Ο Αλ-Ομάρι, ο γραμματέας του σουλτάνου της Αιγύπτου, κατά τον 14ο αιώνα ανέφερε ότι: «Στην γη της Σιβηρίας που έχει πολύ κρύο, και χιόνι …χιόνι που σκεπάζει τα πάντα για 6 μίνες πήγαιναν έμποροι μέχρι την Yugorskaya όπου κατοικούσαν λίγοι άνθρωποι . Πίσω από την Yugorskaya είναι ο Βορρας με συνεχές σκοτάδι όπου δεν υπάρχει τίποτα εκτός από ένα μεγάλο πύργο που χτίστηκε από τον Iskender (δηλ τον Μ. Αλέξανδρο)
Ο Quintus Curtius Rufus – Ρωμαίος ιστορικός, ρήτορας, διάσημος για το έργο «Η ιστορία του Μεγάλου Μακεδόνα Αλεξάνδρου», ανέφερε τα πιο κάτω:
«Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του έτους, υπάρχει τόσο πολύ χιόνι παντού που δεν υπάρχει κανένα ίχνος πτηνών ή οποιοδήποτε άλλου ζώου. Αιώνιο σκοτάδι καλύπτει τον ουρανό, μέρα και νύχτα, και με πολύ δυσκολία μπορείς να διακρίνεις τι υπάρχει δίπλα σου. Δεν υπήρχε απολύτως καμία ανθρώπινη παρουσία και ο στρατός του Μ. Αλεξάνδρου, υπέστη καταστροφές:.. από την πείνα, το κρύο, την υπερβολική κούραση και την απελπισία»
Να σημειώσουμε ότι σε πρόσφατες ανακαλύψεις στις βόρειες παγωμένες αυτές περιοχές, βρέθηκε μπρούτζινο άγαλμα του Ηρακλή καθώς και μακεδονικά όπλα και θώρακες. Των αξιωματικών είναι φτιαγμένες από χρυσάφι ενώ των στρατιωτών του από ασημί… Πιστεύεται ακόμα ότι εκεί υπάρχουν 3 τόνοι χρυσού του Μ. Αλεξάνδρου.
Τα συγκεκριμένα γραπτά κείμενα είναι ένα μικρό δείγμα ανάμεσα από πολλά ντοκουμέντα. Μελέτες επάνω σε αυτά έδειξαν ότι οι πληροφορίες είναι αυθεντικές.
Από το μήκος των ίσκιων των δένδρων το μεσημέρι, οι σημερινοί επιστήμονες συμπέραναν σε πιο γεωγραφικό πλάτος και μήκος έφτασε ο Μέγας Αλέξανδρος και το επιστημονικό συνεργείο που τον συνόδευε.
Χάρτης του 1673: Στα δυτικά της λίμνης Teletskoye ορίζεται ο δρόμος προς τη χώρα Kataev, ο οποίος συναντήθηκε με το δρόμο του Μέγα Αλέξανδρου.
Ο Καθηγητής Bernard Heuvelmans, ο Σοβιετικός επιστήμονας στις ΗΠΑ Ivan T. Sanderson, ο Διδάκτωρ Ιστορίας και Φιλοσοφίας Boris Fedorovich, υποστηρίζουν την θεωρία ότι οι «Γωγ και Μαγώγ» που τους έκλεισε στα τάρταρα ο Μ. Αλεξανδρος ήταν Νεάντερταλ. Βρέθηκαν πολλά στοιχεία για το μέρος που έκλεισε ο Αλέξανδρος τους «Γωγ και Μαγώγ»…
Απομεινάρια των Νεάντερνταλ ήταν τα ρυπαρά γένη «Γώγ και Μαγώγ» που κατοικούσαν σε 6 πόλεις όπως γράφει ο Διόδωρος: “Η κυριότερη πόλη ήταν σε απότομο βράχο και λέγονταν AOΡN. Ο Ηρακλής τρεις φορές προσπάθησε να την κατακτήσει αλλά δεν τα κατάφερε. Όταν οι γύρω κάτοικοι που υπέφεραν από τους «Γωγ και Μαγώγ» ζήτησαν την βοήθεια του Αλεξάνδρου, εκείνος δέχτηκε αυτήν την πρόκληση.
