Τυφών (γεωπολιτικό περιβάλλον)

Ακολουθούν (καί πάντα υπό την αίρεση του ότι: καί επειγόμαστε να προετοιμαστούμε γιά πόλεμο, καί δεν έχουμε χρόνο) δύο άρθρα διαδοχικού περιεχομένου.

Το πρώτο (το παρόν) προσπαθεί ν’ αναλύσει την τρέχουσα κατάσταση – διεθνή κι εγχώρια. Το επόμενο, τώρα, θα προτείνει το εφικτό που πρέπει να κάνουμε εμείς, οι συνειδητοί Έλληνες.

Καί τα δύο γράφονται υπό τον τίτλο “Τυφών”… Ταιριαστό το όνομα ενός πανάρχαιου εχθρού μας, γιά να περιγράψει το σήμερα, που βιώνουμε ως Έλληνες. (Καί ορθώς το πρότεινε καί μας το θυμίζει ο Διηνέκης.)

Πολλές σελίδες (καί πολλές εκπομπές) έχουν γεμίσει οι αναλύσεις γιά την περίφημη γεωπολιτική καί την αδελφή της, την γεωστρατηγική. Αλλά δεν σκοπεύω εδώ να συμπληρώσω ακόμη κάμποσες, χωρίς να πω κάτι ουσιαστικό – που δεν το είπαν ήδη κάποιοι άλλοι.

α. Εισαγωγή – Το iq των σοβαρών ηγετών των σοβαρών κρατών

Ούτως ή άλλως, ένα σοβαρό κράτος κοπιάζει γιά την ευημερία των πολιτών του. Αλλά, όταν μιλάμε γιά “γεωπολιτική”, πάντα εννοούμε βλέψεις γιά μελλοντική επέκταση του κράτους αυτού· καί εις βάρος άλλων κρατών, εννοείται.

Οπότε, εφ’ όσον υπάρχουν τέτοιες επεκτατικές βλέψεις, η όλη φάση θυμίζει ποδοσφαιρικό αγώνα: έχει συγκεκριμένους σκοπούς καί συγκεκριμένον τρόπο δράσεως. Το μόνο που δεν είναι συγκεκριμένο, είναι η μεθοδολογία – η οποία κατά κανόνα μένει μυστική, ή μαθαίνεται μετά από πολύ χρόνο. (Ώστε να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού). Όπως ακριβώς στο ποδόσφαιρο έχουμε τον σκοπό (τα γκόλ, που οδηγούν στη νίκη) καί τους κανόνες (11 παίκτες εκατέρωθεν, κτλ). Μόνο που δεν ξέρουμε τα κόλπα του προπονητή.

Οι σοβαροί ηγέτες σοβαρών κρατών, τώρα, έχουν τα δικά τους “προπονητικά” κόλπα… ίσως το σπουδαιότερο των οποίων είναι ότι ξέρουν (αυτοί, ή οι σύμβουλοί τους) την Ιστορία απέξω κι ανακατωτά. Κι όταν σ’ ένα γνωσιακό αντικείμενο έχεις μιά “βάση δεδομένων” έτοιμη, τότε η εξυπνάδα σου κερδίζει μιά μεγάλη ώθηση προς τα πάνω.

Τί γίνεται, όμως, αν τα ωραία γεωπολιτικά σχέδια (γιά x, y λόγους) στραβώσουν;

Θα πεί κάποιος, πως -λογικά- οι σοβαροί ηγέτες έχουν εναλλακτικά σχέδια.

Κι αν δεν πιάσουν ούτ’ αυτά;

Τότε, οι σοβαροί ηγέτες κάνουν βεβιασμένες ενέργειες, πιεζόμενοι από τις συνθήκες· με μέλημα, φυσικά, τις όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες.

Επειδή, όμως, τα σχέδια προϋποθέτουν εκτίμηση της καταστάσεως πρίν αυτή συμβεί, τότε πρέπει ν’ αναρωτηθούμε κατά πόσον είναι έξυπνοι (ώστε να μπορούν να εκπονούν σοβαρά γεωπολτικά σχέδια) διάφοροι τέτοιοι ηγέτες, όπως πχ ο Ερντογάν, ή ο Πούτιν. Καί τούτο, διότι στη χώρα μας πολλοί έσπευσαν να θριαμβολογήσουν, διότι δήθεν ο Ερντογάν έπεσε σε παγίδα στη Συρία. (Θέλουν να πούν, πως δεν την είδε τη μπλόφα Αμερικανών τε καί Ρώσσων, καί πήγε καί εισέβαλε στη Συρία – όπου θα συναντήσει τη Νέμεσή του.)

Λοιπόν; Πόσο έξυπνος είναι ο Ερντογάν; Πόσο έξυπνος είναι ο Τράμπ; Πόσο έξυπνος είναι ο Πούτιν;

Εάν καταφέρετε κι απαντήσετε αυτά τα ερωτήματα, τότε θα έχετε καταλάβει (με μέγιστο ποσοστό επιτυχίας) το τί πρόκειται να γίνει σ’ αυτή τη γωνιά του πλανήτη μας.

Βεβαίως, λίαν επιβοηθητικό ρόλο θα παίξουν οι απαντήσεις στα ερωτήματα του ποιά μέσα χρησιμοποιεί ο καθένας τους, γιά να πετύχει τους σκοπούς του – καί ποιοί είναι αυτοί οι σκοποί.

β. Ανάλυση στόχων

Θα δώσω την προσωπική μου εκτίμηση· φυσικά, χωρίς φιλοδοξία να επιτύχω το 100%. Δεν είμαι θεός. Αλλά καί δεν μπορώ να βλέπω γραμμένες προχειρότητες κι επιπολαιότητες επάνω σ’ ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Αρχίζω, θεωρώντας πως οι τρείς προαναφερθέντες ηγέτες έχουν περίπου τον ίδιο δείκτη νοημοσύνης. Ίσως όχι ιδιαίτερα υψηλόν, αλλά το μυαλό τους οπωσδήποτε έχει να κάνει μ’ αυτό που λέμε “απλή λογική”. (Η έκφραση “κοινή λογική” είναι τελείως λάθος. Λογική δεν έχει ο καθένας, ώστε αυτή να είναι κοινό κτήμα.) Συν μία ήδη μακροχρόνια καρριέρα στα πολιτικά πράγματα, καί δή ως διοικητές κράτους.

Άρα, αφού μιλάνε την ίδια (πολιτική καί διπλωματική) γλώσσα, ό,τι βάλει ως στόχο ο καθένας τους, είναι μάλλον εύκολο να το μαντέψουν οι άλλοι δύο.

Πάμε, τώρα, στο τί θέλουν.

i. Τράμπ

Ο Τράμπ σαφώς θέλει τη μονοκρατορία των ΗΠΑ γιά όλον τον πλανήτη, αλλά γνωρίζει άριστα πως αυτή θα έρθει (αν έρθει) με βήματα. Πολλά καί προσεκτικά βήματα. Δηλαδή, μιλάμε γιά στόχο τουλάχιστον 25ετίας· ένα τέταρτο του αιώνα, παναπεί!

Το δύσκολο εδώ είναι να προσεταιριστεί τη Ρωσσία, εν όψει του μελλοντικού αναποφεύκτου πολέμου εναντίον της Κίνας… αλλά καί να μην αφήσει τη Ρωσσία ν’ αποκτήσει ισχύ πάνω από κάποια όρια – αν καί θα τη χρειαστούν την ισχύ αυτή οι ΗΠΑ. Κάπως σα να κάνεις το λιοντάρι να χοροπηδάει στο τσίρκο, αλλά να μην το τσατίσεις τόσο πολύ, ώστε να σε φάει.

[Παρένθεση:

Ο μελλοντικός πόλεμος ηπαπάρα-Κίνας έχει μέν σαφώς καί φυλετικό υπόβαθρο, αλλά ας μην πάμε τόσο μακριά. Υπάρχει μιά τρέχουσα, πρακτική αιτία, πολύ πιό χοντρή κι επικίνδυνη από τα φυλετικά ιδεολογήματα: είναι το ότι η Κίνα έχει αγοράσει (μέσωι ομολόγων καί λοιπών οβραίϊκων κωλοχάρτων) το 75% του κρατικού χρέους των ηπαπάρα. Παναπεί, ότι ναί μέν οι ηπαπάρα τυπώνουν φωτοτυπίες ως δήθεν χαρτονόμισμα (κι άλλες φωτοτυπίες-ομόλογα, κτλ), με την αξίωση να τις δέχονται ως πραγματικό νόμισμα τα κορόϊδα παγκοσμίως… αλλά η Κίνα δεν είναι το τυχόν κορόϊδο. Δεν είναι κάν κορόϊδο!

Έτσι, όταν τα γεωπολιτικά σχέδια της Κίνας το υπαγορεύσουν, αυτή θα κάνει απαιτητή την αποπληρωμή του χρέους από τις ηπαπάρα… Καί τότε, γιά να πληρωθεί η Κίνα, δεν θα επαρκεί ούτε το να γίνουν όλοι οι ηπαπαραίοι …γυμνιστές, καί να δώκουν των Κινέζων μέχρι καί τα βρακιά τους! Lol!!!

Οπότε, τί θα κάνουν τότε οι ηπαπάρα;

Τί κάνουν οι γκάνγκστερς, άμα τους στριμώξεις, ζητώντας τους λεφτά που σου χρωστάνε καί δικαιούσαι; Απλούστατα, σε πυροβολάνε!

Πόλεμο με την Κίνα θα εξαπολύσουν οι ηπαπάρα! Νομοτελειακώς! Σιγά μην τους δώσουν των Κινέζων έστω ένα σέντ!]

Ο σκοπός αυτός (της πλανητικής μονοκρατορίας) υπαγορεύεται καθαρά από το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι πολυφυλετικό κράτος, καί δή όχι απόλυτα ομογενοποιημένο – παρά τα υπερδιακόσια χρόνια που περάσανε από την ίδρυσή του· καί παρά το ότι συστάθηκε επίτηδες ως το χρονικώς πρώτο πείραμα “σαλατοποιήσεως” φυλών καί εθνών.

Άρα, τί διέξοδο δίνεις σε άτομα / έθνη, τα οποία συμβιώνουν στον ίδιο χώρο μέν, αλλά μεταξύ τους έχουν ενδεχομένως θανάσιμες διαφορές; Τους δίνεις την προοπτική να πλουτήσουν καί να ευημερήσουν εις βάρος άλλων κρατών καί εθνών… όπως ακριβώς στη Βρεττανική Αυτοκρατορία, ο κάθε ξυπόλητος Σκωτσέζος (ο οποίος φυσιολογικά μισούσε τους Άγγλους) ήταν υπερήφανος, που υπηρετούσε σε πλοίο της Αυτοκρατορίας – κι είχε την ευκαιρία να πλουτήσει εις βάρος ξέρω ‘γώ Κινέζων, πουλώντας τους όπιο. (Δες πχ το μυθιστόρημα “Τ’άϊ Πάν”, του Τζέημς Κλαβέλλ.)

Όθεν, το μόνο εφικτό γιά τους ηπαπαραίους είναι το όραμα μιάς παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Το επιβεβαιώνει η Ιστορία, όπου αυτός ο πολυφυλετικός πολτός φέρθηκε σαν ενιαίος λαός μονάχα κατά τους δύο ΠΠ.

ii. Πούτιν

Περίπου τα ίδια καί γιά τούτον, αν καί ιδωμένα κάπως μέσα από καθρέφτη (συμμετρικώς αντίθετα, δηλαδή).

Όντως, ο μελλοντικός καρα-εχθρός ειδικά της Ρωσσίας είναι η Κίνα· καί τούτο, διότι τα δύο δίς Κινέζων (καί στο μέλλον περισσότερα) πρέπει να βρούν κάθε μέρα ένα πιάτο φαγητό. Κι αν δεν το βρούν, θα το ζητήσουν οπωσδήποτε από άλλους – ή θα το πάρουν εκβιαστικώς απ’ όποιον βρούν, ξεκινώντας από τους γείτονές τους.

[Αυτά να τα βλέπουν εκείνοι οι παπάρες, που ονειρεύονται την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, καί λοιπές παρόμοιες ρομαντικές ανεδαφικές αηδίες. Με τη σημερινή μορφή της ανθρωπότητας, αυτά τα ρομαντικά είναι τελείως ανέφικτα.

Αν όλοι αυτοί οι φιλοσοφούντες μετά μαλακίας καταφέρουν να βρούν τρόπο να ταϊστούν δύο δίς Κινέζοι γιά κάθε μέρα γιά τα επόμενα πενήντα χρόνια, τότε εγώ θα πάω να κάνω ταττουάζ Κινέζικο φτερωτό δράκο απάνω στο πουλί μου. Αλλά, όχι τίποτ’ άλλο, τα ανέφερα αυτά τα βαθυστόχαστα περί αγάπης καί ειρήνης, γιά να δήτε μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη ηλιθιότητα.]

Κι ο γείτονας, που θα προμηθεύσει το ελλείπον φαγητό των Κινέζων (μά σε δέκα, μά σε πενήντα, μά σε διακόσια χρόνια), είναι καθαρά η Ρωσσία – με τη Σιβηρία.

Αραιοκατοικημένη η Σιβηρία· κι από κάτω της ένα σωρό ορυκτά καί μεταλλεύματα. Οπότε, πού θα πάνε να μείνουν τα μελλοντικά δίς του πληθυσμού των Κινέζων, που δεν θα χωράνε ούτε σε εκατονταώροφες πολυκατοικίες δίπλα-δίπλα;

Καί πού αλλού θα βρούν έτοιμους τόσους απαραίτητους πόρους;

Άρα…

Επομένως, κι ο Πούτιν ανέχεται αναγκαστικώς τις ηπαπάρα, μέχρι να εκδηλωθεί επιθετικώς ο Δράκος. Αλλά, πάλι, καθόλου δεν θα επιθυμούσε να προηγούνται αυτές στρατιωτικώς της χώρας του. (Κι αν του βγεί στις εκλογές καμιά μέγαιρα Κλίντον καί του επιτεθεί ξαφνικά; Κάλλιο γαϊδουρόδενε, λοιπόν.)

Η διαφορά εδώ (με τις ηπαπάρα) είναι πως η Ρωσσία δεν είναι πολυφυλετική. Αντιθέτως, η προηγηθείσα ΕΣΣΔ ήταν, οπότε απολύτως λογικά είχε βλέψεις γιά “αυτοκρατορική διέξοδο”, γιά να σβήνει το εκρηκτικό μείγμα των φυλών των υπηκόων της. Όμως, η Ρωσσία δεν είναι συνετό να ζητάει επέκταση πέρα από τα ήδη τεράστια -καί δυσανάλογα- όριά της. (Πχ κάθοδο στο Αιγαίο, κτλ.) Ήδη κατέχει ασύλληπτη έκταση εδάφους – δυσανάλογα μεγάλη γιά μιά ορδή, που ξεκίνησε απ’ τη Σκανδιναυϊκή χερσόνησο κι έφτασε μέχρι το Βλαδιβοστόκ καί την Οδησσό.

Στο κάτω-κάτω, πώς θα τη συντηρήσει την επέκταση αυτή; Ο στρατευμένος πληθυσμός της, ακόμη κι αν πενταπλασιαστεί, δεν επαρκεί… (Αυτήν ακριβώς τη μαλακία διέπραξε ο Χίτλερ, που άνοιγε συνεχώς μέτωπα.) Εκτός αν σκέπτεται στο μέλλον να δυναστεύσει τη Γή με στρατιωτικά ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης.

Το σωστό γιά τους Ρώσσους θα ήταν μιά εσωτερική ανασυγκρότηση σε απαραίτητους τομείς (βιομηχανία εμπορικών αγαθών -κι όχι μονάχα στρατιωτική-, οικονομία, κτλ), καί μιά καλώς νοούμενη, νοικοκυρίστικη στάση “ευημερούμε καί καθόμαστε στ’ αυγά μας”. (Καί να ξεχάσουν Αιγαία καί Μεσογείους.)

iii. Ερντογάν

Κι ενώι οι δύο προαναφερθέντες μεγάλοι κινούνται -ωσάν σε μονόδρομο- προς τους στόχους που είπαμε, έχουμε καί τον Ρετζεπίκα να προσπαθεί να γίνει γεωπολιτικός “παίκτης” παγκόσμιας εμβέλειας!…

‘Ντάξ’, δέ ‘ν’ κακό, ούτε γελοίο – απολύτως θεμιτό είναι· κι άμα πιάσει, έπιασε. Στο κάτω-κάτω, θα το επιχειρούσε ο καθένας στη θέση του. Όμως, πώς;

Βλέπετε, η τουρκίτσα είναι ένα κράτος-σκορποχώρι, χειρότερο των ηπαπάρα· διότι τυγχάνει καί πολυφυλετικό, καί πολυθρησκευτικό. Οπότε, της τίθεται κι αυτηνής εμπρός της -δίκην μονοδρόμου- καθαρά το “αυτοκρατορικό όραμα” της επεκτάσεως προς τα έξω, καί τίποτε άλλο εκτός αυτού.

Όθεν, καθόλου δεν παραλογίζεται μεγαλοϊδεατικώς ο Ερντογάν, όταν μιλάει πομπωδώς πχ γιά τις δύο πολιορκίες της Βιέννης από τους Οθωμανούς – θέλοντας (εμμέσως, πλήν σαφέστατα) να πεί ότι (ευκαιρίας δοθείσης) θα κάνει κι αυτός τα ίδια. Δεν είναι καθόλου τρελλός, όπως τον παρουσιάζουν κάποιες εγχώριες αλαφρές αναλύσεις αλαφρών γραφιάδων. Είναι σχεδόν αναγκασμένος να τα λέει αυτά, διότι οι γεωπολιτικοί στόχοι του κράτους του είναι αυτοκρατορικώς μονοσήμαντοι. Το εξηγήσαμε ήδη! (Αν καί αμφιβάλλω αν θα το καταλάβει ο κάθε δικός μας ξερόλας.)

Κι επειδή, τώρα, δεν γίνεται να επεκτείνεσαι εις βάρος άλλων, εάν δεν έχεις στρατιωτική υπεροπλία, βλέπουμε ως άμεση συνέπεια την ξέφρενη κούρσα εξοπλισμών καί παραγωγής εγχωρίων όπλων, στην οποία έχει επιδοθεί η τουρκίτσα τα τελευταία χρόνια. Δεν πρέπει καθόλου να μας παραξενεύει αυτός ο υπερεξοπλισμός, δηλαδή. Έρχεται κι αυτός καθαρά ως φυσιολογική συνέπεια του “αυτοκρατορικού” προσανατολισμού των …συμμάχων μας των τουρκαλάδων.

(Βλέπετε, λοιπόν, πώς -με λίγη λογική- εξηγούνται όλα; Το θέμα είναι, όμως, ποιός έχει λογική…)

Η διαφορά, όμως, της τουρκίτσας με ηπαπάρα καί Ρωσσία, είναι πως την τουρκίτσα δεν την παίρνει να χώνεται τόσο πολύ στη μύτη των γεωπολιτικών συμφερόντων των άλλων δύο. Δεν έχει τόση ισχύ! Ούτε οι άλλες δυό κυράδες θα την αφήσουν ποτέ ν’ αποκτήσει.

Επομένως, επεκτείνεται μονάχα όσο της επιτρέπουν οι εκάστοτε συνθήκες. Κάπως σαν τις ύαινες, που παραμονεύουν μπας καί κλέψουν κανα κοψίδι απ’ όσα χλαπακιάζουν τα λιοντάρια. Εν άλλαις λέξεσιν, τηρεί μιά πολιτική του τύπου: “- Μάζευε, κι ας είν’ καί ρώγες!”

iv. Λοιπά κράτη της περιοχής

Αυτά δεν παίζουν κύριο ρόλο. Ακόμη καί τα δύο ισχυρά (οξαποδουήλ καί Ιράν) – κάν τρία, αν βάλουμε μέσα καί το πακισκατάν. (Θες πέντε, με τα οικονομικώς ισχυρά Σαουδική Αραβία καί Κατάρ; Εντάξει, πέντε.) Οπότε, θ’ ασχοληθούμε μαζί τους μονάχα αν το φέρει η κουβέντα· καί πάλι τότε, όχι πέραν του δέοντος.

γ. Παρούσα δράση καί μελλοντικές ενέργειες των «παικτών»

Των ανωτέρω ειπωθέντων καί ξεκαθαρισθέντων, πώς εξηγούμε την πρόσφατη συμπεριφορά των τριών αυτών “παικτών” στα εδάφη της Συρίας; Διότι πολλοί εγχώριοι μεγαλοφυιείς απορούν γιατί τα αμερικανάκια έκλασαν εν ψυχρώι τους Κούρδους καί σηκώθηκαν κι έφυγαν, καί γιατί το Ξανφόν Γκιένος κάνει πλάτες στην τουρκίτσα· λες καί πρόκειται γιά τίποτε τρομερά μαθηματικά θεωρήματα, που δεν επιδέχονται επίλυση!

Ας τα δούμε, όμως, ένα-ένα.

i. Ηπαπάρα

Αυτές ξεπούλησαν τους Κούρδους καί την κοπάνησαν, ενώ όντως το -εδώ καί τουλάχιστον πέντε χρόνια- σταθερό σχέδιο ήταν να βοηθήσουν να δημιουργηθεί Κουρδικό κράτος. Γιατί, όμως;

Διότι:

Εάν οι εκδοροσφαγείς του Άϊσις κατάφερναν κι έκαναν τη Συρία οικόπεδο, τότε καί μόνον τότε θα εδημιουργείτο Κουρδικό κράτος.

Εφ’ όσον, όμως, καί ο Άσσαντ παραμένει αμετακίνητος (καί δεν δέχεται κουβέντα γιά απώλεια εδαφών του κράτους του), αλλά καί οι Ρώσσοι παραμένουν μπάστακες στη Συρία, τότε ούτε Κουρδικό κράτος είναι δυνατόν να στηθεί / σταθεί, ούτε οι ηπαπαραίοι θα πάνε κόντρα στα Ρωσσάκια. (Τους χρειάζονται τους Ρώσσους! Θυμάστε, που το είπαμε παραπάνω; )

Ταυτόχρονα (προσέξτε το αυτό!), οι ιουδαίοι των ηπαπάρα (οι οποίοι -κατα τη γνώμη μου- είναι αυτοί που κάνουν κουμάντο στον παγκόσμιο ιουδαϊσμό) λένε ξεκάθαρα στους ιουδαίους του οξαποδουήλ, ότι πρέπει -μέχρι νεωτέρας- να ξεχάσουν τα όνειρα γιά “μεγάλο οξαποδουήλ” μέχρι τον Ευφράτη (καί τις πετρελαιοπηγές). Ούτε κάν εμμέσως (με τους Κούρδους), πολλώι δέ μάλλον αμέσως.

Αυτό γίνεται, (καί) επειδή οι ιουδαίοι των ηπαπάρα με τους ομοθρήσκους τους του οξαποδουήλ (τουλάχιστον την τελευταία εικοσαετία) είναι στα μαχαίρια – μιά λεπτομέρεια, που δεν ξεφεύγει από τους προσεκτικούς παρατηρητές. (Διαφαίνεται από τις σαφώς διαφοροποιημένες “ατζέντες” των δύο.) Άσχετο το ποιά εικόνα “ομοψυχίας” πάνε να περάσουν παραέξω οι τσακωμένοι.

Τώρα, βέβαια, γιατί γίνεται αυτό… Ο πιθανώτερος λόγος είναι ότι δεν πρέπει να τσατιστεί η Ρωσσία, η οποία προς το παρόν δεν φεύγει από τη Συρία. Ίσως στο μέλλον, σε βάθος δεκαετιών… οπότε, τότε θα επανεξεταστούν όλα· θα ξανατεθούν στο τραπέζι. (Αν τότε συνεχίσουν να υπάρχουν ηπαπάρα κι οξαποδουήλ.) Αλλά σήμερα, τώρα, εμείς οι Έλληνες καιγόμαστε· άρα δεν μας απασχολούν σε πρώτη προτεραιότητα οι λόγοι της κόντρας αυτής (των δύο ιουδαϊκών κοινοτήτων), ούτε κάν εγκυκλοπαιδικώς.

Έτσι, το κενό των Κούρδων στη βόρεια Συρία εκλήθη να το συμπληρώσει η τουρκίτσα – κι ο Ρετζεπίκας ανταποκρίθηκε μετά χαράς.

ii. Ρωσσία

Η Ρωσσία κατά βάσιν (καί γιά το ορατό μέλλον) επιδιώκει το παγκόσμιο μονοπώλιο των ορυκτών καυσίμων – ή, έστω, ενός πολύ μεγάλου ποσοστού τους. Γι’ αυτό καί προσεταιρίστηκε το Κατάρ, γι’ αυτό καί βομβάρδισε ανηλεώς τα πετρελαιοφόρα του Ερντογάν, που κουβαλούσαν το κλεμμένο απ’ τους Σύριους πετρέλαιο (με κλέφτες του τους δολοφόνους του Άϊσις), γι’ αυτό καί συνεχίζει να βοηθάει τη Συρία. (Διότι κανένας αγωγός πετρελαίου καί αερίου δεν θα στηθεί, χωρίς την έγκριση της Αρκούδας.)

Επιπροσθέτως, γιά να εξηγηθεί η συμπεριφορά της Ρωσσίας, υπάρχει καί η (απόλυτα ευλογοφανής) “θεωρία” του Τζώρτζ Αδαλή του Β’, που λέει ότι η Ρωσσία θέλει “μοναχοφάϊ” τα πετρέλαια του Βορείου Πόλου· γι’ αυτό δεν φεύγει από τη Συρία. Διότι, λέει στους ηπαπαραίους ότι: αν θέλουν αυτοί τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής, τότε να την αφήσουν ήσυχη να φάει τα πετρέλαια της Αρκτικής μόνη της – καί να συμμαζέψουν το σκυλάκι τους, τον Καναδά, που εγείρει διεκδικήσεις εξορύξεων σε Ρωσσική ( ; ) υφαλοκρηπίδα δήθεν από μόνος του (κι όχι δασκαλεμένος απ’ τις ηπαπάρα). Οπότε, εάν οι ηπαπαραίοι της ικανοποιήσουν την απαίτηση αυτή, την αμέσως επόμενη στιγμή η Ρωσσία παρατάει τον Άσσαντ σύξυλο καί φεύγει.

Όπως καί νά ‘χει, η Ρωσσία επίσης λέει “όχι” στα σχέδια γιά μείζον οξαποδουήλ· διότι ξέρει πολύ καλά ότι η δουλειά δεν γίνεται τόσο γιά θρησκευτική ιδεολογία, όσο γιά το παραδάκι. (Περίμενες, δηλαδή, κάτι διαφορετικό από τζιούζ; lol!!!) Άρα, λέει: “- Λεβέντες, κάντε πίσω, καί μην ονειρεύεστε τα πετρέλαια της Μοσσούλης! Δεν σας παίρνει!”

Επομένως, αφήνει τον Ρετζεπίκα να ξεκαθαρίσει το τοπίο απ’ τα τσιράκια του οξαποδουήλ, τους Κούρδους… αλλά κι αυτόν δεν θα τον αφήσει να πάει πιό ανατολικά (στα πετρέλαια), όσο κι αν του τρέχουν τα σάλια. Ούτε πιό νότια θα τον αφήσει, διότι έχει αναλάβει την προστασία της Συρίας. (Η λέξη “προστασία” εκλαμβάνεται καί με τις δύο γνωστές έννοιές της! Lol!!!)

iii. Τουρκίτσα

Έχουμε, λοιπόν, δεδομένο καί σταθερό το ότι ηπαπάρα καί Ρωσσία κάνουν πλάτες στον Ρετζεπίκα, να ξεσκίσει τους Κούρδους της Συρίας. Αλλά, εδαφικώς, μέχρις εκεί που του επιτρέπουν – μέχρ’ εκεί, καί πίσω· διότι βρήκες τοίχο, μάστορα! 🙂

Το θέμα, όμως, είναι: Γιατί ο Ερντογάν αποδέχθηκε αυτή την κατάσταση καί δέχθηκε να συμμετάσχει;

Άλλως τε:

Η περιοχή (όπου του επέτρεψαν να μπουκάρει) δεν έχει τίποτε σημαντικό. Ούτε πετρέλαια, ούτε υπέδαφος. Ούτε καλά-καλά στρατηγική σημασία.

Στο πρόσφατο παρελθόν ξαναδοκίμασε να μπουκάρει στη Συρία, κι έφυγε σα δαρμένο σκυλί.

Τρίτον, αφού δεν μπορεί να πάει ούτε μπροστά, ούτε ανατολικά, ούτε δυτικά, ούτε πίσω να γυρίσει ντροπιασμένος, τότε αναγκαστικά πέφτει σε τέλμα· stalemate, που λένε καί οι αγγλόφωνοι. Τί τον ωφελεί αυτό; Ή, μήπως, δεν τό ‘βλεπε εξ αρχής, να μην ξεκινήσει κάν;

Τέταρτον· κάτι, που δεν γράφει κανείς (κι απορώ με τους εγχώριους “έμπειρους αναλυτές”, που το παρέλειψαν) : ότι το κόστος μιάς τέτοιας στρατιωτικής εκστρατείας είναι τρομερό. (Παρά το ότι οι τουρκαλάδες εκεί κατέβασαν κυρίως παλιό αρματικό υλικό -τα αναβαθμισμένα M60-, κι όχι τα Λέοπαρντ.)

Υπολογίζω προχείρως ότι μέχρι τέλος Οκτωβρίου θα τους στοιχίσει των τουρκαλάδων πενήντα μύρια ευρά η “έκδρομούλα” αυτή. (Ρέ αναλυταράδες!… Ένας σας δεν θα μας πεί πόσο καίει το τάνκ ανά χιλιόμετρο; καί πόσα άρματα κατέβασε η τουρκίτσα στη Συρία, ώστε να κάνουμε τον υπολογισμό; Μία τεθωρακισμένη μεραρχία; Δύο; Πόσες; )

Άρα, με εξ αρχής αρνητικές (καί σχεδόν απαγορευτικές) προϋποθέσεις, γιατί να ξεκινήσουν γιά Συρία καί να ξοδέψουν τόσα λεφτά, χωρίς φανερό όφελος; Ξέρετε εσείς την τουρκίτσα να κάνει κινήσεις στο βρόντο; Ή, μήπως, επιμένετε να θεωρείτε τον Ρετζεπίκα χαζόν, ν’ αναλάβει τον ρόλο “της τάπας του μπουκαλιού” (δηλαδή να καλύψει το κενό των αποχωρούντων Κούρδων) χωρίς λόγο;

Η απάντηση είναι πως, όντως, κάτι σημαντικό περιμένει ως αντάλλαγμα. Κι όχι μονάχα ένα!

Πρώτον, τη σπάει στο οξαποδουήλ. (Με το οποίο τά ‘χει τσουγκρίσει η τουρκίτσα, διότι -ανάμεσα στους άλλους ρόλους που προβάρει- πάει να το παίξει “μητέρα” όλων των σουνιτών μούσλιμζ, συμπεριλαμβανομένων των Παλαιστινίων.)
Δεύτερον, σκέφτεται ότι: άπαξ καί πήρε το ελεύθερο να μπαστακωθεί μονίμως στην περιοχή (βλέπε παράδειγμα βόρειας Κύπρου), πού ξέρεις στο μέλλον γιά πού θα κινήσει παραπέρα, ξεκινώντας με βάση τη σημερινή βόρεια Συρία…
Τρίτον, προφανέστατα ξεκαθαρίζει με την πληγή (της τουρκίτσας), που ονομάζεται “Κούρδοι”.

Εδώ, όμως, ο οποιοσδήποτε σκεπτόμενος δεν θα μείνει στο “προφανέστατα”, αλλά θα παρατηρήσει το εξής: Καλά, ο Ρετζεπίκας ξεκαθαρίζει λογαριασμούς με τα 12-15 μύρια Κούρδων της Συρίας, που βρίσκονται εκτός του κράτους του.

Αλλά, τί γίνεται με τα 30-35 μύρια Κούρδων εντός του κράτους του;

Προσώρας, απολύτως τίποτε!.. Εκτός αν επιχειρήσει γενοκτονία τους – πράγμα που δεν θα τον αφήσουν οι «μεγάλοι» να το κάνει.

