Τί μάς διδάσκει η δράση τών Βιανδάλων. Μέρος 2 (ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠ’ ΌΛΟΥΣ)

Τί μάς διδάσκει η δράση τών Βιανδάλων. Μέρος 2 (ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠ’ ΌΛΟΥΣ)

Η απογοήτευση μού μέσα από τόν εντοπισμόν τών αδύναμων καί τών δήθεν ισχυρών στρατηγικών περιοχών τών μαχητικών αεροσκάφων δέν είναι σύγχρονη.

Είχα αναφέρει ξανά είς τό παρελθόν ότι πρίν εμφανιστούν τά μή επανδρωμένα ελικόπτερα καί αεροσκάφη, σκέφθηκα τήν πονηρή ιδέα ότι καλύτερα νά έχεις 50 αεροπλάνα μεγέθους Β΄ΠΠ μέ μεγαλύτερη ταχύτητα παρά 10 σύγχρονα. Σύν τώ χρόνω αυτόν έγινε πραγματικότητα αλλά χωρίς αεροπόρους. Η ιδέα όμως είναι η ίδια έστω σχεδόν καί δυστυχώς τόν δρόμον έδειξαν πρώτοι Έλληνες μηχανικοί αλλά μάς απαγόρευσαν τήν κατασκευή τούς οί γνωστοί άγνωστοι φίλοι εχθροί μάς καί μάς έφεραν οί καιροί είς τό σημείον οί Βιανδαλότουρκοι νά έχουν τό πληθέστερον σμήνος τοιαύτων αεροσκαφών παγκοσμίως.

Πρέπει ν’ αναφέρω ότι οί Βιάνδαλοι μέσα από τούς συνεχείς βιανδαλισμούς τούς κατάστρεφαν τούς κόπους καί τίς εξελίξεις άλλων λαών. Χάθηκαν επειδή ποτέ δέν έκτισαν ιδικόν τούς πολιτισμόν αλλά διέπρεψαν τά γονίδια τούς καί ηγήθηκαν τής Ευρώπης όταν αυτοί εντάχθηκαν επάξια καί υπερήφανα σέ σύνολα άλλων μεικτών ή «άμεικτων» λαών.

Επειδή εκτός από τήν προσωποκαλυψία, τά εμβόλια, θά αντιμετωπίσουμε οπωσδήποτε συντόμως τήν βιανδαλιστική πολυπιδρομή τών Τούρκων άπτεται τής ανάγκης σκέψης, διάσκεψης καί δημοσιοποίησης παρατηρήσεων περί τής πολεμικής σύρραξης οπού έπεται.

Τί θά λέγατε, θ’ άφηναν κάτι όρθιον μέ επιδρομή έστω αδύνατων χιλίων μή επανδρωμένων αεροσκαφών ταυτοχρόνως; Έχουμε τήν δύναμη νά τά ρίξουμε όλα ή έστω μερικά; Καί εάν καταρρίψουμε τούς πυραύλους καί μετά επιδράμει η επανδρωμένη αεροπορία;

Πού καί πότε χρειάζεται η επανδρωμένη αεροπορία; Η αεροπορία αυτή είναι υπερπολυέξοδη. Εάν είναι νά κτυπήσει πρέπει νά ρίψει βόμβες ικανές νά καταστρέφουν τεράστιες εγκαταστάσεις ολοσχερώς μέ μία, δύο τό πολύ τρείς βόμβες. Τί θά λέγατε ολοκαύτωμα αεροδρομίου, αερολιμένος, στρατοπέδων, φαλάγγων μέ τρείς βόμβες τό πολύ κάθε φορά σέ κάθε περίπτωση;

Τό νά εκτοξεύσεις έναν μεγάλον πύραυλον διά νά καταστρέψεις από έναν έως τρία σπίτια δέν λέγει τίποτε. Η σπατάλη ενέργειας, ό υποκίνδυνος ρίψης ενός πανάκριβου όπλου, η απώλεια μίας ζωής, σχεδόν μάς κάνει νά καταλάβουμε ότι δέν αξίζει τόν κόπον.

