«”Δεν υπάρχει μέλλον”: οι πρόσφυγες που έγιναν πιόνια στο παιχνίδι του Ερντογαν». Με αυτόν τον τίτλο, σε ένα άρθρο κόλαφο, ο Guardian αναφέρεται εκτενώς στην τακτική του Τούρκου προέδρου στο μεταναστευτικό και μέσα από μαρτυρίες προσφύγων αποκαλύπτεται πως χρησιμοποίησε ανθρώπους για να εκβιάσει την Ελλάδα και την Ευρώπη.
«Πρώτα, οι αιτούντες άσυλο χρησιμοποιήθηκαν για να προωθήσει η Τουρκία τις φιλοδοξίες της στην περιοχή, τώρα υποφέρουν σε καταυλισμούς σε καραντίνα» γράφει ο Guardian και υπενθυμίζει ότι στις αρχές Μαρτίου ο Ερντογάν είχε στείλει χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στα σύνορα με την Ελλάδα, στη συνοριακή πύλη του Παζάρκουλε, λέγοντας τους πως τα σύνορα ήταν ανοιχτά.
Πολλοί, γράφει ο Guardian, επιβιβάστηκαν τότε σε λεωφορεία για το Παζάρκουλε, κάτι που σε μερικές περιπτώσεις είχε οργανωθεί από τις τουρκικές αρχές στην Κωνσταντινούπολη και άλλοι περπάτησαν ως εκεί, πολλοί αφήνοντας τα σπίτια που νοίκιαζαν και πουλώντας ό,τι είχαν και δεν είχαν.
Η Ρίμα (σ.σ. δεν είναι το πραγματικό της όνομα, για λόγους προστασία της), μια 45χρονη πρώην νοσοκόμα που έζησε από κοντά τις θηριωδίες του καθεστώτος σε νοσοκομείο εκστρατείας στη Νταράα, όταν έμαθε για την προτροπή Ερντογάν μάζεψε ό,τι είχε, άφησε το διαμέρισμα που νοίκιαζε και πλήρωσε 500 τουρκικές λίρες για να πάει στο Παζάρκουλε. Ήλπιζε ότι έβρισκε τρόπο για να περάσει στην Ευρώπη και να συνεχίσει μέχρι την Ελβετία, όπου ζει η αδελφή της ως πολιτική πρόσφυγας.
Όταν έφθασε, γρήγορα συνειδητοποίησε ότι τα σύνορα ήταν κλειστά και ότι εκείνη και οι άλλοι πρόσφυγες ήταν απλώς πιόνια στο ευρύτερο παιγνίδι της τουρκικής κυβέρνησης. “Κατάλαβα ότι μας χρησιμοποιούσαν”, λέει στον Guardian.«Οι ελληνικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν δακρυγόνα και κρότου λάμψης για να απωθήσουν πρόσφυγες και μετανάστες να περάσουν. Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι 150.000 άνθρωποι πέρασαν από στεριά και θάλασσα εκείνες τις μέρες, ενώ η Ελλάδα θέτει τον αριθμό στις 3.500» γράφει ο Guardian.
Μέσα στις επόμενες εβδομάδες η Ρίμα και χιλιάδες άλλοι που παρέμειναν στο Παζάρκουλε έζησαν τον έναν εφιάλτη μετά τον άλλο καθώς ξέσπασε η πανδημία του κορονοϊού στην Ευρώπη, συνεχίζει η εφημερίδα. Την νύχτα της 26ης Μαρτίου, οι τουρκικές δυνάμεις έκαψαν τις σκηνές όσων είχαν βρει καταφύγιο σε αυτοσχέδιο καταυλισμό και τους υποχρέωσαν να επιβιβαστούν σε λεωφορεία μεταφέροντάς τους σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων από εκεί, σε καταυλισμούς καραντίνας.
Η μη κυβερνητική δημοσιογραφική οργάνωση Lighthouse Reports ακολούθησε την Ρίμα και 29 άλλους στο ταξίδι τους από το Παζάρκουλε, τεκμηριώνοντας τις μαρτυρίες τους. Η έρευνά της έδειξε ότι φεύγοντας από τους καταυλισμούς της καραντίνας, κάποιοι από αυτούς κατέληξαν στους δρόμους της Σμύρνης. Άλλοι, ανάμεσά τους και παιδιά, μεταφέρθηκαν σε εγκαταστάσεις κράτησης στην Άγκυρα. Κάποιοι από τους Σύρους απειλήθηκαν με απέλαση στις ζώνες ασφαλείας στη βόρεια Συρία.