Άρα, κάποιον λάκκο έχει η φάβα! Κάτι άλλο κρύβεται στο βάθος, κι αυτό δεν είναι η πιθανολογούμενη ίδρυση του (Ξε)Κουρδιστάν.

[Γιατί;

Απλούστατα, εάν ιδρυθεί αυτό, πρώτον θα είναι εις βάρος εδαφών της Συρίας, κι όχι της τουρκίτσας. Άρα, στο εδαφικό δεν τραβάει ιδιαίτερα ζόρια η τουρκίτσα. Καί δεύτερον, οι Κούρδοι της Συρίας θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται εκτός συνόρων τουρκίτσας.

Με τους εντός συνόρων τί κάνει – που, έστω θεωρητικώς, είναι μεγαλύτερο καί υπαρκτό πρόβλημα; Αλλά γι’ αυτούς δεν μιλάει κανένας εμπλεκόμενος.

Επομένως, όλοι αυτοί οι εμπλεκόμενοι κάτι προσπαθούν να κρύψουν. Άρα, αλλού βρίσκεται το ζουμί.]

Καθόλου, λοιπόν, δεν έπεσε σε παγίδα των “μεγάλων” ο πονηρός Ρετζεπίκας, ώστε να ξοδεύεται τζάμπα στη βόρεια Συρία – καί να γεμίζει φέρετρα με πτώματα στρατιωτών του! Κάτι άλλο του τάξανε (καί δή, στα κρυφά), απείρως σημαντικώτερο.

Κι αυτό είναι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Βλέπετε, γεωπολιτικώς (καί γεωστρατηγικώς) ο έλεγχος των Στενών των Δαρδανελλίων είναι μισή δουλειά. Η άλλη μισή είναι ο έλεγχος του θαλασσίου “διαδρόμου” του ανατολικού Αιγαίου, του διαδρόμου που οδηγεί από τα Δαρδανέλλια στην ανατολική Μεσόγειο (καί αντιστρόφως).

Οπότε, αυτόν τον ενιαίο έλεγχο καλύτερα να τον έχει ένα κράτος (σκέπτονται οι “μεγάλοι»). Όχι δύο, όπως είναι σήμερα.

Άρα, ποιό κράτος θα έχει τον έλεγχο;

Η Ελλάδα;

Η Ελλάδα είναι μέλος του Νάτο· καί δεν διανοείται να …μήν είναι, διότι οι πωλητικοί της την κατάντησαν γνήσιο κλωτσοσκούφι των ηπαπάρα καί την έδεσαν χεροπόδαρα σ’ αυτόν τον ρόλο. Δηλαδή, αν δεχθεί εντολή του αφεντικού της η Ελλάδα, η Ρωσσία αποκλείεται τελείως από την έξοδο στη Μεσόγειο μέσω Ευξείνου Πόντου καί Στενών.

Άρα, όχι η Ελλάδα. Δεν τους κάνει, των «μεγάλων». (Κάνει μεν των ηπαπάρα – αλλά, αυτές ξέρουν ότι άμα τσιγκλιστεί η Αρκούδα με την έλλειψη διεξόδου στο Αιγαίο, θα φάνε Ρωσσικό κλύσμα σε κάποιον άλλον τομέα. Καί δεν θέλουν να το ρισκάρουν.)

Η τουρκίτσα;

Κι αυτή είναι μέλος του Νάτο, αλλά τό ‘χει γράψει εκεί που δεν πιάνει το μελάνι. Απ’ την άλλη, σ’ όποιον την προσεταιριστεί, θα του κάνει όλα τα χατήρια (διότι -όπως καί η Ελλάδα- ούτε αυτή είναι τόσο δυνατή, όσο οι “μεγάλοι”)· αλλά η τουρκίτσα δεν έχει ηλίθιες προκαταλήψεις (σαν το ψευτο-Ρωμαίϊκο) υπέρ Ανατολής ή Δύσεως.

Άρα, υπάρχει μία άρρητη κι απόρρητη “συμφωνία κυρίων” να δοθεί στην τουρκίτσα ΚΑΙ το ανατολικό Αιγαίο με τον “διάδρομό” του… κι όποιος (απ’ τους δυό “μεγάλους” ενδιαφερόμενους) προλάβει να την κάνει παλλακίδα του την τουρκίτσα, πρόλαβε!

Οπότε, η κατάσταση έχει ως εξής:

Ηπαπάρα καί Αρκούδα συμφωνούν απολύτως στο να φάει τα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου η τουρκίτσα. Τώρα, οι μεν ηπαπάρα αυτό θα το παρουσιάσουν στους τουρκαλάδες ως δώρο, γιά να γυρίσει η τουρκίτσα πίσω στο Νάτο, η δε Ρωσσία πάλι ως δώρο, γιά να μείνει η τουρκίτσα στον εκκολαπτόμενο συνασπισμό των ισχυρών Ασιατικών κρατών (Ρωσσία, Ιράν, κτλ).

Απ’ την πλευρά της, η τουρκίτσα επιτυγχάνει έναν από τους πάγιους στόχους της, καί δεν κάθεται να συζητήσει τώρα γιά πόσον χρονικό ορίζοντα. (Αυτό θα το δεί, ανάλογα με τις συνθήκες που θα υπάρξουν. Αλλά, άπαξ καί κατάφερε να δημιουργήσει -όπως το συνηθίζει- ακόμη ένα τετελεσμένο, δεν την κουνάει κανένας.) Ο δέ Ρετζεπίκας κονόμησε μιά κατάσταση «καζάν-καζάν» (κι έτσι κερδισμένος, κι αλλοιώς κερδισμένος) :

Εάν τα πάει καλά στη Συρία καί ξεσκίσει τους Κούρδους, αμέσως μετά θα επιτεθεί στα νησιά μας· διότι, ποιός τον πιάνει τότε, που θά ‘ναι «καβάλα στ’ άλογο»!
Εάν, πάλι, φάει σφαλιάρες στη Συρία απ’ τους Κούρδους, θα περισώσει το γόητρό του (καί το αξίωμά του, καί τα λεφτά του, καί… καί…) μονάχα με μιά επιτυχημένη στρατιωτική επίθεση εναντίον των νησιών μας – διότι θα έχουν φροντίσει οι νταβατζήδες μας οι ηπαπαραίοι (μαζί με τους προδότες πωλητικούς μας) να δημιουργήσουν όλες τις απαραίτητες συνθήκες ήττας της Ελλάδας. Κι ο Ρετζεπίκας θα μας χτυπήσει με σίγουρο καί προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα υπέρ αυτού.

(Όπως το συνηθίζει, άλλως τε, η χώρα σας, κύριε Μπαχτσελί. Με τις πλάτες των «μεγάλων» κάνατε εις βάρος μας όσα κάνατε τον 20ον αιώνα· διότι, χωρίς αυτές, μέχρι κι ο Κεμάλ σας είχε σκατώσει το βρακί του απ’ τον φόβο του. Χάειντε, ζωντόβολα, που φιλοδοξείτε να μας πετάξετε στη θάλασσα – καί το λέτε κιόλας δημοσίως!)

Συμπερασματικώς, όλ’ αυτά σημαίνουν ότι η (λίαν προσεχής) επίθεση της τουρκίτσας εναντίον μας είναι δεδομένη. Όπως επίσης καί το ότι η αδράνεια ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ “μεγάλων” (ου μην καί η ενεργός βοήθειά τους προς την τουρκίτσα – πχ με παρεμπόδιση των δικών μας τηλεπικοινωνιών, κτλ) είναι κι αυτή δεδομένη.

Με βάση τη λογική, αυτά ακριβώς ισχύουν – καί τίποτε άλλο. (Το ο,τιδήποτε άλλο έχει τόση σοβαρότητα, όση καί τα παιδικά παραμύθια.) Οπότε, τώρα που τα ξέρετε, προετοιμαστήτε.

Θα ματώσουμε να υπερασπίσουμε την Ελλάδα – καί δεν πρόκειται να δεχθούμε βοήθεια από πουθενά.

Βοήθεια από κανέναν, καί μαχαιριές απ’ όλους.

Υγ 1: Καλά… αυτά τα λιβάνια των γεροντάδων, μήπως έχουν μέσα κανένα αρωματικό βότανο …Ζωνιανών; Καλαματιανό, μήπως; Ολύμπου, ξέρω ‘γώ;

(Δεν κάνω πλάκα· πληροφορώ τους …αμύητους, ότι λιβάνι καί χασίσι έχουν ίδια μυρωδιά! Δεν τα ξεχωρίζεις εύκολα.)

Ρωτάω, διότι όλες αυτές οι αηδίες με τις προφητείες καί τους “ομοδόξους αδελφούς μας” έχουν κάνει ανυπολόγιστη ζημιά στον λαό μας. Έχουν μαστουρώσει πολύ κόσμο – καί φοβάμαι ότι τον φτάσανε σε κατάσταση αποχαυνώσεως μή αναστρέψιμη.

Μιά ματιά να ρίχνατε, μωρέ, στην πρόσφατη Ιστορία μας, καί θα βλέπατε ότι “ομόδοξοι αδελφοί μας” ήταν καί οι Βούλγαροι του 1900-1944! Από ποιούς, λοιπόν, περιμένετε βοήθεια σήμερα, βάζοντας ως πρόταγμα το ομόδοξον χριστιανικό δόγμα;

Δε λέω, το κακό που μας έκαναν οι αγγλόφωνοι, τα γερμανογούρουνα, καί η Φραγκιά, είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερο απ’ τα αδειάσματα που φάγαμε απ’ το Ξανφόν Γκιένος. Αλλά τόοοοσο πολύ κλουβιάσανε μερικοί-μερικοί πιά, που ακούν “Ρωσσία” καί κάνουν τούμπες;

Υγ 2: Το παρόν γράφτηκε ύστερ’ από δύο συνεχόμενα ξενύχτια. Φοβάμαι πως δεν προλαβαίνουμε γιά τίποτε σοβαρό!… Αλλά, να προμηθευτούμε έστω ένα κουζινομάχαιρο!

Μπορεί κάποιος τέκτων, που μέσα του εξακολουθεί να αισθάνεται Έλληνας πατριώτης, να έδωσε στον Στρέηντζερ αποκλειστικές πληροφορίες γιά εξέγερση των λάθρο μέσα στον Νοέμβριο, αλλά το δικό μου ένστικτο πιάνει το Σ/Κ που έρχεται – τριήμερο, με την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 τη Δευτέρα. Πρώτης τάξεως ευκαιρία να παραλύσει τελείως ο υποτυπώδης δημόσιος οργανισμός του ψευδοκράτους μας!

Κι όταν λείπει ο γάτος…

Ειδικά να προετοιμάζονται οι νησιώτες μας στα λαθροβριθή νησιά μας ανατολικώς του 25ου μεσημβρινού. Μυτιλήνη (καί Λέσβος – με κάνει να λέω αστεία μέσα σε τραγική κατάσταση, αλλά δε μπορώ να κρατηθώ με το αγράμματο ζώον!), Χίος, Σάμος, Σύμη… ειδικά η Σάμος.

