει εκεινη η ωρα τα λεμε θα θυμηθειτε πολλα πραγματα που τα ελεγαν οι γιαγιαδες σας
Θέλει προσπάθεια ώστε οι ανέσεις της εποχής μας να μην θεωρούνται δεδομένες. Να ζούμε απλούστερα και να βασιζόμαστε λιγότερο σε αυτές. Όπως είπε ο φίλος και συνονόματος ΜΚ παραπάνω πολύ σωστά, οι νομάδες τσιγγάνοι προσαρμόζονται γρήγορα σε δύσκολες καταστάσεις και μπορούμε να μάθουμε πολλά από αυτούς. Μπορούμε επίσης, αναλογα με τα ταλέντα και τα χόμπυ μας, να μάθουμε τεχνες και δεξιότητες σχετικές οπως αναφέρει το αρθρο. Πχ φύτεμα, επεξεργασία βοτάνων, σαπωνοποιοία , φτιαξιμο κεριων, πλέξιμο καρέκλας και καλαθιών, τέχνη σιδήρου, τέχνη διατήρησης τροφίμων, τέχνη επισκευής παπουτσιών και ρούχων, επισκευές διαφόρων μηχαμημάτων , τέχνη όπλων, κτλ. Όπως λέει και ο σοφός λαός,Μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν πεινάσεις πιάστηνε…
Όπως εξιστόρισαν πολλοί που επέζησαν από δύσκολες καταστάσεις, αυτοι που γνώριζαν τέχνη, δεν πείνασαν.
ΤΟΤΕ ΥΠΗΡΧΑΝ ΝΕΡΟΜΥΛΟΙ ΓΙΑ ΑΛΕΣΜΑ ΣΙΤΑΡΙΟΥ, ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΝΟΝ ΚΙΛΙΝΔΡΟΜΥΛΟΙ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΟΙ. ΤΟ ΣΙΤΑΡΙ ΤΟ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΜΕ ΤΑ ΖΩΑ, ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΣΠΕΤΣΕΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΦΕΡΙΚ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ.
ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΡΡΟΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΧΝΑΝ ΚΑΡΡΑ, ΣΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΙ, ΠΕΤΑΛΩΤΕΣ. ΤΩΡΑ ΜΟΝΟΝ ΣΕ ΙΠΠΙΚΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ ΙΣΩΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. Η ΖΩΗ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΗ, ΑΛΛΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΥΠΟΤΥΠΩΔΗ.
ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΟΤΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΤΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΟΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.
ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΑΛΛΙΩΣ.