Θυμάμαι εκείνο το πρωί που ξύπνησα και είδα ένα μονοπώλιο στη ροή των ειδήσεων, ειδήσεις υπό τη μορφή του Έκτακτου που αναφέρονταν στην επίθεση(της 7ης Απριλίου) με πυραύλους των ΗΠΑ στο έδαφος της Συρίας.
Το βράδυ, λίγο πριν κοιμηθούμε, πόσοι φανταζόμασταν ότι μπορεί να ξυπνάγαμε το πρωί και όλα, μα όλα να ήταν διαφορετικά;
Την ώρα που κοιμόμουν, που ο περισσότερος κόσμος κοιμόταν, η Αμερική εκτόξευε 59 πυραύλους στο έδαφος της Συρίας.
Αν, λέμε αν είχαμε κάποιο ατύχημα, πως θα ξυπνάγαμε το πρωί;
Όταν λέμε ατύχημα, εννοούμε να χτυπηθεί κάποιος ρωσικός στόχος, να συμβεί μια δράση που η αντίδραση της θα είναι ταχύτατη και σφοδρή και θα περιπλέξει τα πράγματα σε τέτοιο βαθμό, που δεν θα ξεμπλέκονται μέσα σε υπερπολυτελή κτίρια, μέσα σε οβάλ γραφεία…με τα λόγια.
Όσο μεγάλο και αν φαίνεται σε μερικούς το διάστημα αυτό που διανύουμε, από την αρχή της κρίσης στη χώρα μας, μέχρι να ξεκινήσει ένας ολοκληρωτικός πόλεμος, που δεν έχουμε ξαναδεί παρόμοιες επιπτώσεις του κατά το παρελθόν, τόσο σύντομη θα είναι η κορύφωση του.
Μέσα σε ελάχιστο χρόνο θα συμβεί το ξέσπασμα, λες και ήταν έτοιμοι από καιρό.
Και εκεί θα πέσουμε σε πνευματοκίνητα κείμενα του παρόντος, που μιλάνε για το μέλλον, για το ξέσπασμα που θα αλλάξει τον κόσμο όπως τώρα τον ξέρουμε.
Το μόνο που θέλω, είναι απλά να σημειώσω τη σύντομη χρονική έκταση εκδήλωσής του φαινομένου και πρόβες όπως η παραπάνω έχουμε δει και παλιότερα.
Μένω στο ότι, η αλλαγή που θα σημάνει την παγκόσμια ανακατωσούρα πιθανός να μας βρει στον ύπνο, όταν η συνείδηση μας θα δεν θα μπορεί να προβάλει αντίσταση και θα ξυπνήσουμε σε τετελεσμένα γεγονότα που θα έχουν δρομολογηθεί κάτω από το φως του φεγγαριού.
Οπότε κάθε βράδυ θα πρέπει να το έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, ότι κάποιοι θα προσπαθήσουν να μας αιφνιδιάσουν, να μας πιάσουν κυριολεκτικά στον ύπνο.
Όμως, από την ημέρα και τη στιγμή που θα ξυπνήσουμε διαφορετικά από ότι θα κοιμηθούμε, δεν θα μπορούμε να γυρίσουμε στην προηγούμενη πριν ξημερώσει κατάσταση, διότι οι εξελίξεις θα έχουν πάρει τον δρόμο τους, το σύμπαν όλο θα έχει συντονιστεί με βάση αυτές, ο χρόνος θα κυλάει με βάση αυτές, τα πάντα θα κινούνται σύμφωνα με αυτές.
Δεν νιώθεις ότι πλησιάζουμε;
Αν ο νους ησυχάσει από την βαβούρα της πόλης ή της καθημερινές σκοτούρες και υποχρεώσεις, δεν το αισθάνεσαι;
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι το βλέπεις, το νιώθεις…πολλοί το νιώθουν.
Αυτοί που δεν το βλέπουν, είναι γιατί δεν ησυχάζουν μέσα τους, ο νους τους δεν βρίσκει χρόνο να γαληνέψει ώστε να μπορέσουν να ακούσουν τους ήχους που κάνει όταν πλησιάζει ο «καβαλάρης επάνω στον μαύρο Πήγασο».
Είναι απαραίτητο να κάτσει και να μιλήσει ο κάθε ένας πρώτα με τον εαυτό του, πριν όμως από εκείνο το ξημέρωμα που όλα θα τρέχουν με άλλη ταχύτητα, προς άλλη κατεύθυνση. Δεν προβλέπεται να πάμε απροετοίμαστοι εκείνες τις ώρες, πολλές οι πληροφορίες που θα λαμβάνουν οι αισθήσεις, θα δυσκολέψει η διαχείριση τους, θα γίνει ζημιά στη συνείδηση και στην διάκριση και κάποιοι ίσως βρεθούμε εκτεθειμένοι στις ορέξεις των ημερών αυτών.
Το διάστημα που πέρασε, σχεδόν 7 χρόνια κρίσης… είναι μεγάλο, το καταλαβαίνουμε όλοι.
