Το μυστικό του Ρουβίκωνα

Σημαντικότατη σημείωσις

Το κείμενο αυτό γράφτηκε στις 13 Νοεμβρίου 2018. Δεν πρόκαμα να το αναρτήσω στο αμαρτωλό φέησμπουκ και έφαγα ένα μήνα αποκλεισμό!
Προφανώς λοιπόν, το “μυστικό του Ρουβίκωνα” χτύπησε τον σκληρο πυρήνα της αλήθειας!
Γι αυτό και με “κόψανε” οι εγχώριοι ρουφιάνοι του κ. Ζακεμπεργκ, σε συνεργασία φυσικά με το άπλυτο χαφιεδότσουρμο των αναρχορουβίκων…

Για δες φιλε μου τι μπορει να παθει οποιος “νοεί” και δίνει και στους άλλους να νοήσουν.
Βλέπετε οι ρουφιάνοι όλου του κόσμου δεν έχουν άλλο τρόπο να αντιπαρατεθούν στις ιδέες, παρά τη βία.
Τη βία του αίματος ή τη βία της σιωπής.
Προς το παρόν χρησιμοποιούν απάνω μου τη βία της σιωπής…

Όπως και να ΄χει το πράγμα, εσείς διαβάστε το, με το δεδομένο ότι ενοχλεί. Άρα λέει αλήθειες…

Ο Ρουβίκωνας είναι αρχαίο ποτάμι της Ιταλικής χερσονήσου κι όπως πολλά ποτάμια, και στην αρχαιότητα και σήμερον, είχε χρησιμοποιηθεί ως συνοριακή γραμμή. Συγκεκριμένα χώριζε τη λεγόμενη “εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία”, που βρίσκονταν υπό Ρωμαϊκή κατοχή, από την περιφέρεια της πόλεως της Ρώμης.
Η ιδιαιτερότητα του Ρουβίκωνα βρίσκεται στο ότι ένας στρατός που θα τον διάβαινε κατευθυνόμενος προς Νότον και αφού θα είχε ήδη διαβεί το φυσικό οχυρό των Άλπεων [όπως παραδείγματος χάριν είχε πράξει στο παρελθόν ο Ανίβας] προφανώς θα απειλούσε άμεσα με κατάληψη την “Αιώνια Πόλη”.

Η σύγκλητος λοιπόν, είχε ορίσει ότι η διάβαση του Ρουβίκωνα, από έναν στρατηγό με τον στρατό του, θα ισοδυναμούσε με “κήρυξη πολέμου” κατά της Ρώμης, ασχέτως αν αυτός ήταν Ρωμαίος ή ξένος εισβολέας.
Πράγμα που αποτόλμησε ο Ιούλιος Καίσαρ, προκαλώντας τη μοίρα του.

Να θυμίσω εδώ ότι την εποχή του Ιουλίου Καίσαρα, το πολίτευμα της Ρώμης ήταν ένα είδος “αριστοκρατικής ολιγαρχίας”, όπου το νομοθετικό έργο [αλλά και ένα μεγάλο μέρος της διοίκησης] το ασκούσε η αριστοκρατική σύγκλητος, ενώ οι πληβείοι [ο φτωχός λαός δηλαδή] είχαν μόνο το δικαίωμα της αρνησικυρίας, το περίφημο “Veto”, που είχαν καταφέρει παλαιότερα να εξασφαλίσουν για το πόπολο, πληρώνοντας όμως με τις ζωές τους, οι αριστοκράτες Γάιος και Τιβέριος Γράκχος.
Αυτό το μάλλον ολιγαρχικό πολίτευμα, οι ίδιοι οι Ρωμαίοι το αποκαλούσαν “δημοκρατία” και είχαν θεσπίσει πολύ αυστηρές ποινές [έως και θάνατο] για τους φιλόδοξους άνδρες που θα απειλούσαν να την καταλύσουν.