Αυτό που δεν μπόρεσε να κατακτήσει ο Ηρακλής το κατέκτησε ο Μ. Αλέξανδρος δίνοντας 30 αργύρια σε έναν γέρο με τους 2 γιους του και του έδειξαν ένα κρυφό μονοπάτι και έτσι ο Αλέξανδρος κατέκτησε την πόλη στον βράχο AOΡN.”
Ο χάρτης που δείχνουν οι Ρώσοι με ντοκουμέντα ότι ο Μ. Αλέξανδρος πλησίαζε τον Βόρειο Πόλο .
Το ερώτημα είναι γιατί οι Ρώσοι να το περηφανεύονται και οι Έλληνες να τα κρύβουν.
Οι γραφές που βρέθηκαν στην Αίγυπτο για τον Αλέξανδρο τις πήρε το Βατικανό και τις έδωσε σε ομάδα επιστημόνων για να τις μελετήσουν. Έγραφε πράγματα άγνωστα για τον Αλέξανδρο. Ενθουσιασμένοι οι επιστήμονες είπαν να έρθουν στην Ελλάδα να φέρουν τις μεταφράσεις. Η Εκκλησία αντέδρασε και όπως έγραψαν ξένες εφημερίδες, το Άγιο Όρος έκαψε το πλοίο “Ελεάννα” που ήταν αυτοί οι επιστήμονες.
Η πιο πάνω φωτογραφία που βρέθηκε στη Σιβηρία δείχνει πετρογλυφικά που βρέθηκαν στην Ρωσία που δείχνουν καμήλες. Μάλλον κάποτε η περιοχή δεν ήταν έτσι όπως είναι σήμερα, καλυμμένη με χιόνια και πάγους. Το κλίμα πιθανόν να ήταν διαφορετικό.
ΠΗΓΗ: iokh.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Ο ΠΟΙΝΕΝΑΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ.ΕΠΙΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ.ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ.ΤΕΛΩΝΕΙΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ,ΙΧΩΡ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ.ΦΑΕΘΩΝ
ΑΘΛΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟ.. ΜΗΝ ΜΕ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΕ.. ΤΟΣΟ ΦΟΒΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΜΟΥ? ΦΑΕΘΩΝ
ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΟΛΑΡΕΙΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ;ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΝΟΜΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΘΕΜΑ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΕΒΑΣΟΥ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΟΥ.ΦΑΕΘΩΝ..
Οι από το λαό θεωρούμενες στην μετέπειτα ομηρική θεολογία θεότητες είναι απλά και μόνο διαφορετικά ονόματα του Ενός Θεού, που φανερώνουν τις διάφορες ενέργειες και λειτουργίες αυτού σε διάφορες περιοχές της φύσης. Στην αντίληψη αυτή οφείλονται οι ακόλουθοι στίχοι της ορφικής θεολογίας: «Εις Ζεύς, εις Άϊδης, εις ΄Ηλιος, εις Διόνυσος, εις θεός εν πάντεσσι . τι σοι δίχα ταύτ’ αγορεύω;».
Ο Θαλής ορίζει τον Θεόν «νουν του κόσμου» και λέγει ότι είναι «πρεσβύτατον των όντων ο Θεός . αγέννητον γαρ», «μήτε αρχήν έχον μήτε τελευτήν».
Για τον Αναξίμανδρο ο Θεός είναι άπειρος, άναρχος, δεν έχει αρχή, αλλά είναι αρχή των άλλων. Είναι ακόμη αγέννητος και άφθαρτος. Το Θείον είναι «αθάνατον και ανώλεθρον», τα πάντα κυβερνών.
Ο Πυθαγόρας μπορεί να μνημονεύει διάφορους θεούς, όμως λέγει επίσης: «έστι τε Θεός και ούτος πάντων κύριος», «ένα και μόνον διδάσκει Θεόν είναι» κατά τον Ιάμβλιχον και Πορφύριον.
