Τί σημαίνει κυριολεκτικώς η λέξη conspiracy! Τί σημαίνει conspiracy company; Καί τί μάς ξεφεύγει στά ελληνικά όπως τά καταντήσαμε απ’ αυτά τά νοήματα;… Τί αποκαλύπτει ό Σωκράτης γιά τούς «Μαύρους» καί τούς «Άσπρους»… Μέρος 1

Τί σημαίνει κυριολεκτικώς η λέξη conspiracy! Τί σημαίνει conspiracy company; Καί τί μάς ξεφεύγει στά ελληνικά όπως τά καταντήσαμε απ’ αυτά τά νοήματα;… Τί αποκαλύπτει ό Σωκράτης γιά τούς «Μαύρους» καί τούς «Άσπρους»… Μέρος 1

Είναι γεγονός ότι πολλοί δέν έχουν αναγνώσει άλλα βιβλία έξ’ όσα διατίθονται εντός διαδικτύου καί είς τά σχολεία, μέ ββιλία καί λέξεις όπως τίς έχουν καταντήσει. Εάν οπισθοδρομήσουν/προχωρήσουν βήμα τώ βήματα από δεκαετία σέ δεκαετία είς τά βιβλία τού παρελθόντος θά μείνουν άναυδοι περί ού ό λόγος! Ουδέν άλλον σχόλιον. Τό ουδέν θά τό συναντήσουν καί μηδέναν ήτοι παραδείγματος χάριν, μηδέν άλλον σχόλιον ή μηδέναν άλλον σχόλιον… Όπως καί κανέναν άλλον σχόλιον. Από τό κάν έναν ήτοι «ούτε κάν έναν = μήδε έστω έναν»…

Αυτά ήταν περιττά ή μάλλον εμπόδια ώστε νά μεταλλαγούμε σέ τούτον οπού ήδη είμαστε ημιμεταλλαγμένοι… προχωρώντας ακάθεκτοι σ’ έναν συνομαδικόν κρήμνισμαν…

Δέν σού είπα νά μήν ξέρεις νά μιλάς όπως μιλούμε στήν καθομιλούμενη, αλλά νά δύνησαι νά ωμιλείς καί νά σκέπτεσαι όπως ήταν η σωστή ελληνική γλώσσα ολοένα πρός τά όπισθεν έως τήν αρχαιότητα πρίν τήν αρχαιότητα, εκείνη διά τήν οποία ό Σωκράτης είπε ότι είχε τίς σωστές λέξεις καί ότι είς τήν εποχήν τούς τίς εκμάδησαν. Τά τοιαύτα τά λέγει είς τόν Κραιτύλον, τό πλέον παραγνωρισμένον βιβλίον τού Πλάτωνα αλλά μάλλον τό σπουδαιότερον. Οί ξένοι τό αποσιώπησαν, επειδή δέν τούς σύμφερε νά μήν μάθουν οί φοιτητές τήν αλήθεια περί ελληνικής γλώττης! Άφησαν γενεές επί γενεών ασπούδαστες καί είς τό σκότος περί τής αλήθείας αυτής. Δέν σού λέγω νά μήν ξέρεις νά μιλάς τήν καθομιλουμένη αλλά σού λέγω νά εξεύρεις νά ωμιλείς τήν καθομιλουμένη…

Επειδή πολλοί πιστεύετε σέ «Μαύρους» καί σέ «Άσπρους» συνωμότες έξ’ αμνημόνευτων ετών, σάς αποκαλύπτω ότι είς τόν Κραιτύλον ό Σωκράτης διενεργεί μία συγκεκαλυμμένη πλήν όμως σαφέστατη αποκάλυψη περί «Μαύρων» καί «Λευκών», καί ό Σωκράτης όπως καί ό Πλάτων ανήκουν δίχως νά τό ομολογούν, αλλά είναι ηλίου φαεινότερον είς τούς «Λευκούς». Οί «Μαύροι» καί οί «Λευκοί τών δύο αυτών φιλοσόφων, ίσως δέν είναι επακριβώς αυτοί οπού υμείς πιστεύετε σήμερον καί επεξηγούμαι…

Ό Σωκράτης διενεργεί μνεία συνωμοτών εναντίον τού Ελληνισμού καί τού φωτός, όχι ώσπερ οί τό καταλαβαίνουν οί Ειδωλολάτρες, τούς οποίους εμμέσως εντάσσει είς τούς «Μαύρους», συνειδητά καί ασυνείδητα πιόνια, εργάτες καί πεπληρωμένους τών «Μαύρων», αλλά όπως τό εννοεί αργότερα ό Χριστιανισμός…