Είναι καλύτερον νά ρίψεις 50 βόβμες μεγέθους Β΄ΠΠ νά καταστρέψεις 50 ή περισσότερα σπίτια έστω μή ολοσχερώς μέ κόστος μικρότερον καί μέγεθος καταστροφής μεγαλύτερον. Οί συμβατοί πυραύλοι τών αεροπλάνων αέρος αέρος έστω καί αναγκαία σπατάλη άμυνας, καί περισσότερον αέρος εδάφους εάν δέν έχουν μέγεθος μικρής ή μεγάλης θερμοπυρηνικής σού τό υπογράφω σχεδόν μέ πάσα βεβαιότητα, καί μέ εξαίρεση τήν αυταπάρνηση τών Ελλήνων, τής ευφυίας, τής στρατηγικής τινών αξιωματικών καί τής τύχης ότι είναι δώρον άδωρον, κόπος βλακείας καί χρηματικής εξάντλησης καί αποστάγγισης!

Τό μεγάλον αεροπλάνον μέ λαϊκά λόγια πρέπει νά ρίχνει μία βόμβα πλέον καί ν’ αξίζει εκατόν από αυτές οπού ρίχνει τό μικρόν μή επανδρωμένον, ή δέ μή άλλως πώς, η στήριξη τής ελπίδος μάς σέ μεγάλα αεροπλάνα μέ αδύναμες σχετικά μέ τό κόστος καί τό πλήθος αυτών τών αεροπλάνων είναι η βεβαιότερη οδός πρός τήν ήττα μέσω τής προαυτοήττας!

Τό νά σκοτώσω έναν εχθρόν μέ πύραυλον ενώ μπορούσα νά τόν σκοτώσω μέ τυφέκιον είναι αποτυχία τίς πλείστες τών περιπτώσεων, εκτός καί εάν πρόκειται περί στρατηγικού στρατιώτη καί σέ έδαφος οπού τό τυφέκιον δέν κακκαρίζει μέ επιτυχία ή δέν έχει πρόσβαση.

Τό νά έχω μεγάλα αεροπλάνα μέ μικρές σχετικώς βόμβες έν συγκρίσει μέ τό μή επανδρωμένον αεροσκάφος είναι ώς νά είμαι λέων μέ οδόντες γάτας ή καί ποντικού, χαχαχα! Τότε τί ελπίδα έχω σέ μάχη μέ τήν ανθεκτική σέ πολύχρονη μάχη καί κίνηση μίας ύαινας; Χαχαχαχα! Τσιέκ μάτ = θά τό έλεγα Έλεγχος καταμέλανος! Χίλιες δηλητηριώδεις μυίγες είναι ισχυρότερες από έναν δηλητηριώδη ανακόντα, εννοώ εάν ήσαν αμφότερα τά είδη θανατηφόρα…

Συνεπώς μάγκες! Η Ελλάδα σέ περίπτωση πολέμου μέ τήν Τουρκία πρέπει νά είναι σέ θέση νά φέρει τήν Τουρκία σέ κατάσταση παράδοσης, αυτοπαράδοσης ή αίτησης ισοπαλίας μέ μέτρα από μέρους μάς, μέσω σκληρής αντεπίθεσης ή αιφνιδιασμού ισοπεδώσεως πόλεων ώστε νά αναγκαστεί νά αποσύρει μετά από αίτημα μάς τά θανατηφόρα μή επανδρωμένα αεροπλάνα.

Όταν ένας χειροδύναμος σού αντινάξει δύο χαστούκια πρίν γυρίσει τό τρίτον πρέπει νά τόν εύρει είτε η απειλή είτε η αιχμή τής μάχαιρας! Κατάλαβες τί εννοώ; Διότι είς τό τρίτον χαστούκι τού χειροδύναμου πιθανόν νά πέσεις καί νά μήν επανασηκωστείς!

Όλα τά αεροδρόμια πρωτίστως απ’ όλα καί τά εργοστάσια πρωτίστως τών μή επανδρωμένων αεροπλάνων θά πρέπει νά ισοπεδωθούν από τήν πρώτη επίθεση ή αντεπίθεση.