Επειδή όμως η επέκταση των ρωμαϊκών κατακτήσεων σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου και την κεντροδυτική Ευρώπη και η συνεπαγόμενη εκρηκτική αύξηση του αριθμού των λεγεώνων, που ήσαν απαραίτητες για να διασφαλίζουν τη ρωμαϊκή κυριαρχία, είχε δώσει τρομαχτική δύναμη στους στρατηγούς-διοικητές τους, η Σύγκλητος είχε θεσπίσει μέτρα για να προφυλάξει το “δημοκρατικό” καθεστώς, από τις ορέξεις τους.
Ένα από αυτά ήταν ο νόμος που απαγόρευε τη στάθμευση λεγεώνων εντός της περιφέρειας της Ρώμης και ακριβώς βάσει αυτού του νόμου, απαγορεύονταν η προς Νότον διάβασις του Ρουβίκωνα, σε οποιονδήποτε στρατιωτικό σχηματισμό, ακόμα και αν ο στρατηγός του, έθετε θέμα προστασίας της Ρώμης.

Όποιος διάβαινε τον Ρουβίκωνα ήταν σαν να επέδιδε ανοιχτή κήρυξη πολέμου, στη Σύγκλητο και στον Ρωμαϊκό λαό.
Η φράση: “διέβην τον Ρουβίκωνα” λοιπόν είχε μείνει παροιμιώδης στον λατινικό κόσμο και σήμαινε εν γένει μία οριακή πράξη, από την οποία δεν υπάρχει επιστροφή. Γι αυτό και όταν ο Ιούλιος Καίσαρ διέβη τον Ρουβίκωνα με τις λεγεώνες του, προκειμένου να χτυπήσει τον αντίπαλο του Πομπήιο, είπε το εξίσου παροιμιώδες: “ο κύβος ερρίφθη”, εννοώντας το ανεπίστρεπτο, το οριακό της απόφασης του να καταλυσει τη Ρωμαϊκη “δημοκρατία” και να αναλάβει μοναχός του την εξουσία, εγκαθιστώντας την “ενός ανδρός αρχή”.
Πράγμα που τελικά συνέβη, προκάλεσε όμως εν τέλει και τον θάνατο του ίδιου του Καίσαρα…

Το παράξενο ερώτημα που προκύπτει τώρα, είναι το γιατί μία παρακομματική οργάνωση των ροζοκόκκινων συμμοριτών, όπως οι ένοπλοι σαλταδόροι του επονομαζόμενου Ρουβίκωνα, επέλεξαν για να αυτοπροσδιοριστούν μια ονομασία, που παραπέμπει στην αρχαία ρωμαϊκη ιστορία.
Γιατί μεταξύ μας, δεν είμαι διόλου βέβαιος ότι μπορεί να υπάρχει έστω και ένας συριζαίος, που γνωρίζει τι ήταν η συγκλητος και πολύ περισσότερο, να είναι εις θέσιν να πραγματοποιήσει μια σχετικά πολύπλοκη νοητική αναγωγή, όπως η νοηματοδότηση της τρομοκρατικής δράσης, από ιστορικά παραδείγματα.
Συνεπώς;
Πως και γιατί, μια συμμορία λειτουργικώς αναλφάβητων κομματικοδίαιτων μπράβων, βγήκε ξαφνικά στο προσκήνιο της επικαιρότητας [σπρωγμένη φυσικά απο τα καθεστωτικά παπαγαλάκια των κατευθυνόμενων Μέσων Μαζικής Χειραγώγησης] φέρνοντας ένα τόσο φορτισμένο νοηματικά ιστορικό όνομα;

Μήπως υπάρχει ένα μυστικό στην όλη σύλληψη, κατασκευή και δράση του Ρουβικωνα, που αξίζει τον κόπο να το αποκαλύψει κανείς, προ-λέγοντας έτσι την εξέλιξη του και την μελλοντική πορεία του;
Μήπως κάτι θέλουν να “πουν”, εκείνοι που κρύβονται πίσω από αυτό το ένοπλο και υπό πολλαπλήν προστασία αληταριό, στους νοούντες εξ’ ημών;

