Εναλλακτική Διαβίωση και τέρμα η κρίση…

Και τι θέρμανση… ξυλόσομπα, που πρέπει και το βράδυ αδιάκοπα να την ταΐζεις, γιατί αν τύχει και μείνει νηστική… αλλοίμονό σου! Δεν θα διστάσει να σ’ αφήσει να ξεπαγιάσεις, έτσι από πείσμα. Εγώ, ένα παιδί του καλοριφέρ, δυσκολεύομαι αφάνταστα να πλυθώ στο παγωμένο μπάνιο της γιαγιάς, και τουρτουρίζω όταν πρέπει να βγω στην αποθήκη, να φέρω αλεύρι για την μαμά.Με δυσκολεύει, που πρέπει να διαβάζω στο τραπέζι της κουζίνας, αντί για το τεράστιο γραφείο μου, και μάλιστα παρέα με την κατσαρόλα , το κρεμμυδάκι και την σκορδοπλεξούδα! Μου στοιχίζει που η μόνη δυνατότητά μου για πρόσβαση στο internet, είναι από τον υπολογιστή του σχολείου μας…Να πω κι άλλα; Κάθισα χθες το βράδυ στα κουρασμένα γόνατα του μπαμπά κι ένοιωσα στο χάδι του, την σκληράδα και την τραχύτητα της αγροτικής του δουλειάς. Μέτρησα τον κόπο του στις ρυτίδες του ηλιοκαμένου του προσώπου και στα βλέφαρα που βάραιναν πάνω απ’ τα κουρασμένα και κοκκινισμένα του μάτια.

Έπειτα ψηλάφησα το έκζεμα στα δάκτυλα της μαμάς, απ’ το πλύσιμο και το τρίψιμο της καθημερινής μπουγάδας και παρατήρησα ξαφνιασμένη, τα αμέτρητα μα τόσο καλλιτεχνικά μπαλώματα της φούστας της.Πώς να ξεχάσω, τα ατελείωτα χιλιόμετρα που περπάτησε ο μπαμπάς μαζί με τον μεγάλο μου αδελφό, κουβαλώντας με στους ώμους τους εναλλάξ, μέσα στο πυκνό χιόνι, όταν έσπασα τον χειμώνα το πόδι μου και έπρεπε να με μεταφέρουν στο νοσοκομείο, ενώ το χωριό μας ήταν αποκλεισμένο από το χιόνι και την κακοκαιρία…Δεν είναι εύκολη η καινούργια μας ζωή. Είναι ένας αγώνας επιβίωσης, σκληρός ώρες ώρες, μα και όμορφος, γιατί μας ενώνει και μας δένει σφικτά κι ανθρώπινα. Σας το ξαναλέω, δεν σκοπεύω να γίνω ο γκρινιάρης του στρουμφοχωριού, γιατί απλούστατα, τρελαίνομαι να παίζω συνεχώς το «παιχνίδι της χαράς». Το ξέρετε φαντάζομαι το υπέροχο αυτό παιχνίδι της Πολυάννας, που προσπαθούσε στο κάθε τι να βρίσκει μια αιτία για να χαίρεται. Έτσι είναι στην ζωή μας, η θλίψη και η χαρά, πιασμένες χέρι χέρι, εναλλάσσονται όπως η μέρα με τη νύκτα. Μέσα στο σκοτάδι πορεύεσαι με την γλυκιά απαντοχή της χαραυγής, ενώ μέσα στο φώς της μέρας, γνωρίζεις πως σύντομα θα έρθει η νύχτα, μα πάλι θα ‘ναι για λίγο…

Μες απ’ τις δοκιμασίες ξέρεις πως παλεύεις για ένα καλύτερο αύριο, σηκώνεις το βλέμμα σου στον Ουρανό κι αναζητάς «οδόν σωτηρίας».Πού τα ‘μαθα όλα αυτά; Μα φυσικά στο βραδινό ΄΄φροντιστήριο΄΄ της γιαγιάς… Μην παραξενεύεστε, θα σας εξηγήσω αμέσως. Είχαμε μείνει λοιπόν, στο πιο όμορφο σημείο της μέρας, την συγκέντρωση όλης της οικογένειας το βραδάκι στο τραπέζι. Την γλυκιά ώρα του κοινού φαγητού… Τι ακολουθεί μετά;… Παίρνει η γιαγιά το πλεκτό της και καθώς πλέκουν οι βελόνες στα γέρικα χέρια της ζεστά ρούχα για τα εγγόνια της, έτσι πλέκουν και τα λόγια της ιστορίες απ’ τα χρόνια τα παλιά. Μιλά για την Πόλη, την Αγιά Σοφιά, την Σμύρνη… Μιλά και δακρύζει, μιλά και ξανανιώνει. Μιλά και υφαίνει το φλάμπουρο μιας πατρίδας αγαπημένης, μιας πατρίδας δοξασμένης, μιας πατρίδας ξεχωριστής… Κι απ’ την θέρμη της καρδιάς της, λειώνουν μαζί της κι οι δικές μας καρδιές και μαθαίνουν ν’ αγαπούν. Ν’ αγαπούν την Ιστορία, την παράδοση, την Ελλάδα, τον Θεό.

Γιατί όλα αυτά είναι ζυμωμένα μαζί στην καρδιά κάθε αυθεντικού Έλληνα, κάθε Ρωμηού. Είναι προζύμι που έβγαζε, βγάζει και θα βγάζει καρβέλια εκλεκτά, αρκεί με σεβασμό και προσοχή να το κρατήσουμε ανόθευτο, καθαρό.Η κρίση μας ζορίζει, μας συνθλίβει, όπως το στάρι η μυλόπετρα και την ελιά τα λιοτρίβι. Ας σκεφτούμε όμως πως έτσι θα βγει το αλεύρι και το λάδι που θα εξασφαλίσει την συνέχεια στην μακραίωνη ιστορία μας.Η κρίση είναι ένας σταυρός που επέτρεψε ο Θεός στην Ελλάδα για να την απεγκλωβίσει από τον λήθαργο της καλοπέρασης και την αποχαύνωση του ευδαιμονισμού και της εύκολης ηδονής και να την απαλλάξει από τα δεσμά της διαπλοκής και του ασύστολου ωφελιμισμού. Ένα στενό και τεθλιμμένο μονοπάτι που θα την συνδέσει ξανά με την αληθινή Πίστη και την Ιστορική της συνέχεια.H «κρίση» που εμφανίστηκε απρόσμενα στην ζωή μας σαν «βρύση» δεινών και συμφορών, μας προκαλεί να την μετατρέψουμε με την δύναμη της Ελληνικής ψυχής και την ορθόδοξη πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό, σε «Βρύση» και πηγή ιαμάτων και κάθαρσης για τον καθένα προσωπικά και την Πατρίδα μας ολάκερη.Πηγή: Κούκου Χρυσάνθη Πρεσβυτέρα, Γιατρός Πολύτεκνη μητέρα  www.eikonografies.com: http://www.ftiaxno.gr/
ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ – ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ

Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα

Σχετικά με Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση! Δείτε όλα τα άρθρα του/της Κατοχικά Νέα →