Τό άπειρον καί τό ψευδάπειρον… (Αφού η Φύση στηρίζεται είς τά Μαθηματικά…. καί τά Μαθηματικά είς τά Υπόβαθρα Μαθηματικά… επ’ αλείπτω… Μέρος 2)

Τό άπειρον καί τό ψευδάπειρον… (Αφού η Φύση στηρίζεται είς τά Μαθηματικά…. καί τά Μαθηματικά είς τά Υπόβαθρα Μαθηματικά… επ’ αλείπτω… Μέρος 2)

Αφού αναγνώσετε πρωτίστως ή ύστερον τό άρθρον: https://katohika.gr/ellada/afou-i-fysi-stirizetai-eis-ta-mathimatika-kai-ta-mathimatika-eis-ta-ypovathra-mathimatika-ep-aleipto/

Οί δυτικοί καί σατανικοί κύκλοι παρουσιάζουν τό άπειρον ώς μία επανάληψη, ήτοι μόνον μία κατ’ εξακολουθήσει επάναληψη… η οποία βεβαίως τετελεύεται άμα τελειώσει η επανάληψη ή καί νά μήν τελειώσει ποτέ δέν είναι τίποτε άλλον από μία άπειρη επανάληψη επαναλήψεων καί νεοδιατυπώσεων, νεοδιαμορφώσεων, νεοειδοεργείων…

Η εικόνα είς τό ανωτέρω πρώτον μέρος τού άρθρου, είναι μία επανάληψη, ένας κύκλος μέσω μίας κλίμακος, οίας λόγου χάριν καί τρόπου χάριν κλίμαξ…

Ό κύκλος, η κυκλοποίηση, η επανακυκλοποίηση, η επανακύκλωση, είναι σύμβολα τού απείρου διά τούς δυτικούς, σατανιστές καί πλανεμένους… Υπό αυτής τής ιδέας τών προέκυψε ό ουροβόρος όφις…
αλλά καί ποντικός ός τρέχει μέσα σέ μία σφαιροειδή τροχαλία ή τροχός τής τύχης όπως καλείται σέ χαρτομαντείες… Ό αριθμός 8 επίσης κάθετος ή οριζόντιος συμβολίζει τό άπειρον αλλά καί τήν επανάληψη ιδίων βημάτων ή πράξεων ή διαμορφώσεων ή διαφορετικών…
Δέν θά διαφωνήσω ότι όλ’ αυτά συμβολίζουν καί είναι μερίδια απείρου, όπως όμως καί κάθε τί άλλον…

Τό άπειρον όμως κατ’ εξοχήν όμως δέν εκδηλώνεται μέ τήν επανάληψη σ’ έναν κύκλωμα εξακολουθίας, αλλά μέ τήν ευθεία γραμμή, τήν ευθυγράμμιση, τήν γραμμωτή προέκταση άνευ ορίων… Παραδείγματος χάριν, μία ευθεία γραμμή ταξειδιού, προέκτασης, πορείας, χωρίς όρια καί τέλος…

Μία ευθεία γραμμή μέ όρια, ένας κύκλος σέ περιρισμένον όριον, ομοίως καί μία γωνία, δέν εκδηλώνουν τό σύνολον τού απείρου εάν δέν έχουν άπειρη προέκταση. Εντούτοις, μπορούμα νά φανταστούμε έναν κύκλον ή σφαίρα η οποία νά συμπεριλαμβάνει τά πάντα μέ τά όρια τής νά ευρίσκονται είς τό πουθενά… Καί μία ευθεία χωρίς τέλος καί αρχή, άλλωστε η σύνθερση τής λέξεως αυτής είναι η πρόθεση «εύ» καί η ιερά λέξη «θεία/θεός/θέα/πορεία ταχύτητας» ήτοι εύ+θεία…

