Η σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. για τα ελληνοτουρκικά

Τα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. που πραγματοποιήθηκε στις 25 Μαρτίου 2021, συνιστούν ένα πολιτικό Βατερλώ, όχι για την κυβέρνηση και τον κ. Μητσοτάκη που είναι συνηθισμένοι στα χαστούκια και στους εξευτελισμούς από τους ομολόγους τους, αλλά για την ελληνική εξωτερική πολιτική, για την άμυνα της χώρας, την ακεραιότητα της εδαφικής της  επικράτειας και την ασφάλεια του ελληνικού λαού.

Θα εστιάσουμε σε ορισμένα μόνο σημεία της κοινής δήλωσης των αποφάσεων της συνόδου, συγκεκριμένα στο τμήμα III, που αφορά στην Ανατολική Μεσόγειο, για να γίνει κατανοητό αυτό που ισχυριζόμαστε.

Σημείο 10: Παρά τις προσδοκίες που καλλιέργησε η κυβέρνηση εντός της χώρας όλο το προηγούμενο τετράμηνο, ότι στη σύνοδο θα επιβληθούν κυρώσεις και μέτρα σε βάρος της Τουρκίας, κάθε άλλο παρά αυτό συνέβη. Η Τουρκία βγήκε αναβαθμισμένη σε όλους τους τομείς, αφού η σύνοδος «υπενθυμίζει» σε όλους «την ανάπτυξη συνεργατικής και αμοιβαίως επωφελούς σχέσης με την Τουρκία» και οι ευρωπαίοι εταίροι μας δηλώνουν: «Χαιρετίζουμε την πρόσφατη αποκλιμάκωση στην Ανατολική Μεσόγειο με τη διακοπή των παράνομων δραστηριοτήτων γεώτρησης, την επανέναρξη των διμερών συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και τις προσεχείς συνομιλίες για το Κυπριακό υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.»

Όπως φαίνεται, οι ιθύνοντες της Ε.Ε. θεωρούν ως «αποκλιμάκωση» της τουρκικής προκλητικότητας, αποκλειστικά και μόνο την διακοπή των παράνομων δραστηριοτήτων γεώτρησης. Το ότι την ίδια ώρα της έναρξης της συνόδου, οι Τούρκοι ισχυρίζονταν ότι η αμιγώς ελληνική θαλάσσια περιοχή νοτιοδυτικά του συμπλέγματος της Μεγίστης εμπίπτει στην δική τους αρμοδιότητα, εκδίδοντας αντι-Navtex σε αναγγελία της Ελλάδας για πραγματοποίηση ασκήσεων, δεν το θεωρούν πρόκληση. Το ότι μόλις 20 μέρες πριν από τη σύνοδο, το σύνολο του τουρκικού στόλου πραγματοποιούσε επίδειξη δύναμης στα νερά του Αιγαίου στο πλαίσιο της μεγάλης αεροναυτικής άσκησης «Mavi Vatan», εξαπολύοντας με Navtex την απειλή ότι οι τουρκικές στρατιωτικές ασκήσεις θα γίνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του 2021, δεν το θεωρούν πρόκληση που εγκυμονεί παρατεταμένες κρίσεις. Το ότι μόλις 30 μέρες πριν από τη σύνοδο, το Τσεσμέ έκοβε βόλτες στο κεντρικό Αιγαίο πραγματοποιώντας έρευνες για υποβρυχιακό πόλεμο, δεν το θεωρούν πρόκληση ούτε απειλή κατά ενός κράτους-μέλους τους. Το ότι παραμονές της συνόδου, σουηδικές πηγές αποκάλυπταν απόρρητο ντοκουμέντο του τουρκικού ΓΕΣ για την ανάπτυξη ειδικών δυνάμεων από αέρος και θαλάσσης με σκοπό την κατάληψη 131 νησιών και βραχονησίδων, δεν το θεωρούν απειλή κατά ευρωπαϊκού εδάφους. Το ενδιαφέρον είναι ότι όλα αυτά, δεν τα θεωρεί απειλή και πρόκληση ούτε ο κ. Μητσοτάκης, αφού δέχθηκε ότι υπάρχει «αποκλιμάκωση» και συνυπέγραψε «την ανάπτυξη συνεργατικής και αμοιβαίως επωφελούς σχέσης με την Τουρκία».

