Το μεγάλο μυστικό που αποκάλυψε ο Σωκράτης

Διαβάστε στο παρακάτω απόσπασμα, πως ο Σωκράτης, όπως και ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός αργότερα, αποκάλυψε ότι ζούμε σε ψεύτικο κόσμο,
καλώντας μας, να ξυπνήσουμε, να δραπετεύσουμε από αυτόν και να γυρίσουμε στον πραγματικό κόσμο, απ’ όπου τώρα είμαστε αποκομμένοι.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ούτε να χαθούν τα κακά είναι δυνατόν, Θεόδωρε, γιατί είναι ανάγκη να υπάρχει κάτι αντίθετο στο καλό, ούτε πάλι γίνεται, να έχουν τον τόπο τους στους θεούς, αλλά περιτριγυρίζουν κατ’ ανάγκη τη θνητή φύση κι αυτόν εδώ τον τόπο.

Σχόλιο: Στο σημείο αυτό ο Σωκράτης κάνει ένα σημαντικό διαχωρισμό. Ξεκαθαρίζει πως, αυτοί που είναι κακοί, ναι μεν δεν χάνονται (ο Αγαθός Τρισυπόστατος Νους Δημιουργός, δεν τιμωρεί-αφανίζει κανέναν), αλλά, λόγω της κακίας τους δεν γίνεται να ζουν εκεί που ζουν οι “θεοί. Με τον όρο “θεούς”, δεν αναφέρεται στους λεγόμενους αρχαίους θεούς, τους ολύμπιους ΕΛ ή τους Νεφελίμ, αλλά σε αυτά τα όντα που ζουν στον πραγματικό κόσμο. Συνεχίζει λέγοντας, πως αφού οι κακοί δεν μπορούν να πάνε στον τόπο που ζουν οι θεοί, τα υπερ-όντα αυτά, στον πραγματικό δηλαδή κόσμο, ζουν έχοντας απόλυτα μειωμένες ικανότητες (θνητή φύση, σάρκινο σώμα), σε τόπο θνητό, επομένως ψεύτικο.

Συνεχίζει ο Σωκράτης:

Γι’ αυτό και πρέπει να προσπαθεί κανείς να φεύγει απ’ εδώ, όσο μπορεί πιο γρήγορα, προς τα εκεί. Και η φυγή αυτή, σημαίνει ομοίωση με τον Θεό, όσο τούτο γίνεται.

Σχόλιο: Εδώ ξεκάθαρα ο Σωκράτης μιλάει για το ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να φύγουν από εδώ (από τον ψεύτικο αυτό κόσμο), το δυνατόν πιο γρήγορα, προς τα ΕΚΕΙ. Το “εκεί”, για το οποίο μας μίλησε πριν, αναφέροντας, “ούτε πάλι γίνεται να έχουν τον τόπο τους στους θεούς” είναι ο πραγματικός κόσμος του Θεού, το βασίλειο του Φωτός. Μιλάμε δηλαδή για τον αληθινό κόσμο, από τον οποίο είμαστε πλέον αποκομμένοι.

Ας συνεχίσουμε με τον Σωκράτη:

Ομοίωση πάλι θα πει, να γίνεις δίκαιος και όσιος, με φρόνηση και με γνώση. Όμως δεν είναι εύκολο, καλέ μου, να πείσεις τον άλλον πως δεν πρέπει για την αιτία που νομίζουν οι πολλοί, ν’ αποφεύγει την κακία και να επιδιώκει την αρετή. Αυτοί λένε, πως πρέπει κανείς το ένα να το κάνει και το άλλο να το αποφεύγει, για να μην τον έχει ο κόσμος για κακόν, αλλά για καλόν άνθρωπο. Αυτά για μένα είναι, όπως λέει ο λόγος, φλυαρία για γραΐδια.

Σχόλιο: Ο κορυφαίος Έλληνας φιλόσοφος ξεκαθαρίζει, ότι ζωτική σημασία στο να αποκτήσει κανείς την ομοίωση αυτή, του Θεού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, έχει η Γνώση. Έπειτα συνεχίζει λέγοντας, πως το να επιλέγουμε την αρετή και να απορρίπτουμε την κακία, δεν πρέπει να γίνεται για τον φόβο των όποιων αρνητικών σχολίων από τους γύρω μας, για το “θεαθήναι” όπως θα λέγαμε. Αυτό, έχει σημασία να γίνεται, από συγκεκριμένη νοοτροπία που φέρει, εκείνος που κάνει την επιλογή αυτή, τη νοοτροπία του Φωτός.

Συνεχίζουμε:

Αντίθετα η αλήθεια είναι αυτή εδώ: ο Θεός δεν είναι με κανένα τρόπο άδικος, αλλά τόσο δίκαιος όσο γίνεται, και τίποτα δεν είναι πιο όμοιο μ’ αυτόν, παρά όποιος από μας γίνει όσο μπορεί πιο δίκαιος. Εδώ έγκειται το αληθινό μεγαλείο του ανθρώπου, αλλά και η μηδαμινότητα και η ανανδρία του. Η γνώση αυτού του πράγματος είναι σοφία και αρετή αληθινή, η άγνοιά του πάλι αμάθεια και κακία ολοφάνερη.