Τυφών – 2 (αντίδραση Ελλήνων)

Τώρα, των ανωτέρω ειπωθέντων, φυσιολογικά περιμένουμε την όποια αντίδραση του λαού μας· την αντίδραση των Ελλήνων!

Διότι, άλλο το να σφάζουν μεμονωμένα άτομα οι λάθρο, γιά ν’ «απαλλοτριώσουν» καμιά βιντεοκάμερα των εκατό ευρώ, κι άλλο το ν’ αρχίσουν τις μαζικές σφαγές. («Άλλο»; τέλος πάντων…) Στην πρώτη περίπτωση, ο μικροεγωϊσμός κι η κοινωνική αφασία των νεο-Ελλήνων φέρνουν στην επιφάνεια εκδηλώσεις …μεγαλοψυχίας!!! Κοινώς, «- ‘Ντάξ’, δεν τρέχει καί τίποτε!» Στο κάτω-κάτω, ας πρόσεχαν οι μακαρίτες, βραδερφέ! Δεν κυκλοφορούμε πλατεία Βάθης καί οδό Αθηνάς στις τρείς τα ξημερώματα! Εμείς, δηλαδή, που την πέφτουμε γιά ύπνο, είμαστε κορόϊδα; (Σκέφτεται -σκέφτεται; – ο νεο-γελαδ-Έλλην.)

Εδώ, όμως, το παλούκι πλησιάζει επικίνδυνα στο απευθυσμένον μας – καί δεν είναι ένα παλούκι μονάχο του. Είναι δάσος ολόκληρο από δαύτα!

Οπότε, τί συμβαίνει με τον λαό ετούτον – καί τί δεί πράξαι;

Γιάααα να δούμε…

α. Ανθρωπογεωγραφία εγχώρια

Θα επαναλάβουμε (κι ας γίνουμε βαρετοί – αλλά τελευταία φορά είναι, το υπόσχομαι) την ανάλυση στις ομάδες του εγχωρίου πληθυσμού, με κριτήριο το πώς αντιμετωπίζουν τους λάθρο καί τη λαθροεισβολή.

Έχουμε, λοιπόν, τις εξής ομάδες στον εγχώριο κοινωνικό βιότοπο:

i. Πράκτορες κι ανθέλληνες

Με τούτους εδώ, δεν ξέρεις ποιόν να βάλεις πρώτον, όσον αφορά τη ζημιά που κάνει! Εν πάσει περιπτώσει, πρώτα έρχονται οι πράκτορες του εχθρού, οι οποίοι πάντα φροντίζουν να βρούν ντόπιους συνεργάτες. (Ο χωρίς ντόπιους συνεργάτες πράκτορας, απλά κάνει σαμποτάζ καί φεύγει. Μιλάμε γιά τους μόνιμα εγκατεστημένους εδώ.)

Μαζί τους οι -γιά κάθε λόγο- ανθέλληνες, πολλοί από τους οποίους είναι καταγωγής κρύπτο (με παραποιημένα ονοματεπώνυμα – ή παιδιά μεικτών γάμων ανοήτων δικών μας με Χαζάρες), καί μισούν ο,τιδήποτε έχει σχέση με Ελλάδα. Τα ίδια λένε καί πράττουν (καί εννοούν) καί τα φανερά αλλοοδαπά, πχ τα δεύτερης γενιάς χαλβανάκια με τα σταυρωμένα χέρια-φτερά αετού. (Καί δή, μαύρου· βέβαια, το να βάφεις μαύρο ένα ηλιακό σύμβολο, συνιστά Ύβριν. Αλλά τί να εξηγούμε, τώρα, σε ανεπίδεκτα.)

Οι λοιποί απλώς έχουν σφηνωμένη στον εγκέφαλό τους κάποια ηλίθια κοσμοθεωρία, κυρίως διεθνιστική.

Τέλος, την (συν)»ντρήμ τήμ» του ανθελληνισμού τη συμπληρώνουν οι χρήσιμοι ηλίθιοι… ευρεία κατηγορία αυτή, που αποτελείται -ενδεικτικώς- από:

(α) Εικοσάχρονα κοπρόσκυλα (φοιτητές, ας πούμε – κι όχι μόνον), που νομίζουν πως:

ξέρουν τα πάντα καλύτερα απ’ τον καθέναν,
θέλουν να επιβάλουν στον καθέναν την άποψή τους με το στανιό,
μπορούν από μόνα τους να κάνουν τον κόσμο παράδεισο,
αυτά περίμενε ο κόσμος, γιά να γίνει παράδεισος.

Βέβαια, όλες αυτές οι αντιλήψεις (συν κάτι «αντιφασισμοί» καί «αντιρρατσισμοί») έρχονται με τα καυλόσπυρα, αλλά φυσιολογικώς φεύγουν κι όταν φύγουν αυτά. Οπότε, αρκετά απ’ αυτά τα άτομα -μάλλον φυσιολογικώς- μετά τα 25 τους φοράνε γραββάτα, αναλαμβάνουν τη συνέχεια της δουλειάς του μπαμπά (μιά που υπάρχει έτοιμη η «φίρμα» – το «μπράντ νέημ», που λέν’ καί στη …Ρούμελη! lol!!!), καί απαρνούνται μετά βδελυγμίας το …επαναστατικό παρελθόν τους.

(«- Το ποιό, ρέ Εργοδότη;»

Ελάτε, ρέ σείς, δεν μπορώ πότε-πότε να πετάω καί καμιά σαχλαμάρα, να γελάμε; )

Ακόμη μία βλακοβριθής κατηγορία, όμως, είναι η επόμενη:

(β) -Ηνταφεύγα παρτάλια (συνήθως διάφοροι πατσοκοιλιές), που νομίζουν ακόμη πως είναι εικοσάχρονα κοπρόσκυλα, κι απευθύνονται σε χαζοσυμφοιτητές τους στο αμφιθέατρο. (Καί συχνάζουν σε νεανικά στέκια, ντεμέκ γιά …επαναστατικότητα· αλλά στην πραγματικότητα, μπας καί χουφτώσουν καμιά πιτσιρίκα.)

Αν καί σε ηλικίες δεύτερης καί τρίτης «νεότητας» είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις την εγκεφαλική δυσλειτουργία καί μαλακία απ’ το (πληρωμένο) συμφέρον, μπορούμε να πούμε πως αυτά τα άτομα είναι κυρίως «προοδευτικοί» εκπαιδευτικοί (κάθε βαθμίδας – αν καί κυρίως πανεπιστημιακής), συνδικαλισταράδες, καί κομματόσκυλα.

Φυσικά, μέσα σ’ όλη αυτή τη συμμορία, άπαντες οι μή αλλοδαποί πράκτορες είναι εξ ορισμού προδότες με πιστοποιητικό ISO.

Υπολογίζω πρόχειρα πως το όλον πακέτον πιάνει ένα 40% του πληθυσμού. (Εάν κάποιος θέλει να κάνει καλύτερη ανάλυση του ποσοστού, πιστεύω ότι θα βοηθηθεί από τα εκλογικά αποτελέσματα· αλλά εγώ δεν έχω χρόνο προς τούτο.)

Πάμε να δούμε το υπόλοιπο 60%.

ii. Αδιάφοροι καί παρτάκηδες

Εδώ έχουμε άτομα, που ναί μέν δεν είναι ευθέως αλλοδαποί πράκτορες καί προδότες, αλλά συμπλέουν μ’ αυτούς. Παναπεί, το αποτέλεσμα των πράξεων καί παραλείψεών τους είναι επίσης προδοτικό.

Ετούτα εδώ τα χρυσά μου είναι:

(α) Οι αδιάφοροι.

Αυτοί που ναί μέν, δεν μισούν τη χώρα τους την Ελλάδα, αλλα την κοπανάνε στο εξωτερικό – διότι «έχει δουλειές καί πιό καλές αμοιβές». (Λιποτάκτες, παναπεί.) Ή, αυτοί που λένε: «- Έλα, μωρέ, δεν τρέχει τίποτε! Πάντα ήταν ένα χρεωμένο προτεκτοράτο η Ελλάδα! Πότε ήταν διαφορετικά; Άρα, γιατί ν’ ανησυχούμε;» Ή, αυτοί που τραβάνε ρουφηξιά απ’ το τσιγάρο τους, καί φιλοσοφούν: «- Έλα, μωρέ! Όπως ήρθαν οι λάθρο, θα φύγουν! Να κάτσουν εδώ, να κάνουν τί;» (Καφενόβιοι ξερόλες τεμπελχανάδες, παναπεί.)

Τί να τους πείς!… Κάθε κουβέντα με δαύτους είναι χάσιμο χρόνου. Ειδικά αν μιλάς σε βολεμένους καί κονομημένους των βορείων (καί νοτίων) προαστείων καί της Μυκόνου. (Καί γιατί όχι, δηλαδή; Δίκιο έχουν. Είδατε -εσείς που ανησυχείτε- τίποτε λάθρο στη Μύκονο; 🙂 )

(β) Οι παρτάκηδες.

Ετούτοι εδώ αδιαφορούν γιά τα πάντα καί τους πάντες – όχι μόνο την πατρίδα την έχουν γραμμένη, αλλά καί τους ανθρώπους. Μόνο ο εαυτούλης τους μετράει!

Παράδειγμα αποτελούν όσοι δουλεύουν σε «Μ»ΚΟ καί «χότ σπότζ». Αφού δεν είναι αυτοί υπεύθυνοι γιά το αν έρχονται εδώ οι καραβιές των λάθρο, κι αφού δεν έχουν αυτοί λόγο στη διοίκηση της Ελλάδας, τότε (καθησυχάζουν τη συνείδησή τους πως) δεν έχουν κι ευθύνες, γιά όσα συμβαίνουν. Οπότε, γιατί να μή βγάλουν καί κανένα φραγκάκι απ’ την κατάσταση; Έ; Έ; Αφού είναι ξύπνια παιδιά…

Τώρα, βέβαια, αν εξεγερθούν οι λάθρο καί σφάζουν Έλληνες, οι παρτάκηδες «θα κάνουν όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος». Γιατί να σπάσουν το κεφάλι τους από τώρα (περί του τότε πρακτέου) καί να στεναχωρηθούν; Στο κάτω-κάτω, η Σάμος κι η Μυτιλήνη «κείνται μακράν». (Όπως πάμε, βέβαια, τα νησιά αυτά συντόμως θα «κείνται ενθάδε» – αλλά άντε να πείσεις τον παρτάκια.)

