Η αφ’ ύπνιση τού εμμανδρισμένου ζωόβιου Μέλλον 14 ή Τέλος βίντεο

Η αφ’ ύπνιση τού εμμανδρισμένου ζωόβιου Μέλλον 14 ή Τέλος

Τό εμμανδρισμένο τοπίο, τό εμμανδρισμένο πεδίο, διέθετε ασύλληπτα τρισεκατομμύρια ύπνων…. Ύπνος διά κάθ’ επιλογή. Η ηρωίνη ήταν ένα κακόβουλο κακόγουστο ξεσχισμένο χωριάτικο αστείο….

Τό εμμάνδριξ ήταν τά πάντα… αυτό υπήρχε γιά τά πάντα καί τά πάντα υπήρχαν σ’ αυτό….

Η ζωή ήταν η εμμανδρισμένη όραση, η εμμανδρισμένη αντίληψη, τό χαζό που λέγεται σοβαρό, τό χαϊβάνι που δοξάζεται σοφό…. Τό αρχιπέλαγος τής σχιζοφρένειας χωρίς λέξεις. Καί πώς νά καταλάβεις πού βρίσκεσαι δίχως λέξεις;

Τό ένστικτο δηλαδή τό φυσικό κωδικοποιημένο τοπίο στό δάσος τού μυαλού τής επιρυθμισμένης αντίδρασης μέσω τής αντανάκλασης τών άπειρων μορφών στό σχήμα τού φωτός εξαφανίστηκε…. Διαγράφηκε από τή μάνδρα σάν μία χάντρα στό γυαλό. Μέσα από τή μάντρα τής μπάντας χωρίς χάδια… Τά κλειδιά κλειδώθηκαν στή χοάνη μίας πόρτας που δέν άνοιγε μέ κανένα αντικλείδι…. ό χορός δέν ήταν πιά έμφυτος. Τό τραγούδι ήταν μία αλλόκοτη βαρυθυμία απειλής.

Η μαγεία κατέβηκε στή γή καί ονομάστηκε παραπλανητικά ηλεκτρισμός, οί δαίμονες διολίσθηκαν σ’ όλα τά κύτταρα. Η κόλαση εγκαταστάθηκε στόν πλανήτη μέσα από ένα πολυπολιούχο ηλεκτρονικό αρχικλείδι τού μάνδριξ, όλα τά mad tricks συμπρογραμματίστηκαν σ’ όλα τά μόρια τής ύπαρξης τής ηλεκτρονικής εμμάνδρισης. Ό κάτω κόσμος εισήχθη κανονικά μέ τό νόμο χωρίς νόμο στόν άνω νόμο, στόν άνω νομοκόσμο…. Μέσω τών κυμάτων τών συχνοτήτων κάθε δαίμονας είχε ελεύθερη άφρενη αυτόματη ταυτοποιημένη διακίνηση στή ψυχή καί στό σώμα….

Κ’ ήρθε η Κρίση Η Δευτέρα Παρουσία τό φώς που κτίζει καί δέν κτίστηκε ποτέ….

Κ’ επανάφερε τό μέτρον άριστον τής φύσης….

Καί δίκασε τό άμετρον μέσον, τό ανάριστον τής φύσης καί όλους τούς παραγωγούς, ακόλουθους καί συμπαραγωγούς….

Έφυγε ό ύπνος η σύνθεση έν συντομία τής έννοιας υπό νοία, ό υπό νοός ή υπό νός…. Έφυγε η βασιλεία τού υποσυνείδητου ανάτειλε ό ήλιος τού συνειδητού καλού, διότι τό συνειδητό, η συνείδηση είναι πάντοτε καλό…

Όταν συνειδητοποιείς ποτέ δέν τολμάς νά βλάψεις ποτέ δέν τολμάς νά βλαπτείς, ποτέ δέν τολμάς ν’ αυτοβλαπτείς….