Ως ένδειξη της «αποκλιμάκωσης», η σύνοδος κορυφής αναφέρει «την επανέναρξη των διμερών συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας». Πρόκειται για τις περίφημες «διερευνητικές επαφές» στις οποίες μας σπρώχνουν, όπου τίθενται όλα προς συζήτηση στο τραπέζι, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν διαπραγματεύσεις επί κυριαρχικών δικαιωμάτων. Και μόνο το ότι συζητά ένα κράτος για τα θέματα αυτά, αναγνωρίζει ότι είναι μαχητά από την άλλη πλευρά και ανοίγει την κερκόπορτα για την πλήρη αναθεώρηση του μέχρι τώρα αδιαπραγμάτευτου της κυριαρχίας του, κάτι που δεν έχει διανοηθεί να κάνει κανένα κράτος στην υφήλιο, ακόμη κι όταν έχει υποστεί ήττα σε πόλεμο.
Η «επανέναρξη των διμερών συνομιλιών» στην οποία σέρνεται η κυβέρνηση και την οποία «χαιρετίζει» η σύνοδος της Ε.Ε., συνιστά εθνική μειοδοσία εφόσον α) δεν υπάρχει εντολή από την εθνική αντιπροσωπεία για να προχωρήσει σε μυστικές συνομιλίες, β) απαγορεύεται ρητά από το Σύνταγμα της χώρας και από το διεθνές Δίκαιο των Συνθηκών, και γ) ωθεί σε αναθεώρηση ζωτικών συμφερόντων της χώρας. Όλα αυτά υπό τις κατευθυντήριες οδηγίες και τις ευλογίες της συνόδου κορυφής της Ε.Ε.!

Σημείο 11: Αντί για καταδίκη και απομόνωση της Τουρκίας, όπως διατυμπάνιζαν οι εδώ κυβερνητικοί παράγοντες και τα παπαγαλάκια των αργυρώνητων ΜΜΕ, η σύνοδος, αντίθετα, τονίζει ότι: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έτοιμη να συζητήσει με την Τουρκία για την ενίσχυση της συνεργασίας σε διάφορους τομείς κοινού ενδιαφέροντος»! Μην παραλείποντας, όμως, να θέτει και «αυστηρές» προϋποθέσεις: «Εφόσον η τρέχουσα αποκλιμάκωση διατηρηθεί και η Τουρκία τηρήσει εποικοδομητική στάση».
Μιλάμε για πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, αφού ως «τρέχουσα αποκλιμάκωση» ερμηνεύουν την ολοένα και μεγαλύτερη κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων ενάντια στην Ελλάδα που μόλις πιο πάνω αναφέραμε, η δε «εποικοδομητική στάση» της Τουρκίας είναι αυτή που ομοίως πιο πάνω περιγράψαμε. Μόλις προχθές (2/4/21), τουρκική ακταιωρός εισήλθε στα ελληνικά χωρικά ύδατα βορειοανατολικά της Λέσβου πραγματοποιώντας επικίνδυνους ελιγμούς σε βάρος περιπολικού σκάφους του λιμενικού, ενώ άλλες έξι τουρκικές ακταιωροί προωθούσαν λαθραίες λέμβους με μετανάστες. Όλα αυτά, στο πλαίσιο βεβαίως της «αποκλιμάκωσης»! Οι Ευρωπαίοι «εταίροι» δεν διστάζουν να μας κοροϊδεύουν απροκάλυπτα, ο δε φερόμενος ως πρωθυπουργός της Ελλάδας λούζεται την κοροϊδία τους συνυπογράφοντας.

