Η αλήθεια είναι ότι μάς στρίμωξαν γιά τά καλά. Ό Ερτογάν είναι ασυνείδητος σύμμαχος μάς. Η υπεροχή τής ιουδαϊκής στρατηγικής…

Η αλήθεια είναι ότι μάς στρίμωξαν γιά τά καλά. Ό Ερτογάν είναι ασυνείδητος σύμμαχος μάς. Η υπεροχή τής ιουδαϊκής στρατηγικής…

Η αλήθεια είναι ότι μάς στρίμωξαν έκ πανταχόθεν μέ διαφορετικές πολέμιες επιθέσεις καί δέν ξέρουμε τί νά πρωτοπολεμήσουμε ή, επειδή μάς στρίμωξαν έκ πανταχόθεν υποσυνείδητα καί υποσυναίσθητα έχουμε τήν ενσφαλμένη εντύπωση καί διερώτηση εάν αξίζει νά προσπαθήσουμε… Συνάμα πολεμώντας τό ένα θεριεύουν τ’ άλλα, πολεμώντας τά όλα θεριεύουν όλα καί αφήνουμε ατελείωτη τήν κάθε αντιπολεμική δράση μέ τήν άμυνα καί τήν επίθεση μάς…

Γιά νά μπορέσουμε νά έχουμε έστω μία μικρή νίκη ή νίκη ψυχής, πρέπει νά παραδεχθούμε τήν στρατηγική ανωτερότητα τής ιουδαϊκής ανήθικης καί άνευ ηθικών αναστολών σατανιστικής στρατηγικής. Η προέκταση τής στρατηγικής σέ κοσμικό επίπεδο δέν πρέπει νά έχει όρια καί αναστολές. Εάν δέν ήμουν Χριστιανός κάτι που δέν θά ευχώμουν ποτέ δέν θά είχα ηθικές αναστολές. Αλλά καί νά μήν γνώριζα Τόν Χριστιανό πάλαι Χριστιανός θά ήμουν διότι όποιος έχει ηθικές αναστολές δηλαδή ευανθρωπιά καί όρια εγκλήματος διακατέχεται από τινόν βαθμόν καλοψυχίας αναλόγως τών ορίων καί τών ειδών τών ορίων τού…

Ό άνευ ηθικών αναστολών έχει πλεονέκτημα διότι ενώ εσύ επιλέγεις ποία όπλα καί ποία εγκλήματα δέν θά χρησιμοποιήσεις δηλαδή ποία αμαρτήματα απορρίπτεις ή σέ ποίον βαθμόν τ’ απορρίπτεις, ό άνευ ηθικών αναστολών δέν προαπορρίπτει κανέναν καί μελετάει ποία, μέ ποίους συνδοιασμούς, πότε, πόσον, μέ ποίους ελιγμούς, επαναλήψεις, παρακρύψεις καί υποκρισίες θά τά χρησιμοποιήσει. Συνεπώς τό οπλοστάσιον τού είναι πλήρες καί ό όρος γιά αυτόν τό οπλοστάσιον είναι κάθαρμα! Ήτοι κάθε+άρμα…

Πρέπει νά παλαίψεις μέ αντίπαλον πλήρους οπλοστασίου ενώ εσύ έχεις περιορισμένον οπλοστάσιον καί τό περιορισμένον οπλοστάσιον προσφέρει χαμηλότερη καί ολιγότερη έμπνευση, διόραση, ενόραση, από θέμα στρατηγικής τής ωμής νίκης…

Ό άνευ ηθικών αναστολών ενστικτωδώς ή συνειδητώς προτιμάει νά είναι νικητής παρά άνθρωπος. Ό Χριστιανός, ό καλόψυχος, προτιμάει νά είναι καί νά παραμείνει άνθρωπος παρά νά χριστεί νικητής… Πρόκειται περί τής έκ διαμέτρου υπαρξιακής διαντίληψης.

