Διότι κανένας δὲν εἶναι αὐτεξούσιος παρὰ μόνον ὁ ἐλεύθερος• αὐτὸς ποὺ ἐλεεῖ καὶ σώζει καὶ φωτίζει τὴ διάνοια, νὰ βλέπει ὀρθὰ καὶ καθαρὰ καὶ χωρὶς θολούρα, ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ ἀποφεύγουμε ὅσα χρειάζεται καὶ νὰ πράττουμε ὅσα πρέπει.
Διότι δὲν εἶναι στὴν ἐξουσία μᾶς τὸ νὰ βλέπουμε ὀρθά, ἀλλὰ στὴν συνεργία αὐτοῦ ποὺ φωτίζει (εἴτε ὁ ἥλιος τὰ βλεπόμενα, εἴτε ὁ Χριστὸς τὰ νοούμενα), ποὺ μεταβάλλει καὶ αὐξάνει καὶ ἀλλοιώνει τὴ νοερὴ ψυχὴ πρὸς τὸ θεῖο, ὅπως ὁ ἥλιος τὰ αἰσθητὰ- αὐτὴν ποὺ εἶναι μὲν τρεπτὴ καὶ ἀλλοιώνεται κατὰ τὴ φύση, ἔγινε ὅμως φθαρτὴ καὶ θνητὴ ἐξαιτίας τῆς παράβασης.
Αὐτὴ ἦταν ἡ τιμωρία καὶ ἡ αἰώνια κόλασή της, ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς, ἀφοῦ ὑπέστη φθορὰ ὄχι κατὰ τὴν οὐσία, ἀλλὰ κατὰ τὴ γνώμη.
Θάνατος τῆς ψυχῆς εἶναι ὁ χωρισμὸς ἀπὸ τὸν Θεό. Ἐξαιτίας αὐτοῦ του χωρισμοῦ καὶ κάθε τρόπος ζωῆς ὅλων των ἀνθρώπων εἶναι κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἧττον σφαλερὸς καὶ διεστραμμένος καὶ πλανεμένος, καὶ εἴτε δὲν εὐαρεστεῖ τὸν Θεὸ εἴτε τὸν παροργίζει.
Ὅμως κατὰ τὸ μέλλοντα αἰώνα καὶ τὸ σῶμα μαζὶ μὲ τὴν ψυχὴ θὰ ἀλλοιωθεῖ καὶ θὰ γίνει ἄφθαρτο, μὲ μόνο το πρόσταγμα τοῦ μοναδικοῦ Θεοῦ, θὰ ἀνασυσταθεῖ καὶ θὰ ἀναστηθεῖ μὲ τὸ λόγο τῆς ἄφραστης δύναμης γιὰ νὰ ζεῖ ἀθάνατο καὶ αἰώνιο, ἐπειδὴ ἐφθάρη ὄχι κατὰ τὴ γνώμη ἀλλὰ κατὰ τὴν οὐσία.
Διότι θάνατος τοῦ σώματος εἶναι ὁ χωρισμὸς τῆς ψυχῆς, γιὰ τὸν ὁποῖο χωρισμὸ καὶ διαλύεται καὶ καταλήγει στὸ χῶμα, καὶ φανερώνει τὸ νοητὸ πάθος τῆς ψυχῆς.
Ἀφθαρσία δὲ καὶ τῶν δύο, τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, εἶναι μία, ἡ συμφιλίωση πάλι μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἕνωση καὶ κοινωνία, γιὰ νὰ γίνουμε κοινωνοὶ θείας φύσεως, τῆς ἄφθαρτης καὶ ἀθάνατης.
(Ἁγ. Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου. Ἀλφαβητικὰ κεφάλαια, ἔκδ. Ι. Μ. Σταυρονικήτα, Ἅγιο Ὅρος 2011, απόσπασμα σ. 271- 281)
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek