Υπερθεμελιώδης Νόμος: Εκ+κένωσης-Εκ+καίνωσης… Πόσες έννοιες έχει η λέξη καλός; Όσες καί η λέξη κακός. Διατηρείς έναν χάσμα εάν δέν κοπιάσεις νά εννοήσεις τήν διαφορά τών λέξεων εχθρός καί πολέμιος!… Ένας ανελέητος ταχυ+δρόμος καταδίωξης!… ώσπου ν’ αγιάσεις….

Υπερθεμελιώδης Νόμος: Εκ+κένωσης-Εκ+καίνωσης… Πόσες έννοιες έχει η λέξη καλός; Όσες καί η λέξη κακός. Διατηρείς έναν χάσμα εάν δέν κοπιάσεις νά εννοήσεις τήν διαφορά τών λέξεων εχθρός καί πολέμιος!… Ένας ανελέητος ταχυ+δρόμος καταδίωξης!… ώσπου ν’ αγιάσεις….

Κάποτε σάς έγραψα ότι ένας γέροντας ενενηντάρης καί βάλε εδώ πάρακατω είπε: σ’ όλη μού τήν ζωή δύο φυλές ανθρώπων γνώρισα, τούς Δίκαιους καί τούς Άδικους… Κάπως έτσι τό είπαμε πολλοί αλλά αυτός είπε μέ έμφαση ή τέλος πάντων μού έκανε εντύπωση ό τρόπος τού καί η εμπειρία τής ηλικίας τού…

Υπάρχουν οί άνθρωποι οί καλοί είς τό μυαλόν καί οί καλοί είς τήν καρδία. Αυτοί οί δύο τύποι είναι οί ολοκληρώτεροι γενικότεροι καί συγκεκριμμενότεροι τύποι ανθρώπινων όντων. Είς τό [από]κρυφον ευαγγέλιον τού Θωμά λέγει Ό Χριστός: ευτυχισμένος ό άνθρωπος όπου νικήσει τό λιοντάρι μέσα τού, δυστυχισμένος ό άνθρωπος όπου τόν νικήσει τό λιοντάρι μέσα τού!… Δέν θυμάμαι ακριβώς τό εδάφιον όταν ό Ιούδας εκφράζει μία γνώμη καί Ό Χριστός τού λέγει κάπως Ιούδα ενεργείς-σκέπτεσαι μέ τό μυαλόν; Ίσως είναι η περίπτωση νά πωλήσουν τό πανάκριβον μύρον διά νά εισπράξουν 300 δυνάρια νά τά δώσουν είς τούς πτωχούς καί Ό Χριστός τού λέγει αυτόν μπορείτε νά τό κάνετε πάντοτε, εμένα όμως δέν θά μέ έχετε πάντοτε, θέλοντας νά τριβεί μέ τό πανάκριβον μύρον αυτόν. Ήταν μία δοκιμασία αφοσίωσης τού Ιούδα πρός Τόν Χριστόν, καθότι Ό Χριστός φρόντιζε όποτε καί όπως ήθελε τούς πτωχούς καί η δοκιμασία είς τόν Ιούδα είναι εάν πιστεύει είς Αυτόν-Χριστόν ή μόνον είς τούς λόγους τού ψυχρονοητικώς καί εάν συνειδητοποιεί ότι είναι Ό Υιός Τού Θεού όπου κανονίζει όποιον θέλει καί έχει μεγαλύτερη αξία απ’ όλους τούς θνητούς. Ό υπερβάλλοντας ζήλος τού Ιούδα κατάντησε υπερηφάνεια καί έπρεπε νά δοκιμαστεί διά νά περάσει τίς εξετάσεις από εγκεφαλικές σέ καρδιακές αγάπες!…

Οί καλοί είς τό μυαλόν δέν συμπαθούν τούς καλούς είς τήν καρδία ή ψυχή καί τούς θεωρούν υποκριτές, μαλάκες-μαλθακούς, άχρηστους, ανάξιους, συναισθηματικώς μώρους, κακούς είς τίς απαιτήσεις τής βιωτής καί άλλα. Οί καλοί είς τήν καρδία δέν συμπαθούν ή βλέπουν ότι οί καλοί είς τό μυαλόν είναι ασυμπόνητοι, άδικοι, μή λογαριάζοντες σωστώς ή ποτέ τό δίκαιον παρά μόνον όποτε είναι υπέρ τούς καί τούτο τό εντοπίζουν άπαξ αμέσως καί άλλα.