Ενώ εσύ μάχεσαι νά μήν ηττηθείς ούτε σωματικά ούτε ψυχικά, ό άνευ ηθικών αναστολών γνωρίζει μόνον έναν πράγμα, νά είναι νικητής. Ωμή πρωτόγονη βάρβαρη εκπολιτισμένη έστω,… αθεϊα…

Ό Ελληνισμός έχει στριμωχθεί γιά τά καλά καί γιά τά «καλά»…. Εάν είναι ζώον τότε έχει πειαστεί καί από τά τέσσερα άκρα καί από τήν ουρά καί από τό ρύγχος. Δηλαδή αυτόν οπού είπε ό Άγιος Παϊσιος διά τήν πονηρή αλεπού Τουρκία επισυμβαίνει εδώ καί δεκαετίες καί δή πολύ περισσότερον εσχάτως σέ Ελλάδα καί Κύπρο… Εάν δέν παραδεχθούμε αυτήν τήν αλήθεια δέν θά αντικρύσουμε καμμία άλλη αλήθεια καί δέν θά προχωρήσουμε είς τήν αλήθεια…, έστω τήν αλήθεια τής σωματικής επιβίωσης… διότι η άλλη σέ κάποιους υπό αυτές τίς συνθήκες καί εννοείται επειδή δέν πταίνε, η ψυχική τούς επιβίωση ευνοείται, επειδή αντέχουν νά επιβιώνουν καί νά παραμένουν συνάμα άνθρωποι. Δέν υπάρχει μεγαλύτερον μαρτύριον πλήν τού θανάτου καί τής βαρετής ασθένειας από τό νά είσαι στριμωγμένος μέσα σέ μία χώρα καί εθνότητα στριμωγμένη καί ψυχομαχούσα…

Ό Ελληνισμός ζή σέ αφασία καί υπό τών περιστάσεων τής πανστριμώξεως καί τών εναλλαγών ψευδοαισιοδοξίας καί τεχνητής πίεσης, τών διαφημίσεων, τών έκπτωτων τηλεπρογραμμάτων, τής έκλυτης μουσικής, τούς τόνους τής καθυπνωτικής μουσικής καί άλλων βλαβών αλλά καί άλλων ηλεκτρομαγνητοβαρυτικών συχνοτήτων, τής απειλής από τά εμβόλια, τίς ασθένειες, τίς εκφοβίσεις δι’ επιδημίες καί άλλα δεινά, τούς Τούρκους, τούς Λαθροσαρακηνούς, τούς εσωτερικούς πολύχρωμους πόσικους προδότες καί ακόλουθους τού, ό συνειδητοποιημένος, αυτοσυνειδητοποιημένος, συναισθηματοποιημένος καί αυτοσυναισθηματοποιημένος άνθρωπος είναι αντιμέτωπος μέ έναν στρατόν μέ Λερναίες Ύδρες καί αυτός μέ μέ δεμμένα χέρια οπισθάγκωνα… Δέν ξέρει από πού νά πρωτοαρχίσει καί τώ όντι απ’ όπου καί ν’ αρχίσει τό Πολυθηρίον ελίσσεται εκπλαγωτικώς…

Ό Θεός καί οί συγκυρίες μπορούν νά μάς σώσουν μόνον, διότι ακόμη καί εάν νικήσουμε έναν θερειό, στήν κούραση καί κορεσμό μάς γιά μάχη απάνω τά άλλα θερηά μάς επιτίθεντε μέ μυριόπλατους τρόπους…

Έχουν καταφέρει στό ρούν τού χρόνου νά μάς κλέβουν ή αρπάσσουν ακόμη καί τίς πολεμικές νίκες καί νά τίς μετατρέπουν έκ τών υστέρων μέσω συνθηκών ή διαταγών τούς ήττες γιά εμάς, ακόμη καί όταν στά λόγια καί στήν πράξη αρχικά φαίνοντε υπέρ μάς.

Γνωρίζουν πώς νά μετατρέπουν κατ’ επανάληψη όποτε τό αποφασίσουν τήν νίκη σέ ήττα καί τήν ήττα σέ νίκη επειδή διαθέτουν μονοπωλειακώς όλα τά κλειδιά καί τά αντικλείδια τής μηχανικής επιστήμης… Η στρατηγική είναι μηχανική…

Παρουσιάστηκε άξαφνα τό πρόβλημα Ερτογάν, τό οποίον είναι τόσον ατίθασον ώστε νά μήν υπακούει ή αρχικά νά ψευδοϋπακούει στήν «νεοταξία», εκμεταλλευόμενο καταστάσεις γιά νά ανελιχθεί καί νά γίνει αυτό ήτοι η Τουρκία η «νεοταξία»….