Ο Φιλόλαος ονομάζει τον Θεόν «αρχή πάντων» και περιγράφει, κατά τον Ξενοφάνη, τον Θεό έναν, αεί όντα, μόνιμον, ακίνητον, αυτόν εαυτώ όμοιον, άρχοντα.
Ο δε πυθαγόριος Θεωρίδας στο περί φύσεως σύγγραμμά του γράφει: «Μια δ’ άρα των όντων αρχά μεν όντως αληθινά, μια . κείνη γαρ εν αρχά τέ εστιν εν και μόνον».
Κατά τον Τίμαιον εξάλλου τον Λοκρόν «μία αρχά πάντων εστίν αγέννητος . ει γαρ εγένετο, ουκ αν ην έτι αρχά….» (Περί Φύσιος).
Ο Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος αναφέρει: «εις Θεός, εν τε θεοίσιν και ανθρώποισι μέγιστος, ούτι δέμας θνήτοισιν ομοίοις ήδε νόημα». Ο Θεός είναι γι’ αυτόν ασώματος, αγέννητος και αθάνατος, αϊδιος. Θεοί που γεννιώνται και πεθαίνουν λέγει δεν είναι Θεοί. Ο Θεόφραστος πληροφορεί ότι ο Ξενοφάνης τον Θεόν «ένα μεν δείκνυσιν εκ του πάντων κράτιστον είναι…. το δε πάντων κράτιστον και άριστον θεός». Τέλος, ο Αριστοτέλης λέγει γι’ αυτόν ότι «πρώτος τούτων (των φιλοσόφων) ενίσας…εις τον όλον ουρανόν αποβλέψας το εν είναι φησί τον Θεόν». (Μετά τα Φυσικά 5, 986 β 18).
Ο Παρμενίδης αποδίδει στο ‘Ον – Παν’ ιδιότητες θείες και λέγει ότι «αγέννητον εόν και ανώλεθρόν έστι … ουδέ διαιρετόν έστι…. αυτάρ ακίνητον …έστιν άναρχον άπαυστον …. ανενδεές και τέλειον αλλά και πεπερασμένον». Η εξήγηση της οντολογίας του Παρμενίδη βρίσκεται στο ότι θεωρεί το Εν ως ουσιαστικό συστατικό των πολλών, το «εν Είναι» ως η ουσία των επί μέρους όντων, το Εν μόνον όντως Ον, ποιοτικώς διάφορον εκείνων, ουσία όλως άλλο… ‘Ολα τα άλλα είναι όντα καθόσον περιέχουν εντός των το Εν Ον. Το Ον υπάρχει ως Εν και Μοναδικόν καθ’ αυτό, τα δε όντα υπάρχουν όσο εμπεριέχουν το όλον και αμερές. Το Ον είναι η ουσία και τα όντα οι εκδηλώσεις και φανερώσεις αυτής της ουσίας. Η αλήθεια και τα φαινόμενά της.
Ο Ηράκλειτος ομιλεί για την ενιαία ουσία του κόσμου και για μια υπέρτατη αρχή του παντός. Από την οποία πηγάζει το ανθρώπινο δίκαιο. «Εκ πάντων εν και εξ ενός τα πάντα». «΄Εν πάντα είναι» αποφαίνεται. «Τρέφονται γαρ πάντες οι ανθρώπειοι νόμοι υπό ενός, του θείου…. νόμοις και βουλή πείθεσθαι ενός». Δέχεται ακόμη ως Αρχή των πάντων τον Λόγο. Ας θυμηθούμε το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, όπου αρχίζει ως εξής: «Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος». Από αφηρημένος λόγος, όπως τον δέχονταν οι αρχαίοι, πήρε στο Χριστιανισμό αποκαλυπτικά οντολογική υπόσταση.
