Ήρθε το καμπούμ… Εμείς οι οικογενειάρχες έχουμε ένα πρόβλημα και μια μόνο προτεραιότητα : ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!
Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός
Η ημέρα του καμπούμ από μόνη της φοβίζει τους πάντες. Ακόμα περισσότερο όμως φοβίζει όσους έχουμε μικρά παιδιά. Όσο μικρότερα τα παιδιά τόσο μεγαλύτερος ο φόβος.
Πρέπει όμως να είναι έτσι τα πράγματα και γιατί φοβόμαστε;
Η αλήθεια είναι ότι όσοι έχουν πολύ μικρά παιδιά (κάτω των 5 ετών) πρέπει να έχουν μόνον ένα φόβο. Την απομάκρυνση – εκκένωση της περιοχής που πλέον έχει πρόβλημα προς την ασφαλή περιοχή που έχουμε επιλέξει να ζήσουμε μέχρι να περάσει το πρόβλημα. Τα παιδιά μεγαλύτερα των 6 ετών στο θέμα της εκκένωσης πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ενήλικες, τόσο στο φορτίο που θα κληθούν να κουβαλήσουν (το φαγητό και το νερό τους), όσο και κάποιες τυπικές υποχρεώσεις (ησυχία, υπακοή κλπ).
Αν και εμείς ως γονείς φοβόμαστε πιο πολύ το μετά – το πως δλδ θα ζήσουν τα παιδιά στο νέο περιβάλλον, ουσιαστικά όμως πρόκειται για φόβο καθαρά δικό μας και σε καμία σχεδόν περίπτωση κατάσταση που θα βιώσει το παιδί. Βλέπετε τα παιδιά – κάτω των 12/13 ετών- μπορούν να προσαρμοσθούν σε νέο περιβάλλον πολύ πιο γρήγορα από ότι εμείς οι “μεγάλοι”. Μάλιστα όσο μικρότερο το παιδί, τόσο πιο εύκολη η προσαρμογή.
Πως όμως μπορούμε από τώρα να προετοιμάσουμε τα παιδιά για την μέρα του καμπούμ;
Καταρχήν είναι ΠΟΛΥ σημαντικό να μην καταλάβουν ότι προετοιμάζονται για το καμπούμ. Είπαμε να τα προετοιμάσουμε, όχι να τους κάψουμε την ψυχική υγεία. Οπότε από τώρα μπορούμε να αρχίσουμε να τα εκπαιδεύουμε μέσα από φαινομενικά άσχετες δραστηριότητες:
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Πόσο κοντά είναι ?
Το φορτιστή για το tablet να τον πάρουμε?
Εσυ αν θες παρε και τον δονητη σου…
«ισραηλινό κραβμαγκά» ??? copy paste ζιου ζιτσου είναι….
κ. Μυτιληνιέ, παρακολουθώ εδώ και αρκετό καιρό την αρθρογραφία σας με μεγάλο ενδιαφέρον. Θα ήθελα-ως γονιός κι εγώ ενός μωρού 8 μηνών-να αναπτύξετε ακόμα περισσότερο το θέμα επιβίωσης και διαβίωσης για εμάς τους γονείς με μωρά παιδιά. Ειδικότερα:
-προετοιμασία ΒΧΔ ή safecamp για φιλοξενία βρέφους
-πρακτικά θέματα μεταφοράς ενός βρέφους στο ΒΧΔ (μπορεί να χρειαστούν ώρες μέχρι να φτάσουμε εκεί)
-έξτρα προμήθειες που θα χρειαστούν (πάνω κάτω ως γονείς τις γνωρίζουμε αλλά σκεφτείτε πόσα “αναλώσιμα” χρειάζεται ένα μωρό-από πάνες έως αμπούλες ορού για καθαρισμό μύτης καθώς και ανάγκες σε ρουχισμό λόγω διαρκούς ανάπτυξης)
-φάρμακα (αν κ έχετε δημοσιεύσει σχετική λίστα)
-“συνεργασία” με το βρέφος (υπακοή, ησυχία όπου χρειάζεται να κρατήσουμε χαμηλό προφίλ)
Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας είναι λογικό πιστεύω εμείς οι γονείς με βρέφη να ανησυχούμε και να φοβόμαστε πολύ περισσότερο..
Βασίλη,
Σε παλιοτερες εποχες (βλ. κατοχη) δεν υπήρχαν «αναλώσιμα» ούτε πάνες ούτε αμπούλες ορού για καθαρισμό μύτης ούτε και ρουχισμός λόγω διαρκούς ανάπτυξης…..
Κι όμως τα παιδάκια εκεινα την πάλεψαν!