Βλέπουμε ότι αντίθετες λέξεις καλός καί κακός διίστανται καί πολλαπλασιάζονται ή καί αυτομεταπολλαπλασιάζονται έως καί σ’ άπειρες έννοιες ειδικές καί γενικές. Υπάρχει ό καλός είς τό μυαλόν, καλός είς τήν ψυχή, καλός είς τό ποδόσφαιρον, καλός είς τήν ρητορεία, καλός είς τήν αγγειοπλαστική, καλός είς τό τραγούδι καί ούτω καθ’ εξής καί κακός είς τό μυαλόν, κακός είς τήν ψυχή, κακός είς τήν ενόραση καί ούτω καθ’ εξής.

Ό καλός είς τό μυαλόν είναι διά τόν καλόν είς τήν καρδία-ψυχή κακός, ήτοι κακός άνθρωπος, εάν έχει τό μυαλόν καί τό συναίσθημα όμως νά τό μετρήσει, διότι πάρα πολλοί καλόψυχοι εμπιστεύονται τούς κακούς ανθρώπους καί τίς κολακείες τούς. Εξού καί Ό Χριστός είπε διά τόν Αντίχριστον καί τούς Αντίχριστους καί αιρετικούς παντός είδους όλων τών εποχών: ‘ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς Ματθ. 24-24 = 48, θυμάστε ό,τι σάς είχα ειπεί διά τό βιβλίον μέ τούς 48 νόμους τής δύναμης;… Ό πρώτος εκλεκτός πλανηθείς είναι ό Ιούδας καί θά αναφερθούμε σ’ αυτόν όπως ανωτέρω ίσως σέ άλλον ειδικόν άρθρον…

Ό καλός είς τό μυαλόν θεωρεί τόν καλόν είς τήν ψυχήν καί είς τήν ηθική κακόν, υποκριτή ή νευριάζει διά τήν τώ όντι καλοσύνη τού καί τόν καταδιώκει.

Βλέπουμε ότι ό ένας ή μέν είδους καλός απαιχθάνεται ή καταδιώκει ή αποφεύγει τόν δέ είδους καλόν καί τούτον είς τό ούτω καθ’ εξής τών αμέτρητων ειδών καί μιγμάτων καλού καί κακού, καί εδώ ό Νόμος τής Τετραπιθανότητος θριαμβεύει καθότι υπάρχουν οί: α) οί καλοί σέ κάτι β) οί κακοί σέ κάτι γ) οί ουδέτεροι σέ κάτι σέ σχέση μέ τό καλός καί κακός ώς χαρακτήρας, ικανότητα, έμφυτον, διδασκαλία, δράση καί δ) οί ανάμεικτοι ειδών καλού, κακού καί ουδετερότητος αυτών.

Μία άλλη ειδική Τετραπιθανότητα διά τό θέμα μάς είναι: α) οί καλοί είς τό μυαλόν β) οί καλοί είς τήν καρδία β) ουδέτεροι ήτοι ούτε τό μέν ούτε τό δέ ιδιαιτέρως, μπορεί νά είναι καί κατά κάποιους διαφορετικούς τρόπους καθυστερημένοι, είτε κυριολεκτικώς, είτε ζόμπυς, είτε από άλλες αιτίες καί δ) ανάμεικτοι ήτοι ισαξίως ή σέ άλλα ποσοστά καλοί καί σέ καρδία καί σέ μυαλόν!… Καί ούτω καθεξής πού ρίπτει ό καθένας άγκυρα κατά καιρούς ή ενδελεχώς ή πού τόν εξαναγκάζουν οί απαιτήσεις επιβίωσης ή απληστίας ή άλλα αίτια νά ρίξει άγκυρες, νά τίς αναδύσει καί νά τίς ρίψει αλλού ή ξανά είς τό ίδιον μέρος ή παρόμοιον καί ούτω καθ’ εξής…

Αυτόν όπου εντοπίζουν ώς μυστήριον οί ψυχολόγοι ώς διττή προσωπικότητα, διχασμένη προσωπικότητα, πολυπροσωπικότητα, είναι είς τά δύο πρώτα η πάλη καλού καί κακού σέ μυαλόν καί καρδία, όπως ορίζεται καί είς τό ευαγγέλιον τό καλούμενον είτε ισχύει είτε όχι τού Αγίου Αποστόλου Θωμά καί φαίνεται δέν είναι τυχαίον ότι ειπώθηκε καί υπόθηκε σ’ αυτόν τό βιβλίον, καθότι ό Άπιστος Θωμάς ήταν ένας από αυτούς όπου είχε αυτή τήν διχασμένη προσωπικότητα εμπιστοσύνης περισσότερης πρός τό μυαλόν τής ψυχρής λογικής ή πρός τήν καρδία τής Πίστης!… Ό άλλος ήταν ό υπερεύζηλος Ιούδας ός ήθελε νά εμβάσει Τόν Χριστόν σέ κλίκες Ζηλωτών-Πατριτών Ιουδαίων δι’ ελευθέρωσιν τών από τόν ζυγόν τών Ρωμαίων, εντούτοις, υποψιάζομαι ότι ένας λόγος ή καί ό κύριος λόγος ή καί ό μοναδικός λόγος όπου πρόδωσε Τόν Χριστόν ήταν από αγανάκτηση-ειδική εκδίκηση όταν Ό Χριστός παρότι δίδασκε νά είναι φιλόπτωχοι αρνήθηκε νά πωληθεί τό ακριβόν μύρον, διά τούς λόγους όπου εξηγήσαμε, καί ό Ιούδας απέτυχε είς τήν ανωτέρα πρός τήν Αγιότητα αρετή τήν Υπακοή, όπως απέτυχαν είς τήν Υπακοή οί Αδάμαντος καί Εύα καί τόσοι άλλοι, ενώ από βίους αγίων βλέπουμε ανθρώπους νά υπακούουν είς τίς υπερπαραξενιές τών Γερόντων τούς καί έν τέλει αντί νά έρχεται η καταστροφή νά επέρχεται μέ έναν απίστευτον καί πάντοτε λογικόν τρόπον η υπερευεπιβράβευση έκ Θεού!…

Όταν ένας είναι καλός είς τήν καρδία, ένας βλάκας εγκεφαλοκεντρικός τόν νομίζει βλάκα! Υπάρχουν ανθρώποι υπερευφυείς καί σέ εγκέφαλον καί σέ ψυχή-καρδία καί σ’ όλην τούς τήν ζωήν ταλανίζονται καί βασανίζονται ποία νά επικρατήσει, πότε καί μέ πόσα ποσοστά νά εφαρμοστεί η μέν καί η δέ, άνθρωποι όπου μπορούν νά καταδιαλύσουν τούς πολέμιους καί τούς εχθρούς τούς αλλά δέν τό κάνουν ή πρίν τό κάνουν μετανοούν ή μετανοούν αφότου τό κάνουν διότι η Τύψη τής υπερευφυίας τού ότι είναι καλοί είς τήν καρδία απαιτεί καί εξαναγκάζει διότι έξ’ άλλου τής έδωσαν τροφήν καί εξουσία.

Υπάρχουν ανθρώποι οίτινες ωμιλούν σκληρά μέ τά λόγια, από αγανάκτηση καλοσύνης καρδίας καί επειδή τά λόγια λέγοντε μέ τό μυαλόν, φαίνονται κακοί ήτοι κακάνθρωποι, ενώ είναι οί καλύτεροι σέ ανθρωπιά άνθρωποι!… Υπάρχουν καί αντίστροφοι, μέ λόγια μυαλού μέλι καί μέ πράξεις δηλητήριον διότι η καρδία τούς είναι απλά έναν ψυχρόν ηλεκτρονικοϋπολογιστικόν άψυχον όργανον, όπως αυτοί όπου θέλουν νά μετατρέψουν εαυτούς ή μή καί τούς άλλους σέ μεταλλαγμένα εγκεφαλικά κομπιούτερς τής ούτω καλούμενης τεχνητής νοημοσύνης όπου ώς όρος τά λέγει όλα ήτοι Νεκρός, Νεκρόψυχος. Νά διατί ό άγγελος είπε είς τίς Μυροφόρες τί αναζητάτε τούς Ζωντανούς ανάμεσα είς τούς νεκρούς ήτοι τόσον τού τάφου όσον καί έξω τού τάφου ώς νεκροζωντανά ζόμπυς = ζωόβιοι… τέτοιοι όπου τά ζώα ακόμη καί τά αγριότερα καί ψυχροϋπολογιστικότερα σέ είδη, είναι ευψυχικότερα τούς!…

Ό άνθρωπος μέ μεγάλον μυαλόν καί μεγάλη καρδία είναι γενικώς σέ θλίψη, κυριολεκτικώς, ήτοι σέ σύνθλιψη ανάμεσα είς τίς δύο πιέστρες τής μέγγενης καί αυτή η θλίψη τόν σπουρτάει-πολτοποιεί σέ λύπη-θλίψη-πένθος, διότι μέσα τού μαίνεται μία άνευ ελέους καί προηγουμένου μάχη μαχών!…

Μακάριοι-ευτυχείς-αιωνίως ευτυχείς οί πτωχοί τώ πνεύματι, ήτοι αυτοί όπου δέν είναι καλοί είς τό μυαλόν αλλά ή καί περισσότερον καλοί καί διατί όχι πολύ καλοί είς τήν ψυχοκαρδία!….!…..!

Η άλλη η κρυφότερη έννοια τής ρήσεως μακάριοι οί πτωχοί τώ πνεύματι είναι μακάριοι όσοι παράμειναν πτωχοί έξ’ αιτίας τού πνεύματος, τού πνεύματος τής ψυχής όχι τού πνεύματος τού εγκεφαλικού υπολογιστικού σωματικού μυαλού-νού!…

Ένας άνθρωπος ός θά μπορούσε νά κάνει μία τεράστια περιουσία ύλης, δόξας, εξουσίας, ματαιόδοξης κενόδοξης ισχυρής διασημότητος καί τό απέφυγε ή υπαναχώρησε διά χάριν τής ψυχής καί υπακούωντας τήν ψυχή καί τό πνεύμα τής ψυχής διά μέσω τής καρδίας είναι μακάριος πτωχός τώ πνεύματι! Προσέξετε πώς εμφανίζεται τό νόημα όταν τό ειπούμε: μακάριος πτωχός τώ πνεύματι = ευτυχισμένος πτωχός από τώ πνεύματι!… Αυτόν όπου οί καλοί ή «καλοί» είς τό μυαλόν θά ειπούν χαζόν, βλάκα, ηλίθιον, αδύνατον, ανάξιον, αχαϊρευτον, τρελλόν επειδή αρνήθηκε τά οιαδήποτε υπερπλεονεκτικά όλβια πλούτη!…

Ό καλός είς τό μυαλόν θεωρεί τόν καλόν είς τήν καρδία καί περισσότερον τόν καλόν σέ μυαλόν καί καρδίαν εμφανώς αλλά επιλέγονταν τήν καλοσύνη τής καρδίας:αδύναμος, χέστη, δειλόν, ανιχνηλάτευτον παράξενον καί τρελλόν, άνθρωπος όπου ό,τι καί νά κάνει τά κάνει έν τέλει μαντάρα αποτυχίας… Η αλήθεια είναι ότι αυτός ό άνθρωπος συνζυγίζει τά υπέρ καί τά κατά καί τήν χρονική διάρκεια τού κάθε υπέρ καί κατά καί ευδιακρίνει πού καί πότε καί πώς καί πόσον νά ρίψει τήν άγκυρα καί πού τήν αιώνια ψυχική άγκυρα τού!…

Σέ όλη μού τήν ζωή ήθελα νά εξεκαθαρίσω τήν διαφορά σημασίας εχθρού καί πολέμιου. Ό εχθρός δηλώνεται, εκδηλώνεται, κρύβεται αλλά φαίνεται καί μέ τήν δυσαρέστηση τού έστω καί συγκαλυμμένη μέ τόνους υποκριτικής καί προσχηματικής προσποιητής ευγένειας, φαίνεται! Π.χ. ένας ανταγωνιστής κατά 99% είναι εχθρός ειδικώς εάν δέν εδραιώθηκε ακόμη έξω από τήν πλήρην εξάρτηση χρεών από τό ναυτικόν άδικον τών τραπεζών, είναι σέ κατάσταση μαυλωμένης διαδρομής επιβίωσης καί είναι φυσικόν νά νοιώθει άμεσα ή ψευδοσυγκεκαλυμμένως: ό θάνατος σού η ζωή μού, ό οικονομικός θάνατος σού η αύξηση τής πελατείας μού καί η αύξηση διαθέσιμων πηγών αγοράς τών προϊόντων όπου χρειάζομαι είτε αυτά είναι αποκλειστικά όπως ακίνητα είτε καθημερινά κατασκευασμένα ή παραγώμενα όπως τά είδη υπεραγορών κάθε είδους!…