Ειδική κατηγορία παρτάκηδων αποτελεί ο υπόκοσμος· ο οποίος κι αυτός διαιρείται σε συμμορίες, κυρίως φυλετικές. Όπου ντόπιοι καί ξένοι συμμορίτες έχουν μοιράσει τις …αρμοδιότητες, καί δεν μπαίνουν ο ένας στα πόδια του άλλου. Πχ οι Γεωργιανοί τις πληρωμένες δολοφονίες, κάτι Βαλκάνιοι τα λαθραία τσιγάρα, οι Κούρδοι το «ζμπρώξιμο» ναρκωτικών στην οδό Αθηνάς, τα χαλβανά το (κακής ποιότητας χαλβανικό) χασίσι καί τις πόρνες, τα αραπάκια τα μαϊμού προϊόντα (πχ τσάντες Λουΐ …Βιδόν), οι δικοί μας την «προστασία» νυχτερινών κέντρων καί τις ληστείες τραπεζών (γιά να τα μοιράζονται μετά με τους πωλητικούς «προστάτες» τους καί να μένουν ασύλληπτοι), οι Βρωμά την καταλήστευση της δημόσιας περιουσίας καί τις κλοπές αυτοκινήτων (καί μετάλλων εν γένει), κτλ κτλ κτλ.

Γιά όλ’ αυτά τα άνθη (του Κακού!), ποιά «κρίση» καί ποιοί «λάθρο»; Εχέσθησαν μεγαλοπρεπώς!

Υπολογίζω τους αδιάφορους καί τους παρτάκηδες σε ακόμη ένα 20% του πληθυσμού.

iii. Πατριώτες

Πάμε, τώρα στο υπόλοιπο 40%, τους πατριώτες. Αυτούς που όντως αγαπάνε (με αγάπη χωρίς όρους) την Ελλάδα.

Πάλι, όμως, κι αυτοί (δυστυχώς) δεν αποτελούν ενιαία ομάδα, αλλά είναι διαιρεμένοι. Έχουμε ένα μέγιστο υποσύνολό τους, που το υπολογίζω σε 30%. Τους:

(α) Βλάκες καί ψ@λαρμενίζοντες.

Ετούτοι εδώ πράγματι έχουν καταλάβει πως η κατάσταση δεν πάει άλλο, καί πλέον χρειάζεται ΕΝΟΠΛΗ αντιμετώπιση, γιά να ισιάξουν τα πράγματα. Όμως, …δεν αναλαμβάνουν οι ίδιοι!!!

Τί μας λες, ρέ Εργοδότη; Σοβαρά;

Καί ποιός θ’ αναλάβει, δηλαδής, να βγάλει το οφείδιον απ’ την οπή; Ά;

Χμμμ… κοιτάξτε. Δεν είναι πρόβλημα αυτό, διότι έχουμε αρκετούς …υποψηφίους γιά το φιδοτράβηγμα! Οι οποίοι συνωστίζονται στην πόρτα μας καί καταθέτουν βιογραφικά, μπας καί τους προσλάβει ο Έλλην χαζοπατριώτης! Ναί, σας λέω! Lol!!!

Έχουμε ενδεικτικώς (εσείς, μετράτε από μέσα σας) :

Τον Θεό.
Την Παναγία.
Τους γεροντάδες (του Όρουc, καί μή).
Τους προφήτες.
Τους ξένους συμμάχους, που «δεν θ’ αφήσουν να γίνει τέτοιο κακό εις βάρος μας».
Από ξένους συμμάχους ( ; ), ειδική μνεία γίνεται γιά το Ξανφόν Γκιένος, παρ’ ότι δεν ανήκουμε στην ίδια συμμαχία. (Κι ούτε πρόκειται.)
Τους Ψίψιλον.
Την (παρόμοια με τους Ψίψιλον, αλλά …μονοπρόσωπη) Εταιρεία Περιορισμένης -εγκεφαλικής- Ευθύνης του εντελώς λαλημένου συντοπίτη μου, που (σαν τον Κορομηλά με το «- Δεξιώτερα, Κουροπάτκιν!») δίνει εντολές μέχρι καί στους αρχηγούς των υπερδυνάμεων. (Αμέ!)
Την ΟΥΑ. (Ελάτε, τώρα, που «δεν τους ξέρετε»! Δεν έχετε διαβάσει κείμενα αυτωνών των ανορθογράφων; )
Την «Νέα Φιλική Εταιρεία Αφισσοκολλητών».
Τους Έλ με τον Ταμουραμάρο.
Διάφορες «οπλισμένες καί οργανωμένες ομάδες Ελλήνων πατριωτών», όπως διαδίδονται -συνομωτικώς πως- κάτι φήμες ανά τα Ιντερνέτια.
Διαφόρους ιντερνετικούς Δελλαπατρίδηδες καί Δελλαπατριδούδες (οία η Τζώρτζια με τα ταττουάζ), «αρχηγούς» καί «αρχηγίνες», που θά ξεσηκώσουν τον λαό καί θα τον οδηγήσουν στη νίκη, καί θά… καί θά… καί θά…

Θέλετε κι άλλους; Λυπηθήτε με λιγάκι! Τί σας έκανα, ρέ, καί με βάζετε τιμωρία, να γράφω καί να μην τελειώνω; 🙂

Στο μεταξύ, όλους αυτούς τους παραπάνω τους προσκυνάει το 30% των ειλικρινών μέν πατριωτών, αλλά βλαμμένων συν-Ελλήνων. Βλαμμένων, χωρίς διαφαινόμενη δυνατότητα εγκεφαλικού ρεκτιφιέ στο συνεργείο!

[Έκαναν καλή δουλειά τα παλιοτόμαρα με το «Ελληνοκεντρικό κίνημα»… Κατάφεραν κι έκαναν το 30% του πληθυσμού να κάψει φλάντζες. Όπως παλιότερα οι πρόγονοι αυτών των καθαρμάτων είχαν σχεδόν καταφέρει τα ίδια, με τους «Αγαθάγγελους» καί τον «εξαδάχτυλο βασιλιά». (Η διαφορά, όμως, των σημερινών ευπίστων με τους αγράμματους Πελοποννήσιους χωρικούς του 1850 είναι αυτό το «σχεδόν». Σήμερα, το «σχεδόν» έχει πάει περίπατο.)

Αλλά, αφού εξακολουθεί να πιάνει η συνταγή στα χαζά, γιατί να μην την επαναλάβουν; Πιάνει, καί δε λέει να σταματήσει. Τώρα έχουμε τις «προφητείες», βλέπεις.]

Διευκρίνηση εδώ.

Ειδικά γιά το Θείον, δέ λέω. Άμα θες να πιστεύεις στον Θεό, να πιστεύεις· ποιός θα σου πεί όχι; Καί γιατί να σου το πεί;

Αλλά να κουνηθείς κι εσύ, φίλος! Μην τα περιμένεις όλα έτοιμα άνωθεν! Αν μή τί άλλο, αυτό το κάθε μέρα παρακαλετό μούρ-μούρ-μούρ «- Θεέ μου, ρίξε την πίττα να τη φάω!», είναι ασέβεια. (Δηλαδή, άμα τελικά -γιά τους x, y λόγους (Θεός είν’ Αυτός!)- δεν καθαρίσει ο Θεός τους εχθρούς του γένους ημών -παρά τα παρακάλια-, θα Του κάνεις μουτράκια; )

Αντιθέτως, όμως, γιά την πίστη σε ανθρώπους μαϊμού-«σωτήρες», ευχαρίστως αυτό το 30% θα το έχωνα σε πισίνα με πάγο.

(β) Συνειδητοί καί συνειδητοποιημένοι πατριώτες.

Το υπόλοιπο 10%… Αυτοί είμαστε καί τόσοι είμαστε! Μας αρέσει-δεν μας αρέσει. Εμείς, τελικά θα πάμε γιά το φιδοτράβηγμα!

Μόνο που οι υπόλοιποι (που δεν θα κάνουν τίποτε, απ’ όσο καταλαβαίνω) ας μην ελπίζουν γιά ζωή καί κότα μετά. Το μετά θα έχει μιά άλλη Ελλάδα, όπου θα τιμωρείται ακόμη καί η υπόνοια λαμογιάς καί λούφας. Καί, μαντέψτε ποιοί θα κάνουν ΑΠΟΛΥΤΟ κουμάντο τότε! 🙂

β. Ανθρωπογεωγραφία «αυτών»

Θέμα εν παρόδωι, που όμως πρέπει να διασαφηνιστεί – γιά τη στρατηγική μας.

Λοιπόν, κατά τη γνωμάρα μου, «αυτοί» διαιρούνται σε τρείς κατηγορίες:

Σε όσους δεν θέλουν να μας δούν ούτε ζωγραφιστούς.
Σε όσους δεν τους νοιάζει ποιοί είμαστε, αρκεί να τους κάνουμε τα χατήρια.
Σε όσους έχουν καταλάβει ότι οι Έλληνες (έστω, όχι όλοι μας) είμαστε απαραίτητοι.

Ποιές είναι, τώρα, αυτές οι κατηγορίες;

Μετά από πολλά χρόνια μελετών, νομίζω πως η πρώτη κατηγορία αντιπροσωπεύεται από τη διαβόητη λέσχη Μπίλντερμπεργκ. (Στα μέλη της οποίας, καί μόνον η θέα του Παρθενώνα προξενεί υστερία!) Αν μπορούσαν, θα μας μάντρωναν όλους τους Έλληνες σ’ ένα ξερονήσι, καί θα μας πλακώνανε στις πυρηνικές βόμβες.

Η δεύτερη κατηγορία αντιπροσωπεύεται από την Τριμερή Επιτροπή (με σήμα τη Λερναία Ύδρα!). Σκεπτικό της είναι πως δεν τους νοιάζει ποιοί είναι οι Έλληνες, αρκεί να είναι «καλά παιδιά» καί να εκτελούν εντολές. Τί Έλληνας, τί Ταϋλανδός, τί Κονγκολέζος! Άμα υπακούει το σκυλάκι, όλα οκ!

Στο κάτω-κάτω, το παρελθόν δεν τρώγεται. Οπότε, ακόμη κι αν οι Έλληνες έχουν ένα άφθαστο παρελθόν, ας το κάνουν σούπα με κύβους λαχανικών, κι ας το φάνε – αν μπορούν.

Η τρίτη κατηγορία αποτελείται από κρυπτο-Άτλαντες, οι οποίοι είναι τα κρυμμένα -αλλά ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ- αφεντικά πολλών …αφεντικών του πλανήτη μας. Αυτοί ξέρουν καλά ότι οι Έλληνες είναι οι μόνοι που δίνουν λύσεις, εκεί όπου οι άλλοι κολώνουν. Συνεπώς, μας θέλουν γι’ αυτήν ακριβώς τη δουλειά – καί μπορούν να μας χειριστούν σχετικά εύκολα, πχ με μεικτούς γάμους με ξανθιές αλλοδαπές μ@υνάρες.

Μπορεί, βέβαια, οι κρυπτο-Άτλαντες να μήν θέλουν τον κάθε εγχώριο πατσοκοιλιά (καί τί να τον κάνουν, εδώ που τα λέμε; )· αλλά ενδεχομένως μιά πεντακοσάρα χιλιάδες μυαλά από μας (αμφοτέρων των φύλων), τα θέλουν πολύ. Αλλά μέχρις εκεί, κι όχι παραπάνω. (Καί γιά να διατηρείται η μαγιά των δυνατών λυτών προβλημάτων, αλλά καί γιά να μή σηκώσουμε ποτέ κεφάλι.)

