Τους ανήκεις!

Άκου, λοιπόν, ανθρωπάκο, για να θυμηθούμε και τον Βίλχελμ Ράιχ (ένα ακόμη θύμα αυτού του στυγνού καθεστώτος που βασανίζει την ανθρωπότητα και δεν αφήνει την αλήθεια να ειπωθεί και να διαδοθεί).

Νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος;

Ποια είναι η πιο ισχυρή σου ψευδαίσθηση ότι ορίζεις τη ζωή σου;

Μήπως το ότι μπορείς να πίνεις έναν ψωροφρέντο (με δικά σου χρήματα ή το χαρτζιλίκι που σου δίνουν οι δικοί σου, δεν έχει σημασία) και να αερολογείς με τις ώρες, νοιώθοντας το ίδιο ανέμελος με τον αδέσποτο σκύλο που λιάζεται στη γωνία;

Μήπως το ότι ζεις σε μια κατ’επίφαση δημοκρατία και μια στις τόσες (καλή ή κακή ώρα πλησιάζει πάλι)  ασκείς τα κατ’ επίφαση «δημοκρατικά» σου δικαιώματα νομίζοντας ότι επιλέγεις, ενώ, στην ουσία, ποτέ δεν επέλεξες αλλά πάντα επέλεγαν άλλοι τα εκλεκτά τους πιόνια/υπαλλήλους τους;

Μήπως γιατί φαντασιώνεσαι ότι μπορείς να εκφράζεις δήθεν ελεύθερα γνώμη και άποψη;

Σοβαρά; Για δοκίμασε να πεις κάτι διαφορετικό από αυτό που προστάζει το καθεστώς (το παγκόσμιο καθεστώς, να εξηγούμεθα, η Ελλαδίτσα δεν υφίσταται καν ως ανεξάρτητο νομικό πρόσωπο για να έχει δικό της καθεστώς). Απλά δοκίμασε να μην είσαι το φερέφωνο/μαγνητόφωνο των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης και Υστερίας, που προστάζουν, έτσι ξαφνικά, στα κάτι εκατομμύρια χρόνια πορείας του ανθρώπου, να αλλάξει τα πάντα, μα τα Πάντα: όπως φύλο, σεξουαλικές προτιμήσεις, προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις, κοινωνικές δομές, πολιτειακή οργάνωση, ακόμη και μορφή, αν είναι δυνατόν, ώστε να μετατραπεί, μια ώρα αρχύτερα, σε ένα άψυχο σάιμποργκ, ένα χαραγμένο ζόμπι που πειθήνια πια, χωρίς κανένα φράγμα αντίστασης, θα κουνιέται σαν μαριονέτα από τα χέρια του παγκόσμιου ηγέτη που του ετοιμάζουν.

Kαι αυτό μέχρι να αντικατασταθεί, πλήρως, από τις μηχανές, όπως έχουν ξεκινήσει ήδη, αφού δεν θέλουν άλλους ανθρώπους στον πλανήτη αυτό.

Μήπως πάλι νομίζεις ότι ζεις σε μια ελεύθερη εδαφική επικράτεια, συνεπικουρούμενη από νόμους που οργανώνουν την κοινωνική συμβίωση;

Έχεις καταλάβει, νομίζω, ότι έχουν υποθηκευθεί τα πάντα, με πρόσχημα ένα ανύπαρκτο χρέος και σε κάθε περίπτωση όχι μεγαλύτερο από το ποσοστό στο ΑΕΠ οποιασδήποτε άλλης δυτικής (λέμε τώρα) χώρας. Φαντάζομαι, όσο αστοιχείωτος και αν είσαι, κάπου κάπως από κάποιον άκουσες ότι όλη σου η γη πουλήθηκε και ξεπουλήθηκε και μέχρι και η πατρογονική σου κληρονομιά, ξέρεις αρχαία μνημεία κλπ., έχει μεταβιβαστεί σε ένα Υπερταμείο που έχει στο χαρτοφυλάκιό του από νεκροταφεία, σχολεία, νοσοκομεία, πλατείες, κάθε είδους δημόσιο κτήριο και χώρο τέλος πάντων, μέχρι αρχαιολογικούς χώρους αλλά και ιδιωτικές περιουσίες.

Ναι, μάλιστα, γιατί μέσα στη γη που λέγεται Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται και η ιδιωτική περιουσία, άσχετα αν την κληρονόμησες ή την αγόρασες. Στο όλον δηλαδή εμπεριέχεται το μέρος.

Μια μικρή γεύση την πήρες με τα δάνεια που «κοκκίνησαν» (από την ντροπή τους να υποθέσω) και από εκεί που είχες ένα σπιτάκι ξαφνικά το έχασες, στο πήραν πίσω με πλειστηριασμούς («κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» μα τι μου θυμίζει;) και μαζί με αυτό έχασες και τη βολή και τη νιρβάνα σου.