Ό πολέμιος ποίος είναι;

Ό πολέμιος είναι ό φίλος. Ό εχθρός από εγωϊσμόν καί ζηλοφθονία πλήρως ή σέ μεγαλύτερα ποσοστά εχθρότητος όπως τήν επεξηγήσαμε ανωτέρω ή κατά φαντασίαν ψευδοδικαιολογημένης εχθρότητος διά νά ναρκώσει τήν Τύψη!…

Ό πολέμιος πολεμάει διά νά σέ πολεμάει, μέ ή δίχως εμφανή ή αφανή αιτία. Είναι ό φιλόκακος. Είναι ό κακόψυχος. Είναι ό ζηλόφθονος όστις δέν ανέχεται καλύτερον τού είτε σέ μυαλόν είτε σέ Καρδία ναί, είτε σέ ευμορφία, είτε σέ γοητεία, είτε σέ σοφία, είτε σέ ό,τιδήποτε άλλον, εντούτοις, γοητεύεται συνάμα από εκείνους όπου είναι καλοί σέ γοητείες καί ικανότητες κακού ήτοι μή δικαίου, είναι ό πολέμιος ό φιλάδικος!…

Η λέξεις πολέμιος, πόλεμος, πόλις, πόλος είναι τής ίδιας ρίζας καί μέσα τούς όλες έχουν τίς έννοιες: ιδιοτελείς σκοπιμότητες καί υποκρισίες, νά διατί η άλλη παραφυάδα ονομάζεται πολιτικός ός είναι ό ψεύστης διπλομμάτης ή πολυμμάτης ή πολυαντιδιπλομμάτης, όπου όπως είπε Ό Χριστός άλλα λέγει, άλλα κάνει, άλλα προωθεί από εκείνα όπου φαίνεται ότι αυτοπροωθούνται μέ όσα κάνει είτε είναι αντίθετα είτε όχι μέ όσα λέγει!…

Ό πολέμιος τής σκέψης τής καρδίας μέσα από τήν ψυχή είναι τό μυαλόν, είναι αέναη μάχη όπου ό καθένας έχει ολίγον ή πολύ μέσα τού μέ απειράριθμα αποτελέσματα καί συνδοιασμούς. Είς τούς σατανιστές γίνοντε οί ούτω καλούμενες τελετές αποτέφρωσης τών εγνοιών-[απότρέφρωσης-κατάκαυσης τών καρδιακών ψυχαγαθών συνειρμών τής Τύψης καί τών επακόλουθων τής] ήτοι η ζομποποίηση, η γίνωση σέ παλειάνθρωπον = παλαιόν-[τής πάλης] άνθρωπον αντί τής καινής ευανθρωπίας ήτοι τής ψυχοκαρδιακής ευανθρωπίας ήτοι τής αληθινής ανθρωπιάς. Η Καινή Διαθήκη εκκένωσε τά κακά έχοντα τής Παλαιάς-Μάχιμης Διαθήκης καί ενώθημε μέ τά αγαθά τής. Τό κενόν-εκκένωση είναι προϋπόθεση σέ κάθε περίπτωση-περίσταση ερχομού-φυτεύσεως-κτίσεως-εμφανίσεως τού καινού-εκκαίνωσης. Από τήν εκκένωση η εκκαίνωση καί από τήν εκκαίνωση η εκκένωση. Όταν εκκενώνεται κάτι τίς εκκαινώνεται άμεσα ή ολίγον μετά κάτι άλλον καί όταν εκκαινώνεται κάτι τίς εκκενώνεται άμεσα ή ολίγον μετά κάτι άλλον.

Παραδείγματος χάριν, εκκενώνεις έναν σπίτι καί τό γεμίζεις μέ κάτι άλλον καί εάν δέν τό πράξεις εσύ, θά τό πράξει ό αέρας ός θά λάβει χώραν όπου πρίν υπήρχε ασπούμε τό πόδι μίας πολυθρόνας. Εκκενώνεις τό ποτήρι από αέρα καί γεμίζει ήτοι εκκαινώνεται μέ ύδωρ όπου ώς ανάμεικτη συνάρτηση βάσει τού Νόμου τής Τετραπιθανότητος φέρει καί έναν ποσοστόν αέρα καί αυτός είναι ποσοστά αερίων καί αυτά ποσοστά μορίων καί αυτά ποσοστά ατόμων καί αυτά ποσοστά κατά σειρών άλλων υποσωματιδίων-υποκυματιδίων συνταυτοχρόνως καί ούτω απειροκαθ’ εξής!…