Σημείο 11α: Περαιτέρω αποφάσεις για «την ενίσχυση της συνεργασίας σε διάφορους τομείς κοινού ενδιαφέροντος» με την Τουρκία, θα ληφθούν στη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου. Μέχρι τότε και σε ό,τι αφορά την οικονομική πλευρά της συνεργασίας, η σύνοδος καλεί την Επιτροπή «να εντείνει τις συνομιλίες με την Τουρκία για την αντιμετώπιση των υφιστάμενων δυσκολιών στην εφαρμογή της Τελωνειακής Ένωσης».
Καθίσταται πλέον φανερό ότι ένα από τα κύρια σημεία που ενδιέφεραν τη σύνοδο, αφορούσε στην αναβάθμιση της τελωνιακής σύνδεσης Τουρκίας – Ε.Ε., με πρωτοβουλία κυρίως της Γερμανίας που επιδιώκει την εισαγωγή τουρκικών αγροτικών προϊόντων αδασμολόγητα. Είναι άλλο ένα χτύπημα στην ελληνική αγροτική παραγωγή που αφού την τσάκισαν και συνεχίζουν να την τσακίζουν, επιβάλλουν τώρα και έναν επιπλέον ανταγωνιστή της, που εισβάλλει χωρίς όμως να έχει τις δεσμεύσεις του εταίρου της Ε.Ε. που έχουμε εμείς. Τα αγροτικά προϊόντα της Τουρκίας θα κατακλύσουν αδασμολόγητα και την ελληνική αγορά, διότι η απόφαση είναι υποχρεωτική για όλους, «εξασφαλίζοντας την αποτελεσματική εφαρμογή της σε όλα τα κράτη μέλη» όπως αναφέρεται στην απόφαση.

Σημείο 11β: Οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής όμως δεν μένουν εδώ αλλά προχωρούν ένα βήμα παραπέρα, προσβλέποντας σε συνομιλίες με την Τουρκία στο υψηλότερο επίπεδο: «Είμαστε έτοιμοι να εγκαινιάσουμε διαλόγους υψηλού επιπέδου με την Τουρκία για θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος» διαβάζουμε στην απόφαση και καλείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «να διερευνήσει τρόπους ενίσχυσης της συνεργασίας με την Τουρκία σε θέματα διαπροσωπικών επαφών και κινητικότητας.» Πράγμα στο οποίο έσπευσαν να ανταποκριθούν ταχύτατα η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου: Πριν ακόμη στεγνώσει η μελάνη των αποφάσεων της συνόδου, η κα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο κ. Σαρλ Μισέλ, είχαν ήδη κλείσει τα αεροπορικά τους εισιτήρια για να μεταβούν στο παλάτι του Ερντογάν όπου στις 6 Απριλίου, θα φιλοξενηθούν στην έδρα του για να ακούσουν εκεί τις απαιτήσεις του. Κατά τα άλλα, η σύνοδος κορυφής θα λειτουργούσε ανασχετικά για την Τουρκία και θα επέβαλλε… κυρώσεις στον Ερντογάν!

Σημείο 12: Στο σημείο αυτό, η απόφαση της συνόδου σφύζει από «αυστηρότητα» θέτοντας τις πολιτικές προϋποθέσεις για όλα τα πιο πάνω: «Καλούμε την Τουρκία να απέχει από νέες προκλήσεις ή μονομερείς ενέργειες κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.» Δεν προσδιορίζονται όμως ποιες είναι αυτές οι «μονομερείς ενέργειες», με συνέπεια τη διασταλτική τους ερμηνεία κατά το δοκούν. Οι παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, π.χ., ανήκουν ή όχι στις μονομερείς ενέργειες; Εάν ναι, γιατί δεν κατονομάζονται; Η απειλή πολέμου (Casus belli) εάν η Ελλάδα ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της για την επέκταση των 12 ν.μ., γίνεται ή όχι κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου; Εάν ναι, γιατί έστω δεν στιγματίζεται; Ρητορικά βεβαίως τα ερωτήματα που θέτουμε, εφόσον οι «εταίροι» μας ουδόλως ενδιαφέρονται για την ασφάλεια και την ακεραιότητα της χώρας μας. Διατηρούν όμως το άλλοθι του υποκριτικά αυστηρού και δήθεν αποφασιστικού προσωπείου, όταν στη συνέχεια επαναλαμβάνουν την επωδό που μονότονα και δίχως κανένα πρακτικό αντίκρισμα έχει συνηθίσει να ακούει η Τουρκία: ότι η Ε.Ε. θα χρησιμοποιήσει «σε περίπτωση τέτοιας ενέργειας» (απροσδιόριστο για το τι είδους ενέργεια) «τα μέσα και τις επιλογές που έχει στη διάθεσή της (γενικώς και αορίστως) για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και τα συμφέροντα των κρατών μελών της» κτλ. Τώρα σκιάχτηκε ο Ερντογάν!