Άπειρον δέν είναι η δυνατότητα (ή μόνον η δυνατότητα) επανάληψης αέναως αλλά η ικανότητα καί ισχύς νά τρέχει κάτι κατ’ ευθείαν αναμορφώνοντας καί αναδιαμορφώνοντας, γεννώντας καί αναγεννώντας κάθε φορά άλλα καί άλλα καί διαφορετικά… Η ικανότητα τής απειροδιαφοροποίησης έν δικαίω, ηθικής καί αλήθειας είναι ό ορισμός τής απειροσύνης ή καί αλειπτίας…

Ό κύκλος, ήτοι η παγίδευση σέ μία επανάληψη ή καί επανάληψη τής επανάληψης, ειδικώς εάν είναι άχαρη, δέν είναι ελευθερία αλλά κακοσκλαβιά, η ίδια η κόλλαση… Κατά συνέπεια, ψευδάπειρον είναι η παγίδευση σέ μία επανάληψη τήν οποία ούτε μπορείς νά αποφύγεις ούτε μπορείς νά σταματήσεις, αλλά ούτε μπορείς νά καθορίσεις, ενώ συνάμα λείπει έξ’ αυτής όλον τό άλλον σύνολον απειρότητος ή συναπειρότητος καί δή τής εύχαρης απειρότητος…

Αυτός είναι ό ουροβόρος όφις, ένας κύκλος αυτοδιαφθοράς, αυτοφθοράς, αυτοκαταστροφής, αυτοκατανάλωσης, αυτοφάγωσης, ήτοι ένας βρωτός θνητός κύκλος ός τρέφεται από τό ίδιον τού τό σώμα καί επαναγεννάται μέ προορισμόν νά επανατραφεί, επαναυτοθανατωθεί καί επαναυτογεννηθεί, αλλά αυτή η αυτεπαναγέννηση καί αυτεπαναθανάτωση δέν είναι επιλογή τού ήτοι αυτοεπιλογή τού, αλλά η μοναδική επιλογή οπού τού εδόθηκε από Τόν Οικουμενικόν Άκτιστον Κτίστην… Τόν έκαμε τέτοιον, ήτοι νά γεννάται, ν’ αυτοτρώγεται, ν’ αυταποθαίνει καί ν’ αυτοεπαναγεννάται ώς ένας μηχανικός κύκλος οπου η επιλογή τού «αυτό» είναι Προμηχανική Διάταξη εμμηχανικής αυτολειτουργίας…

Ένας κύκλος, ένας κόσμος, ός δέν έχει τήν δυνατότητα νά Ζή ή νά επιλέξει νά Ζή, χωρίς ν’ αποθαίνει καί νά αυτοτρέφεται ώς προϋπόθεση ύπαρξης δέν είναι αυτεξούσιος αλλά υπεξούσιος, εξού καί ό όρος ύπαρξη θέτει καί προθέτει προϋποθέσεις, ήτοι υπό+άρξασθαι = υπό+αρχής… Ήτοι, ζής υπό αρχών, τών τάδε ή τινά αρχών…

Ενώ Ό Θεός είναι Άναρχος ήτοι τό αντίστροφον τού υπάρχω, τής ύπαρχης, τού υπάρχων… Ό Θεός ποτέ δέν υπήρχε Ό Θεός πάντοτε Ζούσε! Δέν περνάει Ό Θεός από τόν θάνατον είς τήν ζωήν, ούτε αυτοτρέφεται, ούτε επαναλαμβάνεται μέσα από αυτήν τήν τριττή διαδικασία τής Τετραπιθανότητος μέ ανάμεικτον τήν έννοια ύπαρξις…

Είς τήν ανακύκλωση γεννήσεως, αυτοτροφίας, θανάτου μέ τό όνομα ύπαρξη, Ό Θεός Προαπαντάει όχι μέ κύκλον αλλά μέ ΕυΘείαν Άκτιστης Ζωής πρό πάντων τών αιώνων = υπάρξεων καί δημιουργήσεων έκ Χειρών Θεού!!!!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