Με μια πρώτη και μάλλον επιπόλαιη ματιά, θα μπορούσαμε να αποδώσουμε την επιλογή της ονομασίας “Ρουβίκωνας” σε αυτά που αφήνουν να εννοηθούν οι ίδιοι οι “ρουβίκοι”, ερμηνεύοντας την επιλογή του αυτοπροσδιορισμού τους.
Συγκεκριμένα η επίσημη εκδοχή των κομματόσκυλων του συριζα, είναι ότι επέλεξαν την ονομασία “Ρουβίκωνας” προκειμένου να καταδείξουν την οριακή φύση της πράξης τους, να ενταχθούν σε μια “αναρχική συλλογικότητα”, που αντιμάχεται το σύστημα στο σύνολο του [χρησιμοποιώ τη δική τους ορολογία]

Σύμφωνα με αυτή την οπτική των “κυνηγημένων” η διάβαση του Ρουβίκωνα, η συμμετοχη τους δηλαδή σε παράνομες ενέργειες, που στοχεύουν στην “καρδιά του κτήνους”, είναι μια πράξη χωρίς επιστροφή, που τους στιγματίζει για πάντα και καθορίζει ριζικά τη ζωή τους.

Αν μπείτε να διαβασετε στο indymedia τις ξυλινες και επαναλαμβανομενες “ανακοινωσεις” παρόμοιων “αναρχοαυτόνομων” οργανώσεων, θα βρειτε παντού να αναπτυσσεται αυτη η φρασεολογία του “ανεπίστρεπτου”, της “διωκόμενης” δράσης του “αντάρτη πόλεων” και άλλες τέτοιες αριστερίστικες μπουρδολογίες, που τις έχουν αντιγραμμένες από γνωστά εγχειρίδια “διεθνούς τρομοκρατίας”.

Ωστόσο, αυτή η ρητορική του αναρχοάπλυτου κατιναριού, προκειμένου για τον Ρουβίκωνα, μόνον ως ανέκδοτο μπορεί να νοηθεί.
Καταρχήν η έννοια του “ανεπίστρεπτου”, της οριακής πράξης, δεν μπορεί να έχει καμία εφαρμογή σε αυτά τα [κατα κανόνα] πλουσιόπαιδα, που όχι μόνο δεν διώκονται απο το σύστημα αλλα αντιθετως προστατευονται συστηματικά.

Οι αληθινοί αντάρτες πόλεων όπως λόγου χάριν τα μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών ή της ομάδας Μπάαντερ-Μαϊνχοφ, πράγματι αντιλαμβανόντουσαν τη συμμετοχή τους στη Οργάνωση, ως τη διάβαση ενός Ρουβίκωνα, ως μία πράξη χωρίς επιστροφή.
Γι αυτό και έκαιγαν τις ταυτοτητες τους, σε τελετές μύησης, παρόμοιες με τις μασονικές τελετές, προκειμένου να γίνουν κανονικά και ενεργά μέλη.

Οι ρουβίκοι όχι μόνο δεν προβαίνουν σε μια, πράγματι χωρίς επιστροφή, οριακή πράξη, όπως θα ήταν η ολοκληρωτική άρνηση της καπιταλιστικής τους ταυτότητας, αλλά αντιθέτως κάμουν ότι μπορούν για να τους βγάνει η τηλεόραση, διατηρούν ανοιχτά προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παραχωρούν συνεντεύξεις σε ιστοσελίδες διεθνούς απήχησης, οργανώνουν μέχρι και ρεμπέτικα πάρτυ στην άμοιρη φιλοσοφική σχολή!
Είναι λοιπον γελοίο και μονο να μιλάει κανείς για ανεπίστροφη “διάβαση του Ρουβίκωνα”, όταν αναφέρεται σε μια δράκα μικροαστών καραγκιόζηδων του καθεστώτος, που η μόνη δύναμη τους είναι το ότι δεν τολμάει κανείς να τους αγγίξει.