Σημείο 13: Η Τουρκία βγαίνει κερδισμένη, εκτός όλων των άλλων, και με χρηματοδοτικά κονδύλια βάσει της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας για το προσφυγικό, με την οποία συμφωνία εισέπραξε ήδη μέχρι στιγμής 6 δισ. ευρώ. Η χρηματική αυτή ροή θα συνεχιστεί: «συμφωνούμε να συνεχιστεί η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τους πρόσφυγες και τις κοινότητες υποδοχής» λέει η απόφαση των 27, άσχετα με το ότι οι πρόσφυγες συνεχίζουν να διαβιούν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης. «Καλούμε την Επιτροπή» συνεχίζει η απόφαση, «να υποβάλει στο Συμβούλιο πρόταση για τη συνέχιση της χρηματοδότησης υπέρ των Σύριων προσφύγων στην Τουρκία…». Το ότι οι Σύριοι πρόσφυγες στην Τουρκία τελούν υπό καθεστώς ομηρίας για να τους χρησιμοποιεί ως απειλή και μέσο πίεσης ενάντια στην Ελλάδα, ανοίγοντας τη στρόφιγγα προώθησής τους στη χώρα μας όποτε της αρέσει, ουδόλως δείχνει να απασχολεί τους ηγέτες της Ε.Ε. Το ότι μέγα πλήθος των προσφύγων, οφείλεται στην εισβολή της Τουρκίας στη Συρία και άρα πρόκειται για θύματα που η ίδια δημιούργησε, ομοίως δεν φαίνεται να τους απασχολεί.

Σημείο 14: Αντιθέτως μάλιστα, η συνεργασία με την Τουρκία για το μεταναστευτικό, θα πρέπει να ενισχυθεί: «Όσον αφορά τη διαχείριση της μετανάστευσης, στο πλαίσιο της ευρύτερης στρατηγικής της ΕΕ που καλύπτει όλες τις μεταναστευτικές οδούς, η συνεργασία με την Τουρκία θα πρέπει να ενισχυθεί»! Το ότι η περιβόητη συμφωνία της Ε.Ε. με το καθεστώς Ερντογάν, έχει επιτρέψει στην Τουρκία να γίνει επίσημα κράτος-δουλέμπορος μεταναστών και προσφύγων, δεν θεωρείται επιλήψιμο! Το ότι οι αρχές της Τουρκίας επιδίδονται σε trafficking μεταναστών και προσφύγων, όπως και στην αξιοποίηση των ροών αυτών ως μέσο άσκησης υβριδικού πολέμου εναντίον της χώρας μας, δεν τίθεται καν προς προβληματισμό. Το ότι το επίσημο τουρκικό κράτος χρησιμοποιεί πρόσφυγες και μετανάστες ως ομήρους προκειμένου να εκβιάσει καταστάσεις και να πετύχει γεωπολιτικούς στόχους, παρακάμπτεται ως αμελητέας σημασίας από τους εταίρους μας.