Οι άνθρωποι αυτοί , τονίζει ο Guardian, είναι ό,τι απομένει από τον «μοχλό πίεσης» της Τουρκίας επί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ρίμα είδε τη σκηνή της στα ελληνοτουρκικά σύνορα να καίγεται και μεταφέρθηκε σε έναν καταυλισμό καραντίνας στην Μαλάτεια, στην ανατολική Τουρκία. Ήταν μια από τους 2.300 που μεταφέρθηκαν 1.000 χιλιόμετρα από τα σύνορα. Δεν είχαν καμία επιλογή από το να πάνε. Οι τουρκικές δυνάμεις, είπε η Ρίμα, «μας απείλησαν με όπλα».
Όπως λέει υπήρχε ελάχιστο φαγητό και ιατρική περίθαλψη. Τελικά τους έβγαλαν από την καραντίνα στις 16 Απριλίου και τους άφησαν στην επαρχία της Τραπεζούντας, στα βορειοανατολικά της χώρας. Μια ομάδα 50 ανθρώπων, ανάμεσά τους και η Ρίμα, αφέθηκαν χωρίς χρήματα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους και μεταφέρθηκαν από τις τοπικές αρχές σε ένα κέντρο κράτησης στην Άγκυρα, 800 χλμ μακριά.
Βίντεο που ανέβασε δείχνουν γυναίκες να ουρλιάζουν και παιδιά να κλαίνε καθώς φτάνουν στις εγκαταστάσεις. Η Ρίμα λέει ότι αρχικά όλοι αρνήθηκαν να κατέβουν από το λεωφορείο όταν κατάλαβαν ότι θα τους κρατούσαν ξανά. “Μας συμπεριφέρθηκαν σαν να είμαστε κρατούμενοι και εγκληματίες”, λέει και συμπληρώνει ότι η ίδια κατάφερε να κρατήσει το κινητό της, ενώ άλλων τα κινητά τα πήραν οι αρχές. “Μπορούσα έτσι να επικοινωνώ και να καταγράφω αυτά που υπέφεραν οι άνθρωποι σε αυτή την φυλακή”, εξηγεί στον Guardian.Φωτογραφίες που ανέβασε δείχνουν βρέφη και παιδιά καθισμένα σε κρεβάτια κουκέτες. Έκαναν απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίες για τις συνθήκες στις οποίες ζούσαν. Δεν υπήρχε καν γάλα για τα μωρά, λέει η Ρίμα. «Ο πρόεδρός σας μας ανακοίνωσε ότι τα σύνορα είναι ανοιχτά, ο πρόεδρός σας! Μας ενθαρρύνατε να φύγουμε, μας λέγατε να πιέσουμε στην πύλη προς την Ελλάδα και πως δεν θα άνοιγε χωρίς πίεση», φώναζε η Ρίμα μέσα από την κλειδωμένη πόρτα του δωματίου της.
Έπειτα από πέντε ημέρες τους άφησαν ελεύθερους. Όμως η Ρίμα έχει χάσει το σπίτι που νοίκιαζε στο Ικόνιο, αφού δεν πλήρωσε το νοίκι για ένα μήνα. Δεν μπορεί να επιστρέψει στη Συρία λόγω της προηγούμενης δράσης της κατά του καθεστώτος. Και φοβάται ότι θα την απελάσουν στις «ασφαλείς ζώνες» που έχει δημιουργήσει η Τουρκία στη βόρεια Συρία. Φοβάται ότι οι ζώνες αυτές θα πέσουν σύντομα στα χέρια του καθεστώτος. «Πώς να εμπιστευθώ τις υποσχέσεις του Ερντογάν, μετά απ’ όλα όσα έχουμε δει από το τουρκικό κράτος;», ρωτάει.
Ο Guardian ήρθε σε επαφή με εκπροσώπους του τουρκικού υπουργείου Υγείας ζητώντας διευκρινίσεις για την εκκένωση του Παζάρκουλε, των καταυλισμών και της διαχείρισης της κρίσης του κορονοϊού αλλά δεν έλαβε απάντηση.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ / Guardian
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Σε κάθε περίπτωση το άρθρο αν περιγράφει πραγματικό γεγονός και ο σκοπός του δεν είναι η δημιουργία εντυπώσεων και λύπησης είναι θλιβερό. Αλλά πάντα υπάρχει ένα αλλά θα είχε μεγάλη σημασία να θυμηθούμε πως ξεκίνησαν όλα στην Συρία και κυρίως την στάση που κράτησε η εν’ λόγο εφημερίδα. Είναι πώς να το περιγράψω σαν τα άρθρα που δημοσίευε η εν’ λόγο εφημερίδα για δήθεν καταπίεση των Γιουγκοσλάβων επί των Βόσνιων και Κροατών μουσουλμάνων διαστρεβλώνοντας τα μάλα την πραγματικότητα και προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη για τον διαμελισμό των κακών Γιουγκοσλάβων ενός λαού πραγματικού πυλώνα σταθερότητας μαζί με την ΕΛΛΑΔΑ στα βαλκάνια.