Έν τώ μάνδριξ, ό άνθρωπος ούτε τή συνείδηση τής αυτοχείριας πολυκαταστροφής τού δέν είχε…. Τού έστελναν τήν κακομαγεία διαφημίζωντας τού τήν ευκολία…. Ό άνθρωπος είχε βαρεθεί νά κουράζεται καί δέχθηκε νά γίνει σκλάβος νομιζόμενος ότι γίνεται βασιλέας που τόν ταϊζουν άλλοι δωρεά…. Ξέχασε τό φόβου τούς Δαναούς καί δώρα φέροντες. Ξέχασε τό too good to be true. Ξέχασε τόν δόλο καί τό δόλωμα τού στό ψάρι…. Είχε πειαστεί στό δόλομα τής ευκολίας στόν ναό τής αμαρτίας…. Γιά τήν ευκολία έφαγε τό μήλο η Εύα, γιά τήν ευκολία έφαγε τό μήλο ό Αδάμαντος τής…. Γιά τήν ευκολία χάνει ό ανόητος τήν ευτυχία μέ τήν πρωτόγονη έννοια τής, ήτοι εύ+τυχία = εύ+τύχη = τύχη αγαθή….

Χωρίς κόπο ήθελε νάχει τά πάντα…. Μέ μόχθο ήθελε νά κερδίσει τό ψωμί τού άλλου….

Οί άνθρωποι υποτιμούν όσους δουλεύουν αμισθί δι’ όλους καί θαυμάζουν όσους δουλεύουν έν μισθώ μόνο γιά τούς ίδιους… διότι τούς μοιάζουν….

Ό άνθρωπος δέν φοβάται τόν θάνατο φοβάται νά μήν είναι πρώτος, γι’ αυτό φοβάται τόν θάνατο διότι δέν θάναι πιά πρώτος καί μέ κανένα πρωτείο…

Ό Θεός έχει τό χέρι απλωμένον διαρκώς καί τεντώνεις καί τό αρπάσσεις…. άν δέν θέλεις δέν σού πειάνει τό χέρι μέ τό ζόρι, εκτός καί άν είσαι καλοπροαίρετος καί τό γνωρίζει ενώ είσαι απολωλόν πρόβατον, καί σ’ αυτήν τήν περίπτωση μέ τίς καρπαζιές τής ποιμαντικής ράβδου, σέ φέρνει στόν Δρόμον Τού σέ φέρνει στό χέρι Τού….

Η πίκρα είναι η γλώσσα τής αντίληψης τής πραγματικότητας…. η αλήθεια είναι πικρή καί άσχημη λέγει η παλαιά παροιμία….. η αγανάκτηση έναντι τής ανηθικότητας, τής υποκρισίας….

Φωνή ιχθύος έν τώ υδάτι ό απελπισμένος….

Καί σύ ζητάς πολλά….

Πήρες τή στράτα καί πάς όπου σέ παίρνει η στράτα;

Ό ζωόβιος ξύπνησε από τό λήθαργο τής ηλεκτρονικής μαγείας, έκλαψε καί ανέβηκε στήν ανθρωπιά, γοέρησε καί σκαρφάλωσε μοναχός στόν ουρανό….

Θρίαμβος από ζόμπυ, ζωόβιος, ζοππόβορτος, άγιος ηθικός….

Τά κατάφερε, έπεσε μά ξανανέβηκε. Χάθηκε στή στάκτη τού μά μέ τά δύο τού χέρια καί τά δυό τού μυελοημισφαίρια αναστάθηκε στό φώς….

Η ελπίδα λένε πεθαίνει τελευταία. Η ελπίδα δέν πεθαίνει ενόσω ζή η πίστη. Η ελπίδα είναι η ανθοφορία τής πίστης. H+elp, Helpis και Helpeace σημαίνει βοή Θεία ή βοήθεια…. h+ope ή h+elp ή hopehelp, έλ πίζω = έλ+πίστη ζώ…. μέ φωτεινή πίστη ζώ…. παραχρήμα….

https://www.youtube.com/watch?v=LQda4Bbd4Kghttps://www.youtube.com/watch?v=OQpHmhuFJeYhttps://www.youtube.com/watch?v=O91FaVhmNXQ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