Μπερδεγουέη… δωράκι ά λά Ελληνικά στις αγγλόφωνες «υπερεσίες»:

Ξέρω ότι επί χρόνια προσπαθείτε να σπάσετε τον κώδικα των χειρογράφων του Τζών Ντήη, καί δεν μπορείτε. Λεβέντες μου, σκεφτήκατε ποτέ ότι ο κώδικας είναι ελλιπής, σαν τα σταυρόλεξα που δεν έχουν μαύρα κουτάκια; Έ; Λοιπόν, πρώτα κοιτάξτε να συμπληρώσετε τα κενά του κώδικα, καί μετά ν’ αποκρυπτογραφήσετε τα χειρόγραφα. Δεν κάνατε το πρώτο σκέλος, γι’ αυτό δεν σας βγαίνει αποτέλεσμα.

(Τώρα, βέβαια, γιατί σας το έδωσα στο πιάτο, έ; Δέν σας λέω! 🙂 Ή, μήπως, θαρρείτε πως ήταν χαζός ο αρχιμάγος σας, που τά ‘κρυψε; )

Άντε, καί καλά μυαλά! 🙂 Η Δύναμη θέλει Έλληνες! Εσείς, μην το παλεύετε. Τζάμπα κόπος! Μιά ζωή δεύτεροι θα έρχεστε!

Καί μακριά από μας, το καλό που σας θέλω.

γ1. Τί θα πράξουν τα ανθρωποειδή

Με το που θα πέσει (μέσωι μαζικής αποστολής sms απ’ την τουρκίτσα) το σύνθημα γιά εξέγερση των λάθρο, θα συμβούν τα εξής:

Πρώτον, θα σφαγούν ανηλεώς κάτι υπαλληλάκια των «Μ»ΚΟ καί κάτι χαζές «ανθρωπίστριες» (που πάνε στις «δομές» να παραστήσουν τις νοσοκόμες καί τις κοινωνικές λειτουργούς).

Αυτό, εκτός απ’ το ξέσπασμα της βαρβαρότητας των ανθρωποειδών, θα συμβεί επειδή αυτά τα άτομα (οι «ανθρωπιστές») είναι δικτυωμένα με το εγχώριο ντοβλέτι, οπότε -ως πολεμική ενέργεια- πρέπει να κοπεί πάραυτα κάθε οδός έγκαιρης προειδοποίησης στον κρατικό μηχανισμό. Επίσης, γιά διασπορά πανικού· να μαθευτεί στόμα με στόμα καί να σφίξουν οι κώλοι.

Δεύτερον, τα λάθρο θα τα βοηθήσουν αρκετές κατηγορίες ανθελλήνων – στην αρχή. (Με οδηγίες, χάρτες, κατάδειξη στόχων, κτλ.)

(Διότι μετά θ’ αρχίσει η αλληλοφαγωμάρα γιά το πλιάτσικο.) Βέβαια, αρχικώς θα σφαγούν κι αρκετοί από τους ανθέλληνες· όσοι θα κριθεί πως είναι άχρηστοι σε στρατιωτικού τύπου επιχείρηση – καί γιά πλιάτσικο των προσωπικών τους ειδών.

Τρίτον, ώσπου να υπάρξει κάποιας μορφής αντίδραση από τον πολύ (καί δυστυχώς απροετοίμαστον) κόσμο, θα υπάρξουν καμιά διακοσάρα χιλιάδες θύματα δικά μας.

Τί να κάνουμε; Έχουμε γεμίσει άπιστους Θωμάδες… που ούτε ακούν κανέναν, ούτε προνοούν οι ίδιοι. Μιλάμε (εγώ, αλλά κι άλλοι γραφιάδες), καί τ’ ακούει ο κώλος μου. Λες κι έχω κανένα συμφέρον, που θα συμβουλεύσω τον άλλον πώς θα σώσει τη ζωή του!

Τέταρτον, θα υπάρξουν καταστροφές ζωτικών εγκαταστάσεων (πχ υδραγωγείων), που θα κάνουν τη ζωή μας ακόμη δυσκολώτερη.

Το «σχέδιο Τυφών» που περιέγραψε ο Διηνέκης, θα μου πείς. Ναί, με τη διαφορά ότι εμένα δεν με παραξένεψαν καθόλου όλ’ αυτά, που περιγράφονται στο σχέδιο. Ούτε καινοφανή είναι, ούτε (πολεμικώς) παράλογα. Θα τα έκανε ο οποιοσδήποτε σαμποτέρ σε οποιονδήποτε πόλεμο. Ας πούμε, τη μόλυνση του νερού: την διαπράξανε στην πολιορκία της Κρίσσας το 590 πΧ. (Πληροφοριακώς καί πιθανώτατα, κατά συμβουλή πάλι κάποιου Αλκμαιωνίδη!!!) Όπως ακριβώς εκατό χρόνια αργότερα, ένας άλλος Αλκμαιωνίδης έκανε φωτεινά σήματα με τον Ήλιο στην ασπίδα του προς τους Πέρσες.)

Πέμπτον, εάν ένας βασικός πυρήνας τζιχαντιών (ανάμεσα στα λάθρο) έχει εκπαιδευτεί σε πολεμικές επιχειρήσεις, να ξέρετε ότι ήδη γνωρίζει πού θα βρεί -ακόμη καί ληστεύοντας- εργαλεία καί όπλα.

Καθώς καί το ότι θα τον προμηθεύσουν με λοιπόν πολεμικό εξοπλισμό, όπως πχ με θερμικές κάμερες. (Ποιοί θα προμηθεύσουν; Ελάτε, τώρα! Διάφορες πρεσβείες μέσωι διπλωματικών σάκκων, καί Βαλκάνιοι εγκληματίες με ραντεβού στην ύπαιθρο.) Χώρια τα χάπια Κάπταγκον!

[Αλήθεια, γιατί ένα καράβι, που -σύμφωνα με τα ναυτιλιακά του έγγραφα- βγαίνει απ’ το Σουέζ καί κατευθύνεται προς Λίβανο, κάνει …παράκαμψη προς Πειραιά; Καί συλλαμβάνεται, επειδή τ’ αμπάρια του είναι τίγκα στα κουτιά με τα Κάπταγκον… αλλά χωρίς απαγγελία κατηγορίας περί «πιθανής πειρατείας ανοικτής θαλάσσης»; Έ;

Αλήθεια, καταστράφηκαν αυτά τα κωλόχαπα στον κλίβανο; Πότε; Με ποιό πρωτόκολλο καταστροφής; Με ποιανού εισαγγελέα υπογραφή;

Ή, μήπως, βρίσκονται σε χαλαρώς «φυλασσόμενες» αποθήκες, τύπου Καποδίστρια με τις πατάτες; Έ;

Ρέ, έχουν να πέσουν κεφάλια προδοτών, λέμε… Εμείς, ΔΕΝ ξεχνάμε!]

Υπ’ όψιν, μην περιμένετε να σταματήσει γρήγορα αυτό το κακό – παρά την αντίδραση τη δική μας. Υπολογίζω προσωπικώς ότι θα μας πάρει μιά γεμάτη διετία, γιά να φτάσουμε σε ισορροπία δυνάμεων καί ν’ αρχίσει οριστικώς να μειώνεται (μέχρις εξαλείψεως) ο αριθμός αυτών των βαμπίρ.

Υπ’ όψιν, επίσης: μην περιμένετε οπωσδήποτε ταυτόχρονη επίθεση των τουρκαλάδων εναντίον μας. Μπορεί να συμβεί, μπορεί καί όχι. Όπως το κόβω τώρα, όμως, οι «παλληκαράδες» οι τούρκοι πιθανώτατα θ’ αφήσουν τα λάθρο να κάνουν τη χοντρή βρωμοδουλειά, καί θα επιτεθούν μετά από πχ έναν χρόνο – όταν θα είναι σίγουροι πως δεν θα βρούν την παραμικρή αντίσταση. Προσωπική γνώμη, πάντως.

Όπως προσωπική είναι καί η εκτίμηση ότι τα λάθρο θα εξεγερθούν ταυτόχρονα σ’ όλη την Ελλάδα, κι όχι διαδοχικώς (πχ πρώτα η «δομή» στη Μυτιλήνη, μετά στην Καβάλα, κτλ). Παρακάτω θα σας δώσω καί την -κατ’ εμένα- πιθανή ημερομηνία.

γ2. Τί θα πράξουν «αυτοί»

Εύκολο ν’ απαντηθεί. «Αυτοί» θα πράξουν δύο τινά: παντοειδή πόλεμο εναντίον μας καί παροχή παντοειδούς βοήθειας προς τα λάθρο.

Άλλως τε, ήδη τα κάνουν αυτά.

Πάντα τα έκαναν.

δ. Τί θα πράξουμε εμείς

Να μην επαναλάβω τα περί εφοδίων, ομάδων, κτλ. Πέρα από το ότι είναι βαρετά, δεν ωφελούν καθόλου. Είμαστε σε παραμονές πολέμου, καί οι συμβουλές (προς ξερόλες στόκους) μακροχρόνιας προετοιμασίας ωφελούν τόσο, όσο καί το να προσπαθήσεις να διαβάσεις απόψε όλο το βιβλίο του μαθήματος που δίνεις εξετάσεις αύριο, ενώι όλη τη χρονιά δεν το διάβασες. Δηλαδή, καθόλου.

Όσοι προνόησαν, προνόησαν. Γιά τους λοιπούς, το μαγαζί έκλεισε! Καί, μεταξύ μας, στα τέτοια μου η τύχη τους. Εφ’ όσον δεν συμμετέχουν στην κοινή προσπάθεια, δεν μας ενδιαφέρουν. Εδώ ισχύει 1000% το δόγμα: όποιος δεν είναι 100% μαζί μας, είναι 100% εναντίον μας!

Εκείνο που προέχει τώρα, είναι η ψυχολογική προετοιμασία. Σας περιέγραψα το πώς ακριβώς θα δράσουν τα λάθρο, οπότε κανονίστε ο καθένας τους λογαριασμούς σας απέναντι στην εσωτερική σας δύναμη.

Μερικές συμβουλές, γιά όσους έχουν από καιρό ανοιχτά αυτιά καί ανοιχτό μυαλό:

Έχετε υπ’ όψη σας ότι, εχθρός εφοδιασμένος πχ με θερμικές κάμερες (κι άλλα γκατζετάκια μοντέρνα), θα σας ανιχνεύει ακόμη καί κρυμμένους πίσω από ντουβάρια. Μην περιμένετε στατικότητα, η ζωή μας θα γίνει ποδήλατο.
Κάντε μικρή χρήση του κινητού σας. Μόνον γιά τα πολύ απαραίτητα – καί άν!
Γιά επικοινωνίες (μιά που μάλλον θα καταρρεύσουν τα δίκτυα), εφοδιαστήτε με ένα ζευγάρι γουώκυ-τώκυ· τα έχουν στα καταστήματα ορειβατικών ειδών, ακόμη καί στα παιχνιδάδικα.