Δέν βλέπω καμμία ουσιαστική κίνηση αντίταξης όπλων κατά τών μή επανδρωμένων αεροσκαφών καί πρόνοιας κινδύνου απ[αυτά τών υποβρύχιων καί πλοίων μάς. Μέ τά υποβρύχια ανοίγει τήν οδόν τήν νίκης αλλά δέν δύνασαι νά κατακτήσεις τήν νίκη, διότι η νίκη κατακτάται είς τήν ξηράν, αιχμαλωτίζονταν κόσμον καί τότε ό στρατάρχης διατάσσει παράδοση τών υποβρυχίων καί τών πλοίων. Θυμάστε όταν παραδοθήκαμε είς τούς Γερμανούς τό 1940, τό 1922 καί τό 1974 είς τούς Τούρκους. Έχετε μελετήσει καί καταλάβει πώς έγιναν αυτές οί παραδόσεις καί σέ ποίον ποσοστόν ήσαν βλακείες πρός έκαστη μία; Μαθαίνωντας από τά λάθη σού προχωρείς τά έγκατα τού εχθρού ή ανακαλύπτεις τήν σωστή ασπίδα καί προάσπιση σού.

Μία μάχη δύναται νά παρανικήσει καί έν τέλει νά καθηλώσει χίλιες νίκες καί μεγαλύτερες επειδή είναι στρατηγική, ψυχολογική, οικονομική, αντιεπανεξοπλιστική.

Τό νά κτυπήσεις τήν Τουρκία μέ αποφασιστικότητα καί γρήγορα σημαίνει κατάρρευση τού ηθικού τής καί αποσύνθεση τής. Επειδή πρόκειται περί λαού θρασύ, θρασύδειλου αλλά ευφύεστατης πονηρής πρόνοιας, απογοητεύεται ευκόλως είς τήν διάσπαση τών γραμμών ασφαλείας, διότι ό πατριωτισμός τού ένεκα ψυχολογίας δέν έχει ισχυρή συνοχή. Ό πονηρός έχει αδύναμη συνοχή. Ό πονηρός παραδίδεται καί αυτοπαραδίδεται από έμφυτη ενστικτώδη διπλομματία.

Ό τουρκικός λαός πρέπει νά πάθει έν ριπή οφθαλμού τό συνσκίρτημα/σόκ τής ζωής τού. Πέρα από τήν στρατηγική τού η πρακτική τού είναι άθλια έναντι τής γενναιότητος καί ευφυϊας τών απλών στρατιωτών τής Ελλάδος.

Όταν ό Χίτλερ είπε εάν είχα Έλληνες στρατιώτες καί Τούρκους αξιωματικούς θά κέρδιζα τόν πόλεμον, εκστόμισε μία από τίς μεγαλοευφυέστερες κουβέντες όλων τών εποχών, αλλά δέν κατανοήθηκε πέρα από τόν κομπασμό!

Θά σού τό ειπώ αντίστροφα. Οί Έλληνες πρέπει νά φοβούνται τούς Τούρκους αξιωματικούς δηλαδή τήν παλαί ποτέ οθωμανική στρατηγική έν πολέμω καί πρίν τόν πόλεμω όσον καί έπειτα, καί οί Τούρκοι τήν τρέλλα τής αυταπάρνησης τής γενναίας ευφυίας καί ικανότητας τής χορευτικής πολεμικής αρετής τών Ελλήνων!

Τουτέστιν, νικούμε τούς αξιωματικούς ήτοι αιφνιδιάζουμε τήν στρατηγική καί νικήσαμε. Αποτυχαίνουμε νά νικήσουμε τήν στρατηγική τών Τούρκων καί ό,τι καί νά κάνουμε ηττηθήκαμε.

Ό Τούρκος προσπαθεί νά νικήσει τόν Έλληνα στρατιώτη, δέν τό καταλάβατε μέ όσα γίνοντε; Προσπαθεί μεταξύ άλλων νά πνίξει τό κουράγιον τού Έλληνα στρατιώτη είς τήν αδημονία τού φόβου καί τού δείμου, όπως έκανε ό Μέγας Αλέξανδρος. Ό Έλληνας πρέπει νά προλάβει νά νικήσει τόν Τούρκο αξιωματικόν πρίν αυτός νικήσει τόν Έλληνα στρατιώτη!

Εάν σού άρεσε, ενέμπνευσε έστω καί έν μέρει κλώτσα τό είς τά ομμάτια άλλων παρακάτω καί δή στρατιωτικών τού πολέμου καί τής επιβίωσης, μαζύν μέ τό Μέρος 1.

Σ’ ευχαριστώ διά τόν διαθέσιμον χρόνον σού διά τήν ανάγνωση τού αυτού ευπονήματος!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