Η ερμηνεία λοιπόν ότι οι ρουβίκοι επέλεξαν οι ίδιοι να αυτοπροσδιορίζονται έτσι, επειδή η δράση τους σημαίνει πόλεμο μέχρι θανάτου εναντίον του συστήματος καταντάει καταγέλαστη ακριβώς επειδή οι ίδιοι είναι αναπόσπαστο μέρος του καθεστώτος.
Άσε που [επαναλαμβάνω] δεν νομίζω ότι μπορεί ένας ρουβίκος κομματικοδίαιτος συριζαίος να έχει τόσο καλή γνώση της ιστορίας, σε βαθμό ώστε να εμπνέεται από τα διδάγματα της. Όλα αυτά τα ροζουλιά τούβλα, διαθέτουν περιορισμένο γνωστικό και πνευματικό ορίζοντα, που φτάνει μέχρι το επίπεδο “εφημερίδας των συντακτών”.
Αυτό δα έλειπε να μας αρχίσει και η κ. Μποφίλιου τις αναγωγές στον Σενέκα…

Το ερώτημα συνεπώς παραμένει, ασχέτως με το τι μπορεί να γράφουν στα ιντυμίντια ή στα αριστερά μπλογκς οι πασης φυσεως υποστηριχτές των κομματικοδίαιτων μπραβων..
Ποιο είναι λοιπόν το μυστικό του Ρουβίκωνα;
Γιατί επέλεξαν κάποιοι να δώσουν αυτό το όνομα σε μια μπαχαλάκικη οργάνωση, που προστατεύεται συστηματικά από όλες τις δομές του καθεστώτος;

Έχω τώρα στον νου μου μια πολύ ερεθιστική θεωρία συνωμοσιολογίας, από αυτές που συχνά επαληθεύονται μετά από καιρό και αφήνουν το πόπολο σαν λιωμένο παγωτό.
Άλλωστε ποτέ δεν μου έπεισαν οι “επίσημες” εξηγήσεις, που 9 στις 10 φορές επιχειρούν να συγκαλύψουν ένα γεγονός, παρά να το διαφωτίσουν…

Νομίζω ότι είναι πλατιά γνωστό, πως η ονομασία “Εβραίος” [ivri, στη γλώσσα του Ιούδα] είναι σημιτικής καταγωγής και σημαίνει: “αυτόν που διέβη υδάτινο σύνορο”
Κατα πάσαν πιθανότητα, οι Εβραίοι έλαβαν αυτή την ονομασία από άλλους λαούς της ανατολικης μεσογείου, όταν διέβησαν τον Ιορδάνη ποταμό, κατά την πορεία προς τη Γη Χαναάν, μετά την έξοδο τους από την Αίγυπτο.
Σε μια δεύτερη εκδοχή, αυτή η ονομασία τους δόθηκε, όταν ο Αβραάμ διέβη τον Ευφράτη ποταμό, κατά τη μετανάστευση του ποιμενικού λαού του, από τη Μεσοποταμία προς την Παλαιστίνη.

Όπως και να χει το πράγμα, ο Εβραίος είναι ο άνθρωπος της λαθροεισβολής και του λαθρεποικισμού. Αυτός δηλαδή που διαβαίνει υδάτινα σύνορα, εισβάλλοντας λάθρα σαν καρκινικό κύτταρο, στο σώμα μιας άλλης κοινωνίας, που την κατατρώγει και στο τέλος την εξοντώνει.
[Τους συσχετισμούς με το σήμερα, με το δόγμα του Σοκ, με τη λαθρομετανάστευση και τη λαθροεισβολη, σας τους αφήνω για άσκηση…]

Οι ίδιοι οι Εβραίοι στον καιρό της Βίβλου, αυτοπροσδιοριζόντουσαν κυρίως ως Ισραηλίτες [οι γιοι του Ισραήλ]
Ο Ισραήλ είναι μια εναλλακτική ονομασία του γενάρχη τους Ιακώβ και σημαίνει: “αυτόν που ενδυναμώνει ο Θεός”.
Σήμερα η ονομασία “Ισραηλίτες” χρησιμοποιείται κυρίως για να υποδηλώσει τον “περιούσιο λαό” της Βίβλου, ενώ “Ισραηλινοί” αποκαλούνται οι πολίτες του κράτους του Ισραήλ και όλες μαζί οι φυλές του Ισραήλ, χαρακτηρίζονται με τη φυλετική [και όχι εθνοτική] ονομασία: “Εβραίοι”