Όπως και όλοι αναρωτιόμαστε πότε θα τελειώσει όλο αυτό το μαρτύριο της κρίσης, της παραπληροφόρησης, της διαπλοκής, της αδιαφορίας, της αδικίας, της αβεβαιότητας κλπ. . Είμαστε στο πρώτο μισό, της τρίτης επταετίας…από την μια και από την άλλη, φέτος σβήσαμε τα κεράκια του 7ετούς μνημονίου. Όσα κεράκια δηλαδή είχε σβήσει και η επταετία της Χούντας, πριν σβήσει ολοκληρωτικά. Άραγε οι “τιμωρίες” στην Ελλάδα μετά το 1945 κρατάνε 7 χρόνια;
Θα δείξει….
Μέχρι και 5 ημέρες πριν τα Χριστούγεννα.
Το διάστημα που διανύουμε είναι κομβικό για το πολιτικό σκηνικό της χώρας, για την ασφάλεια της χώρας και την υποτυπώδη, ελεγχόμενη και εύθραυστη σταθερότητά της.
Πρέπει άραγε να περάσουμε οπωσδήποτε από τον Ρουβίκωνα αυτών των εξελίξεων, δε φτάνουν 7 χρόνια θλίψης, ανέχειας και αυτοκτονιών για να ξεπλύνουν το παρελθόν;
Δεν ξέρω, αλλά δεν είναι το όνειρό μου αυτό.
call me Rick
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Στις 2 σημαντικές εθνικές επετείους εορτάζουμε την έναρξη και όχι τη λήξη. Γιατί απλά δεν ολοκληρόθηκε τίποτα για την Ελλάδα… Δεδομένα Παλαιάς – Καινής διαθήκης και γενεών 100 = δουλεία, 40 = δοκιμασία, 70 = Ολοκλήρωση της Προφητείας Ας πάρουμε τον αριθμό 40 (Δοκιμασία) Λουκ 4.2 ἡμέρας τεσσαράκοντα πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ διαβόλου Αρ. 14,34 εκάστης ημέρας λογιζόμενης δι’ εν έτος. …….. Κάλλιο ‘ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά και φυλακή!
Γιατί; Ο Ρήγας ήταν 40 ετών και λέγεται ότι τα τελευταία του λόγια ήταν: «Αρκετόν ΣΠΟΡΟΝ ελευθερίας έσπειρα. Το ΓΕΝΟΣ μου ΑΣ ΘΕΡΙΣΕΙ τον καρπόν»
Φέτος συμπληρώνεται 220 χρόνια από τη Χάρτα. Μας δίνει τον αριθμό 22 υψηλότερη οκτάβα του 4. Ένας αριθμός που τον αποκαλούν Master Builder – Μέγα Αρχιτέκτων.
Κατά τη Βίβλο, ο μέσος όρος των γενεών είναι τα 70 έτη. Ψαλ. 89:10 αἱ ἡμέραι τῶν ἐτῶν ἡμῶν ἐν αὐτοῖς ἑβδομήκοντα ἔτη. Γέν.15:16 τετάρτη δὲ γενεὰ ἀποστραφήσονται
220:70 = 3.14 γενεές από την Χάρτα Όπου μας δίνεται η (μαθηματική σταθερά) π Βαίνουμε προς την ολοκλήρωση της 4ης γενεάς.
ΧΙΛΙΑ LIKES FILARIANNA ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΡΙΘΕΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ, ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ. ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ 1775-1783 ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΑΙ Η ΑΠΑΡΧΗ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ [4 ΙΟΥΛΙΟΥ 1776]. ΕΔΩ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ, ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΛΟΓΟ ΤΟΜΑΣ ΠΕΙΝ ΠΟΥ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ. ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ….
Ένας από τους Αμερικανούς πατριώτες, ο δημοσιολόγος Τόμας Πέιν, που το βιβλίο του συνεπήρε τους επαναστάτες της Βόρειας Αμερικής, διατύπωνε απόψεις που έμοιαζαν πολύ μ’ εκείνες του Ρήγα Φεραίου και των Γάλλων επαναστατών ή των φιλοσόφων. Ο Πέιν έγραφε ότι «η κοινωνία είναι ένα μεγάλο αγαθό, η εξουσία όμως, όποια μορφή και να έχει, είναι κακό. Ένας μονάχα τίμιος άνθρωπος είναι πιο πολύτιμος από όλους τους εστεμμένους κατεργάρηδες του κόσμου.
Δημήτρη πολύ ενδιαφέρον! Το σοβαρό ερώτημα που τίθεται – εν προκειμένω, εάν και κατά πόσο το αναμφίβολο «αγνό όραμα» εκείνων των πατριωτών, επηρεάστηκε και κατευθύνθηκε σε κάποιο βαθμό, από κάποια κέντρα αποφάσεων, όχι και τόσο φωτεινά.
“ΗΛΙΟΥ ΦΑΕΙΝΟΤΕΡΟΝ” ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ. ΟΠΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΒΙΟΥΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΧΩΡΑ, ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΗ ΕΓΙΝΕ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ. ΕΝΑ ΓΝΩΜΙΚΟ ΤΟΥ ΤΟΜΑΣ ΤΖΕΦΕΡΣΟΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΩΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Πιστεύω ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι πιο επικίνδυνα για τις ελευθερίες μας από την εξουσία, την αστυνομία και το στρατό μαζί.
~Τόμας Τζέφερσον | (Αμερικανός Πρόεδρος ) | 1749-1826 | Οικονομία