Υπάρχει η δυνατότητα τό σώμα νά κατανοήσει ότι τά εμβόλια είναι παγίδες; Καί εάν ναί μπορεί νά αποτρέψει τίς υπουλίες τούς;…

Υπάρχει η δυνατότητα τό σώμα νά κατανοήσει ότι τά εμβόλια είναι παγίδες; Καί εάν ναί μπορεί νά αποτρέψει τίς υπουλίες τούς;…

Πιστεύω ότι τά πάντα έγιναν διά κάποιον σκοπόν… Υπάρχουν δηλητήρια που σέ αυτήν τήν περίπτωση εάν προμηθευτούν σέ κατάλληλες δοσολογίες καί ίσως καί σέ κατάλληλα χρονικά διαστήματα θά διασώσουν τήν γονιοδομή τού ανθρώπου, αλλά ποίος τά γνωρίζει καί ποίος γνωρίζει τά κατάλληλα χρονικά διαστήματα;… Δέν έχει παραχωρηθεί χρόνος έρευνας… Η επίθεση Τερατοποιητικής Παράλλαξης έγινε αιφνιδιαστικώς μέ μαεστρία καί ακόμη συνεχίζεται…

Πολλοί κάνουν τρίτα εμβόλια… Δέν υπάρχουν παρενέργειες λέγει π.χ. η Κυβέρνηση τής Κύπρου… Διατί νά σέ πιστεύσουμε καί διατί νά μήν είναι κάλπικα ώστε νά φανούν αθώα αυτά καί τά προηγούμενα δύο; Διατί νά μήν επιφέρουν υπερπαρενέργειες αργότερα καί επιγονιδιακές όπως λέγει ό Λούκ Μοντανιέ ήτοι όπως τά ποντίκια, ήτοι παρανέργειες σέ παιδιά καί εγγόνια, ώστε νά θυμίζει τό «αμαρτίες γονέων πληρώνουσι τέκνα»…

Διατί νά εμπιστευόμαστε ανθρώπους που γνωρίζουν νά απατούν καί τό κάνουν σέ όλα τά επίπεδα τής κοινωνικής ζωής από αιώνες;… Αυτόν δέν σάς αρκεί;…

Η κατάσταση αυτή δίχασε τήν Εκκλησία σέ είθε προσωρινή κρίση σχίσματος εμβολιασμένων καί ανεμβολίαστων, ιερέων που απεχθάνοντε ακόμη καί νά καταριούντε τούς ανεμβολίαστους!… Αυτόν προφανώς πρέπει νά ισχύει καί σ’ άλλες θρησκείες, κοινωνίες, χώρες, ομάδες ανθρώπων που προηγουμένως ήσαν ομοϊδεάτισσες σέ καλους, κακούς, ουδέτερους καί ανάμεικτους σκοπούς καί τώρα υποεσωδιαχάζοντε καί υποεσωσχισματίζοντε!…

Η κατάσταση έχει ξεφύγει καί θά ξεφύγει σέ υπέρμετρον βαθμόν!… Η ανθρωπότητα κινδυνεύει λόγω ανοησίας που μεγαλύτερη υποανοησία σέ όλη αυτή τήν ανοησία είναι η απληστία που έδειξε σέ προσωπικόν επίπεδον ό κάθε άνθρωπος που δέν συντασσόταν μέ τόν συνάνθρωπον τού δυναμικά καί βίαια έν μέρει έστω σέ προαποφάσεις καταλυτικές διά τίς επόμενες δεκαετίες που ακολούθησαν!…

Όποιος σκεφθεί 1% περισσότερον από συνηθεισμένον τού κόβεται βίαια τά πτερά καί μετά ψάχνετε νά ανακαλύψετε τρόπους διά τέτοιους ανθρώπους, αυτός είναι ό ορισμός τής υπερβατικής βλακείας!…

Εννοούμε πάντοτε αυτούς που τό κάνουν, αυτούς που δέν αντέχουν τήν ανώτερη ευφυία, τήν φθονούν καί υποσυνείδητα παρακινούντε νά τήν καταστρέψουν μέ διαταγή από τόν υποσυναίσθητον εγωϊσμόν/υποεγωϊσμόν!…

Τί θά πάθαινε ένας άνθρωπος που θά προσπαθούμε νά εξελίξει τούς γορίλες; Θά τόν κατασπάρασσαν, ό,τι παθαίνει ένας υπερευφυής έστω κατά τό ελάχιστον όταν προσπαθεί νά εξελίξει τούς υπόλοιπους!… Βασικά ό Χριστιανισμός σέ εξελίσσει μέσα από τά Ευαγγέλια αλλά αυτόν δέν τό κατάλαβε μέ τόν τρόπον που τό αναφέρω κανείς. Αυτόν κάνουν πολλά άλλα βιβλία καί αυτόν έκαναν, γραμμένα από υπερευφυείς ανθρώπους ή ευφυείς ανθρώπους που έγιναν υπερευφευείς αυτοεξελίξιμα επειδή συνέδεσαν καί πίστευσαν διάφορες γνώσεις μέ σωστούς τρόπους…

Δέν ανάφερα προηγουμένως λέοντες αλλά γορίλες, διότι ό λέων θά σού απαντήσει: «διά νά μπορώ νά κάνω σταδιοδρομία όπως εσύ πρέπει νά αποκτήσω δύο χείρες καί νά απωλαίσω δύο πόδες»…