Ο Εβραίος συνεπώς είναι ο άνθρωπος που έχει ταυτιστεί πιο πολύ απ όλους τους ιστορικούς λαούς, με τη μετανάστευση, όχι όμως και με τον αποικισμό.
Αντιθέτως, είναι συνηθης στρατηγική των Εβραίων, να μην δημιουργούν αποικίες, στις οποίες να έχουν την πολιτική και στρατιωτική εξουσία, πέραν φυσικά από τις πόλεις της γης Χαναάν, που υποτίθεται ότι τους την είχε τάξει ο Ιεχωβάς τους και τις θεωρούν δικαιωματικά δικές τους.
Για τον Εβραίο υπάρχει μοναχά μία κοιτίδα και αυτη είναι η γη που ποτίζει ο ποταμός Ιορδάνης και δεσπόζει το όρος της Σιών. Εκεί δηλαδή όπου ο Σολομώντας έχτισε τον ναό σύμβολο της Εβραϊκης φυλής και φυλάσσονταν η Κιβωτός της Διαθήκης.
Σε όλες τις άλλες χώρες, στις οποίες πιθανόν να μεταναστεύσουν εβραϊκοί πληθυσμοί, οι Εβραίοι επιβιώνουν [και εν τέλει κυριαρχούν] ως παράσιτοι ή ως καρκινώματα.

Ο Εβραίος δηλαδή δεν καταχτά, όπως έπρατταν όλες οι ιστορικές φυλές του λευκού ανθρώπου.
Δεν δημιουργεί νέες πόλεις ως αποικίες μιας μητροπόλεως, στις οποίες να εγκαθιδρύει τον πολιτισμο του και τον τρόπο ζωής του, όπως παραδείγματος χάριν έκαμαν οι Έλληνες, δημιουργώντας έτσι Εφέσσους και Όλβιες και Συρακούσες και Αλεξάνδρειες.
Ο Εβραίος εγκαθίσταται σε μία ξένη χώρα, αρχικώς ύπουλα και λαθραία, εκμεταλλευόμενος συνήθως τις οικονομικές ή πολιτικές αδυναμίες της και αρχίζει να την κατατρώγει εκ τω έσω, διαλύοντας βαθμηδόν, τους αξιακούς της κώδικες, τις συλλογικές της ταυτότητες, τον παραγωγικό της ιστό και τη συλλογική της μνήμη.

Έτσι έκαμαν στην αρχαία Αίγυπτο, κατά τη διάρκεια της κατάκτησης της από τους συγγενείς της Υξώς, φτάνοντας σιγά-σιγά να πάρουν στα δικά τους χέρια, σχεδόν όλη τη διαχείριση των αγροτικών εσόδων του Νείλου και στη συνέχεια την οικονομική και κοινωνική δύναμη μιας κοινωνίας, που αργοπέθαινε.
Γι αυτό και μετά την απελευθέρωση της Αιγύπτου από τους Φαραώ του Νότου και τη μεταφορά της πρωτεύουσας της, οι νέοι Φαραώ σαν άλλοι Χίτλερ, ξήλωσαν όλους τους απογόνους του Ιακώβ από τα οικονομικά και διοικητικά πόστα τους και τους έκαμαν δούλους, μέχρι που βρέθηκε ο δικός τους Φαραώ, ονόματι Μωϋσης να τους βγάνει από την Αίγυπτο, απαλλάσσοντας τους διαδόχους των Ραμσή από τον μπελά τους.

Τα ίδια έκαμαν και στην Ισπανία αναγκάζοντας την Ισαβέλλα και τον Φερδινάνδο να τους πετάξουν έξω από την επικράτεια των βασιλέων της Καστίλης, τα ίδια προσπάθησαν να κάμουν και στη Γερμανία του μεσοπολέμου, τα ίδια πάνω-κάτω έκαμαν και συνεχίζουν να κάμουν, όπου εγκαθίστανται, σαν κακοήθης όζος.
Ο Εβραίος εν ολίγοις δεν δημιουργούσε ούτε Αλεξάνδρειες, ούτε Βυζάντια, ενσωματώνοντας έτσι τους καταχτημένους λαούς στον δικό του πολιτισμό αλλά αντιθέτως διέλυε και κατέτρωγε τις ακμάζουσες κοινωνίες στις οποίες κατόρθωνε να εισχωρήσει [όχι ως καταχτητής, διότι δεν είχε ιστορικά τέτοιες δυνάμεις] αλλά ως λαθροεισβολέας, που δουλεύει υπόγεια.