Λέγει εάν είναι δυνατόν… προσωπικώς τό πιστεύω, διότι τό διαπίστωσα υφ’ άλλης διαδρομής σκέψης, παρόμοιας μέ τού Σωκράτη, αλλά τό συμπέρασμα είναι τό όμοιον,… ότι όλες οί λέξεις έχουν καταγωγή ρίζας είτε από όλες τίς λέξεις οπού εξηγούν τί είναι φώς, είτε από όλες τίς λέξεις οπού εξηγούν τί είναι σκότος. Είς τίς λέξεις τού φωτός συγκαταλάγει π.χ. τόν Λόγον, τό έλ ή έλεος = έλ+έως, όπως τό οίδα από πολύ πρίν ή ότι ό λόγος είναι έλ+άγω = ελάγω = ελέγω = λέγω = λόγος, αλλά καί τό δίκαιον = δί+καιόν όπως τό εξήγησα παλαιότερα. Από τήν άλλη παραδειγματίζει μέ λέξεις τής κακίας αίτινες έχουν καταβολήν λέξεις τού σκότους, τυχαίως σού λέγω τώρα όπως καί πρίν τίς λέξεις έρεβος, πίσσα, άβυσσος κ.α. Έτι δέ, υπάρχουν σύνθετες λέξεις οπού συνομολογούν τό αντίστροφον, π.χ. άφωτος, ύπουλος = υπό+ούλος, πονηρός = αυτός οπού προξενεί ή ρέει τόν πόνον καί ούτω καθεξής…

Δηλαδή ό Σωκράτης ισχυρίζεται ότι μόνον δύο ρίζες ή δύο συνωμοταξίες λέξεων υπάρχουν καί απ’ εκεί καί πέρα προέκυψαν όλες οί άλλες λέξεις! Πολύ προχωρημένον καί εάν τό εννοήσεις δέν θά τό χωράει ό νούς από τήν έκπληξιν…

Τί ποιεί μέ τήν δήλωση αυτή ό Σωκράτης; Δηλώνει απεριφράστως ότι υπάρχουν μόνον δύο «Φυλές» επί γής, αυτοί οπού είναι ή υπηρετούν μέσω άλλων τό κακόν καί είναι όλοι τούς κακοί ήτοι οί «Μαύροι ή Σκοτεινοί» καί αυτοί οπού είναι ή υπηρετούν μέσω άλλων τό αγαθόν/καλόν/κάλλιον/κάλλος/καλλόν καί είναι όλοι τούς καλόί ήτοι «Λευκοί ή Φωτεινοί. Μέ αυτά τά λόγια καταλαβαίνουμε ότι όστις υπηρετεί τόν άλλον είναι όμοιος αυτού ό υπηρετεί. Ό υπηρετών τόν κακόν είναι κακός καί άδικος καί ό υπηρετών τόν αγαθόν είναι αγαθός καί δίκαιος, δέν εγχωράει καμμία αντιδικαιολογία, πλήν όμως άμα ευρεθείς είς τήν δύσκολη χαλεπή ανάγκη, τότε υπηρετείς τό κακόν καί τό άδικον διά νά επιβιώσεις καί μόνον η Μετάνοια καί η Προσθεία Εξομολόγηση δύναται νά σέ ψυχοσώσει σβύνοντας πάσαν αδικία καί κακία η οποία έχει μετανοηθεί ειλικρινώς από τόν πράκτην τής….

Ανασκοπώντας τούς μετέπειτα αιώνες έως τήν τρέχουσα ώρα επιβεβαιωνόμαστε ακραιφνώς… Οί αγγέλοι ήτοι ευαγγέλοι είναι τά πνεύματα τών Λευκών ή «Λευκών» καί τά κακά δαιμόνια ή δυσάγγελοι ή κακάγγελοι τά πνεύματα τών Μαύρων ή «Μαύρων». Οί αγαθοί αγιάζουν διότι τό δίκαιον αγιάζει καί διά νά γίνεις δίκαιος πρωτίστως πρέπει νά μάθεις νά δύνησαι ν’ αγαπάς καί διά νά μάθεις ν’ αγαπάς πρέπει πρωτίστως νά μάθεις νά δύνησαι νά συγχωρείς. Δέν νοείται αγάπη καί δίκαιον άνευ ηθικής δυνατότητος τού συγχωρείν!

