ΠΛΗΡΗ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ ΚΑΙ ΑΟΖ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΕ ΡΩ, ΜΕΓΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ! Ιταλοτουρκικό ντοκουμέντο

του Κωστή Αλεξίου

Το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ αποκαλύπτει σήμερα κρίσιμα άρθρα της Ιταλοτουρκικής Συνθήκης του 1932, με τα οποία η Τουρκία αναγνωρίζει άθελά της πλήρη Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ σε Ρω, Μεγίστη και Στρογγύλη, στο κρίσιμο δηλαδή Σύμπλεγμα Καστελορίζου, που γεφυρώνει τις ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου, ακυρώνοντας την ψευδοΤουρκο-Λιβυκή!

ΙΤΑΛΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ 1932

Σπάνιος ιταλικός χάρτης που καταγράφει την συμφωνημένη θαλάσσια συνοριακή γραμμή Τουρκίας – Δωδεκανήσων

Συγκεκριμένα, όταν η Ιταλία είχε υπό στρατιωτική κατοχή τα ελληνικά Δωδεκάνησα (1912 – 1943), υπέγραψε με την Τουρκία συμφωνία για την λεπτομερή ρύθμιση των συνόρων ανάμεσα στα νησιά μας και την Μικρασιατική ακτή. Σε αυτή την “Ιταλοτουρκική Συνθήκη της 4/1/1932” ανάμεσα σε άλλα ορίζεται:

“Άρθρον 3
….Εκτός των νήσων τούτων των κειμένων εντός της ανωτέρω αναφερομένης περιμέτρου αι νησίδες του Αγίου Γεωργίου (Ρω), Δραγονέρα, Ρως και Υψηλή (Στρογγυλή) θα ανήκουν επίσης εις την Ιταλίαν”!

Άρα, με το άρθρο λοιπόν 3 της Ιταλοτουρκικής Συνθήκης του 1932, η Τουρκία αναγνώρισε:

1. Ότι Ρω, Μεγίστη και Στρογγυλή ΔΕΝ της ανήκουν και πως ανήκουν στην Ιταλία τότε και επομένως από το 1947 και τώρα στην Ελλάδα!

2. Ότι Ρω, Μεγίστη και Στρογγυλή είναι νησίδες (îlots) και όχι “βράχοι” (rochers)!

Και αυτό είναι μοναδικό χαρτί για την Ελλάδα, διότι σύμφωνα με την “Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας” τα νησιά – νησίδες έχουν αυτόματα δική τους Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, είτε κατοικούνται είτε όχι (και φυσικά και χωρικά ύδατα – αιγιαλίτιδα ζώνη). Ζήτημα εξακρίβωσης τίθεται μόνο για βράχους και σύμφωνα με την Συνθήκη του 1932 που υπέγραψε η Τουρκία, η κρίσιμη Ρω (Άγιος Γεώργιος) και η ζωτική Στρογγύλη (Στρογγυλή ή Υψηλή) δεν είναι βράχοι, όπως διευκρινίζει και το Άρθρο 4 (βλ. εικόνα) της ίδιας Συνθήκης! Άρα κατά το Διεθνές Δίκαιο έχουν αυτομάτως Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (δείτε και εδώ), με τουρκική υπογραφή και σφραγίδα!

Η ΑΟΖ δε του συμπλέγματος αυτού είναι Ελλαδική, επειδή Ελλαδική είναι η κυριαρχία επί των παραπάνω νήσων. Η ΑΟΖ δε αυτή συναντάται με την Κυπριακή ΑΟΖ, εξουδετερώνοντας κάθε επιχείρημα και παραχάραξη της Τουρκίας, καθιστώντας απολύτως παρανοϊκή, άκυρη και παράνομη την Συμφωνία Άγκυρας – Τρίπολης για τον “καθορισμό” των μεταξύ τους ΑΟΖ! (Δείτε και εδώ τι γράφαμε σχετικά από το 2008)

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΛΟΜΒΙΑΣ

Σχετική είναι και η περίπτωση της Κολομβίας (δείτε εδώ) που έχει προωθημένα νησιά κοντά στην Νικαράγουα. Πρόκειται για τα κατοικημένα νησιά Providencia (λίγο μεγαλύτερο (17 τ.χ.) και πολυπληθέστερο (5.000 κάτοικοι) από τη Μεγίστη – Καστελλόριζο) και το San Andrés (26 τ.χ. – 67.000 κάτοικοι).