Εδώ βέβαια το άρθρο κατά την ταπεινή μου άποψη δεν μας προετοιμάζει για τον διαμελισμό της τουρκίας αλλά ουσιαστικά μας περιγράφει την ζωή μιας γυναίκας και ουσιαστικά χτυπάει στην καρδιά αυτού που λέμε ανθρωπισμός παραγνωρίζοντας όμως ότι η ίδια σε κάποιο σημείο του άρθρου ομολογεί ότι έδρασε κατά τους καθεστώτος. Τώρα αν είναι καθεστώς ο ΑΣΑΝΤ η όλα γίνονται για γεωπολιτικούς λόγους είναι άλλη συζήτηση σκέψου δηλαδή να αντιδράσω βίαια και ενδεχομένως παράνομα εναντίον της κυβέρνησης και μετά να κλαίγομαι ότι με κυνηγάνε και κινδυνεύω, λίγο παράλογο ακούγεται όλο αυτό. Οπότε αγαπητέ αρθρογράφε ορθά κάνεις και ανεβάζεις τέτοιου είδους άρθρα που δείχνουν και μια άλλη πλευρά αλλά θα μου επιτρέψεις να είμαι λίγο επιφυλακτικός για οτιδήποτε προέρχεται από τα μμε και δη από τα συγκεκριμένα.
Σωστα το θετεις το θεμα και φυσικα το αρθρο ανεβηκε θελοντας να σημειωσει την ανθρωπιστικη αποψη του ζητηματος ή αν θελεις το παραμυθι που τρωνε ολοι αυτοι ψαχνοντας τη γη της επαγγελιας..Δεν θυμαμαι τι εγραφε ο Guardian την εποχη της ενωμενης Γιουγκοσλαβιας γενικα ομως θεωρω οτι ειναι εγκυρη εφημεριδα αν και οι Βρετανοι γενικοτερα ειναι στο πλευρο των Τουρκων σαν δεκανικι των Αμερικανων στην Ευρωπη..Οπως και να ναι πιστευω οτι αφου στο τελος καταφερεται κατα του καθεστωτος Ερντογαν, μεσω της γυναικας αυτης, καλο μας κανει ..Αν και η παρεμβαση των ΜΚΟ που ξερουμε απο ποιον ελεγχονται με βρισκει γενικα αντιθετο..Δεν θα παραλειψω ομως να αναφερω τις τρομακτικες ευθυνες της προηγουμενης κυβερνησης στο θεμα των προσφυγων – Λαθρομεταναστων που ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ και επισημα ειχε το δογμα “ανοιξαμε και σας περιμενουμε” διαφημζωντας το κιολας σε παγκοσμιο επιπεδο..!!
Αγαπητέ κύριε-αρθρογράφε καταρχήν ευχαριστώ για την απάντηση την οποία ομολογώ πως δεν περίμενα και ούτε φυσικά επιζητούσα. Προσωπικά σαν διαχειριστής ενός αθλητικού διαδικτυακού τόπου + φόρουμ προ 12ετίας απέφευγα να μπω σε αυτή την διαδικασία διότι αλίμονο αν άνοιγα κουβέντα για οποιοδήποτε θέμα δεν θα έμενε χρόνος για τίποτα άλλο πλην του γραψίματος. Όπως και να έχει ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο που αφιερώσατε και κάνατε απόλυτα σαφή και ξεκάθαρη την θέση σας με την οποία συμφωνώ αν όχι σε όλα τουλάχιστον στα περισσότερα ενώ θα προσθέσω για να μην γίνει καμία παρερμηνεία τουλάχιστον για εμένα προσωπικά τεράστιες ευθύνες έχουν οι πολιτικοί που κυβέρνησαν τα τελευταία 20 χρόνια από οποιαδήποτε θέση και αν είχαν.
Καλή συνέχεια και να είσαστε πάντα καλά !!!