Ό Σωκράτης δέν ωμιλεί διά τούς Έλληνες, δέν θαυμάζει τούς Έλληνες, εάν τούς θαύμαζε δέν θά τούς κατηγορούσε, δέν θά τούς καταλαλούσε καί δέν θά καταδικάζετο είς θάνατον! ό Σωκράτης ωμιλεί καί θαυμάζει τούς Δίκαιους, σ’ αυτήν τήν Εθνικότητα νοιώθει ότι ανήκει καί δή ψυχικώς, διότι σωματικώς γνώριζε μέ σαφήνεια ότι ανήκει είς τούς Έλληνες. Όταν τόν ερώτησαν ποίος είναι ό εχθρός όλων τών Ελλήνων υπέδειξε τούς Ιουδαίους, αλλά δέν είπε διατί, ούτε εάν είχαν δίκαιον ή άδικον, πιθανώς επειδή ίσως γνώριζε ότι έν μέρει είχαν δίκαιον καί έν μέρει άδικον, όπως καί σέ κάθε άλλον διεθνικόν, αλληλεθνικόν καί αμφοτερεθνικόν μίσος! Συνεπώς, γνώριζε τούς εχθρούς όλων τών Ελλήνων, αλλά γνώριζε επίσης ότι εχθροί τών Ελλήνων ήσαν οί Έλληνες.

Εάν οία αρχαία ελληνική πόλις κράτος είχεν τήν απόλυτον απαιτούμενη δύναμη ώστε νά δύνειται νά εξαφανίσει όλους τούς άλλους Έλληνες ή όσους δέν ήσαν συμμάχοι, ή νά μήν έχει ανάγκη άλλους Έλληνες συμμάχους, τότε θά είχε γενοκτονήσει έκτοτε όλους τούς άλλους Έλληνες πρωτίστως πριχού προχωρήσει είς τήν εξόντωση αλλοεθνών. Θά αντιεπιχειρολογήσουν τινοί ότι δυνόταν ό Μέγας Αλέξανδρος καί δέν τό έπραξε. Λοιπόν, πρώτον τό έπραξε μέ τούς γενοκτονισμένους έξ’ ιδίου Θηβαίους, τό έπραξε μέ τόν γαμβρόν τού άνδρα τής Θεσσαλονίκης τόν Κάσσανδρον είς τήν ομώνυμην χερσόνησον τής Χαλκιδικής καί σέ πολλούς άλλους.

Οί Σπαρτιάτες τούς διαμήνυσαν νά μήν ζυγώσει πόδι μέ άγριες ή ύπουλες διαθέσεις διότι δέν θά έμεναν μέ ενσταυρωμένια χέρια καί έν τέλει τούς διόρισε τοποτηρητές όλης τής Ελλάδος όπως ήταν τότες, ήτοι ολίγον μεγαλύτερη απ’ όση είναι συνημερίς… Ό Μέγας Αλέξανδρος, γνώριζε ότι σέ μία κατά μέτωπον σύγκρουση μέ τούς υπόλοιπους Έλληνες μάλλον θά ηττείτο, καί λόγω πατριωμτισμού, επεκτατικής δίψας, ταξειδιωτικής εμπάθειας, περσικού μίσους καί πολεμικής πρόληψης προσέφυγε είς τήν εκστρατεία μακρυά. Τί έγινε όμως μέ τήν οικογένεια τού; Ό υιός τού Ηρακλής καί η γυναίκα τού Ρωξάνη κατασφάγηκαν, όπως καί άλλα παιδιά οπού είχε καί ήταν μυστικόν αλλά μαθεύτηκε. Δι’ όσα δέν μαθεύτηκε η καταγωγή τούς σώθηκαν. Ό Κάσσανδρος τόν εκδικήθηκε… μαζύν μέ άλλους βεβαίως…

Ό Σωκράτης δέν θεωρεί τόν εαυτόν τού πρωτίστως Έλλην αλλά Δίκαιον, ή μάλλον δέν τόν ενδιαφέρει η φυλετική σωματική ταυτότητα αλλά η πνευματική ταυτότητα. Εάν είσαι άδικος τί καί άν είσαι Έλλην; Τί καί άν είσαι Έλλην εάν είσαι άδικος; Εάν είσαι δίκαιος τί καί άν είσαι Τούρκος; Βεβαίως τώρα δέν θά τό προστρέξουμε τό θέμα είς τόν Πατριωτισμόν οπού δέν δύνασαι νά διαχωρίσεις τόν καθέναν δίκαιον από τόν καθέναν άδικον έν ώρα ριπής, αλλά δύνησαι νά τό πράξεις εάν γνωρίζεις τί καί ποίος είναι ό καθένας ή όταν θά έχει τελειώσει ό νικηφόρος πόλεμος…

Συνεχίζεται…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