Η τιμή τους ξεκινάει γύρω στα 30 ευρά τα φτηνότερα. (Νομίζω τα παλιά, τα αναλογικά κοστίζουν τόσο. Αλλά, επειδή στα αναλογικά μπορεί να σας ακούει όποιος συντονίζεται στην ίδια συχνότητα, εσείς προτιμήστε τα ψηφιακά.) Αυτά έχουν εμβέλεια 2-3 χιλιόμετρα σε ανοιχτή ευθεία καί δουλεύουν στη μπάντα cb. Αν, όμως, έχετε κανένα φιλαράκι ηλεκτρονικό, πείτε του να σας βάλει τσιπάκι με κώδικα κρυπτογραφήσεως, ο οποίος παρέχει κάποια σχετική ασφάλεια. Ή πείτε του να το φτιάξει, ώστε να δουλεύει καί ως «επαναλήπτης» (repeater) – γιά κλήση συμμαχητών σε μακρυνότερες αποστάσεις. Συνιστώ την ομαδική αγορά καί το ομαδικό «φτιάξιμο».

Όταν χτυπάτε, να καθαρίζετε με το πρώτο χτύπημα – καί να φροντίζετε να είναι θανατηφόρο. (Μάτια, καρωτίδες…)

Κανένας δισταγμός δεν επιτρέπεται! Η πραγματική ζωή δεν είναι κινηματογράφος, γιά ν’ ανταλλάσσετε επί ώρα γροθιές καί κλωτσιές «παλληκαρίσια». Εδώ η κατάσταση είναι: ή εσείς, ή αυτοί.

Όταν ξεσπάσουν τα επεισόδια (αλλά καί πρίν – από τη στιγμή που θ’ αρχίσει να βρωμάει μπαρούτι), πάρτε γρήγορα τις εργαλειοθήκες από τα αυτοκίνητά σας.

Τα μπουλονόκλειδα καί τα μακριά, χοντρά κατσαβίδια αυτοκινήτου είναι άριστα αγχέμαχα όπλα· δυστυχώς, όμως, αυτό το ξέρουν καί τα τζιχάντια. Φροντίστε να μη βρούν τίποτε χρήσιμο, όταν δοκιμάσουν να σας ανοίξουν το αμάξι.

Κρίνω πως οι μάχες θα δοθούν στις πόλεις.

Ώστε, όποιος (πχ παππούδες, παιδιά…) νομίζει πως στην ύπαιθρο θα είναι ασφαλής, να φροντίσει να φύγει εγκαίρως καί νύχτα· καί από παραδρόμους. Καί με τα πόδια. Όχι αυτοκίνητο. Στις γνωστές εξόδους των πόλεων θα γίνεται της κακομοίρας από αυτοκίνητα απρονοήτων.

Όσοι τελικά μείνουν πίσω, να κλειστούν στις πολυκατοικίες τους καί να φυλάνε ένοπλη σκοπιά στην είσοδο – άπαντες, με τη σειρά.

Μήν περιμένετε βοήθεια από κανέναν! Ούτε από τον κρατικό μηχανισμό, ούτε από αστυνομίες, ή τις εγχώριες (τέως) ένοπλες (τέως) δυνάμεις, ούτε από τον τυχαίο περαστικό. Όχι μόνο δεν θα βοηθήσουν, αλλά πιθανώτατα θα σταθούν εμπόδιο. (Κανένα στοιχηματάκι, κανείς; )
Πυροβολήστε τον, πριν σας πλησιάσει, τον πανικοβλημένο πρώην «άνετο» μαλάκα, που σας χλεύαζε όσο μιλούσατε γιά εξέγερση τζιχαντιών, καί τώρα τρέχει προς το μέρος σας να τον σώσετε.

Επειδή είναι μαθηματικώς βέβαιο πως θα ξεσπάσει πανικός ανάμεσα στους βλάκες, κι επειδή οι βλάκες δεν πρόκειται την τελευταία στιγμή να γίνουν άνθρωποι, εξοντώστε τους εγκαίρως – διότι η επαφή μαζί τους εγκυμονεί κινδύνους γιά τη ζωή σας. Ούτως ή άλλως, βαρίδια επάνω στους υπόλοιπους ήταν αυτά τα άτομα, καί βαρίδια θα παραμείνουν (αν ζήσουν). Τί λέτε; να φορτωθούμε βαρίδια καί εν καιρώι πολέμου;… Καήκαμε!!!

Η μόνη χρησιμότητα κάτι τέτοιων, είναι να χρησιμεύσουν γιά δόλωμα στα επελαύνοντα τζιχάντια. (Ώστε νά ‘χουν τα τζιχάντια ν’ ασχοληθούν με τον αποκεφαλισμό τους, κι εσείς να κερδίσετε χρόνο.)

Τέλος, σηκώστε όλα σας τα λεφτά απ’ τις τράπεζες!

Κι όσοι πληρώνεστε με μισθό ανά 15ήμερο, από τούτο το 15ήμερο καί εφεξής μην αφήνετε μέσα ούτε δεκάρα. Βέβαια, τα λεφτά θα είναι χρήσιμα γιά το πρώτο δεκαήμερο – καί μετά, βλέπουμε. Αν συνεχιστούν οι ταραχές γιά διετία (όπως πρόβλεψα), η δουλειά θα γυρίσει σε ανταλλαγή είδος με είδος. Τα λεφτά δεν θα κάνουν ούτε γιά κωλόχαρτο. (Είναι καί σκληρά, βλέπεις. 🙂 ) Αλλά γιά τις πρώτες μέρες, θα είναι πολύ χρήσιμα. Παραμένοντας μέσα στα εγκληματικά αυτά ιδρύματα, τα χρήματά σας μπορεί καί να μηδενιστούν με τις κατάλληλες εντολές στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Αυτά, από συμβουλές. Θα μπορούσα να γράψω κι άλλες, αλλά απορροφήστε πρώτα ετούτες εδώ… (Χώρια η απαραίτητη μυστικότητα.) Κι όταν θα σας στριμώξει η ανάγκη, θα καταλάβετε από μόνοι σας το πρακτέον. Δεν θα χρειάζεστε διαδικτυακό φροντιστήριο!

ε. Τα «ψιλά γράμματα»

i. Ένα όνειρο…

…Με πολύ ζωηρά χρώματα, σαν πραγματικότητα. Προ ετών.

Ήταν, λέει, ηλιόλουστη μέρα, σαν Σεπτέμβρης· άνοιξη δεν ήταν, καλοκαίρι δεν ήταν. Ήταν σαφώς ζεστό φθινόπωρο με καλές μέρες. Έπρεπε, λοιπόν, να πάω τα παιδιά στο σπίτι (τα μέρη στο όνειρο, όλα όσα ζω καθημερινά – πολύ οικεία). Όλοι μας ντυμένοι με τα καλά μας (προφανώς γιά κάποια παλλαϊκή εκδήλωση – καί προερχόμενοι απ’ αυτήν, μετά το τέλος της) – καί κοντομάνικα!

Όμως, την περίεργη ηρεμία του ονείρου ήρθαν να ταράξουν κάτι αλλαχακμπάρηδες απ’ το βάθος. Τηλεφώνησα αμέσως στο σπίτι, είπα στα παιδιά να τρέξουν (μιά που ήταν κοντά), καί με κάποιους περαστικούς ενωθήκαμε σαν ομάδα, γιά να τσακίσουμε τα λάθρο.

Όσα ακολούθησαν μετά, είναι καί αισιόδοξα, αλλά καί περίεργα. Πολύ σύντομα: περνώντας οι λάθρο από ένα συγκεκριμένο σημείο, οι μισοί …εξαϋλώθηκαν!!! Χάθηκαν ξαφνικά απ’ το οπτικό μας πεδίο, σα ν’ άνοιξε ο αέρας καί τους κατάπιε. (Έχει τη λογική του, επειδή αυτό το σημείο προσδιορίζει κάποιες άλλες, πολύ περίεργες καταστάσεις – αλλά όχι τώρα αυτά.) Οι άλλοι μισοί τελικά σακατεύτηκαν απ’ το ξύλο· τόσο ξύλο φάγανε, που δεν μπορούσαν όχι να φωνάξουν απ’ τον πόνο, αλλά ούτε να μουρμουρίσουν.

Το είχα ξεχάσει το όνειρο, μέχρις ότου προχθές άνοιξα τη ντουλάπα καί τα συρτάρια, καί είδα κατάπληκτος τη σειρά των ρούχων μέσα. Αυτά που με «περιμένουν» γιά την 28η Οκτωβρίου, είναι αυτά που φορούσα στο όνειρο!!!

Όθεν, περιμένω τα γεγονότα τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου· κατά την παρέλαση, ή λίγο μετά.

(Γιά να μείνουμε λιγάκι στον ίδιο χώρο -του Παράξενου-, σημειολογικώς η Δευτέρα είναι η μέρα της Σελήνης. Moon day. Σελήνη, όμως, ίσον ισλάμ! Το πιάνετε; )

ii. Γιά τους πολύ ψαγμένους

Μιμηθήτε τους αρχαίους ημών!

Η Ιστορία κι η Μυθολογία δεν είναι μονάχα αφηγήσεις, είναι καί νοητικά σχήματα (patterns). Που σημαίνει, ότι: μπορεί μέν να επιλέξουμε ένα τέτοιο σταθερό, ως οδηγό όλης της ζωής μας (το δικό μου βρίσκεται στον τίτλο του ιστολογίου), αλλά στην κατάλληλη περίσταση χρησιμοποιούμε αυτό που ταιριάζει – ενδεχομένως ένα διαφορετικό.

Στο όνειρο, ας πούμε, την τελική λύση την έδωσε στρατήγημα του Μ. Αλεξάνδρου. (Δεν θα σας πω δημοσίως ποιό.)

Οπότε εσείς, οι πολύ ψαγμένοι, τώρα ξέρετε: μονομαχίες Ομηρικών ηρώων, Δούρειος Ίππος, Μιλτιάδης, Μέγας Αλέξανδρος… αν θέλετε, ακόμη καί Μέγας Κωνσταντίνος (Μουλβία γέφυρα, 28 Οκτωβρίου!!! του 312 μΧ).

Επίλογος

Αυτά είχα να πω. Μπορεί σωστά, μπορεί λάθος… μπορεί να έπεσα έξω στην ημερομηνία… αλλά αυτή ήταν η ταπεινή μου συμβολή στην πρόληψη του μεγαλύτερου κακού εναντίον του έθνους μας.

Καλή τύχη σ’ όλους μας – καί στη νέα, σωστή Ελλάδα που θα γεννηθεί!

ΤΕΛΟΣ
ergdhmerg