Σχόλιο: Μεγάλη έννοια, αυτή του δίκαιου. Μεγάλος αγώνας το να γίνει κάποιος το δυνατόν δίκαιος. Τα λόγια του μάλιστα μας θυμίζουν εκείνο που κάποτε είχε πει ο Ελ Σεντάϊ, για το ότι οι άνθρωποι είναι ικανοί για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο. Στο σημείο αυτό, όπως και ο Ιησούς Χριστός, μιλάει επίσης, όπως είδαμε και παραπάνω, για το πόσο σημαντικό είναι, το να έχει κάποιος τη Γνώση, αφού αυτή οδηγεί στην Αλήθεια και η Αλήθεια οδηγεί στην απελευθέρωση από το MATRIX. Η άγνοια αντίθετα, οδηγεί στην πλάνη. Όποιος ζει μέσα στην πλάνη, έχει τη λάθος νοοτροπία και ζει συσχηματισμένος με τον κόσμο αυτό. Όποιος ζει έτσι, όταν το προσωρινό σώμα του πεθάνει, περνάει σε επόμενη πιο επικίνδυνη φυλακή. Γι’ αυτό ο Χριστός συνεχώς έλεγε ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΥΜΑΣ.

ΜΑΘΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΣΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ (ΑΠΟ ΤΟΝ ΨΕΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ-ΦΥΛΑΚΗ)

Μην ξεχνάμε τι μας είπε ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού ο Ιωάννης:

Ιω. 1,12 ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ,

Μτφ: Σε όσους Τον δέχτηκαν, (τον Χριστό και τα όσα μας είπε), όσοι έλαβαν την νοοτροπία Του, και πίστεψαν σε Αυτόν, τους έδωσε εξουσία να γίνουν τέκνα Θεού.

Ας συνεχίσουμε:

Όλα τα άλλα όμως που περνούν για σπουδαία πράγματα και για σοφίες, όταν τα βρίσκουμε σ’ εκείνους που έχουν πολιτική εξουσία είναι φορτικά, όταν πάλι στους τεχνίτες είναι βάναυσα. Αυτόν λοιπόν που είναι άδικος και λέει ή κάνει ανόσια, καλύτερα να μην τον αφήνουμε να μεγαλώσει με την πανουργία του. Γιατί οι άνθρωποι αυτού του είδους χαίρονται για την πανουργία τους και νομίζουν πως εμείς λέμε, ότι αυτοί δεν είναι για πέταμα, αυτοί που είναι το άχθος της γης, αλλά είναι άνδρες, όπως πρέπει να είναι, για να ανεβούν ψηλά μέσα στην πόλη.

Πρέπει λοιπόν να πούμε την αλήθεια: είναι τόσο πιο πολύ ότι δεν πιστεύουν πως είναι, όσο πιο πολύ δεν το πιστεύουν, γιατί δεν ξέρουν ποια τιμωρία υπάρχει για την αδικία, πράγμα που πιο πολύ απ’ όλα θα έπρεπε να το ξέρουν. Γιατί η τιμωρία δεν είναι όπως την νομίζουν, πληγές και θάνατοι, πράγματα πού πολλές φορές τα αποφεύγουν αν και είναι άδικοι, αλλά είναι κάτι που δεν μπορούν να το αποφύγουν.

Σχόλιο: Εδώ, ο Σωκράτης μιλάει για κάποιου είδους αναπόφευκτη τιμωρία, που υπάρχει για την αδικία, και ξεκαθαρίζει, ότι δεν μιλάει για πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο αυτό, όπως πληγές ή ακόμα και ο θάνατος του προσωρινού σώματος που ελέγχουμε. Μας εισάγει σε μια εντελώς διαφορετική οπτική της λέξεως “τιμωρία”, αφου οι περισσότεροι, έχουν κατά νου την καθαρά υλιστική, εβραϊκου τύπου τιμωρία, που ουκ ολίγες φορές συναντούμε στις βαβυλωνιακές-εβραικές γραφές του σκότους, όπου ο θεός των Εβραίων, Γιαχβέ και κατ’ επέκτασην, οι πιστοί σε αυτόν και στη νοοτροπία του Εβραίοι, διδάσκουν με τα λόγια και τις πράξεις τους.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Τι εννοείς ;

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Αν και ορθώνονται, φίλε μου, μέσα στον κόσμο δύο παραδείγματα, το ένα θείο και απόλυτα ευδαιμονισμένο, το άλλο άθεο και απόλυτα άθλιο, δεν βλέπουν ότι είναι έτσι, και από ηλιθιότητα και έσχατη ανοησία δεν καταλαβαίνουν ότι με τις άδικες πράξεις τους γίνονται όμοιοι με το ένα, ανόμοιοι όμως με το άλλο.

