Το «Σύμφωνο μη Επίθεσης» για αποστρατιωτικοποίηση και η ελληνική μεραρχία της Κύπρου

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το λεγόμενο «Σύμφωνο μη Επίθεσης» το οποίο η Τουρκία φαίνεται ότι θα προτείνει ως δέλεαρ στην Ελλάδα, προκειμένου να προχωρήσει η αποστρατιωτικοποίηση των νήσων. Φυσικά η πρώτη αντίδραση κάθε σώφρονος ανθρώπου θα ήταν ότι η ακραία αναθεωρητική και ρεβιζιονιστική Τουρκία ουδέποτε δεν κράτησε τον λόγο της, πώς είναι δυνατόν να την εμπιστευτούμε τώρα; Για να γίνει όμως αυτό ακόμη πιο κατανοητό, θα πάμε πίσω στο 2013…

Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Nordic Monitor» (01/04/2021), τουρκικό δικαστήριο επιβεβαίωσε την αυθεντικότητα ενός ηχητικού αποσπάσματος στο οποίο ακούγονται ανώτατοι Τούρκοι αξιωματούχοι να συζητούν το ενδεχόμενο επέμβασης στη Συρία αφού ενορχηστρωθεί προβοκάτσια από την τουρκική MİT. Στην ηχογράφηση στις 13/03/2013 που διέρρευσε, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Ahmet Davutoğlu, ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών Feridun Sinirlioğlu, ο επικεφαλής της MİT Hakan Fidan (σημερινός υπουργός Εξωτερικών) και ο τότε αναπληρωτής αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατηγός Yaşar Güler (σημερινός υπουργός Άμυνας) ακούγονται να συζητούν για στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία στο γραφείο του ΥΠΕΞ Α. Νταβούτογλου. Ο Fidan αναφέρει στην ηχογράφηση: «Αν χρειαζόταν, θα έστελνα τέσσερις άνδρες στη Συρία. Θα τους έβαζα να ρίξουν οκτώ βλήματα όλμων κατά της τουρκικής πλευράς και να δημιουργήσουν μια δικαιολογία για πόλεμο».

Ήταν τυχαία η επιλογή του Ερντογάν για την τοποθέτηση του Fidan και του Güler στην παρούσα χρονική περίοδο σε υπουργεία-«κλειδιά»; Πόσο δύσκολο είναι να ενορχηστρωθεί κάτι αντίστοιχο εις βάρος της Ελλάδας από ακατοίκητο νησί/βραχονησίδα; Πρέπει να γίνει σαφές ότι το σχέδιο αποστρατιωτικοποίησης νήσων, αποτελεί προοίμιο τουρκικής επιθετικής ενέργειας όπως ακριβώς συνέβη και με την αποχώρηση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο το 1967. Τελικά μαθαίνουμε ή δεν μαθαίνουμε από την ιστορία και τα παθήματα/εγκλήματα του παρελθόντος;

Το αμερικανικό think tank «Stratfor» με τις γνωστές διασυνδέσεις με μυστικές υπηρεσίες, έχει ήδη προειδοποιήσει για τις προθέσεις του ερντογανικού καθεστώτος (1 και 2). Το iEpikaira έχει γράψει: «Τρείς ιέρακες σε θέσεις μάχης έναντι του Ελληνισμού». Το ελληνικό πολιτικό σύστημα ακούει (1, 2, 3, 4, 5, 6, και 7); Ο κυρίαρχος λαός θα τα λάβει όλα αυτά υπόψη του στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση για να αποτρέψει τις «Πρέσπες του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου»;