Ο Εμπεδοκλής μιλάει κατ’ επανάληψη για μια παγκόσμια Αρχή, την οποία θεωρεί ως ενιαίο γενικό Νόμο, που εξουσιάζει στο σύμπαν. Ο Νόμος αυτός είναι εκδήλωση πρόνοιας Ενός Θεού που είναι αόρατος, απρόσιτος, νους όλος: «φρην ιερή και αθέσφατος έπλετο μούνον, φρόντισι κόσμον άπαντα καταϊσσουσα θόησιν». Απέρριπτε και αυτός, όπως και οι προηγούμενοι, τους ανθρωπόμορφους θεούς της λαϊκής θρησκείας …. «την υπέρ νουν αινιττόμενος αιτίαν».
Ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας απέρριπταν τον πολυθεϊσμό και την ειδωλολατρία και ο μεν πρώτος ταύτιζε τους θεούς με φυσικές δυνάμεις (π.χ. Ζεύς=αέρας, Παλλάς=φρόνηση κ.λπ.), ενώ ο δεύτερος «έπειθε τους ομιλητάς μηδέ όλως είναι τινάς τους θεούς». Γι’ αυτό και οι Αθηναίοι τον κατεδίκασαν σε θάνατο εξαιτίας της ασέβειάς του. Θεωρεί ο Αναξαγόρας τον Νουν ως αίτιον της γενέσεως και κινήσεως των όντων, αίτιον της τάξεως και του κόσμου. «Νόος σε έστιν άπειρον και αυτοκρατές και μέμικται ουδενί χρήματι, αλλά μούνος αυτός επ’ εαυτού εστίν… πάντων νοός κρατεί….».
Ο Πρόδικος εθεωρούσε την πολυθεΐα ανύπαρκτη και ως προσωποποιήσεις στοιχείων και αντικειμένων της φύσεως: «πάντα τα ωφελούντα τον βίον ημών οι παλαιοί θεούς ενόμισαν δια των απ’ αυτών ωφέλειαν….».
Ο Ευήμερος θεωρεί όλους τους θεούς αποθεώσεις παλαιών ιστορικών προσώπων και, τέλος, από τους μεγάλους τραγικούς:
Ο Αισχύλος αναφέρει το Υπέρτατον Ον άλλοτε ως «θεόν», άλλοτε ως ‘Ζεύ’ (όμως ως έννοια ανώνυμη και απροσδιόριστη, τέλειου, υψίστου και πατέρα και όχι ως τον πατέρα των Ολυμπίων θεών). Τον ονομάζει «μέγα», «πάντων μέγιστο», «βασιλέα», «παντεπόπτη», «αήττητο» κ.λπ.
Με την ίδια έννοια ανευρίσκουμε τον Θεόν και στον Σοφοκλή, που τον ονομάζει «πατήρ Ζεύ», «ύψιστο», «ουράνιο», «εν θεοίς θεό», «αιώνιο Θεό», «πανταχού παρών μέγα αιθεροβάμων», «πάμφωτο υπέρθεο», «αθάνατον αιεν αρχά», «παντοδύναμο» και «αναίτιο κακών». Είναι ο «εις Θεός».
Ο Ευρυπίδης ασκώντας κριτική στην χονδροειδή αντίληψη που είχαν οι σύγχρονοί του για τους θεούς, αρνείται τις κακές ιδιότητες και πράξεις τους, το ότι κατοικούν σε ναούς, το ότι είναι σοφοί και δίκαιοι, και τους θεωρεί μάταιες δοξασίες. Απορρίπτει τις Ερινύες, και την μαντεία.
Τέλος η πίστη του Σωκράτη και του Πλάτωνα σε εκλεπτυσμένη Νοερά Αρχή, που διακοσμεί και κυβερνά τα πάντα και που καθοδηγεί τους ανθρώπους δια του «δαιμονίου» που εμβάλλει εντός τους, ενώ προνοεί για όλους και όλα και παραμένει ύψιστο Ον, είναι περισσότερον γνωστά και δεν θα εμμείνουμε περισσότερο. Χαρακτηρίζεται πάντως ο Θεός «Αυτοζωή» και «Πηγή πάσης ζωής» και η λατρεία του πρέπει να είναι «ανείδωλος», διότι είναι «άμορφος» και «ανώνυμος». Επιγραμματικά αναφέρουμε εδώ και τον Αριστοτέλη για τον οποίον ο Θεός, όπως φαίνεται στα Μεταφυσικά του, είναι αιώνιος, άϋλος, πνεύμα καθαρό και κυβερνά τα πάντα.