Στην εποχή μας βεβαίως έχουν αλλάξει αρκετά τα πράγματα και τώρα πλέον οι Εβραίοι έχουν τη δύναμη να κερδίζουν πολέμους, εναντίον κυρίως των ημιχαυνωμένων λαών της ερήμου, που αποβλακώθηκαν έτι περισσότερο, από την προσκόλληση τους στο Ισλάμ.
Το παλιό όνειρο των σιωνιστών για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Εβραϊκού κράτους, με κέντρο το ιστορικό κέντρο του Εβραϊσμού, στην Ιερουσαλήμ, πραγματοποιήθηκε και τώρα πια ο ίδιος ο σιωνισμός έχει αλλάξει πρόσωπο και χαρακτήρα, αποκτώντας παγκόσμια εμβέλεια.

Σιωνιστής δεν είναι πλέον ο νοσταλγός του λόφου της Σιών και της επανίδρυσης του Βασιλείου του Σολομώντα αλλά ο οραματιστής του νεοταξίτικου Εβραϊκού οράματος, που δεν είναι άλλο από την παγκόσμια κυριαρχία του περιούσιου λαού του Ιεχωβά.
Γι αυτό άλλωστε θα πρέπει να διαφορίζεται ο αντισιωνισμός, από τον αντισημιτισμό.
Οι αντισιωνιστές πολεμούν για να διατηρηθούν εν ζωή τα έθνη τους και να μην αφομοιωθούν σε μια παγκόσμια Νέα Τάξη πραγμάτων, που θα την κουμαντάρει η πλανητικη διακυβέρνηση των σιωνιστών και των εντόπιων εργολάβων τους, ενώ οι αντισημίτες, είναι απλά ρατσιστές, που μισούν θανάσιμα κάθε τι το Εβραϊκό, ακόμα και αν δεν υπάρχει κανένας λόγος.

Ταγμένος σε αυτό το όραμα παγκόσμιας κυριαρχίας, ο σιωνισμός δεν έχει αλλάξει κατουσίαν τη στρατηγική του, της εκ των έσω διάλυσης μιας κοινωνίας, στην οποία έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται δυναμικά τα μέλη του, όπως οι καρκινικοί όζοι.
Γι αυτό και θα δείτε ότι σήμερα ο Εβραίος σιωνιστής χρησιμοποιεί άλλους, για να του κάμουν τη δουλειά, κινούμενος ο ίδιος στα παρασκήνια.
Η κολοσσιαία επιχείρηση λαθροεισβολής αφροασιατικών μουσουλμανικών μαζών στην Ευρώπη, για παράδειγμα, εξυπηρετεί δύο στόχους, που φυσικά βολεύουν τον παγκόσμιο σιωνισμό.
Ο πρώτος στόχος είναι να αποσυμφορηθεί η πίεση προς το Ισραήλ από τις γειτονικες του αφροασιατικες ισλαμικες χώρες, αδειάζοντας από την αφροκρεμα των πολεμιστών του και από την πιο ρωμαλέα νεολαία του.
Οι Σύροι, οι Ιρακινοί, οι Αιγύπτιοι, οι Άραβες κι όλες αυτές οι φιλοπόλεμες φυλές του ισλαμικού τόξου, που περνάνε λαθραία τα σύνορα μας και σιτίζονται πλουσιοπάροχα από τον ΟΗΕ και τους εγχωριους εργολαβους της παγκοσμιοποιησης [οι οποίοι επίσης ελέγχονται από σιωνιστικα κογκλαβια] θα ησαν αμεσοι εχθροι του Ισραηλ, που θα πολεμουσαν λυσαλεα εναντιον του, αν παρεμεναν στις χωρες τους.

Μεσω της λαθρομεταναστευσης ομως οι Εβραιοι κατορθωνουν να διωξουν μακρια τους πιο επικινδυνους εχθρους τους.