Βλέπεις ανθρώπους νά προσαρμόζοντε είς τίς διαταγές τού Κράτους, ανθρώποι που μέχρι πρότεινος, μέχρι χθές, μέχρι μία στιγμή προσκυνούσαν τά Ιερά καί τά Όσια, τώρα τά προσκυνούν υπό όρους, όπως διέταξαν κοσμικοί καί εκκλησιαστικοί ταγοί…

Ανθρώπους που «ιερότητα» μέσα τούς είναι τό δέος έναντι τού επικεφαλούς, τού ισχυρού, τού ταγού, τού αρχηγού… Η προσαρμογή είναι κακή όταν εξευτιλίζεις τήν Πίστη καί ταυτόχρονα αποδεικνύει ότι η Πίστη ήταν επιφανειακή ή βαθειά αλλά αλλάζει επειδή ό επί κορυφής άλλαξε ή εξέδωσε διάταγη που μπορεί νά τόν εξέφραζε έξ’ ανέκαθαν!…

Η προσαρμογή είναι τό αντίστροφον τής σταθερότητος, η διδυμότητα τής ευελιξίας. Εντούτοις, η προσαρμογή καί ευελιξία είναι καλή μόνον όταν δι’ αυτών διατηρείται η Πίστη, τό Έθνος, η Οικογένεια, η Προκοπή, η Ιερά Παρακαταθήκη καί Παράδοση!…

Ούτε ν’ αλλάζεις είναι πάντοτε καλόν ούτε νά μήν αλλάζεις ποτέ είναι πάντοτε καλόν. Αλλά καλόν είναι όταν αλλάζεις ή δέν αλλάζεις ποτέ διά νά μείνεις Αγνός, Ανόθευτος, Γνήσιος, Καλύτερος, Πιστός, αυτός που πρέπει νά είσαι… Πέραν τούτων συμπληρούται η ουδέτερη καί ανάμεικτη αλλαγή… ή αναλλαγή…

Όταν δέν γνωρίζεις πότε ν’ αλλάζεις, πόσον ν’ αλλάζεις, σέ ποία ν’ αλλάζεις ή νά μήν αλλάζεις διά νά μήν επηρεάσεις τήν Ιερότητα, τήν Αλήθεια, τό Δίκαιον, τήν Πίστην, τήν Θεομολογίαν, τότε δέν γνωρίζεις διατί αλλάζεις καί αλλάζεις επειδή φυσάει ό άνεμος τής αλλαγής, αλλά τήν επομένη ό άνεμος κοπάζει ή αιφνίς αλλάζει πορεία, ώστε εσύ νά γίνεσαι Φυσανέμης!… Διαφέρει από τό νά σέ παρασύρνει ό άνεμος οίας αλλαγής πορείας αλλά νά παραμένεις ό ίδιος, διότι σ’ αυτήν τήν περίπτωση παραμένεις αναλλοίωτος. Ό αναλλοίωτος σέ τί;… Σέ Αληθινά, σέ Ψεύδη καί Πλάνα, σέ Ουδέτερα καί άνευ ουσίας, σέ Ανάμεικτα;…

Καμμία ιδιότητα, νόημα, πράξη, πίστη, πεποίθηση, λέξη, έννοια, δέν είναι μονοσυγκεκριμμένη αλλά πάντοτε πολυσυγκεκριμμένη καί δή τετρασυγκεκριμμένη, ήτοι η Τετραπιθανότητα μέν, δέ ή καλόν, κακόν, ή θετικόν, αρνητικόν καί περαιτέρω ουδέτερον καί ανάμεικτον αυτών…

Έχε τό υπόψιν, δέν μπορείς νά λές είσαι προσαρμοστικός καί νά χαίρεσαι! Πρέπει νά ψάξεις μέσα σού σέ ποία καί τινά είναι προσαρμοστικός καί σέ ποία μή προσαρμοστικός, ίσως χρειαστεί μερικά ή όλα νά τά αντιστρέψεις, ώστε νά είσαι είς τά δίκαια καί ευλογημένα προσαρμοστικός καί απροσάρμοστος αναλόγως καί είς τά άδικα καί καταραμένα προσαρμοστικός καί απροσάρμοστος αναλόγως!…

Νά είσαι πάντοτε συγκεκριμμένος πρός τό δίκαιον, τήν αγάπη, τήν άμυνα, τήν υπομονή, τήν ταπεινοφροσύνη, τή συγχώρεση, τήν προσευχή, τήν Θεευλάβειαν!….

Η κακή, απαισιόδοξη, τραγική, πρόϋποχρεωτική, προϋπεξαναγκαστική, συμφέρουσα καί εθιστική αλήθεια είναι ότι υπάρχουν ανθρώποι που δέν πιστεύουν ό,τι καταλαβαίνουν αλλά ό,τι τούς αρέσει, συμφέρει καί δέν βαριούντε… Αδιαφορούν δι’ εκείνα που καταλαβαίνουν πρός όφελος εκείνων που τούς αρέσουν ή νομίζουν ότι τούς αρέσουν, επειδή κατά βάθος δέν κατανοούν ότι δέν τούς αρέσουν ή δέν έχουν αξία, ουσία, ευχαρίστηση, ή επειδή δέν γνώρισαν, δέν εμπειρήθηκαν, δέν εμβάθυναν, δέν προσηλώθηκαν, δέν πρόσεξαν άλλα που είναι καλύτερα… Από διάφορα πάθη έως τήν παγαποτιά οί δαίμονες αυτής τής πολυαυτοέκπτωσης ψυχής τέ καί σώματος…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