Παρόμοιες θρησκευτικές απόψεις είχε και ο Αντισθένης, ο οποίος έλεγε πως «το κατά νόμον είναι πολλούς θεούς, κατά δε φύσιν ένα», για να μείνουμε μόνο σ’ αυτούς (βλ. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ…, Λ. Γ. Φιλιππίδου, Αθ. 1958, σελ. 52 κ.ε.).
Σε γνωστή μελέτη του ο Σεβ. Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας αναφέρει και τα εξής:
– Παραθέτει τον χρησμό του μαντείου του Κλαρίου Απόλλωνος ότι ο Θεός είναι αυτοδημιούργητος, αγέννητος, αδίδακτος, άφθαρτος, ανώνυμος, κατοικεί στο πυρ [ας θυμηθούμε την φλεγόμενη βάτο στην Π.Δ., την πύρινη στήλη προστασίας των Εβραίων, το καθαρό άκτιστο λευκό φως της Μεταμορφώσεως του Ιησού και τις πύρινες γλώσσες της Πεντηκοστής] και πως οι ελληνικοί θεοί ακόμη και ο Απόλλων (θεός του φωτός) είναι τμήματα του Θεού και απεσταλμένοι του στη γη.
– Ο Ερμητισμός σε ορισμένους από τους «λόγους» του είναι μονοθεϊκός. Ο Θεός εμφανίζεται αμετάβλητος, αγέννητος, Πατέρας, Αγαθός. Ζούμε χάρη στην ενέργεια και δύναμή του. Ο Λόγος είναι γιος του πρώτου Νοός ή Θεού. Ο Πρώτος Νους δημιούργησε κατ’ εικόνα και ομοίωσή του τον Πρώτο άνθρωπο. Οι δαίμονες, όντα διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο, κάνουν τους ανθρώπους να είναι ασεβείς και εγκληματικοί. Η αληθινή γνώση πραγματοποιείται με την άμεση θέα του Θεού, κατόπιν εκστάσεως. Ο άνθρωπος γίνεται τότε ίδιος θεός, αλλά θνητός. Η ψυχή ενώνεται με το Θεό, όπως και στον Πλωτίνο.
– Ο Επίκτητος ακόμη χρησιμοποιεί προσευχή μονοθεϊστική ως εξής: «Χρησιμοποίησέ με όπως θέλεις. είμαι σύμφωνος μαζί σου, σου ανήκω, οδήγησέ με όπου θέλεις…». Απευθύνεται δηλαδή σε προσωπικό Θεό.
– Ο Πλωτίνος δίδασκε ότι το ΈΝ, ο ΝΟΥΣ και η ΨΥΧΗ είναι τρεις υποστάσεις του ενός Θεού.
– Ο Ιάμβλιχος ως αρχή και αιτία του παντός δέχθηκε ένα μόνο Θεό, πηγή του Αγαθού, όπως και ο Πλάτωνας.
– Ο Πλούταρχος ορίζει το Θεό ως αγέννητο, άναρχο, αιώνιο, εκτός χρόνου υπάρχοντα. Πηγή του αγαθού, ως εν και ως ωραίο. Είναι ο Νους που όλα τα ρυθμίζει και διευθύνει. Μετά το θάνατο πίστευε ότι οι ψυχές περιπλανώνται στο διάστημα ανάμεσα στη γη και τη σελήνη, όπου υφίστανται τιμωρίες. Είχε ακόμη την ιδέα πως δαίμονες χρησίμευαν στα διάφορα μαντεία ως μεσάζοντες και ότι όσα μαντεία παρήκμασαν ήταν από την εγκατάλειψη των δαιμόνων τους (βλ. ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ, Στ’ τόμος ‘Ιστορίας Ελληνικού Έθνους’, ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ)
Και που να δης τώρα που είναι!