Απ τη αλλη, ο ορδες των ισλαμιστων που εγκαθίστανται στην Ευρώπη, θα σχηματισουν εν καιρω μια πανισχυρη Ε΄φαλαγγα επι ευρωπαϊκου εδαφους, προετοιμαζοντας το εδαφος για τη ρεβανς της μαχης της Βιεννης, οταν τα ισλαμικα στρατευματα νικηθηκαν απο τους Ευρωπαιους ιπποτες.
Και φυσικα μια συγκρουση στο εσωτερικο της Ευρωπης μεταξυ των δύο κόσμων Ισλάμ και Δύσης, θα φέρει πολύ πιο γρήγορα την αποδυνάμωση και τη βιοφυλετική καταπτωση του πολιτισμού του λευκου ανθρωπου και του Χριστιανικου κοσμου.
Κι εκει ο Εβραιος θα περιμενει στη γωνία.
Το αρχαίο όνειρο των γιων του Ιούδα, για την λήθη του Ελληνισμού, την εξαφανιση του χριστιανισμου και την βιοφυλετικη παρακμη του Ευρωπαίου, θα πραγματοποιηθεί με το αίμα και με τον θανατο, χιλιαδων μη Εβραίων πολιτών, μεσα στις ιδιες τις Ευρωπαϊκες μητροπόλεις.

Το επομενο βημα των σοφων της Σιων, θα ειναι η πληρης κοινωνικη, οικονομικη και πολιτικη κατακτηση του Ευρωπαϊκου κόσμου. Όχι με τα όπλα του Ισραήλ. Αλλα με τα όπλα των εχθρών του, οπου Ισλαμ και Χριστιανισμος θα εχουν αποδυναμωθει σε εναν μεχρις εσχατων αγωνα…
Η μεγαλυτερη αλλωστε αρετη των σιωνιστών ειναι οτι ξερουν να περιμενουν την ελευση των καταλληλων καιρών…

Μέσα σ’ αυτόν τον κυκεώνα συνομωσιών και μυστικών μαχών, που διεξάγονται πλέον καθημερινώς κάτω απο τις μυτες των ανυποψιαστων Ευρωπαίων, οι εγχώριοι καραγκιόζηδες του Ρουβικωνα, εχουν να παιξουν εναν πολυ χρησιμο ρολο.
Όπως και ο Καισαρ, που διεβη τον Τουβικωαν για να καταλυσει το Ρωμαϊκο Πολιτευμα και να επιβαλλει την αυτοκρατορία του ενος ανδρός, έτσι και οι εγχώριοι ρουβικοι, προστατευμενοι και ενισχυμενοι απο τους σιωνιστες νονους τους, εχουν αναλαβει να ροκανισουν τα θεμελα του Ελληνικού έθνους/κράτους, μέχρι που ο τρόμος και το χάος της βίας, να εξαπλωθούν, σε όλη την έκταση της Ελλάδας.

Στρατολογημένοι κηφήνες και βαρεμένα πλουσιόπιαδα, πακέτο με εμπειροπόλεμους ισλαμιστές και σαδομαζοχιστές σλαβοαφροασιάτες λαθρέποικους, οι ομάδες κρούσης του Ρουβικωνα, έχουν στοχο να νεκρώσουν τα ανακλαστικά των λίγων εναπομεινάντων Ελλήνων και να τους εξοντώσουν ηθικά, κοινωνικά ή και φυσικά, όταν έρθει η ώρα.
Γι αυτό και βαπτίστηκαν Ρουβίκωνες, από εκείνους που άλλοτε διέβησαν τον Ιορδάνη, προκειμένου και ετούτοι εδω να διαβούν τα υδάτινα σύνορα του Ελληνισμού με τη βαρβαρότητα και να καταλύσουν ότι έχει απομείνει από ένα έθνος/κράτος, που έχει σηματοδοτήσει τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, με τη δικιά του Πνευματική παράδοση [μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τόσο ο Εβρος, όσο και τα νησιά, είναι υδατινα συνορα!]

Ο νονοί του Ρουβικωνα δεν ειναι άλλοι από τους αντίστοιχους ρουβικωνες της γης Χαναάν, τους Ιούλιους Καίσαρες της Βίβλου. Οι “περαν των υδάτινων συνόρων λαθροεισβολείς”, οι αφανεις λαθροκαταχτητές, που διέβησαν τα σύνορα χωρίς να υποπτευθεί κανένας, ότι τελικός στόχος τους ήταν η διάβρωση, η κατάλυση, η ισοπεδωση του κόσμου μας και του πολιτισμού μας.