Σχόλιο: Εδώ ας θυμηθούμε τα λόγια του Ιησού Χριστού, που μας είπε :

Λουκ. 16,13 Οὐδεὶς οἰκέτης δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.

Κατά Λουκ. 16,13 Κανένας υπηρέτης δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους. Διότι ή θα μισήσει τον ένα και θα αγαπήσει τον άλλον ή θα προσκολληθεί στον ένα και θα καταφρονήσει τον άλλον. Δεν είναι δυνατόν να δουλεύετε και για τον Θεό και για τον μαμμωνά”.

Ο “μαμμωνάς” είναι γενικά ο κόσμος αυτός ο ψεύτικος, που συμβολίζεται με το χρήμα, αφού το χρήμα είναι το κύριο αγαθό του, που όλοι κυνηγούν. Ο Χριστός λοιπόν λέει” ή με τον Θεό η με τον μαμμωνά.” Κάποιος ή θα επιλέξει αυτόν τον προσωρινό και μάταιο κόσμο του Διαβόλου και θα απορρίψει τον κόσμο τον αληθινό, του Τριαδικού Δημιουργού Θεού ή θα επιλέξει τον πραγματικό κόσμο και θα πετάξει (με την ζωή του και τις πράξεις του) τον κόσμο του Σατανά στα σκουπίδια, ακολουθώντας τις οδηγίες του Χριστού.

Και συνεχίζει ο Σωκράτης:

Γι’ αυτό τιμωρούνται, να κάνουν ζωή όμοια με το παράδειγμα που ακολουθούν. Κι αν τους πούμε, πως αν δεν απαλλαχθούν από την πανουργία τους και πεθάνουν, τότε ο τόπος εκείνος που είναι καθαρός από κακά δεν θα τους δεχθεί, αλλά θα έχουν πάντα τη ζωή που ταιριάζει στη διαγωγή τους, όντας κακοί ανάμεσα σε κακούς, αυτά δα είναι που σαν φοβεροί και πανούργοι άνθρωποι θα τα πάρουν για λόγια κάποιων ανόητων.

Σχόλιο: Στο σημείο αυτό, ο Σωκράτης εξηγεί ποια είναι η τιμωρία που ανέφερε παραπάνω και μιλά ταυτόχρονα για την λεγόμενη μετά θάνατον κρίση. Σε όσους, λέει, παραμείνουν κακοί ως το τέλος της εδώ ζωής τους, δεν θα τους επιτραπεί η είσοδος στον πραγματικό φωτεινό κόσμο που είναι αμόλυντος από κάθε κακό. Διότι, αν κάποιος επέστρεφε εκεί όντας κακός και μη έτοιμος, θα μόλυνε με την κακία του τον πραγματικό κόσμο. Όσοι λοιπόν δεν μπορέσουν να γυρίσουν στο Φως, λόγω της κακίας και της επικίνδυνότητάς τους, θα συνεχίσουν να ζουν, μαζί με τους υπόλοιπους κακούς και μη μετανοήσαντες, σε επόμενο κόσμο-φυλακή μέχρις ότου μετά-νοήσουν, γίνουν ικανοί και επιστρέψουν κι αυτοί όντας πλέον μη επικίνδυνοι, στο Φως!

ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Ασφαλώς, Σωκράτη μου.

Από το έργο “Πλάτωνος Θεαίτητος” 176a–177a.

Πολλά περισσότερα για το τι πράγματι συμβαίνει, βέβαια, είχε πει και γράψει ο Σωκράτης. Τα κειμενά του, όπως ήταν επόμενο, καταστράφηκαν από τους σκοταδιστές. σύμφωνα με τον Δημοσθένη Λιακόπουλο.

Σκεφτείτε: Σε τι διαφέρουν, τα όσα δίδαξε ο Σωκράτης και οι μεγάλοι Έλληνες σοφοί, με τα όσα δίδαξε ο ίδιος ο Θεός, ο Ιησούς Χριστός; Σε τίποτε. Η Αλήθεια είναι μία, και το μήνυμα επίσης ένα.

Όπως μας έχει πεί ο Δημοσθένης Λιακόπουλος:

“Όλα είναι γραμμένα, Λέξεις, λεξούλες, φράσεις, φρασούλες μπροστά στα μάτια όλων. Φανερές, μέσα στα κείμενά μας. Είναι αυτές που δίνουν τη γνώση. Αρκεί να ξέρεις τον κώδικα για να τις διαβάσεις. Κι ο κώδικας είναι απλός. Ο κώδικας λέει: Ζούμε στον πλανήτη φυλακή και αφού είμαστε στον πλανήτη φυλακή, σαν κρατούμενοι, δεν έχουμε παρά να ανακαλύψουμε τους δεσμοφύλακες. Μόλις τους ανακαλύψουμε τα πράγματα απλοποιούνται, γιατί αμέσως καταλαβαίνουμε και τη φυλακή μας!”

ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΥΜΑΣ.

ΕΛ Hunter 888

el.gr