Σημείο 17: Πρόκειται για το αποκορύφωμα των όσων προηγήθηκαν, αφού αναγνωρίζεται ο ηγεμονικός ρόλος της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, από την Β. Αφρική και τη Μ. Ανατολή μέχρι τον Καύκασο και μάλιστα προσδοκώντας στη θετική συνεισφορά της για την… επίλυση των κρίσεων: «Σύμφωνα με το κοινό συμφέρον της ΕΕ και της Τουρκίας για ειρήνη και σταθερότητα στον περίγυρό τους, αναμένουμε από την Τουρκία και όλους τους παράγοντες να συνεισφέρουν θετικά στην επίλυση περιφερειακών κρίσεων, όπως στη Λιβύη, τη Συρία και τον Νότιο Καύκασο»! Η Τουρκία αναβαθμίζεται απροκάλυπτα σε περιφερειακή γεωπολιτική δύναμη και παράγοντα… σταθερότητας και ειρήνης σε κρίσεις που η ίδια προκάλεσε, επεμβαίνοντας δια πυρός και σιδήρου ενάντια στους λαούς της Συρίας ή της Αρμενίας!

Το χαρακτηριστικό αυτό σημείο των αποφάσεων της συνόδου, είναι αρκετό για να καταδείξει και στον πιο δύσπιστο τι μπορεί να περιμένει κανείς προσβλέποντας στους ευρωπαίους εταίρους μας. Όταν αναγνωρίζουν στην Τουρκία το δικαίωμα διεξαγωγής επεμβατικών ή επιθετικών πολέμων, αρκεί να υπηρετούν και τις δικές τους μακροπρόθεσμες στρατηγικές στοχεύσεις. Όταν της αναγνωρίζουν ότι έχει κάθε δικαίωμα να απειλεί ή να κηρύσσει πόλεμο εναντίον των γειτόνων της όποτε η ίδια κρίνει ότι απειλείται η εθνική της ασφάλεια. Ή όταν θεωρούν ως απλές «φραστικές επιθέσεις» την επίκληση casus belli εναντίον της Ελλάδας, έχει κανείς αμφιβολία για τη στάση που θα κρατήσουν όταν η πολεμική μηχανή της Τουρκίας θα επιλέξει τη στιγμή για να πλήξει δικούς μας στόχους;

Οι αποφάσεις της συνόδου του Μαρτίου της Ε.Ε. στέλνουν το μήνυμα της αποθράσυνσης στον Ερντογάν. Η πρόκληση θερμού επεισοδίου πρέπει να θεωρείται δεδομένη, ώστε ν’ ανοίξει ο δρόμος αφενός της «γαλάζιας πατρίδας» που προαναγγέλλει η Τουρκία στο Αιγαίο, αφετέρου του ολοκληρωτικού ξεπουλήματος της χώρας με την «ειρηνική διαμεσολάβηση» Ε.Ε. και ΝΑΤΟ για την «επίλυση της διαφοράς» και στην ουσία για κατοχύρωση τετελεσμένων.

Η σύνοδος κορυφής της Ε.Ε., επιλέχθηκε να πραγματοποιηθεί από τους ιθύνοντες των Βρυξελλών σε μια καθόλου τυχαία ημερομηνία: Στην 25^η Μαρτίου, ανήμερα της επανάστασης του 1821. Στην επέτειο των 200 χρόνων από την εθνική παλιγγενεσία που έθεσε τις βάσεις για την ύπαρξη του ελληνικού κράτους, η Ευρωπαϊκή Ένωση πήρε θέσεις για θέματα που άπτονται του ακρωτηριασμού αυτού του κράτους. Ο εγχώριος πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης τις συνυπέγραψε ως εντολοδόχος τους και η ντόπια κυβέρνηση είναι έτοιμη να τις εφαρμόσει, εγκαθιδρύοντας παράλληλα καθεστώς χούντας στο εσωτερικό της χώρας για να ελέγξει και να καταστείλει τις λαϊκές αντιδράσεις.

Ο διαμελισμός είναι προ των πυλών. Καλούμε τους πάντες, πολιτικά κόμματα, παράγοντες της διοίκησης, κοινωνικούς φορείς και προσωπικότητες της δημόσιας ζωής, σε έγκαιρη κινητοποίηση μαζί με τον λαό για να προληφθεί μια τέτοια εξέλιξη. Οι ευθύνες όλων είναι βαρύτατες και η αδιαφορία ισούται με στάση εγκληματική.

Αθήνα, 4 Απριλίου 2021
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