Ο Μεγιστος Αλεξανδρος εφτασε στην κεντρικη ασια [καζακσταν] και οχι στους Γιαμαληδες , στους Νενετους η” στους Καραληδες. Εφτασε στην αρχη των Ουραλιων [νοτια] και οι Σαχες [Σακες] αυτα τα σκουλικια των περσων την εκαναν για τα υψωματα των ουραλιων. Στην Σαμαρα του Σαμαρα εφτασε οπως και στην Ουφα του Βαρουφακη και εκει οι προγονοι των προαναφερομενων εκαναν εναν Ηρακλη σαν τα μουτρα τους δηλαδη οι γραμμες του προσωπου του αγαλματιδιου Μογγολιζουν, ειναι ηλιου φαεινοτερον οτι προσπαθησαν καποιοι σαχες να αγγιξουν πνευματικα τους ορχεις του Μεγιστου ωστε να ωφεληθουν τα παντα οπως παντα στην ζηση των οι βαρβαροι οι ακουραστοι λεηλατες των παντων.
Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΕΒΡΑΙΟΣ !!!!!
Alexander the Jew
BY JEWNIVERSE
Το κείμενο:
Many Jewish names are passed from generation to generation. There are Eastern European names like Mendel or Yenta, Israeli names like Erez or Tal, and then there are the classical names of Jewish heroes–like Solomon, Daniel, or Alexander.
Yes, Alexander, as in Alexander the Great, who conquered the Land of Israel, circa 329 B.C.E. According to the ancient Jewish historian Josephus, Alexander had great respect for the Jewish people. In one story recounted in Josephus’ Antiquities, Alexander had a mystical vision which informed him that all his victories only happened because the God of the Jews allowed them to happen.
The version of Alexander’s arrival given in the Talmud (Yoma 69a) is not quite as fantastic–the sages in charge at the time realized that Israel had no chance of defeating Alexander, and so they met the conqueror at the gates of Jerusalem, offering an armistice. Alexander accepted their peace.
In return, according to legends, Alexander asked that every Jewish boy born in the next year be named “Alexander.” Because of the Jewish practice of naming babies after ancestors, the name persevered. Even today, even in the most traditional communities, it’s not unusual to encounter the very Jewish name of Alexander.
http://thejewniverse.com/2012/alexander-the-jew/
*********************
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ:
Το παραπάνω κείμενο ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΕΙ πλήρως την ιστορία· ο Αλέξανδρος των Εβραίων; Νίκησε λέει ο Μ. Αλέξανδρος επειδή του το επέτρεψε ο θεός των εβραίων (γιαχβέ) !!! Τι δουλειά έχει ο γιαχβέ με τον Χριστό, που όλοι οι Έλληνες είχαν προφητέψει για Αυτόν και Τον περίμεναν;
Λέει ότι σεβάστηκε ο Αλέξανδρος τους εβραίους!!! μα… ο Αλέξανδρος πήγε να τους αφανίσει ! Αυτούς και τα τσιράκια τους που είχαν το ταλμουδικό πνεύμα. Τι δουλειά έχει το ελληνικό πνεύμα του φωτός με το σκότος της αποστασίας; Τους τίμησε λέει ο Αλέξανδρος ! …δηλαδή μας λέει ότι το ελληνικό πνεύμα τίμησε το σκότος ! Τι άλλο θέλετε να ακούσετε Έλληνες;
Όταν ως έθνος χανόμαστε και αφανιζόμαστε εξαιτίας εκείνων που μας θεωρούν ζώα για να τους υπηρετούμε (βλ. σχετική εντολή Ταλμούδ), κάνουν τα πάντα για να σφετεριστούν την ένδοξη ιστορία μας, να διαλύσουν οτιδήποτε ελληνικό, φτάνοντας στην διαστρέβλωση της ιστορίας. Όταν η βουλή των Ελλήνων αποτελείται από Ιουδαίους (ομολογία του εβραιοπολωνού Γ. Παπανδρέου στο βήμα της βουλής, παραδοχές από βουλευτές και μαρτυρίες δημοσιογράφων και καθηγητών, π.χ. Σπ. Χατζάρας), η Ελλάς χάνεται μαζί με τα σύμβολά της.