Βλέπουμε εδώ καί έναν αέναον ενδελεχή φυσικόν καί υπερφυσικόν Νόμον: ότι δέν υπάρχει σταθερόν κενόν αλλά αυτόν είναι η προϋπόθεση διά τό νέον καινόν ή τό καινόν καί ότι τό καινόν είναι αυτόν ώς είδος ή είδη ό,τι καί εάν είναι τήν κενότητα ή εκκένωση μέ όσα εκκένωσε διά τής αφίξεως τού ή πρίν τής αφίξεως τού. Η εκκένωση είναι μία δραστηριότητα διά τήν εκκαίνωση είτε προερχόμενη καί ωθούμενη από τήν εκκαίνωση είτε αυτοβούλως, ουδετέρως, αναμείκτως βάσει τού Νόμου τής Τετραπιθανότητος. Η εκκαίνωση είναι η νεότερη αρνητική, θετική, ουδέτερη, ανάμεικτη αυτών ενέργεια όπου εκκενώνει ή αφού εκκενωθεί η προηγούμενη ή μέρος τής προηγούμενης αρνητικής, θετικής, ουδέτερης, ανάμεικτης ενέργειας καί μέ οία έννοια αυτές οί λέξεις Φυσικής, Θεολογίας, Θεοσοφίας, Μεταφυσικής, Φιλοσοφίας, Φυσιολογίας, Ψυχολογίας καί ούτω απείρω καθ’ εξής καί εφ’ εξής δι’ έν εξής!….

Η έννοια κενόν αγγλιστί ήτοι blank ομοιάζει μέ τό μελανόν ήτοι άνευ θέας-θέασης προέκτασης οπτικής από κάθε αίσθηση = black. Η λέξη καινόν δέν υπάρχει είς τήν αγγλική καί άλλες γλώσσες, δέν είναι τό νέον. Τό νέον καί η ανανέωση ή καλύτερα εκνέωση είναι εκείνον όπου έρχεται διά τής εκκένωσης όταν επέρχεται η εκκαίνωση καί επιφέρει τήν εκνέωση. Ουσιαστικώς δέν υπάρχει σωστή ούτε η έννοια κενόν είς τήν αγγλική καί σ’ άλλες γλώσσες-διαλέκτους τής Ελληνικής. Τό κενόν δέν είναι κάτι σταθερόν, είναι κάτι όπου έρχεται ώς ενέργεια διά νά φέρει εκκαίνωση καί η εκκαίνωση τήν εκνέωση ήτοι μία νέα κατάσταση, άρα τέ τό κενόν είναι μία ενέργεια. Καί είς τήν αντίθετη έποψη ότι είναι κάτι τίς ήτοι κενόν τότε αυτονοείται καί αυτοδηλώνεται ότι εάν τό κενόν είναι κάτι τότε είναι κάτι = ενέργεια, μάζα, πνεύμα… Ό Ευαγγελισμός Τής Παναγιάς μίας Εκκένωση τινής κατάστασης ήτις έφερε εκκαίνωση καί δι’ αυτής εκνέωση πνεύματος έν παντί τώ κόσμω…. Τό εξώφυλλον μάς λέγει καί πληρώνομαι καί σέ αγαπάω καί σ’ αγάπησα καί πληρώνομαι καί συνεχίζω νά σ’ αγαπώ, ό ορισμός τής σύγχρονης απιστίας μεταξύ συνζύγων, διαφημίσεων σέ ταινείες, παίγνια, βιβλία, μουσικές καί άλλα εκπροωθητικά μέσα μαζικής εξαπάτησης τής σύγχρονης κοινωνίας, ήτοι καί τόν μαμωνά καί Τόν Θεόν, αγάπησα πρώτον Τόν Θεόν ύστερα Τόν προδωσα διά νά βολευτώ καί ύστερα αφού βολεύτηκα συνεχίζω νά Τόν αγαπάω, αλλά άμα τόν χάσω διαπαντός ή ούτως νομίζω τότε η αγανάκτηση έν πλώ ναυτικού ψευδοδικαίου τού ψεύστη αρχισατανά!….

Τριαδικός Θεός ειμοί βοηθός καί ού φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοί άνθρωπος καί ού φοβηθήσομαι κακά!…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