Τα νησιά αυτά απέχουν όμως 720 χιλιόμετρα (447 μίλια) από την Κολομβία, ενώ ταυτόχρονα βρίσκονται πολύ πιο κοντά στη Νικαράγουα (230 χλμ – 142 μίλια). Γι΄ αυτό και η Νικαράγουα αμφισβητούσε (όπως η Τουρκία) την κυριαρχία της Κολομβίας σε αυτά και το 2001 – 2003 προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) κατά της Κολομβίας.

Όμως το ΔΔΧ με αποφάσεις του το 2007 (δείτε εδώ) και το 2012 (δείτε εδώ), παρά την πολύ μακρινή απόσταση, αναγνώρισε την πλήρη κυριαρχία της Κολομβίας στα νησιά και το πλήρες δικαιώμά τους σε ΑΟΖ, με κρίσιμο στοιχείο την Συνθήκη Esguerra – Bárcenas που υπεγράφη μεταξύ Κολομβίας και Νικαράγουα στις 24 Μαρτίου 1928 και σύμφωνα με την οποία η Νικαράγουα αναγνώριζε την κυριαρχία της Κολομβίας στα νησιά San Andrés και Providencia! Έτσι χάρη σε αυτά τα νησιά, η ΑΟΖ της Κολομβίας μπαίνει πλέον βαθιά μέσα στην ΑΟΖ της Νικαράγουα!

Η Συνθήκη Κολομβίας – Νικαράγουα του 1928, είναι όμως παρόμοια με την Συνθήκη Ιταλίας – Τουρκίας του 1932, που ισχύει αυτόματα και ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία και την οποία αναφέρουμε παραπάνω, ως πολυτιμότατο και αμάχητο πλέον “όπλο” στο νομικό “οπλοστάσιο” της χώρας μας!

Η ΑΟΖ Κολομβίας (με κόκκινο) μπαίνει βαθιά στην ΑΟΖ της Νικαράγουα χάρη στα δύο μικρά νησιά

Σημειώνουμε τέλος, ότι στην περίπτωση της Κολομβίας, οφείλουμε να καταγράψουμε το γεγονός της πολυπληθούς κατοίκησης των παραπάνω νησιών, κάτι που πρέπει να ωθήσει άμεσα την Αθήνα σε οικοδομική και επενδυτική έξαρση σε Ρω, Μεγίστη και Στρογγύλη, με κατασκευή πολυτελών ξενοδοχειακών μονάδων και μαρίνων και μάλιστα υπερσύγχρονου Νοσοκομείου και Γηροκομείου στην Μεγίστη, Ναυτικής Σχολής, Λιμενικής Σχολής, Πανεπιστημιακών Τμημάτων κ.α. με διπλασιασμό των μισθών όλων των εκεί υπηρετούντων υπαλλήλων, υπερπολλαπλασιάζοντας άμεσα έτσι τον αριθμό, την δυναμική και την προοπτική κατοίκων και νησιών…

Κάτι ανάλογο έκανε και η “τριτοκοσμική” Κολομβία με το νησί San Andrés (τριπλάσιο σε έκταση από την Μεγίστη) κυρήσσοντάς το Αφορολόγητη Ζώνη και διασυνδέοντάς το αεροπορικά, με αποτέλεσμα να υπετριπλασιαστούν οι μόνιμοι κάτοικοι και το νησί να σφύζει κυριολεκτικά σήμερα από ζωή και τουρισμό!

ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