Ό εχθρός που λέγεται Τουρκία είναι ό εχθρός που καθυστερεί τήν προέλαση από κάποια πλευρά τού εχθρού μέ τό όνομα «νεοταξία»…. Όταν έχεις δύο εχθρούς που γίνοντε εχθροί δέν σημαίνει ότι πρέπει νά εμπιστευτείς έναν από τούς δύο, διότι ανά πάσα στιγμή μπορεί νά ψευδοφιλέψουν ένεκα συμφερόντων ή επειδή μισάνε περισσότερο από τήν αλληλοέχθρα τούς εσένα…

Όταν έχεις δύο εχθρούς που συγκρούοντε τά συμφέροντα τούς δέν πρέπει νά θέλεις νά ηττηθεί ό πλέον βίαιος αλλά ό πλέον επικύνδινος νά σέ γενοκτονήσει ή τροποποιήσει έστω καί μέ «χάδια»…. Αυτός οπού απειλεί τήν ψυχή σού καί όχι τό σαρκίον σού είναι ό μεγαλύτερος εχθρός σού. Όταν ό βιαιότερος εχθρός σού ίσταται απειλητικός όσον σ’ εσένα καί στόν μεγαλύτερον εχθρόν σού, τότε θά ήταν καλύτερα νά νικήσει ό βιαιότερος παρά ό μεγαλύτερος. Ή έστω νά διαιωνίζεται τό πρόβλημα τούς γιά νά μπορείς νά υπάρχεις.

Η Τουρκία μέ τήν πανεξεδιάντροπη στάση τής προξενεί ανησυχία σέ πολλές μεγάλες δυνάμεις καί αυτόν έν μέρει τουλάχιστον προστατεύει εμάς τόσον από τήν Τουρκία όσον καί από τίς μεγάλες δυνάμεις, διότι αναγκαστικά πρέπει νά σπαταλούν φαία ουσία γιά τίς αντιμαχίες τούς, ενώ οί μεγάλες δυνάμεις μπορεί νά αποφασίσουν ότι πρέπει νά υποπαραχωρήσουν παράταση ζωής στόν Ελληνισμό, ακόμη καί εξοπλισμό γιά νά διεκπαιρεώσει μέ πολεμικές εξορμήσεις τά συμφέροντα τού μεγάλου εχθρού.

Ό μή ευθυγραμμισμός συμφερόντων όλων μεταξύ όλων είναι πρός τό συμφέρον όλων, διότι η ισοπαλία καί προϊσοπαλία είναι οί άλλες «παραμορφωμένες» λέξεις γιά τό νόημα τής λέξεως ειρήνη. Η ειρήνη είναι η νίκη τού ανίσχυρου. Όταν ό ανίσχυρος απολαμβάνει τήν ίδια ειρήνη μέ τόν ισχυρόν τότε ό ισχυρός είναι ό ηττημένος καί ό ανίσχυρος ό νικητής από τήν οπτική τής πραγματιστικής υλόφρονης αθεϊστικής λογικής καί διαντίληψης. Ό ισχυρός προληπτικά γιά συντήρηση τής ισχύος τού, τήν εξαφάνιση πάσας άλλης ισχύος, καί από απληστία νοιώθει τό «δίκαιον» τού «δικαιώματος» τού νά κατακτήσει, νά καταργήσει, νά κατατροπώσει καί νά ισοπεδώσει πάσα άλλη ισχύν, υπάρχουσα ή προβλεπόμενη στό εγγύς ή μακρυνό μέλλον. Αυτός είναι ό λόγος οπού ανθρώποι από διαφορετικά κράτη μυημένοι όμως στήν ίδια «αδελφότητα» δέν έχει παντελή κοινή συνισταμένη συμφερόντων.

Όποτε ευθυγραμμίζοντε τά συμφέροντα μέ τά πλεούμενα τού παλαιού σιωνιστικού ισχυρού, συμφορές επιπλήττουν τά έθνη, τά κράτη, τίς θρησκείες…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