Ε, λοιπόν μάθε τώρα ότι στις υποθήκες και τις προσημειώσεις στις οποίες προχωράει το όποιο Υπερταμείο (που σίγουρα αν κοιτάξεις με μεγεθυντικό φακό το λέιμπελ του πάνω από το μπαρ κοντ θα δεις τη φίρμα «Ρότσιλντ» για ακόμη μια φορά), βρίσκεται και η δική σου περιουσία αλλά και εσύ ο ίδιος.

Γιατί, στην πραγματικότητα, έχεις μεταβληθεί στη χειρότερη μορφή δουλοπάροικου.

Γιατί, ακόμη και εκείνοι οι παλιάς μορφής δουλοπάροικοι, που δεν τους ανήκε τίποτα και πήγαιναν κληρονομικά στον αφέντη/προύχοντα/τσιφλικά μια μικρή αξιοπρέπεια την είχαν και που και που, ανάμεσά τους, ξεπετιόταν και κανένας επαναστάτης που μέσα στη ψυχούλα του κούρνιαζε ο πόθος της ελευθερίας.

Κρίμα για τη χώρα αυτή που τη λένε Ελλάς!

Άξιζε μια καλύτερη τύχη, από εσένα.

Ναι, εσένα κατηγορώ, όχι αυτούς, αυτοί που είναι πάνω τη δουλίτσα που τους δίνει ψωμί κάνουν (αφού κατά το γνωστό βρίσκουν και τα κάνουν), χρόνια τώρα που υφαίνεται η μεγαλύτερη παγκόσμια συνωμοσία, και πίστεψέ με υφαίνεται πολύ πριν γεννηθείς όχι μόνο εσύ αλλά και οι παππούδες των παππούδων σου,

Όσο, λοιπόν, επιμένεις να χρησιμοποιείς κτητικές αντωνυμίες στο «πολιτικοί» δείχνει ότι δεν έχεις καταλάβει τίποτα ακόμη. Δεν είναι  δικοί σου οι «πολιτικοί», δεν εργάζονται για τα συμφέροντα της χώρα σου και τα δικά σου (που στις εξελιγμένες κοινωνίες αυτά τα δύο ταυτίζονται). Στην πραγματικότητα όχι εσύ, άλλοι τους επιλέγουν (σε κάτι σκιερά και ανήλιαγα μέρη υποψιάζομαι) και εσύ τους νομιμοποιείς με μια αμφιλεγόμενη, για να ακριβολογούμε, ψήφο, που μπορεί και να «μαγειρεύεται».

Γι’ αυτό και σε λίγο θα αρχίσουν να πουλάνε και εσένα τον ίδιο, αν έχεις βέβαια κάποια ιδιαίτερη αξία στο χρηματιστήριο της ανθρωπότητας, που κάποιοι, πολύ σκοτεινοί πίστεψέ με, θα τρόμαζες αν έβλεπες το αληθινό τους προσωπείο όταν βγάζουν τη μάσκα τα βράδια, έχουν στήσει αιώνες τώρα.

Τους ανήκεις στην πραγματικότητα, έχεις γίνει ένα res, όπως θα έλεγαν παλιότερα.

Και το χειρότερο, υποτάχθηκες με την θέλησή του, εκθέτοντας εκούσια τον εαυτό σου στις παγίδες τους, στην προπαγάνδα της παραπληροφόρησης, της καλλιέργειας τύψεων και αυτοενοχών, στην έντεχνη καθοδήγησή σου να επιλέγεις τη λύση που σου προτείνουν αυτοί για το πρόβλημα που αυτοί δημιούργησαν, αλλά και στην εκμετάλλευση της έμφυτης τάσης σου να μην μπορείς να μονιάσεις με τον διπλανό σου και να είσαι μόνιμα καχύποπτος απέναντί του, ώστε να αναζητήσετε από κοινού τις λύσεις στα κοινά σας προβλήματα.

Άραγε θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά τα πράγματα όταν ο πλανήτης αυτός φαίνεται, από την κατανομή των παγκόσμιων οικονομικών στοιχείων, να ανήκει σε δέκα το πολύ οικογένειες με την οικογένεια Ρότσιλντ μόνο να κατέχει πάνω από το ήμισυ του παγκόσμιου πλούτου;

Κάτι δεν πάει μάλλον καλά σε όλους τους συλλογισμούς και τις πεποιθήσεις σου.

Φαντασιώσου, λοιπόν, ότι είσαι ελεύθερος, αφού δεν θέλεις να βρεις τη λύση μόνος σου ή με παρέα τον πραγματικό σου σύμμαχο και φίλο και όχι αυτόν που εμφανίζεται δήθεν ως «σωτήρας» ή «σωτήρες» κάθε φορά και στην κατάλληλη/ακατάλληλη στιγμή για να σε εξουδετερώσει/εξουδετερώσουν…