Θα μου πεις, μα καλα…
Ειναι ικανοί αυτοι οι εκ γενετης συριζαίοι του εντοπιου ρουβικωνα να τα προκαλεσουν ολα αυτα;
Ειναι δυνατον τα τεμπελικα βλασταρια των πιο ανικανων και των πιο διεφθαρμενων συμμοριτων της αριστερας, να διαλυσουν την οικονομικη, κοινωνικη και πολιτισμικη υποσταση μιας χωρας;
Ναι, ειναι!
Όχι επειδη εχουν τετοιες επιχειρησιακές δυνατοτητες. Καθε αλλο. Τουβλα ειναι και τουβλα θα παραμεινουν.
Αλλα επειδη μετα και πισω απο αυτους, θα ερθουν αλλοι.
Νεα ταγματα εφοδου, που θα εχουν διαβει και αυτα ρουβικωνες αλλα στο μεγεθος της Ερυθρας θαλασσας [που επισης κατορθωσαν να διαβουν οι γιοι του Ισραηλ…]

Θα σας πω μοναχα οτι αυτη τη στιγμη η Ελλαδα ειναι ενα πειραματοζωο διεξαγωγης πολλαπλων πειραματων.
Πειραματων κοινωνικης μηχανικης, πειραματων ελεγχου του νου, πειραματων οικονομικων, πολιτικων, κοινωνικων και βιοχημικων.
Κι αυτο συμβαινει πεειδη η ελληνικη φυλη παρηκμασε σε τετοιο βαθμο ωστε δεν αντιδρα πια, οτι και αν της καμουν. Γιαυτο και οι σιωνιστες διαβατάρηδες του Ιορδανη, οι καισαρες της Ερυθρας θαλασσας και του Ιησου του Ναυη, εφαρμοζουν εδω τους μαζικους πειραματισμους τους, ένας εκ των οποίων είναι οι εντόπιοι ρουβίκωνες.
Και μην κολλάτε στις γελοιες φατσες τους και στις κραυγαλεες μπουρδολογιες τους, οταν τους βλεπετε στις τηλεορασεις ή στα διαδικτυακα προγραμματα, γιατί αυτοι που βλεπετε ειναι μονο η κορυφη του παγοβουνου. Οι κομπάρσοι που πισω τους κρυβονται οι αληθινοι πρωταγωνιστες.

Εκεινοι δηλαδή που διεθεταν το θανασιμο χιουμορ να τους βαφτισουν με ενα ονομα, το οποίο για τους ίστορες, παραπεμπει καυτευθειαν στον Εβραίο – σ αυτον που διεβη ευφρατες και ρουβικωνε,ς προκειμενου να καταστεί ο απολυτος Αρχων και Κυριος της Οικουμενης.
Αυτο τους εταξε αλλωστε ο Θεος τους, προς αυτο βαδιζουν εδω και αιωνες…

Τα ανθρωπινα χαμστερακια που χρησιμοποουν για τα μαζικα περαματα τους, ειναι αναλωσιμα και δεν αξίζει να τους δινουμε και ιδιαιτερη σημασια. Δεν παυουν ομως παρα τη γελοιοτητα τους να ειναι θανασιμα επικινδυνα, τουλαχιστον στον βαθμο που προετοιμαζουν το εδαφος, για την ωρα της πραγματικης διαβασης του οποιου Ιορδανη ή Ρουβικωνα, απο τους κρυμενους Καισαρες της πλανητικης αυτοκρατοριας…
Και οσοι νοουν πλέον, ας νοησουν…

Α, και κατι ακομα…
Μην βρεθει τωρα καμια εκ γενετης συριζουλα να μου την πει οτι περιγραφω θεωριες συνομωσιας.
Φυσικα και μιλω για θεωριες συνομωσίας!
Αλλωστε και η θεωρια της κλωνοποιησης του Χιτλερ, στις θεωριες συνομωσιας ανηκε, μεχρι που κατασκευαστηκε η Ντολυ…

panusis.blogspot.com