“Βόμβα” Λαγκάρντ: “Καρφώνει” Παπανδρέου, Τόμσεν και Στρος Καν

“Βόμβα” Λαγκάρντ: “Καρφώνει” Παπανδρέου, Τόμσεν και Στρος Καν

Αποκαλυπτική για τις συνθήκες που οδήγησαν στο πρώτο μνημόνιο αλλά και για τις ευθύνες που υπάρχουν για την αποτυχία του

είναι έκθεση του ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (Independent Evaluation Office – ΙEO) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Σε αυτή γίνεται ξεχωριστή αναφορά-ερευνά για το ρόλο του Ταμείου στα πλαίσια του πρώτου ελληνικού προγράμματος διάσωσης το 2010 (Stand-by Arrangement 2010), υπάρχει κριτική για όλους τους συμμετέχοντες του προγράμματος και ξεκάθαρες αιχμές τόσο για το ρόλο του τότε Γενικού Διευθυντή Ντομινίκ Στρος Καν, όσο και για τους τεχνοκράτες που σχεδίασαν το μνημόνιο, δηλαδή το σημερινό αναβαθμισμένο στέλεχος, γνωστό στην Ελλάδα, Πολ Τόμσεν.

Ωστόσο, εκτός από τα πρόσωπα και το ρόλο που αυτά έπαιξαν, η έκθεση αποτελεί κόλαφο για τη θυσία της Ελλάδας με ένα υπερφιλόδοξο και καταδικασμένο πρόγραμμα που είχε ως μόνο στόχο να αγοράσει χρόνο η Ευρώπη και να χτίσει τη δική της προστασία για το ευρώ αδιαφορώντας πλήρως για το σπιράλ θανάτου στο οποίο μπήκε και βρίσκεται ακόμη η Ελλάδα τρία μνημόνια αργότερα…

Η Κριστίν Λαγκάρντ παραδέχεται τα λάθη του Ταμείου, καρφώνει τον Στρος Καν και στον Τόμσεν, ωστόσο ρίχνει μεγάλο μέρος της ευθύνης στις ελληνικές κυβέρνησης αλλά και τις αντιδράσεις που υπήρξαν στην εφαρμογή του μνημονίου.

Καταγράφει δηλώσεις εμπλεκομένων στις οποίες υποστηρίζεται ότι το ΔΝΤ πρακτικά «προσαρμόστηκε» στις αποφάσεις των ευρωπαίων να μην γίνει κούρεμα τις οποίες μάλιστα είχε αποδεκτεί από την πλευρά της και η τότε ελληνική κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, ρίχνοντας ένα καρφί και προς εκείνη την πλευρά.

«Το Μάιο του 20120, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ ενέκρινε μια απόφαση να παράσχει κατ’ εξαίρεση πρόσβαση σε χρηματοδότηση (exceptional access financing) στην Ελλάδα χωρίς να επιδιώξει μια προληπτική αναδιάρθρωση χρέους, αν και το δημόσιο χρέος της είχε κριθεί μη βιώσιμο με υψηλό βαθμό πιθανότητας», αναφέρεται στην έκθεση.

«Ο κίνδυνος μετάστασης ήταν ένας σημαντικός προβληματισμός στην λήψη της απόφασης αυτής. Υπήρξε μια επιφανειακή εφαρμογή της πολιτικής του ΔΝΤ στην κατ’ εξαίρεση πρόσβαση στους πόρους του Ταμείου, η οποία απαιτεί την έγκαιρη συμμετοχή του Συμβουλίου».

Η επικεφαλής του Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, διαχωρίζει τα τρία επιτυχημένα προγράμματα (Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και Κύπρου) από αυτό της Ελλάδος, αναγνωρίζοντας ότι η χώρα μας αποτελεί «ειδική περίπτωση».

Στην τοποθέτησή της υποστηρίζει ότι: «Η Ελλάδα έθεσε πρόσθετες και μοναδικές προκλήσεις. Με διεθνή στήριξη, η χώρα προχώρησε σε μία αξιοσημείωτη δημοσιονομική προσαρμογή. Ωστόσο επλήγη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι οι άλλες χώρες εξαιτίας των αντιδράσεων που εκδηλώθηκαν από οργανωμένα συμφέροντα, από σοβαρά προβλήματα εφαρμογής του προγράμματος, καθώς και από τις επαναλαμβανόμενες πολιτικές κρίσεις. Τα παραπάνω οδήγησαν σε πολλαπλές κρίσεις, υπονομεύοντας έτσι την εμπιστοσύνη προς τη χώρα, αφήνοντας τον φόβο του Grexit να επικρέμεται. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα η ύφεση στη χώρα να είναι πολύ βαθύτερη σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις του Προγράμματος».

Η Λαγκάρντ αναγνωρίζει, παράλληλα, ότι κανένα από αυτά τα εμπόδια που προέκυψαν κατά την εφαρμογή του Προγράμματος δεν είχε προβλεφθεί εκ των προτέρων, με αποτέλεσμα το πρώτο πρόγραμμα να αποδειχθεί εξαιρετικά αισιόδοξο. «Παρά ταύτα η Ελλάδα παρέμεινε μέλος της ζώνης του ευρώ, επιτυγχάνοντας έτσι τον βασικό στόχο που είχε τεθεί εξ αρχής, τόσο από την ίδια τη χώρα όσο και από τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης».

el.gr