Στο άρθρο
http://www.thedailybeast.com/alexander-the-great-good-for-the-jewshttp://thejewniverse.com/2012/alexander-the-jew/ με τίτλο «Alexander the Great: Good for the Jews?» λέει μεταξύ άλλων «his face was discovered on the floor of an ancient Jewish synagogue», δηλαδή ότι το πρόσωπό του ανακαλύφθηκε στο πάτωμα μιας αρχαίας εβραϊκής συναγωγής !
Μας κλέβουν την ιστορία μας, τα σύμβολά μας, τη ζωή μας… κι οι Έλληνες του «δεν βαριέσαι αδερφέ». Εμ έτσι, όπως έλεγαν και οι παππούδες μας, προκοπή δεν έχει.
http://afypnisiellinwn.blogspot.gr/2017/08/blog-post.html
ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ Ο ΜΕΓΑΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΗΓΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ΄ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΟΟΙ ΝΕΑΝΤΕΡΤΑΛ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΩΓ ΚΑΙ ΜΑΓΩΓ ΚΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΟΛΟΙΣΑΣ Μ’ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΝ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟ.ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΑΜΑΤΕΙΣΤΕ ΝΑ ΣΠΕΡΝΕΤΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΦΟΒΙΑ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΑ ΜΗΝ ΤΑ ΛΕΤΕ .Ο ΥΠΟΦΑΙΝΟΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΕΑΣ ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΙΓΙΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΕΞΙΔΗΚΕΥΘΕΙ ΣΤΗΝΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΚΙ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΤΑΧΕΤΕ ΔΕΙ ΚΙ ΟΥΤΕ ΤΑΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ.ΩΣ ΕΔΩ ΛΟΙΠΟΝ
τι εχετε δεί Πατερ ;; …μπορείτε να μας πείτε ;; …συγνώμη για την περιεργεια μου …αλλα μου κίνησε το ενδιαφερον οι σπουδές σας περι αρχαιολογίας …
Ανώνυμος +++
Ποια ηταν η σχεση του Μεγαλου Αλεξανδρου με τις πυλες;
Συμφωνα με την προφητεια του Αγιου Ανδρεα, ο Μέγας Αλέξανδρος εξεστράτευσε στην Ανατολή με αποστολή να κλείσει τις “πύλες” που είχαν ανοίξει, με αποτέλεσμα αρκετοί από τα ρυπαρα εθνη να βγουν στην επιφάνεια. Η προφητεία μας μιλά επομένως για μία θεϊκή αποστολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μόνον από αυτό καταλαβαίνουμε ότι δεν ήταν ούτε κίναιδος, ούτε παιδεραστής, ούτε διεστραμένος, ούτε κατα συρροήν σφαγέας των λαών, αλλά ένας υπηρέτης του Θεού.
Μας μιλά επίσης ο Άγιος Ανδρέας για “ρυπαρά έθνη, τα βδελυρώτατα πάσης συχασίας και δυσωδίας και διασκορπισθήσονται εν ταις χώραις ταις υπ’ ουρανόν”. Τα ρυπαρά λοιπόν έθνη, δεν ζουν “υπ’ ουρανόν”; Ζουν τώρα δηλαδή υπόγεια; Γιατί τονίζει ο Άγιος Ανδρέας ότι θα διασκορπισθούν στις χώρες κάτω από τον ουρανό; http://www.arxaios.net/Epipleon/profiteia1.html
Παιδιά σας το κρύβουν επιμελώς… Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν από την Κρήτη!
ΒΑΒΙΣ απο τα Αγναντα και πραματα ΕΙΣΑΙ?
έτσι που ξενοπηδιόταν η Ολυμπιάδα δεν αποκλείεται…
…με ποιον λες εσυ ο γρυλακιας ο παρακολουθητης ?
Φαεθωνες κοψτε την μαλακια και τις συνηθειες του προαιωνιου μαλακα γιατι θα αας ριξω κεραυνο.